Με τους στίχους ενός ποιήματος του Τάσου Λειβαδίτη και την ευχή να βρει το «στόχο» του, αντιπροσωπεία του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Περάματος μαζί με τη δημοτική αρχή και τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, επισκέφτηκαν χτες το πρωί το Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Ηταν μια συμβολική κίνηση που έγινε με πρωτοβουλία των εργαζομένων στον παρακείμενο από το ναύσταθμο δήμο και σκοπό είχε να ευαισθητοποιήσει τόσο τη διοίκηση όσο και τους αξιωματικούς και τους ναύτες, ώστε να μην πάρουν μέρος στον πόλεμο που ετοιμάζεται εναντίον του λαού του Ιράκ.

Η αντιπροσωπεία των εργαζομένων μαζί με το δήμαρχο Γιάννη Λαγουδάκο και τον πρώην δήμαρχο Γιάννη Πατσιλινάκο συναντήθηκαν με το διοικητή του Ναυστάθμου και αφού συζήτησαν, του επέδωσαν ψήφισμα των εργαζομένων ενάντια στον πόλεμο. Από τη διοίκηση του ναύσταθμου όμως απαγορεύτηκε στα μέλη της αντιπροσωπείας να μοιράσουν το ψήφισμα στους αξιωματικούς και τους ναύτες που υπηρετούν εκεί.

«Εμείς οι εργαζόμενοι στο Δήμο Περάματος, αναφέρει το ψήφισμα, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας δηλαδή, γνωρίζουμε αρκετά από την ιστορία του Πολεμικού μας Ναυτικού, για αυτά που έχει δώσει σε περιόδους πολέμου.

Γνωρίζουμε όμως ακόμα και πολλά από εκείνα που έχει πράξει σε καιρούς ειρήνης.

Γνωρίζουμε το υψηλό ηθικό που επικρατεί στις τάξεις του, καθώς επίσης και το ήθος που έχουν δείξει αξιωματικοί και ναύτες, αλλά και την προσήλωσή τους στις αξίες της ειρήνης και της δημοκρατίας.

Αναγνωρίζουμε την ανοιχτή σκέψη, την ωριμότητα, την πίστη και την αγάπη σας προς την πατρίδα, αλλά και το σεβασμό σας στα δημοκρατικά ιδεώδη».

Είμαστε σίγουροι, αναφέρει το ψήφισμα, ότι κρατάτε ψηλά τη σημαία της ειρήνης, ακόμα και τώρα που έχουν αρχίσει να χτυπάνε τα τύμπανα του πολέμου στο Ιράκ. Ενός πολέμου που έχει προετοιμαστεί εδώ και χρόνια και μοναδικό σκοπό έχει να στείλει ένα μήνυμα στους αδύνατους αυτού του πλανήτη.

Ενα μήνυμα που λέει: «΄Η θα υποταχτείτε στις επιλογές μου ή θα σφαγιαστείτε».

Αυτού του είδους τα μηνύματα είναι το ίδιο επικίνδυνα όσο και ανόητα, αφού κάνουν πως αγνοούν το γεγονός ότι η χρήση βίας φουντώνει τη βία και την τρομοκρατία. Εμείς οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας είμαστε πεισμένοι γι' αυτό, όπως είμαστε πεισμένοι ότι αυτός ο πόλεμος μπορεί να αποφευχθεί. Αρκεί να υψωθούν κι άλλο οι φωνές και τα αναστήματα, αρκεί να το πιστέψουμε. Σ' αυτήν την προσπάθεια πρέπει να βρεθούμε όλοι μαζί, ο καθένας από το μετερίζι του. Πρέπει να ακουστεί δυνατά η φωνή μας επειδή μια σταγόνα αίματος δεν ξεπληρώνεται ούτε με χίλια βαρέλια πετρέλαιο.

Και το ψήφισμα καταλήγει:

Λέμε ΟΧΙ στον πόλεμο με ένα ποίημα και με την ευχή να βρει το «στόχο».

«Ερήμωση. Οσο θυμάμαι τη ζωή μου, δεν είχα τίποτα δικό μου, έξω από το φόβο, κι ένα τουφέκι, που, νύχτα, με σημάδεψαν μ' αυτό. Σιωπή. Οι νεκροί ας μας συγχωρέσουν».

Σε κλίμα αισιοδοξίας προετοιμάζεται η οργάνωση της απεργίας στις 21 Μάρτη από τις ταξικές δυνάμεις στη Βορειοδυτική Ελλάδα. Ηδη, έχουν ληφθεί αποφάσεις για 24ωρη απεργία από τα Εργατικά Κέντρα Ιωαννίνων, Αρτας, Αγρινίου, Θεσπρωτίας, Λευκάδας, Πρέβεζας. Επίσης, το ΕΚ Κέρκυρας πήρε απόφαση για τετράωρη στάση εργασίας(10 π.μ. - 2 μ.μ.).

