ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 8 Φλεβάρη 2003
Σελ. /40
Ουδέν πρόβλημα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια οδυνηρή πανωλεθρία αποτέλεσαν για το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας οι τοπικές εκλογές στα κρατίδια της Κάτω Σαξωνίας και της Εσσης. Οχι μόνο, γιατί έχασε ένα μεγάλο μέρος της δύναμής του, λίγους μήνες μετά τις γενικές εκλογές. Ούτε γιατί η Κάτω Σαξωνία είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του καγκελάριου, Γκ. Σρέντερ, όπου ήταν και πρωθυπουργός μέχρι το 1998. Αλλά και γιατί, με τις εκλογές αυτές, έχασε την πλειοψηφία στην Ανω Βουλή και, επομένως, έχει πλέον την ανάγκη της συναίνεσης των Χριστιανοδημοκρατών για να ψηφίζονται τα νομοσχέδια ευρύτερης σημασίας, όπως η παραπέρα μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, οι μεταρρυθμίσεις στους τομείς της Υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών, κλπ.

Ουδέν πρόβλημα, όμως, για το πορευόμενο στη λεωφόρο των ευρω-μονόδρομων και των νόμων της αγοράς γερμανικό δικομματικό σύστημα. Αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, οι Χριστιανοδημοκράτες απηύθυναν πρόταση προς την κυβέρνηση, για την από κοινού αντιμετώπιση της βαθιάς οικονομικής κρίσης. Πρόταση, την οποία αποδέχτηκε ο καγκελάριος, Γκ. Σρέντερ, κι όπως σημειώνουν Γερμανοί αναλυτές, τα από δω και πέρα νομοσχέδια θα σχεδιάζονται από κοινού με την αντιπολίτευση. Κι όχι, βέβαια, πως θα σταματήσει η μεταξύ τους αντιπαράθεση για τη διατήρηση ή διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας. Το τελευταίο, όμως, έχει μικρή σημασία για τους εργαζόμενους. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, θα υφίστανται τις αντιλαϊκές πολιτικές του γερμανικού δικομματισμού.

Μια σύμπτωση

Λίγα λεπτά πριν βγουν απ' το Μέγαρο Μαξίμου, όπου είχαν συνάντηση με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής και ο υφυπουργός Υγείας Εκτ. Νασιώκας απ' το Μέγαρο, συνέβη ένα ατύχημα ακριβώς μπροστά στην πρωθυπουργική κατοικία. Ενα φορτηγάκι παρέσυρε ένα μοτοσικλετιστή - ευτυχώς χωρίς να τον τραυματίσει σοβαρά - την ώρα που ο επικεφαλής της προεδρικής φρουράς σταμάτησε την κυκλοφορία, για να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο οι τσολιάδες.

Αστυνομικοί, δημοσιογράφοι και σύμβουλοι των υπουργών ειδοποίησαν το ΕΚΑΒ για το ατύχημα. Το πρώτο ασθενοφόρο έφτασε 13 ακριβώς λεπτά μετά το συμβάν, ενώ πέντε λεπτά αργότερα ήρθαν και οι μοτοσικλετιστές του ΕΚΑΒ.

Δε γνωρίζουμε, αν στην, πράγματι, πολύ γρήγορη - για τις συνθήκες της Αθήνας - άφιξη του ΕΚΑΒ έπαιξαν ρόλο οι «ιδιομορφίες» του ατυχήματος (ο χώρος που έγινε, ποιοι ειδοποίησαν, κλπ.), αλλά, σίγουρα, έγινε και πάλι φανερή η σοβαρή έλλειψη Μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας αστικού τύπου. Και μπορεί, βέβαια, να αποφασίστηκε τελευταία η λειτουργία ιατρείου στο Ζάππειο, αλλά αυτό έγινε για τις ανάγκες της ελληνικής προεδρίας και μετά πάλι στα ίδια...

Μάλλον προς εκποίηση...

Βέβαια, το ΕΚΑΒ ποτέ δεν αναπτύχθηκε πλήρως σε εθνική κλίμακα και έτσι η επείγουσα ιατρική στη χώρα μας δεν μπορεί να προσφέρει εκείνες τις υπηρεσίες που θα 'πρεπε και μπορούσε. Μάλιστα, το ΕΚΑΒ ήταν ένα απ' τα θέματα της χτεσινής σύσκεψης υπό τον πρωθυπουργό και οι αποφάσεις - όπως και για τα άλλα θέματα της Υγείας - θα ανακοινωθούν μετά το Υπουργικό Συμβούλιο της 13.2.2003.

