Associated Press

Το Κοσσυφοπέδιο στενάζει κάτω από την μπότα των ΝΑΤΟικών δυνάμεων - «KFOR»

Αυτή την τραγική κατάσταση παρουσιάζει η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας με τίτλο: «Φυλακισμένοι στο ίδιο μας το σπίτι: Οι ανησυχίες της Διεθνούς Αμνηστίας για τα δικαιώματα των μειονοτήτων στο Κοσσυφοπέδιο». Στο Κοσσυφοπέδιο που στενάζει κάτω από την μπότα των ΝΑΤΟικών δυνάμεων - «KFOR».

Στη συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάζεται λεπτομερώς το πώς ζουν οι μειονότητες στο Κοσσυφοπέδιο, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου. «Αν και οι βίαιες επιθέσεις εναντίον των μειονοτήτων έχουν μειωθεί αισθητά, σε σχέση με τους μήνες που ακολούθησαν τον τερματισμό της σύγκρουσης τον Ιούλιο του 1999, αυτές οι επιθέσεις συνεχίζονται ακόμα», σημειώνει η Διεθνής Αμνηστία.

Ενδεικτικό παράδειγμα της έντονης ανασφάλειας που επικρατεί, η περίπτωση δύο νεαρών Σερβίδων και της γιαγιάς τους, που ζουν στο κέντρο του Πρίζρεν. Το σπίτι τους είναι περικυκλωμένο από έναν φράχτη με αγκαθωτό σύρμα στην κορυφή, τον οποίο είχε στήσει η «KFOR». Από τότε που κάποιος εισέβαλε στο σπίτι τους από τη στέγη, στρατιώτες της «KFOR» ζουν μαζί τους και κάνουν ακόμα και τα ψώνια τους για να τις προστατεύσουν από τυχόν επίθεση! «Ο φόβος των μειονοτήτων να ταξιδέψουν έξω από τους θύλακες της εθνότητάς τους έχει συμβάλει στα αισθήματα φυλάκισης και αποκλεισμού και έχει στερήσει απ' αυτές την πρόσβαση σε στοιχειώδη δικαιώματα και υπηρεσίες όπως στέγαση, παιδεία και ιατρική περίθαλψη», σημειώνεται στην έκθεση.

Τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης, όπως προαναφέρθηκε, τραγικά. Σε ορισμένα μέρη οι μειονότητες δεν μπορούν να βρουν ούτε καν ασπιρίνες, η υγειονομική περίθαλψη είναι σε ολόκληρη την περιοχή ανεπαρκής, η θνησιμότητα έχει αυξηθεί κατά πολύ, ενώ έχουν εμφανιστεί ασθένειες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Σημαντικό πρόβλημα παρουσιάζεται και στην εκπαίδευση, αφού για τα παιδιά που ζουν έξω απ' τους θύλακες σχολείο σημαίνει συχνά ταξίδι αρκετών χιλιομέτρων με συνοδεία της «KFOR»! Επίσης, ενδεικτική η περίπτωση μιας δασκάλας στο Πρίζρεν που περιμένει κάθε Δευτέρα να την πάρει απ' το σπίτι της τεθωρακισμένο όχημα της «KFOR» για να τη μεταφέρει στο σχολείο όπου διδάσκει, όπου παραμένει μέχρι την Παρασκευή, οπότε και τη συνοδεύουν πίσω σπίτι της! Τέλος, να σημειωθεί ότι σοβαροί περιορισμοί υπάρχουν και στην απασχόληση, αφού εκτιμάται ότι μέχρι και το 90% του σερβικού και Ρομά πληθυσμού είναι επισήμως άνεργοι. Ιδίως οι Σέρβοι απολύθηκαν μαζικά τον Ιούνιο του 1999 απ' τις εργασίες τους στις κρατικές επιχειρήσεις και τις δημόσιες υπηρεσίες!

Συγκεκριμένα, ο Σάββας Ξηρός παραδέχτηκε τη συμμετοχή του στη ληστεία της χρηματαποστολής του ΟΤΕ Πειραιά κι ότι ήταν αυτός - κι όχι ο αδελφός του Βασίλης - που πυροβόλησε τον υπάλληλο της χρηματαποστολής. Η ομολογία αυτή προκλήθηκε από το γεγονός ότι ο εν λόγω υπάλληλος Κωνσταντίνος Παναγιώτου, στην κατάθεσή του ενώπιον του Δικαστηρίου αναγνώρισε με βεβαιότητα τον Βασίλη Ξηρό ως τον άνθρωπο που τον πυροβόλησε και τον τραυμάτισε στο πόδι για να του πάρει τα χρήματα (78,5 εκατ. δρχ.) που μετέφερε.

