«Διχοτομεί» τώρα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας τις ψευτοαποζημιώσεις ΠΣΕΑ (Πολιτικής Σχεδιασμού Εκτακτης Ανάγκης), ή αλλιώς Φρόγκι, για τις ζημιές του περασμένου χειμώνα. Χτες το υπουργείο Γεωργίας αναιρώντας τα όσα έλεγε μέχρι παραπροχτές, ανακοίνωσε ότι θα δοθούν προκαταβολές 50% των δικαιούμενων αποζημιώσεων Φρόγκι για το διάστημα Νοέμβρης 2001 - Γενάρης 2002, από 28 Νοέμβρη μέχρι τέλος Δεκέμβρη 2002. Οι προκαταβολές αυτές αφορούν την καταστροφή φυτικού κεφαλαίου και την απώλεια παραγωγής του 2002. Αυτό προφανώς έγινε για να φανεί ότι θα δοθούν έγκαιρα οι αποζημιώσεις, που όμως είναι προκαταβολές, επειδή η κυβέρνηση δε δύναται να δώσει έγκαιρα ολόκληρες τις υποτιθέμενες αποζημιώσεις Φρόγκι, που εδώ και μήνες έταζε μεγαλόστομα. Ομως οι προκαταβολές αυτές, θα δίνονται εφόσον οι πληγέντες αγρότες υπογράψουν υπεύθυνες δηλώσεις ότι θα επιστρέψουν μέρος ή και ολόκληρη την προκαταβολή, εάν το τελικό ποσό που δικαιούνται προκύψει μικρότερο της προκαταβολής, ή αν τελικά θεωρηθεί ότι δε δικαιούνται καθόλου αποζημίωση, λόγω των περιοριστικών γραφειοκρατικών όρων που τίθενται σκοπίμως προκειμένου να περιοριστούν οι δικαιούχοι και τα καταβαλλόμενα ποσά.

Οπως ανέφεραν χτες παράγοντες του ΕΛΓΑ, οι προκαταβολές για τις αποζημιώσεις φυτικού κεφαλαίου και απώλεια παραγωγής του 2002 θα δοθούν με βάση τις εκτιμήσεις που έγιναν από τους γεωπόνους του Οργανισμού. Ομως στη συνέχεια οι πληγέντες αγρότες θα πρέπει να καταθέσουν τιμολόγια και παραστατικά για ανασύσταση κεφαλαίου κι αφού οι επιτροπές ελέγχου του ΕΛΓΑ κάνουν επιτόπιο έλεγχο και επιβεβαιωθεί η κοπή πρωτογενών και δευτερογενών κλάδων. Το πότε τελικά θα βγουν οι τελικές μηχανογραφημένες καταστάσεις και θα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για να καταβληθεί το οριστικό ποσό των αποζημιώσεων δεν το γνωρίζουν μάλλον, ούτε οι αρμόδιοι παράγοντες του ΕΛΓΑ. Εκτιμάται πάντως ότι αυτό θα γίνει μετά το πέρας του πρώτου τριμήνου του 2003 και τότε θα προκύψει ξανά, ένα νέο αλαλούμ. Κι όσοι δεν το πήραν ακόμα είδηση ή δε θέλουν να το πιστέψουν, τότε θα καταλάβουν τι σόι αποζημιώσεις τους εξασφάλισε ακριβώς η κυβέρνηση, ενώ για αρκετούς από τους πληγέντες αγρότες οι φρεσκοανακοινωμένες προκαταβολές θα αποδειχτούν, κάλπικο «δωράκι» μετά επιστροφής.

Ετσι γίνεται πάλι φανερό πως αν οι παγετόπληκτοι αγροτοκτηνοτρόφοι του περασμένου χειμώνα πιστέψουν τα καμώματα της κυβέρνησης, θα βγουν για άλλη μια φορά γελασμένοι και εξαπατημένοι. Γιατί, αν θέλουν δίκαιες και έγκαιρες αποζημιώσεις, με βάση το πραγματικό ύψος των ζημιών και τις απώλειας εισοδήματος και όχι με βάση τα επικοινωνιακά κυβερνητικά τερτίπια και ελιγμούς, δεν τους μένει άλλος δρόμος πέρα από τη συνέχιση και ένταση της αγωνιστικής διεκδίκησης.

Σε ακόμα πιο εξευτελιστικά επίπεδα κατρακυλούν οι τιμές παραγωγού στο λάδι με το ξεκίνημα της νέας ελαιοκομικής περιόδου. Μέσα σε λίγες μέρες, η τιμή στο έξτρα παρθένο λάδι έπεσε πάνω από 100 δραχμές (0,30 ευρώ) και όλα δείχνουν ότι θα επέλθει και περαιτέρω πτώση. Στη Μεσσηνία, για παράδειγμα, από 750 δραχμές το κιλό η τιμή για το έξτρα παρθένο λάδι διαμορφώθηκε στις 620 δραχμές, ανάλογη είναι η πτώση στις υπόλοιπες περιοχές, ενώ στη Λέσβο το παρθένο λάδι (άσος) από 610 δραχμές, έπεσε κάτω από 580 δραχμές, χωρίς καν να υπάρχει καμία εκδήλωση αγοραστικού ενδιαφέροντος.

Η κατάσταση αυτή προμηνύει ότι οι ελαιοπαραγωγοί θα εξαναγκαστούν να παραδώσουν τζάμπα την παραγωγή τους, στους εμπορομεσάζοντες και τυποποιητές βιομηχάνους, ντόπιους και ξένους και κατ' επέκταση, δηλαδή, στις πολυεθνικές τροφίμων, αν δε θέλουν να παραμείνει απούλητη. Η δικαιολογία, πάντως, που δίνεται στους παραγωγούς από την πλευρά των εμπορομεσαζόντων είναι ότι υπάρχουν μεγάλα αποθέματα και καλές παραγωγές της ΕΕ και πως οι Ιταλοί και οι Ισπανοί ρίχνουν τις τιμές. Ομως, όπως αναφέρεται από παράγοντες που γνωρίζουν καλά την αγορά, στη χώρα μας τα αποθέματα δεν ξεπερνούν τους 50.000 τόνους. Στην Ιταλία εκτιμάται ότι τα αποθέματα είναι επίσης κάτω από 50.000 τόνους και στην Ισπανία γύρω στους 300.000 τόνους. Η ελληνική παραγωγή εκτιμάται ότι δε θα είναι πάρα πολύ μεγάλη, 400.000 τόνοι περίπου, παρά το γεγονός ότι λόγω των βροχοπτώσεων του Σεπτέμβρη σε κάποιες περιοχές «χτύπησε ο δάκος». Στην Ιταλία, η νέα παραγωγή θα είναι αρκετά μικρότερη από άλλες χρονιές, γύρω στους 300.000 τόνους (κάτω και από το πλαφόν της χώρας αυτής), ενώ στην Ισπανία θα κυμανθεί στους 900.000 τόνους, πράγμα που θεωρείται μια κανονική παραγωγή.

Η κατάσταση αυτή δείχνει ότι οι ελαιοπαραγωγοί θα υποστούν νέα μείωση του εισοδήματός τους εξαιτίας της κερδοσκοπικής πολιτικής των πολυεθνικών και των παραρτημάτων τους, που με τη στήριξη των κανονισμών της ΕΕ και των επιταγών της παγκοσμιοποίησης διαμορφώνουν ό,τι τιμές θέλουν, ασχέτως ποιότητας και ποσότητας! Γιατί, για παράδειγμα, η ΕΕ με τον κανονισμό της, επέτρεψε στις πολυεθνικές να αναμειγνύουν το λάδι με άλλα παράγωγα και να το εμφανίζουν ως ελαιόλαδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τιμές παραγωγού. Φαίνεται για άλλη μια φορά, λοιπόν, πως και για τους ελαιοπαραγωγούς, δεν απομένει άλλος δρόμος πέρα από την αντίσταση και την οργάνωση του αγώνα τους, ενάντια σε μια πολιτική που τους οδηγεί στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα. Αποδεικνύεται, επίσης, πως οι ελαιοπαραγωγοί δεν πρέπει να καταπίνουν την κυβερνητική προπαγάνδα ασύστολης κοροϊδίας περί είσπραξης κάποιων υποδιαιρέσεων του ευρώ επιπλέον, στις επιδοτήσεις, όταν η παραγωγή πάει κατά διαόλου. Και επιπλέον δεν τους απομένει τίποτα άλλο, από το να στηρίξουν μια ανατρεπτική πολιτική, που προτάσσει ως διέξοδο στα προβλήματά τους τη συγκρότηση παραγωγικών συνεταιρισμών.