- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στο χτεσινοβραδινό δείπνο αναμενόταν από τη δανική προεδρία να φέρει για συζήτηση το «σχέδιο Ανάν»
Eurokinissi |
Το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) αποφάσισε χτες στις Βρυξέλλες επίσημα ότι οι υποψήφιες για ένταξη χώρες θα είναι και τυπικά «κράτη - μέλη» από την 1η Μάη 2004, η Κομισιόν διακήρυξε ότι «οι αποφάσεις των Βρυξελλών» για τη διεύρυνση είναι αδιαπραγμάτευτες και «δε γίνεται αποδεκτό κανένα νέο αίτημα των υποψηφίων», ο υπεύθυνος Τύπου του προεδρείου της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι δήλωσε ότι δεν τίθεται ζήτημα «καθυστέρησης» της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε μπορεί να «εξαρτηθεί» από την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, και, αργά το βράδυ, αναμενόταν το «ιστορικό δείπνο», όπου θα γινόταν για πρώτη φορά συζήτηση επί των προτάσεων του Κ. Ανάν για το Κυπριακό και, ουσιαστικά, η πρώτη ευρωπαϊκή «νομιμοποίηση» της τουρκικής εισβολής και κατοχής του 1974.
Πρόκειται για το πρώτο διήμερο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων (ΣΓΥ), σχετικά με την «προετοιμασία» του κρίσιμου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Κοπεγχάγης (12/13 Δεκέμβρη). Η χτεσινή πρώτη μέρα αφιερώθηκε στη διεύρυνση, ενώ η σημερινή θα ασχοληθεί με τις «εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ», γι' αυτό στο ΣΓΧ, εκτός από τους ΥΠΕΞ, θα συμμετάσχουν και οι 15 υπουργοί Αμυνας, αφού προβλέπεται ευρεία συζήτηση για τα γεωστρατηγικά και διαβουλεύσεις περί των σχέσεων ΕΕ - ΝΑΤΟ με τη συμμετοχή όλων των υποψηφίων για ένταξη χωρών, καθώς και των έξι ΝΑΤΟικών κρατών - μελών, που δεν είναι μέλη της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία.
Η απόφαση του ΣΓΥ για την ημερομηνία πραγματοποίησης της ένταξης των χωρών της διεύρυνσης την 1/5/2004 δεν προδικάζει τις οριστικές αποφάσεις της Κοπεγχάγης, έπρεπε να καθοριστεί για «τεχνικούς» και άλλους λόγους, και ήταν αναμενόμενο να γίνει, ώστε να ολοκληρωθεί πριν την Κοπεγχάγη το τυπικό χρονοδιάγραμμα της «τελικής φάσης της διεύρυνσης».
Eurokinissi |
Φωτογραφίες αγνοουμένων στην πρόσφατη διαμαρτυρία Κυπρίων στη Λευκωσία, για την επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους |
Κατά τη χτεσινή συνεδρίαση του ΣΓΥ, οι δέκα υποψήφιες προς ένταξη χώρες προσήλθαν στις Βρυξέλλες για ενδεχόμενα (...) παράπονα όσον αφορά στις «αποφάσεις των Βρυξελλών» του περασμένου Οκτώβρη για τη διεύρυνση. Διατυπώθηκαν πράγματι από ορισμένες υποψήφιες, ιδιαίτερα την Πολωνία, κάποιες «ενοχλήσεις», όσον αφορά κυρίως στις καταστροφικές αποφάσεις για την αγροτιά και τα μειωμένα κονδύλια από τα Διαρθρωτικά Ταμεία (ΔΤ). Ομως, η απάντηση του ΣΓΥ ήταν ή αποδέχεσθε ή απορρίπτεσθε. Σύμφωνα με τον αρμόδιο για τη διεύρυνση Γερμανό επίτροπο Γλ. Φερχόιγκεν, που παρέμβηκε στη συνεδρίαση του ΣΓΥ, «το διαπραγματευτικό πλαίσιο είναι περιορισμένο και ο χρόνος λίγος (...) σ' αυτήν τη φάση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό κανένα νέο αίτημα από τις υποψήφιες χώρες (...) η ΕΕ αρχίζει να καθορίζει τις θέσεις της για το τελικό πακέτο προτάσεων».