Το ότι η «17Ν» διέπραττε ληστείες το παραδέχτηκε με το δικό του τρόπο και ο Δ. Κουφοντίνας, παρόλο που αρνήθηκε τις πράξεις αυτές όπως περιγράφονται στο κατηγορητήριο, επαναλαμβάνοντας ότι η «17Ν» δεν έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για καμία ληστεία. Ο Δ. Κουφοντίνας δικαιολόγησε τις ληστείες ως πρακτική στην οποία καταφεύγουν οι επαναστατικές οργανώσεις για να χρηματοδοτήσουν τη δράση τους αφού ευρισκόμενες στην παρανομία δεν είναι σε θέση να εξεύρουν οικονομικούς πόρους με άλλο τρόπο.

• Την υποστήριξή τους στον Γιάννη Σερίφη, δηλώνουν με κείμενο που υπογράφουν οι συνδικαλιστές Γ. Δαφνής, Π. Κεφαλληνός, Π. Μπρόφας, Ντ. Παλαιστίδης και Γ. Παυλόπουλος, που έχουν οριστεί ως μάρτυρες υπεράσπισης του. Δηλώνουν τη σιγουριά τους ότι «η σκευωρία σε βάρος του θα καταρρεύσει», αφού «δεν έχει καμία σχέση με όσα του αποδίδονται στην υπόθεση "17Ν"».

Στην καταπάτηση του ωραρίου εργασίας των αστυνομικών υπαλλήλων των υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ. στην Αττική, αναφέρεται Ερώτηση του ΚΚΕ που απευθύνεται στον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδη. Παράλληλα ρωτά γιατί συνεχίζονται οι ελλείψεις σε σημαντικές υπηρεσίες και αστυνομικά τμήματα, ενώ την ίδια στιγμή συνεχίζεται η δυσανάλογη σε όγκο κινητοποίηση αστυνομικών δυνάμεων κατά λαϊκών κινητοποιήσεων.

Στην Ερώτηση, που υπογράφουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Αντώνης Σκυλλάκος και Λιάνα Κανέλλη και η οποία υποβλήθηκε προχτές, επισημαίνεται πως «ωράριο εργασίας ουσιαστικά δεν υπάρχει. Στην κυριολεξία οι αστυνομικοί δε γνωρίζουν τι υπηρεσία έχουν την επόμενη μέρα. Ειδοποιούνται έκτακτα για την ανάγκη υπηρεσίας, ενώ, πολλές φορές, εργάζονται 16-17 ώρες μέσα στο ίδιο 24ωρο».

Επίσης σημειώνει ότι «το πρόβλημα της μη τήρησης του ωραρίου εργασίας παραμένει και οξύνεται παρά τις χιλιάδες προσλήψεις ειδικών φρουρών και συνοριακών φυλάκων, παρά την απαλλαγή της ΕΛ.ΑΣ. από τη φύλαξη των φυλακών και παρά την εξοικονόμηση δυνάμεων που αποδεσμεύτηκαν από άλλες υπηρεσίες. Εξάλλου, η διάθεση ακόμη και δυσανάλογα μεγάλου όγκου αστυνομικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση λαϊκών εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων, που εκφράζει πολιτική επιλογή της κυβέρνησης σε βάρος της καταστολής του εγκλήματος και υπέρ της καταστολής της λαϊκής δυσαρέσκειας, επιτείνει το πρόβλημα της μη τήρησης του ωραρίου εργασίας».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ερωτούν τον Μ. Χρυσοχοΐδη:

- Πώς κατανεμήθηκαν οι δυνάμεις, πού εξοικονομήθηκαν και γιατί συνεχίζονται οι ελλείψεις σε σημαντικές υπηρεσίες και αστυνομικά τμήματα;

- Ποια μέτρα θα πάρει στην κατεύθυνση της τήρησης του ωραρίου και της πενθήμερης εργασίας;

- Εάν προτίθεται να ρυθμίσει το θέμα της καταβολής διοδίων στην Αττική Οδό από τους αστυνομικούς που υπηρετούν στο αεροδρόμιο «Ε. Βενιζέλος», έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται από αυτά το αστυνομικό προσωπικό.

Τον πολυαγαπημένο μας σύζυγο και πατέρα

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΟΥΡΤΙΟ

Επίτιμο Νομικό Σύμβουλο του Κράτους

Ετών 75

κηδεύουμε αύριο Σάββατο 3 Μαΐου 2003 και ώρα 11.00 π.μ. από τον ιερό ναό Αγ. Θεοδώρων του Α΄ Κοιμητηρίου Αθηνών.

Η σύζυγος: Ρένα. Τα παιδιά: Τάσος και Δάφνη. Οι λοιποί συγγενείς.

Παράκληση της οικογένειας: Αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν υπέρ του ιδρύματος «ΕΛΕΠΑΑΠ».

Η οικογένεια δε θα δεχτεί συλλυπητηρίους επισκέψεις κατ' οίκον.