Η φιέστα που στήθηκε για να «γιορταστεί» η ένταξη των «10» νέων χωρών στην ΕΕ αναμένεται να ολοκληρωθεί σήμερα με τον τρόπο που αρμόζει σε δολοφόνους και σε συνεργάτες δολοφόνων: Με την έκδοση απόφασης εκ μέρους των «25», πλέον, όπου η ΕΕ θα νομιμοποιεί την εισβολή στο Ιράκ, καθώς και την κατοχική κυβέρνηση που ετοιμάζουν οι Αμερικανοί στα ερείπια της Βαγδάτης! Οι πληροφορίες, δε, από τις χτεσινοβραδινές διαβουλεύσεις έκαναν λόγο για κείμενο που εκτός απροόπτου έβαινε προς συμφωνία, και όπου οι Ευρωπαίοι σχεδιάζουν να το πλασάρουν στην κοινή γνώμη λέγοντας ότι πρόκειται για ένα «μικρό συμβιβασμό» (!) με τις ΗΠΑ ώστε να διασφαλίσουν, μεταγενέστερα, ένα αποφασιστικό ρόλο του ΟΗΕ!

Κατά τα λοιπά η χτεσινή φιέστα, που σκηνοθετήθηκε στην Ακρόπολη, ώστε η προσβολή να είναι πλήρης, πίσω από τον τίτλο... «Η Ευρώπη μας» είχε όλα τα χαρακτηριστικά της «οικογένειας» των Βρυξελλών: Υποκρισία, αντικομμουνισμό, αστυνομοκρατία, πανηγύρια για μια «ευρωδιχοτομημένη» Κύπρο, και όλα αυτά επενδυμένα με παχυλές μεγαλοστομίες και λογύδρια περί «ειρήνης», «δημοκρατίας» και «κοινότητας αξιών»...

Δεν έλειψαν ούτε απ' αυτή τη Σύνοδο τα μεγάλα λόγια και οι φιλόδοξες διακηρύξεις για τη «διεύρυνση», για την Ευρωπαϊκή Ενωση των «είκοσι πέντε», για την «Ευρώπη της ειρήνης, της ελευθερίας, της ευημερίας». Αυτά που ακούσαμε και είδαμε χτες ήταν μια «φιέστα», με σκοπό να συγκαλύψει, παρά να παρουσιάσει την πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα, που ζήσαμε πριν τέσσερις μήνες, το Δεκέμβρη του 2002, στην Κοπεγχάγη όταν πέντε λεπτά πριν από την επίτευξη της τελικής συμφωνίας, ο εκπρόσωπος της Δανικής Προεδρίας διαμήνυσε προς τους εκπροσώπους των υποψηφίων κρατών - μελών: «Οι συνομιλίες τερματίζονται. Οσοι δε συμφωνούν μ' αυτά που δίνουμε μπορούν να μείνουν έξω...»!

Στην Κοπεγχάγη όπου ο πρωθυπουργός της Δανίας και προεδρεύων της Συνόδου απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου για το ποιο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της «διεύρυνσης»: «Μα φυσικά,... τα χρήματα».

Χτες, οι «είκοσι πέντε» υιοθέτησαν και έδωσαν στη δημοσιότητα τη «Διακήρυξη των Αθηνών», όπου σημειώνουν: «Το επίτευγμά μας αυτό είναι μοναδικό. Η Ενωση εκφράζει την κοινή μας εδραιωμένη πρόθεση να θέσουμε τέρμα σε αιώνες συγκρούσεων και να ξεπεράσουμε τις παλαιότερες διαιρέσεις της ηπείρου μας. Η Ενωση εκφράζει τη βούλησή μας να ξεκινήσουμε για ένα μέλλον βασισμένο στη συνεργασία, το σεβασμό των διαφορετικών απόψεων και την αλληλοκατανόηση».