Πάντως, αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό εκποίηση το φιλέτο του ΕΚΑΒ, οι αεροδιακομιδές. Σύμφωνα με πληροφορίες δεν έχει ληφθεί οριστική απόφαση αν και η κυβέρνηση κλείνει προς την αγορά υπηρεσιών, που σημαίνει ότι το πιο ευαίσθητο κομμάτι εκχωρείται στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Ενα απ' τα επιχειρήματα που προβάλλονται είναι πως το υπουργείο Υγείας δεν μπορεί να είναι «αεροπορική εταιρία» και να ασχολείται με την πτήση των ελικοπτέρων.

Και ποιος τους είπε πως το υπουργείο Υγείας πρέπει να γίνει αεροπορική εταιρία; Ας συγκροτήσουν έναν ενιαίο κρατικό φορέα που θα αναλάβει την εποπτεία, την υποστήριξη και προπαντός τις πτήσεις των αεροδιακομιδών του ΕΚΑΒ.

Λύσεις τεχνικές υπάρχουν, όταν υπάρχει και η πολιτική βούληση. Αλλιώς ισχύει αυτό που λέει ο κόσμος: Οποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μήνες κοσκινίζει... τεχνοκρατικές λύσεις.


Τα... διάφανα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε ΝΑΙ, ΕΔΩ ο... συμβολισμός «δίνει ρέστα»! Η Οργανωτική Επιτροπή του Αθήνα 2004 παρουσίασε το επίσημο... άρωμα των Ολυμπιακών αγώνων, την ίδια ώρα που «μαγειρεύεται» ο διαγωνισμός για την αποκομιδή των «ολυμπιακών» σκουπιδιών. Δεν τους έχει πει κανείς πως δεν καλύπτεται έτσι εύκολα... η μπόχα;

Μάλιστα, το μπουκαλάκι (που θα κοστίζει 22 ευρώ παρεμπιπτόντως) το ονόμασαν «Ολίμπικ Σπίριτ», δηλαδή Ολυμπιακό Πνεύμα. Μάλιστα, φήμες λένε πως η αντρική και γυναικεία του έκδοση θα φοριέται υποχρεωτικά από τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου σε κάθε συνεδρίαση. Προκειμένου, να εμπεδωθεί ο... Ολυμπισμός, βέβαια...

Αντε να δούμε μέχρι πού θα καταφέρει να φτάσει το... «Ολυμπιακό Μάρκετινγκ» και τι άλλο προϊόν θα δούμε με στάμπα της Ολυμπιάδας κι από κοντά Φοίβο και Αθηνά και δε συμμαζεύεται. Φανταζόμαστε ότι θα έχετε αρκετή φαντασία.

ΑΠΟ ΤΑ «Διάφανα Τείχη» σε.... «αδιάφανη τύχη»! Εν ολίγοις, η κατάληξη της υπόθεσης Πανταγιά. Οσο περισσότερα μαθαίνουμε γι' αυτήν, όσο περισσότερα λέγονται, τόσο καλύτερα καταλαβαίνουμε... πού έχουμε μπλέξει!

Πάντως, σύμφωνα με ασφαλείς, σαφείς και διασταυρωμένες πληροφορίες, ο Χρήστος Πρωτόπαππας δε μοίρασε γλυκά στο χτεσινό μπρίφινγκ και ελέγχονται ως αναληθείς οι πληροφορίες ότι διοργανώνει πάρτι.

Την περίφημη δήλωση, πάντως, «περί πολιτών χωρίς επίσημη ιδιότητα» είναι σίγουρο πως την ευχαριστήθηκε κι ίσως την είχε έτοιμη από καιρό. Είναι, βλέπετε, πολύ ευχάριστο το γεγονός να... αδειάζει μια θέση στο πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Α, να δώσουμε και κάποιο δίκιο στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που διαμαρτύρονται επειδή ο πρώην «εξ απορρήτων» του Σημίτη αυτοχρίστηκε υποψήφιος βουλευτής: Διότι η σωστή διαδικασία, ως γνωστόν, είναι όλοι οι ευελπιστούντες σε υποψηφιότητα να αλληλομαχαιρώνονται... όταν καταρτίζονται οι λίστες. Υπάρχουν και... κανόνες.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενθερμοι υποστηριχτές του συστήματος

Η ανάπτυξη του αντιπολεμικού κινήματος, τόσο που να προσλάβει χαρακτηριστικά παλλαϊκού ξεσηκωμού κατά του σχεδιαζόμενου ιμπεριαλιστικού πολέμου, είναι τούτη την ώρα στόχος ζωής και κάθε φωνή, απ' όπου κι αν προέρχεται, που συμβάλλει στην επίτευξή του είναι πολύτιμη κι αξιέπαινη. Χρειάζεται όμως να παραμένει ανοιχτό και το μέτωπο σε όλους όσοι αργά αλλά σταθερά επί σειρά ετών, κακοποιώντας αξίες του λαού, εμφανιζόμενοι να μιλούν εξ ονόματός του, κατέθεσαν τη συμβολή τους στην άμβλυνση των αγωνιστικών διαθέσεών του.