Οσον αφορά στην τελική ημερομηνία της 1/5/2004, αυτή καθορίστηκε από τους 15 ΥΠΕΞ και «ανακοινώθηκε» στους υποψηφίους, αφού, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, «δεν υπήρχε λόγος διαπραγμάτευσης». Στην πραγματικότητα, ο επίσημος καθορισμός της ημερομηνίας κάθε άλλο παρά (...) τυχαίος ήταν. Και αυτό γιατί μέχρι χτες η ΕΕ είχε δεσμευτεί ότι η διαδικασία προσχώρησης θα «είχε ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2004, ώστε τα νέα κράτη - μέλη να λάβουν μέρος στις ευρωεκλογές της 10/6/2004».
Με τον καθορισμό της 1/5/2004, τα νέα κράτη - μέλη χάνουν τουλάχιστον ένα πεντάμηνο συναλλαγών με την ΕΕ, χάνουν ουσιαστικά τον πρώτο χρόνο «επιλύσεων» και απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, εξαρτώνται στις πολιτικές προτάσεις για τις ευρωεκλογές και χάνουν, ουσιαστικά, τη δυνατότητα πραγματικής συμμετοχής στην υφιστάμενη Κομισιόν, της οποίας η θητεία λήγει στα τέλη του 2004.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του προέδρου της Κομισιόν Ρ. Πρόντι, ερωτηθείς σχετικά με τις πρόσφατες δηλώσεις του Ρ. Τ. Ερντογάν για «εξάρτηση» των ενταξιακών διαδικασιών της Τουρκίας και της Κύπρου, απάντησε ότι «κάθε υποψήφια προς ένταξη χώρα κρίνεται ξεχωριστά, ανάλογα με τις προσπάθειες που καταβάλλει (...) κάθε υποψήφια χώρα έχει το δικαίωμα ένταξης στην ΕΕ και αυτό δεν εξαρτάται από την ένταξη μιας άλλης χώρας». Ο Ρ. Τ. Ερντογάν θα συναντηθεί με τον Ρ. Πρόντι αύριο Τετάρτη στις Βρυξέλλες. Αλλά αυτό που αναμενόταν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το χτεσινοβραδινό «δείπνο» των 15 ΥΠΕΞ, στα πλαίσια του ΣΓΥ, όπου η δανική προεδρία της ΕΕ φέρνει προς συζήτηση το σχέδιο Κ. Ανάν για το Κυπριακό. Με τον τρόπο αυτό, για πρώτη φορά, ένα Συμβούλιο της ΕΕ θα συζητήσει - αναγνωρίσει το ψευδοκράτος του Ντενκτάς ως «μέλος» ενός πλαισίου απόφασης της ΕΕ, έστω και έμμεσα με το άλλοθι της δήθεν «συμφωνίας» στα περί του «κοινοτικού κεκτημένου» στις προτάσεις του ΓΓ του ΟΗΕ.
Ανάλογη άφεση δίνεται στην τουρκική εισβολή και κατοχή του 1974, αφού, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και σωρεία αποφάσεων του ΟΗΕ, η Τουρκία ευθύνεται για τις «τουρκικές δυνάμεις κατοχής» στην Κύπρο, ενώ, σύμφωνα με τη σύμβαση της Γενεύης, ο εποικισμός είναι «έγκλημα πολέμου». Ολα αυτά παραγράφονται και το Συμβούλιο της ΕΕ θα συζητήσει για δικαιώματα και υποχρεώσεις του «συστατικού κράτους» (component state) στα Κατεχόμενα.
