Eurokinissi

Ενώ οι υπουργοί Εργασίας έβγαζαν την παραδοσιακή «οικογενειακή» φωτογραφία στο Μπούρτζι, οι νεολαίοι του ΠΑΜΕ τους έστελναν το μήνυμα «Εσείς με τις Βρυξέλλες κι εμείς με το λαό...»

Αυτό συμβαίνει γιατί η αλήθεια δε βρίσκεται στις προπαγανδιστικές κορόνες των εκπροσώπων της Ελληνικής Προεδρίας και της Κομισιόν, αλλά στα συνθήματα, στις θέσεις και στις διεκδικήσεις των χιλιάδων διαδηλωτών κάτω από την Ακροναυπλία. Γιατί, όσο και αν τα τεχνοκρατικά κείμενα της Συνόδου των Υπουργών Εργασίας επιχειρούν να συγκαλύψουν το πραγματικό περιεχόμενο των στόχων τους, η πολιτική τους είναι ξεκάθαρη:

• Επέκταση της υποαπασχόλησης και όχι της πλήρους απασχόλησης, όπως ισχυρίζονται.
• Αύξηση της παραγωγικότητας και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και όχι καλύτερες θέσεις εργασίας, όπως προπαγανδίζουν.
• Αγορές εργασίας που προάγουν τα καπιταλιστικά κέρδη, πετώντας στο περιθώριο εκατομμύρια Ευρωπαίους και όχι την κοινωνική ένταξη, όπως ψευδώς υποστηρίζουν.

Για άλλη μια φορά η κρίση, τα αποτελέσματα του ανταγωνισμού, ακόμα και ο πόλεμος γίνονται προσχήματα για να προωθηθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. «Καλούμεθα να περιφρουρήσουμε στρατηγικές επιλογές και στόχους σε μια εποχή που είναι ορατή η απειλή του πολέμου, της ύφεσης και της ανεργίας», σημείωσε ο Δ. Ρέππας, απευθυνόμενος στους ομολόγους του. Η αποστροφή αυτή δεν είναι απλά μια ομολογία των αποτελεσμάτων της πολιτικής της ΕΕ, είναι ακόμα και ένα σαφές μήνυμα σε όλους αυτούς που πλασάρουν την ψευδαίσθηση ότι η πολιτική της ΕΕ μπορεί να αλλάξει. Για τα ευρωενωσιακά επιτελεία, πρώτος στόχος παραμένει η «περιφρούρηση των στρατηγικών επιλογών», ακόμα και σε συνθήκες ύφεσης και πολέμου.

Eurokinissi

Μάλιστα η Α. Διαμαντοπούλου, απαντώντας σε ερώτηση για τους διαδηλωτές, είπε ότι οι αντιλήψεις που θεωρούν τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας εκ των προτέρων αρνητική είναι οπισθοδρομικές.

Ο εκβιασμός είναι απροκάλυπτος. Εάν θέλετε π.χ. την αύξηση της απασχόλησης στο 70% - μας λέει η Επίτροπος - πρέπει να δεχτείτε την απορύθμιση, την ευελιξία, τη δουλιά μιας ώρας, για ένα ξεροκόμματο, χωρίς ασφάλιση και εργασιακά δικαιώματα. Πρέπει να δεχτείτε όχι μια σταθερή και καλά αμειβόμενη θέση εργασίας, αλλά την υποαπασχόληση με μια συμβολική αμοιβή. Μήπως όλα τα παραπάνω είναι άσχετα με το γεγονός ότι η Γιούροστατ θα καταγράφει τον υποαπασχολούμενο - ακόμα - και για μία ώρα την ημέρα ως εργαζόμενο και δε θα τον θεωρεί πλέον άνεργο;

Με αυτό το δεδομένο πρέπει να διαβαστεί και ο στόχος της Λισαβόνας για 15 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Πρόκειται για θέσεις υποαπασχόλησης και υπερεκμετάλλευσης. Αλλά ακόμα και τέτοιου χαρακτήρα θέσεις, η Α. Διαμαντοπούλου θεωρεί ότι «είναι ακόμα πιο δύσκολο (σ.σ. να δημιουργηθούν) στο πλαίσιο ενός γηράσκοντος εργατικού δυναμικού». Τώρα ο μύθος της γήρανσης, εκτός από μοχλός ανατροπής των ασφαλιστικών συστημάτων, αξιοποιείται για να δικαιολογηθεί και η προώθηση της απορύθμισης.

