Εκείνο όμως που μου άρεσε και με εντυπωσίασε, μέσα από το πλήθος των πανό και των συνθημάτων, ήταν μια καλαίσθητη, σχετικά μικρή αφίσα που είχαν κολλήσει στις κολόνες. «Ανοιξε ένα βιβλίο. Κλείσε την τηλεόραση». Τέσσερις λέξεις μια φιλοσοφία, μια ιδεολογία, μια ποιότητα, μια προοπτική, μια πρόταση.

Η γνωριμία, η σχέση, η επαφή με το βιβλίο, το πνευματικό κέρδος και η αγάπη που θα επακολουθήσει.

Ο λογοτέχνης και, γενικά, ο συγγραφέας έχει, ή πρέπει να έχει, ευαίσθητες τεντωμένες κεραίες που να πιάνει τα γύρω μηνύματα. Να αντιλαμβάνεται την εποχή του, να αντιλαμβάνεται τους κοινωνικούς κραδασμούς και να συμμετέχει σαν μπροστάρης και διαμορφωτής στα τεκταινόμενα. Μέσα από την εμπειρία του, μέσα από το ήθος και το ύφος του, να τα αναλύει και να τα δίνει κατανοητά στον κόσμο, κάτω από την οπτική της τέχνης του. Αφ' ενός για να τον μορφώσει και ενημερώσει και αφ' ετέρου να τον ξεσηκώσει, να ξυπνήσει τη συνείδησή του να συμμετέχει στα κοινά και να γίνει χρήσιμος. Να μη μένει παθητικός, αλλά ενεργός πολίτης.

Ανοιξε ένα βιβλίο, λοιπόν, και κλείσε την τηλεόραση.