Αρκετοί λένε και γράφουν πως δεν πρέπει να εξωθούμε τα πράγματα, πως η νέα κυβέρνηση στην Τουρκία είναι πιο διαλλακτική, πως το Κυπριακό επιτέλους μπορεί να λυθεί τώρα «γιατί κράτησε πολύ, γιατί κάθε πέρσι και καλύτερα, γιατί είναι μοναδική ευκαιρία το βελγικό μοντέλο κλπ.».
Ισως σε κάποια σημεία να έχουν δίκιο. Πρέπει όμως να θυμηθούμε κάποια πράγματα. Και πρώτα απ' όλα πως, σε κάθε κυβερνητική αλλαγή στην Τουρκία ακούγαμε παρόμοιες θέσεις.
Πρέπει να θυμόμαστε πως, η όποια λύση στο Κυπριακό θα είναι και η τελεσίδικη. Πως οι Τούρκοι, και κυρίως ο στρατός, που ελέγχει απόλυτα τα πάντα στη χώρα αυτή, δε στηρίζεται σε πρόσωπα, αλλά σε σχέδια με στόχους προαποφασισμένους από το πανίσχυρο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Και δεν αλλάζει τους στόχους (τους αποκαλούμενους και εκεί εθνικούς), επειδή εξαφανίστηκαν οι παλιοί πολιτικοί και εμφανίστηκαν καινούριοι.
Τα περισσότερα κόμματα στην Τουρκία αλλάζουν όνομα και ηγεσίες σε κάθε εκλογική αναμέτρηση σχεδόν. Ενώ το στρατιωτικό κατεστημένο αλλάζει κανονικά μεν την ηγεσία του, αλλά έχει θεσμοθετήσει και συνταγματικά και νομοθετικά την παρεμβατική του δυνατότητα και τη συνεχή εμπλοκή του στη διακυβέρνηση της χώρας.
Αυτήν, μάλιστα, τη μοναδική στον κόσμο στρατιωτικο-πολιτική δομή εξουσίας, (που συνεχίζεται αδιάλειπτα σχεδόν, με λίγα ενδιάμεσα κενά καθαρής δικτατορικής διακυβέρνησης σε όλη τη διάρκεια του σύγχρονου τουρκικού κράτους), υποστηρίζουν ανοιχτά και ξεκάθαρα όλες οι αμερικανικές κυβερνήσεις. Παρότι οι Τούρκοι πρώτα βλέπουν τα δικά τους συμφέροντα και μετά του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών.
Και δεν κόπτονται εδώ και τώρα να κάνουν υποχωρήσεις στο Κυπριακό, επειδή ο σκληρός Ντενκτάς αρρώστησε και έτσι βρήκαν την ευκαιρία να γλυκάνουν τις θέσεις τους.
Δε φαίνεται, μάλιστα, να ανησυχούν και ιδιαίτερα για τον καλπάζοντα πληθωρισμό και τη φτώχεια του λαού τους. Ας είναι καλά οι αγωγοί πετρελαίου προς το Σεϊχάν, οι αμερικανικές βάσεις στο έδαφός τους, η αχαλίνωτη βουλιμία των νεο-ταξικών της Δύσης για απόλυτο έλεγχο των πηγών ενέργειας της Κασπίας και των αραβικών περιοχών. Αυτή η βουλιμία και η στρατηγική - γεωγραφική θέση της Τουρκίας είναι τα φανερά χαρτιά της τράπουλας, οι άσοι στα χέρια αυτών που εξουσιάζουν (και νέμονται) την Τουρκία. Με αυτά τα χαρτιά και γνώστες της δύναμής τους πρώτα υπέγραψαν το «Σύμφωνο της Αγκυρας» με τις ΗΠΑ και την Αγγλία. Δηλαδή, υπέγραψαν Σύμφωνο που καθορίζει τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης με το ΝΑΤΟ.