Σε αντιστοιχία με το πώς εννοούν οι «15» της ΕΕ την «πλήρη απασχόληση» βρίσκονται και οι υπόλοιπες προτεραιότητες που υιοθέτησαν οι υπουργοί Εργασίας.

Οι στόχοι που βάζουν είναι:

• Η «αύξηση των επενδύσεων σε ανθρώπινο κεφάλαιο», και εννοούν όλα αυτά τα προγράμματα κατάρτισης και επανεκπαίδευσης, ώστε ένα φτηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό θα ανταποκρίνεται «στις ταχύτατες οικονομικές αλλαγές και στην κοινωνική αναδιάρθρωση» κάτω από τον πέλεκυ της ανταγωνιστικότητας και της αύξησης της παραγωγικότητας.
• Η «ενίσχυση του επιχειρηματικού πνεύματος» αν και γίνεται στο όνομα των μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων, στην πράξη συγκαλύπτει την ανεργία, με κάποιες πρόσκαιρες ατομικές επιχειρήσεις, που όμως σε καμιά περίπτωση δεν ανακόπτει το ρεύμα των μαζικών χρεοκοπιών των ΕΒΕ, της συρρίκνωσης των μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών και της ερήμωσης του αγροτικού χώρου.
• Η «ενεργός ενσωμάτωση των μεταναστών» υποκρύπτει τη στυγνή εκμετάλλευση που υφίστανται εκατομμύρια μετανάστες και το στόχο να είναι η μεγάλη δεξαμενή ενός φτηνού εργατικού δυναμικού, που βέβαια θα «λύσει» και το πρόβλημα της γήρανσης του εγχώριου πληθυσμού. Δεν είναι τυχαίο, ότι στα κείμενα των συμπερασμάτων δε γίνεται ούτε η παραμικρή αναφορά στα «ίσα δικαιώματα» Ευρωπαίων εργαζομένων και μεταναστών.
• Η «ώθηση των γυναικών στην εργασία και των εργαζόμενων μεγαλύτερης ηλικίας» αποσκοπεί όχι στην αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά στην επιλογή εκείνων ειδικά των κατηγοριών ανέργων που θα προσαρμοστούν στο καθεστώς της ευελιξίας και ιδιαίτερα στον τομέα της «κοινωνικής οικονομίας» δηλαδή στην πρόνοια, υγεία, παιδεία κλπ.

Οπως μάλιστα διευκρίνισε η αρμόδια επίτροπος, η διασύνδεση απασχόλησης και πρόνοιας είναι αναγκαία γιατί τα υψηλά επιδόματα λειτουργούν ως αντικίνητρο στην απασχόληση.

Κεντρική επιδίωξη όλων αυτών των πολιτικών, από τη μια, «η επίτευξη της ισορροπίας στη ρύθμιση της εργασίας», όπου «οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς», αλλά στην πραγματικότητα δε θα είναι. Και από την άλλη «οι επιχειρήσεις να καθίστανται πιο ευέλικτες διαθέτοντας περισσότερο ειδικευμένο εργατικό δυναμικό με μεγαλύτερη ετοιμότητα, ώστε να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να αντιμετωπίζει τις αλλαγές». Ανεπιτυχώς οι νονοί της ευελιξίας και της απασχολησιμότητας, επιχειρούν να συνδυάσουν πράγματα που αλληλοαποκλείονται. Γιατί πόσο ασφαλής μπορεί να είναι ένας εργαζόμενος, που υποχρεώνεται να ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων;

Στην αναθεωρημένη στρατηγική απασχόλησης, οι «15» - μετά από πρόταση της Επιτροπής - θα καθορίσουν 27 στόχους από τους οποίους ορισμένοι θα ποσοτικοποιηθούν.