Την ώρα, μάλιστα, που το ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινής γνώμης είναι στραμμένο στο Ιράκ, όπου η αμερικανοβρετανική επιδρομή εξελίσσεται σε κατοχή της χώρας, την ώρα που οι λαοί ξεσηκώνονται κατά του εγκλήματος και των εγκληματιών (μερικοί απ' αυτούς υπογράφουν και τη «Διακήρυξη») οι «είκοσι πέντε» δε βρήκαν να πουν ούτε μια κουβέντα. Αντίθετα, έσπευσαν να υιοθετήσουν πλήρως την πολιτική Μπους δηλώνοντας: «Είμαστε αποφασισμένοι να εργαστούμε σε όλα τα επίπεδα για την καταπολέμηση της παγκόσμιας τρομοκρατίας και την αντιμετώπιση της διασποράς των όπλων μαζικής καταστροφής».

Κατά τα άλλα, στην απογευματινή συνέντευξη ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ρ. Πρόντι, και οι ηγέτες των δέκα νέων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνέχισαν από εκεί που σταμάτησαν στη Στοά Αττάλου, ένα διαγωνισμό αντικομμουνισμού και «ευρωατλαντικής» πίστης.

Τυπικά, μετά την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης, τα δέκα νέα κράτη - μέλη θα αποκτήσουν τα πλήρη δικαιώματα του μέλους την 1η Μάη του 2004, ώστε να πάρουν μέρος στις ευρωεκλογές του Ιούνη 2004.

Μεγάλες και πιθανόν αξεπέραστες είναι οι διαφορές μεταξύ των «εταίρων» για το υπό διαμόρφωση «Σύνταγμα» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτή η εκτίμηση προκύπτει από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, ως προεδρεύοντος της ΕΕ, του προέδρου της Συνέλευσης για το Μέλλον της ΕΕ, Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ρομάνο Πρόντι, στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν μετά το τέλος της πρωινής συνεδρίασης στο Ζάππειο.

Τυπικά, οι διαφορές παρουσιάζονται στο θέμα του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της σύνθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οπως είναι γνωστό, οι κυβερνήσεις Γαλλίας και Γερμανίας στην προσπάθεια να γεφυρώσουν τις μεταξύ τους διαφορές πρότειναν τη λεγόμενη διπλή προεδρία, που θα αποτελείται από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος θα εκλέγεται από την Ευρωβουλή, και έναν πρόεδρο του Συμβουλίου, εκλεγόμενο από τους ηγέτες των χωρών - μελών. Σχετικά με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ορισμένες κυβερνήσεις υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να πάψει να ισχύει η αρχή: κάθε κράτος και ένας τουλάχιστον επίτροπος. Δηλαδή, η Επιτροπή να συγκροτείται σχεδόν αποκλειστικά από τα «μεγάλα» κράτη - μέλη.

Ουσιαστικά, πίσω από αυτές τις διαφορές κρύβονται οι μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των ιθυνουσών δυνάμεων της ΕΕ, οι οποίες επιδιώκουν μέσω της «διεύρυνσης» και των «θεσμικών μεταρρυθμίσεων» να αποσπάσουν το μεγαλύτερο μερίδιο ηγεμονίας. Πιο συγκεκριμένα σ' αυτή την αντιπαράθεση ο γαλλογερμανικός άξονας, επικεφαλής μιας μεγάλης ομάδας κρατών - μελών (μεταξύ τους και η ελληνική κυβέρνηση), επιδιώκει τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ενωσης με έντονα ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά στην οποία θα κυριαρχεί το δίδυμο Παρίσι - Βερολίνο. Από την άλλη πλευρά η Βρετανία μαζί με άλλα κράτη - μέλη επιθυμεί μια Ενωση με διακυβερνητικό χαρακτήρα και λιγότερες εξουσίες στα κοινοτικά όργανα. Οι αντιθέσεις αυτές συνδέονται στενά με τη βασική αντιπαράθεση για τις σχέσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ, αφού ο γαλλογερμανικός άξονας επιθυμεί μια σχετική «αυτονομία», ενώ η Βρετανία επιδιώκει να κρατήσει τις σχέσεις σε καθεστώς αμερικανικής υπεροχής.