Αρκετοί απ' αυτούς εντοπίζονται στην ηγεσία του Συνασπισμού. Η Μ. Δαμανάκη για παράδειγμα τάσσεται στα λόγια κατά του πολέμου, «λυπάται» τα παιδιά του Ιράκ, αλλά την ίδια ώρα αναρωτιέται αν υπάρχει πέραν του πολέμου άλλος τρόπος ανατροπής του Σαντάμ Χουσεΐν! Ο Μ. Παπαγιαννάκης αναπολεί τον Μπ. Κλίντον! Δεν αντιλέγουμε ο πρώην ένοικος του Λευκού Οίκου υπερτερεί σε γοητεία σε σχέση με το διάδοχό του, μόνο που και τα δικά του χέρια είναι βαμμένα με πολύ αίμα.

Οι «αριστεροί», που στις αρχές της δεκαετίας του '90 χειροκροτούσαν τον κ. Χάβελ και τη «βελούδινη επανάστασή» του (και που βέβαια σήμερα σιωπούν για το γεγονός ότι ο εν λόγω κύριος έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του πολέμου), είναι περίπου οι ίδιοι που στη διάρκεια του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας ζητούσαν η αντιπολεμική συναυλία στη Θεσσαλονίκη να πραγματοποιηθεί υπό το σύνθημα: «Μιλόσεβιτς - Κλίντον σταματήστε τις ανθρωποθυσίες»! Τι είδους υπηρεσία στο αντιπολεμικό κίνημα συνιστά η προσφιλής και σήμερα τακτική της εξίσωσης θύτη και θύματος;

Είναι οι «αριστεροί» του «Είμαστε όλοι Αμερικάνοι» της επομένης της τρομοκρατικής επίθεσης στις ΗΠΑ. Τότε που αίφνης ανακάλυψαν την «μπούργκα» και την καταπίεση των γυναικών στο Αφγανιστάν για να δικαιολογήσουν εμμέσως τους βομβαρδισμούς. Είναι αυτοί που κατηγορούσαν το ΚΚΕ για «επαναστατική γυμναστική», αρνούμενοι να συμμετάσχουν στο πρώτο αντιπολεμικό συλλαλητήριο της Αθήνας κατά του πολέμου και της ελληνικής εμπλοκής.

Είναι οι ίδιοι που σήμερα σιωπούν για τις προκλήσεις των ΗΠΑ προς τη Βόρεια Κορέα, για τις επόμενες εστίες πολέμου. Πόσο βοηθά το αντιπολεμικό κίνημα αυτή η σιωπή; Πόσο ακόμα το βοηθά η αυταπάτη που διαχέεται συνολικά αυτή τη φορά από την ηγεσία του ΣΥΝ και άλλους για το ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης και της ΕΕ; Οτι μπορούν να συμβάλουν στην υπόθεση της ειρήνης. Με την ελληνική φρεγάτα στον Περσικό, με τη βάση της Σούδας σε κατάσταση πολέμου. Με την ΕΕ να «αντιστέκεται» γιατί νιώθει ριγμένη από τη μοιρασιά. Αύριο που ευρωπαϊκά μαχητικά θα σηκωθούν στον ουρανό του Ιράκ ή κάπου αλλού, αναρωτιόμαστε τι θα πουν τότε. Πάντως την αυτοκριτική δεν τη συνηθίζουν.

Αναρωτιόμαστε όμως, όλοι αυτοί γιατί εξανίστανται όταν το ΚΚΕ μιλά για οπορτουνισμό, για την επικίνδυνη επίδρασή του στο λαϊκό και εργατικό κίνημα. Για το γεγονός ότι μπορεί να είναι πολύ ευέλικτος, μόνο που η ευελιξία του κινείται εντός της κυρίαρχης πολιτικής, εντός του κυρίαρχου ρεύματος, πασπαλισμένη με μπόλικα επιχειρήματα περί ρεαλισμού και ανανέωσης.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