Μια οδυνηρή πανωλεθρία αποτέλεσαν για το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας οι τοπικές εκλογές στα κρατίδια της Κάτω Σαξωνίας και της Εσσης. Οχι μόνο, γιατί έχασε ένα μεγάλο μέρος της δύναμής του, λίγους μήνες μετά τις γενικές εκλογές. Ούτε γιατί η Κάτω Σαξωνία είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του καγκελάριου, Γκ. Σρέντερ, όπου ήταν και πρωθυπουργός μέχρι το 1998. Αλλά και γιατί, με τις εκλογές αυτές, έχασε την πλειοψηφία στην Ανω Βουλή και, επομένως, έχει πλέον την ανάγκη της συναίνεσης των Χριστιανοδημοκρατών για να ψηφίζονται τα νομοσχέδια ευρύτερης σημασίας, όπως η παραπέρα μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, οι μεταρρυθμίσεις στους τομείς της Υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών, κλπ.

Ουδέν πρόβλημα, όμως, για το πορευόμενο στη λεωφόρο των ευρω-μονόδρομων και των νόμων της αγοράς γερμανικό δικομματικό σύστημα. Αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, οι Χριστιανοδημοκράτες απηύθυναν πρόταση προς την κυβέρνηση, για την από κοινού αντιμετώπιση της βαθιάς οικονομικής κρίσης. Πρόταση, την οποία αποδέχτηκε ο καγκελάριος, Γκ. Σρέντερ, κι όπως σημειώνουν Γερμανοί αναλυτές, τα από δω και πέρα νομοσχέδια θα σχεδιάζονται από κοινού με την αντιπολίτευση. Κι όχι, βέβαια, πως θα σταματήσει η μεταξύ τους αντιπαράθεση για τη διατήρηση ή διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας. Το τελευταίο, όμως, έχει μικρή σημασία για τους εργαζόμενους. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, θα υφίστανται τις αντιλαϊκές πολιτικές του γερμανικού δικομματισμού.