Τα Εργατικά Κέντρα Αρτας, Θεσπρωτίας, Λευκάδας και Πρέβεζας οργανώνουν συσκέψεις των διοικητικών συμβουλίων των πρωτοβάθμιων σωματείων και προετοιμάζουν πλατιά ενημέρωση της εργατικής τάξης και του λαού της περιοχής. Επίσης, στο Αγρίνιο εδώ και αρκετές μέρες γίνονται εξορμήσεις στην πόλη και την ύπαιθρο σε χώρους εργασίας. Διοργανώνονται μικρές συσκέψεις, ενώ παράλληλα τα πρωτοβάθμια σωματεία μπαίνουν στη μάχη. Σημειώνεται ότι το ΕΚ Αγρινίου, τη Δευτέρα 17/3/2003, στις 6 μ.μ., πραγματοποιεί συνέλευση των αντιπροσώπων, με θέματα την οργάνωση του αγώνα εναντίον του προετοιμαζόμενου ιμπεριαλιστικού πολέμου κατά του ιρακινού λαού, την απεργία της 21ης Μάρτη και τις εργασιακές σχέσεις.

Σημειώνεται ότι στις 7/3/2003, το Εργατικό Κέντρο της Πρέβεζας, ύστερα από παρέμβαση της ΔΑΣ, αποφάσισε απεργία για τις 21/3, η οποία επιδιώκεται να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα, εντάσσοντας στο πλαίσιο και τον αγώνα για τα «Κλωστήρια Πρεβέζης». Παμπρεβεζιάνικη απεργία αποφασίστηκε και στη σύσκεψη φορέων που συγκάλεσαν το ΕΚ Πρέβεζας και το Σωματείο των Εργατοϋπαλλήλων των «Κλωστηρίων», που έγινε στις 11/3/2003.

Στη σχετική ανακοίνωση του Συντονιστικού Σωματείων και Συνδικαλιστών Πρέβεζας, σημειώνεται ότι οι ταξικές δυνάμεις συσπειρώνονται στην απόφαση του ΕΚΠ για 24ωρη απεργία, που ήταν και στόχος των ταξικών δυνάμεων, συσπειρώνονται στα ταξικά σωματεία που αποφάσισαν αυτήν την απεργία. «Κατεβαίνουμε στην απεργία...», τονίζεται, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση, «για το μεροκάματο που δεν υπάρχει. Για τους χιλιάδες ανέργους, φίλους και συγγενείς, που ξεροσταλιάζουν μπροστά στον ΟΑΕΔ. Για τους συναδέλφους εργαζόμενους στα "Κλωστήρια Πρεβέζης", που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα εδώ και δύο μήνες και ο εργοδότης, τους καλεί να υπογράψουν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης με βάση το νόμο που ψήφισαν, ομόφωνα, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, κατ' απαίτηση των βιομηχάνων.

Χρειάζεται παλλαϊκός αγώνας και δράση κατά του πολέμου που είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν οι ιμπεριαλιστές ενάντια στο λαό του Ιράκ, αλλά και στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Η ανάγκη αυτή εκφράζεται από τους εργαζόμενους κάθε μέρα και πιο έντονα στις περιοδείες και εξορμήσεις που κάνουν τα στελέχη του ΠΑΜΕ σε δεκάδες εργασιακούς χώρους που επισκέπτονται. Ενδεικτικό του κλίματος που εκφράστηκε και στις χτεσινές περιοδείες είναι η πλήρης αποδοχή και οι δηλώσεις συμμετοχής σε όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στον πόλεμο, καθώς νιώθουν ήδη στο πετσί τους τις επιπτώσεις, αλλά και η διάθεση αντίστασης στα νέα ακόμα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα που θα αποφασιστούν στις 21 Μάρτη στις Βρυξέλλες.

Χτες μια από τις δεκάδες περιοδείες που έγιναν ήταν αυτή στη φαρμακαποθήκη ΣΥΝΦΑ στον Αλιμο, στην οποία μίλησε σε συγκέντρωση των εργαζομένων ο Δ. Κουμπούρης, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Ο συνδικαλιστής κάλεσε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στην 24ωρη απεργία στις 21 του Μάρτη, αλλά και στις υπόλοιπες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις που θα προηγηθούν. Χρειάζεται η ενεργοποίηση όλων των εργαζομένων και του λαού γενικότερα, σημείωσε, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να υψώσουν τοίχο αντίστασης ενάντια στον πόλεμο, απαιτώντας την απεμπλοκή της χώρας μας. Να διεκδικήσουν 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο, πραγματικές αυξήσεις στα μεροκάματα, δημόσια κοινωνική ασφάλιση, υγεία και παιδεία που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους.