Και τι μπορεί να γίνει; Υπάρχει διέξοδος; Είναι λογικά και αναπόφευκτα ερωτήματα, που τα θέτει κάθε καλόπιστος, είτε ταλαιπωρείται είτε όχι στο κέντρο της Αθήνας. Και, βέβαια, δεν έχουν εύκολη την απάντηση. Κυρίως γιατί το πρόβλημα δεν είναι, πλέον, μόνον κυκλοφοριακό, ούτε καν απλά και μόνον τεχνοκρατικό. Σίγουρα, πάντως, δεν αποτελούν την όποια ουσιαστική και ριζική λύση οι εξορμήσεις της Τροχαίας. Ούτε, όμως, και η προτεινόμενη κατασκευή χώρων πάρκινγκ θα προσφέρει μόνιμη λύση, αφού η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει αποδείξει, ότι πολύ γρήγορα τα αυτοκίνητα γίνονται περισσότερα από τις θέσεις παρκαρίσματος.

Το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας είναι άμεσα και άρρηκτα δεμένο με το σύνολο των υπολοίπων προβλημάτων, που κάνουν τις συνθήκες ζωής στην πρωτεύουσα όλο και λιγότερο ανθρώπινες. Και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά, χωρίς την εφαρμογή μιας γενικότερης, ριζικά διαφορετικής πολιτικής, η οποία θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού. Μόνον η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής μπορεί να κάνει ανθρώπινη τη ζωή στην πρωτεύουσα και να υλοποιήσει όλα τα απαραίτητα για το σκοπό αυτό μέτρα.