Παρ' όλα αυτά και ενώ κατά τη διάρκεια της πρωινής συνεδρίασης διαπιστώθηκε πλήρης διάσταση απόψεων για τα συγκεκριμένα θέματα, τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και οι κ.κ. Ντ' Εστέν και Πρόντι δήλωσαν αισιόδοξοι για την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνέλευσης για το Μέλλον της Ευρώπης, όπου συζητούνται αυτά και άλλα ζητήματα, τον Ιούνη του 2003, ώστε το σχέδιο «Συντάγματος» της ΕΕ να παρουσιαστεί στη Σύνοδο της Θεσσαλονίκης.

Κατατοπιστικότατος ο πρωθυπουργός, τόσο στο χτεσινό του άρθρο στη «Μοντ», όσο και στη συνέντευξή του στα «Νέα». Θαυμάστε:

Γνωστή θα πείτε η άποψη του πρωθυπουργού περί ...«σιδηρού παραπετάσματος». Συνεπής η άποψή του, δε, και με το «ποιόν» των καλεσμένων του. Διότι, τι άλλο από το ρεύμα της «δημοκρατίας και της ελευθερίας» εκπροσωπούν οι κ. κ. Μπλερ και Αθνάρ;.. Οσο για το «όνειρο», στο οποίο αναφέρεται ο κ. Σημίτης, το πρωτοδιατύπωσε ο ...Γκαίμπελς! Ηταν ο πρώτος της «γενιάς» του κ. Σημίτη, που μίλησε για «σιδηρούν παραπέτασμα», το Φλεβάρη του 1945...

«Εξαιρετική» ιστορική ανάγνωση! Βλέπετε, για τον κ. Σημίτη, οι πόλεμοι στην Κροατία, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, δε διεξήχθησαν επί ευρωπαϊκού εδάφους... Κατά την ίδια έννοια, το γεγονός ότι η Βρετανία εκστράτευσε στα Φόκλαντ και τώρα στο Ιράκ, ή ότι η Γαλλία ματοκύλισε την Αλγερία και τώρα σφάζει στην Ακτή του Ελεφαντοστού, είναι μέρος της ...«διαρκούς ειρήνης».

Αυτό πια είναι κάτι παραπάνω από ...βέβαιο! Προσέξτε: Περσικός (1991), Σαράγεβο (1995), Βελιγράδι (1999), Βαγδάτη (2003). Οι εκατοντάδες χιλιάδες των νεκρών και των ...εμπλουτισμένων με απεμπλουτισμένο ουράνιο γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι η ...«σταθερότητα και η ασφάλειά τους» οφείλεται (και) στην ΕΕ.

Και εδώ ο πρωθυπουργικός λόγος βρίθει ...«αληθείας». Υπάρχει, βέβαια, μια μικρή λεπτομέρεια: Πρόκειται για τα 20 εκατομμύρια ανέργων και τα 50 εκατομμύρια των φτωχών της ΕΕ των «15». Αλλά τώρα, με τους «25», το βιοτικό επίπεδο θα ...ανέβει κατακόρυφα!

Λίγο πριν ξεκινήσει χτες η πρωινή πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, από το χώρο της συγκέντρωσης η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Σήμερα υπογράφεται μια νέα εμπορική συμφωνία ανάμεσα στους πολεμοκάπηλους και στους... ειρηνοκάπηλους Ευρωπαίους. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Αυτή η συμφωνία δε θα ενισχύσει την ενότητα μεταξύ τους, θα ενισχύσει μόνο τη δύναμή τους να εκμεταλλεύονται τους λαούς. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι καταδικασμένη να ενώνεται σε βάρος των λαών και να διαχωρίζεται στη διανομή της λείας».