Αυτό το Σύμφωνο (με το οποίο πολύ αργά σκέφτηκαν να ασχοληθούν οι δικοί μας κυβερνήτες), πρώτα το απέρριψε και μετά ασμένως το αποδέχτηκε ο πρωθυπουργός. Προσθέτοντας με απαίτησή του μια διάταξη, που λέει πως το ΝΑΤΟ δε θα επιτεθεί σε χώρα της ΕΕ. Να προσέξουμε λίγο εδώ. Δε λένε να μην επιτεθεί χώρα του ΝΑΤΟ σε χώρα της ΕΕ, αλλά το ΝΑΤΟ ως οργανισμός. Κάπου μας δουλεύουν, δηλαδή.
Τι πέτυχαν με τον τρόπο αυτό οι ΗΠΑ; Καθαρά και ωμά, πέτυχαν με τη σύμφωνη γνώμη των Ευρωπαίων, να ελέγχουν τις οποιεσδήποτε επιχειρήσεις του λεγόμενου Ευρωστρατού.
Διότι, το Σύμφωνο αφορά στις διαδικασίες που θα ακολουθούνται, όταν ο Ευρωστρατός θα κάνει επιχειρήσεις, χρησιμοποιώντας μέσα του ΝΑΤΟ (δηλαδή, πάντοτε) σε περιοχές ενδιαφέροντος των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, που δεν είναι μέλη της ΕΕ (ΗΠΑ, Καναδάς, Τουρκία και τρεις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης). Με λίγα λόγια, η μεν Τουρκία θα έχει δικαίωμα VETO και συμμετοχής στις επιχειρήσεις αυτές (ειρωνικά αποκαλούμενες «ειρηνευτικές») η δε Αμερική, θεσμοθετημένα πλέον θα ανακατεύεται στις υποθέσεις εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας της Ευρώπης.
Με σύμφωνη γνώμη των ...προβάτων δηλαδή, βάλανε τους λύκους να φυλάνε το κοπάδι. Και εμείς πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι και να μη φωνάζουμε. Αντιλαμβανόμαστε την εκφραζόμενη αγωνία του κ. Σημίτη πως έρχονται μέρες πολύ δύσκολων αποφάσεων και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Να είναι προσεκτικοί ποιοι;
Και λέμε ότι πράγματι δε χρειάζεται όξυνση των πνευμάτων. Αλλά επαγρύπνηση, ενημέρωση, προσοχή και αποστολή μηνυμάτων στους κυβερνήτες μας πως είμαστε εδώ. Στην Ελλάδα πρώτα απ' όλα. Στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο και στην Ευρώπη τελευταία... Και όχι επειδή βρήκαμε παπά (την ΕΕ, τις ΗΠΑ και την εύκαμπτη κυβέρνησή μας) να θάψουμε δυο-τρεις (τα εθνικά μας θέματα, Κυπριακό και Αιγαίο).
Μέλος της Κίνησης για την Εθνική Αμυνα, (ΚΕΘΑ),Αρχιπλοίαρχος (Ε.Α.)
Επί οκτώ ολόκληρες ώρες το περασμένο Σάββατο η ΚΠΕ του ΣΥΝ αναζητούσε δικαιολογίες για το «ναι» που η ηγεσία του κόμματος είχε προαποφασίσει να δηλώσει στο σχέδιο Ανάν. Η μαραθώνια συνεδρίαση της ΚΠΕ επικύρωσε όσα είχαν καταληχθεί στις εντατικές διαβουλεύσεις των προηγούμενων ημερών. Με την επίκληση επιχειρημάτων που ξεκινούσαν από το «πώς θα κοιτάξουμε τον Κληρίδη στα μάτια» και κατέληγαν στον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης, η ΚΠΕ επικύρωσε την εισήγηση του Ν. Κωνσταντόπουλου υπέρ του σχεδίου Ανάν, προς μεγάλη ευχαρίστηση των ανανεωτών οι οποίοι δεν έκρυβαν την ικανοποίησή τους για τη θέση της ηγεσίας επί του θέματος.
Τα έξι λευκά της ψηφοφορίας ανήκουν σε στελέχη του «αριστερού ρεύματος», το οποίο αυτή τη φορά δεν κατάφερε να εκφραστεί με κοινή θέση στην ΚΠΕ και καταγράφηκαν σοβαρές αποκλίσεις στις απόψεις των στελεχών που πρόσκεινται σε αυτό. Για παράδειγμα, ο Π. Λαφαζάνης στηλίτευσε με τον πλέον δριμύ τρόπο το σχέδιο Ανάν, απορρίπτοντάς το ως απαράδεκτο και εκβιαστικό, ενώ ο Αλ. Αλαβάνος, που επίσης κατέθεσε ενστάσεις για το σχέδιο, έθεσε σε ψηφοφορία τροπολογία με την οποία ζητούσε: Η απάντηση στον ΓΓ του ΟΗΕ να δοθεί μετά την Κοπεγχάγη ώστε να μη συνδεθεί η επίλυση του Κυπριακού με την ενταξιακή διαδικασία. Να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις χωρίς τελεσίγραφα. Να δηλώσει ο ΣΥΝ ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες του ΑΚΕΛ. Η τροπολογία συγκέντρωσε μόλις 12 ψήφους και ως εκ τούτου απορρίφθηκε.
Σε γενικές γραμμές, η ΚΠΕ αποφάσισε ότι ο ΣΥΝ: Υποστηρίζει την απρόσκοπτη ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Στηρίζει τη διαπραγμάτευση στη βάση του σχεδίου Ανάν. Ζητά την άμεση σύγκλιση του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. Αυτά, παρότι όλοι, μηδέ εξαιρουμένων των «ανανεωτών», αναγνώρισαν και επισήμαναν τα αρνητικότητα σημεία που εμπεριέχει η προτεινόμενη «λύση», τα οποία όμως προσπεράστηκαν στο όνομα μιας κακώς νοούμενης «ρεαλιστικότητας».
Στη δημιουργία «Πατριωτικής Κίνησης Πολιτών» ενάντια στο απαράδεκτο «σχέδιο Ανάν», προχώρησαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, στελέχη του κόμματός του και άλλοι παράγοντες της κοινωνικής ζωής του τόπου.
Συγκεκριμένα, μετά το τέλος της εκδήλωσης που πραγματοποίησε το ΔΗΚΚΙ την προηγούμενη Παρασκευή με θέμα «Εξελίξεις στο Κυπριακό», αποφασίστηκε η σύσταση της συγκεκριμένης κίνησης «για την ενημέρωση και ενεργοποίηση του ελληνικού λαού και ελληνισμού, για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στην περιοχή και στον κόσμο, καθώς και ενάντια στο απαράδεκτο σχέδιο Ανάν που νομιμοποιεί τη διχοτόμηση της Κύπρου».
Σύμφωνα, με ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΔΗΚΚΙ, ιδρυτικά μέλη της «Πατριωτικής Κίνησης Πολιτών» είναι οι: Γεράσιμος Αρσένης, Δημήτρης Τσοβόλας, Γιώργος - Αλέξανδρος Μαγκάκης, Αναστάσιος Πεπονής, Νόρα Κατσέλη, Θέμος Στοφορόπουλος, Ανδρέας Παχατουρίδης, Λευτέρης Βερυβάκης, Παναγιώτης Κρητικός, Δημήτρης Σουλιώτης, Μάριος Ευρυβιάδης, Μανόλης Μπακόπουλος, Ηλίας Νικολόπουλος, Γιάννης Δημαράς, Δημήτρης Αλευρομάγειρος, Βίκυ Αράπη - Καραγιάννη, Παναγιώτης Γαλατσέλης, Γιάννης Αράπης, Γιώργος Καραμπελιάς, Λουκά Κατσέλη, Σπύρος Κουτσουβάλης, Λοΐζος Λοΐζος, Γιάννης Μαρκάκης, Μάρκος Μουζάκης, Γιώργος Παπασίμος, Νίκος Ρίγγας, Στέλιος Χριστοδουλίδης, Κωνσταντίνος Ωρολογάς.