Για τις συντάξεις το Συμβούλιο επιβεβαίωσε τις αποφάσεις της Λισαβόνας για αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης κατά πέντε έτη, γεγονός που θα φέρει όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους στα ανώτερα όρια των 65 ετών, αλλά και ακόμα παραπάνω, όπως ορίζεται σε ορισμένα εθνικά συστήματα (67, 70). Στα πλαίσια αυτά αναγνωρίστηκε η προϋπόθεση της «βιωσιμότητας» και η ανάγκη «προσαρμογής των συστημάτων σε νέα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα». Αυτή η προσαρμογή, όπως έχει διακηρυχτεί πολλές φορές από τα όργανα της ΕΕ, προδικάζει και νέα φάση επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.

Απαντώντας μάλιστα σε σχετική ερώτηση η επίτροπος επανέλαβε ότι οι εκθέσεις της Κομισιόν απαιτούν «και νέα μέτρα»..!

Στην παρέμβασή της για την «κοινωνική προστασία», η Α. Διαμαντοπούλου ζήτησε να συνδεθούν όλες οι διαδικασίες σε αυτόν τον τομέα, με τη στρατηγική της Λισαβόνας, αλλά και τους Γενικούς Προσανατολισμούς της Οικονομικής Πολιτικής. Με δεδομένο την ισχύ του Συμφώνου Σταθερότητας, γίνεται φανερό ότι και η πρόνοια μπαίνει κάτω από τις μυλόπετρες των οικονομικών δεικτών.

Ετσι ο «εξορθολογισμός» συνολικά του τομέα της κοινωνικής προστασίας πρέπει να συνδέεται με τη δημογραφική γήρανση, την τεχνολογία, την αυξανόμενη ενοποίηση των αγορών εργασίας, υπηρεσιών και κεφαλαίων.

Ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, επέκταση της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα και στις ΔΕΚΟ, 35ωρο με αύξηση της παραγωγικότητας, χαμηλοί μισθοί, κάτω από τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις και απελευθέρωση αγορών (τράπεζες, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια), φορολογική μεταρρύθμιση με γενναία μείωση των συντελεστών των επενδυτών, ενίσχυση κινήτρων για επενδύσεις... Πρόκειται για ένα απάνθισμα των πολιτικών και των μέτρων που υπερασπίζει η ηγεσία της ΝΔ, στο όνομα μάλιστα της καταπολέμησης της ανεργίας!

Με αυτό τον τρόπο συμμετείχε και στο «Ναύπλιο», υποστηρίζοντας τους «εντός των τειχών» και στέλνοντας μήνυμα αντίθεσης στους διαδηλωτές. Σε ημερίδα που διοργάνωσε χτες στο Αιγάλεω με θέμα «Η απασχόληση σε μια φιλελεύθερη κοινωνία αλληλεγγύης», στελέχη του κόμματος επιβεβαίωσαν ότι ουσιαστικά εναποθέτουν τη λύση της ανεργίας στο κεφάλαιο, το οποίο μάλιστα πρέπει να ενισχυθεί με γενναία κίνητρα για να ανταποκριθεί στην «κοινωνική αποστολή» του.

Ο βασικός εισηγητής, τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γ. Γιακουμάτος, πλειοδότησε της κυβέρνησης σε αντεργατικές προτάσεις φθάνοντας στο σημείο να προτείνει «χαμηλές αμοιβές ως κίνητρο για την πρόσληψη ανέργων». Οπως διευκρίνισε, η πρόταση αφορά σε «περιοχές με υψηλά ποσοστά ανεργίας» που έχουν ενταχθεί στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης. Οι άνεργοι θα προσλαμβάνονται με αμοιβές τουλάχιστον 10% του κατώτατου ορίου της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Η ΝΔ, είπε σε άλλο σημείο, «πιστεύει στην ευελιξία της αγοράς με στόχο την ανταγωνιστικότητα», καθώς και στη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας». Και αυτό όταν ο ίδιος παραδέχτηκε ότι διευθέτηση του χρόνου εργασίας σημαίνει «κατάργηση 8ωρου και 40ωρου».

Από την πλευρά του ο Γ. Αλογοσκούφης ζήτησε «εξάλειψη όλων των αντικινήτρων για επενδύσεις», χαμηλότερους συντελεστές για την άμεση φορολογία, συρρίκνωση των δημοσίων (κοινωνικών) δαπανών με ρυθμό 1%, επανίδρυση του κράτους, αναμόρφωση του κοινωνικού κράτους...