Σε μια γειτονιά, στα Κάτω Πατήσια, βρήκαμε και μιλήσαμε με μετανάστες. Τούρκους, Ιρακινούς, Αφγανούς. «Ηρθαμε στην Ελλάδα για να ζήσουμε, να δουλέψουμε να φύγουμε απ' τον πόλεμο, δεν είμαστε ζητιάνοι», λένε και μας ανοίγουν την πόρτα τους για να μας δείξουν τη ζωή τους...
Σ' ένα παλιό αρχοντικό στα Κάτω Πατήσια, που παρακμάζει όπως οι αξίες, περίπου 20 πρόσφυγες, προσπαθούν να χτίσουν τα όνειρά τους, μακριά από τις οικογένειές τους, την πατρίδα τους, τις μνήμες τους. Τα προβλήματα τους πολλά, η πίκρα τους ανεξάντλητη, αλλά η αισιοδοξία τους το μεγαλύτερο όπλο για να τα ξεπερνούν όλα. Ερχονται στην Ελλάδα για μια καλύτερη ζωή και αντιμετωπίζουν προκατάληψη και καχυποψία, «γιατί οι Ελληνες ξέχασαν τα δικά τους πέτρινα χρόνια της προσφυγιάς και της μετανάστευσης». Δε ζητούν οίκτο, ζητούν δουλιά. Απαιτούν να θυμούμαστε...
Κόκκινη κάρτα για τους πρόσφυγες, πράσινη κάρτα για τους οικονομικούς μετανάστες. Η δουλιά του ελληνικού κράτους, σταματά στην κατάταξη σε ομάδες, των ανθρώπων που έρχονται στην Ελλάδα με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Στην παραγματικότητα, οι κάρτες της υπηρεσίας αλλοδαπών, χρησιμεύουν για να πιστοποιούν και επισήμως την τάξη των σύγχρονων δούλων, που έχει ανάγκη η κοινωνία μας, για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Ο Τζελίλ και ο Σαφάρ, πολιτικοί πρόσφυγες απ' το Αφγανιστάν κι αυτοί, δουλεύουν σε βιοτεχνίες ρούχων. Προσπαθούν να μάθουν ελληνικά, για να καλυτερεύσουν τη ζωή τους, «βγάζουμε τα χαρτιά, χάνουμε μεροκάματα για να τα συγκεντρώσουμε και μόλις πάμε στον ΟΑΕΔ, μας λένε ότι οι θέσεις συμπληρώθηκαν». Η δουλιά σκληρή, «κάποιοι μας ασφαλίζουν, κάποιοι όχι. Οταν έχει δουλιά, θέλουν να μη σηκώνουμε κεφάλι, να είμαστε σαν μηχανές». Ερχονται όμως και οι μέρες που δεν υπάρχουν παραγγελίες, «τότε δε θέλουν να μας βλέπουν». Το ίδιο και τις μέρες που πρέπει να τους πληρώσουν, «το πότε θα πάρουμε λεφτά επαφίεται στην καλή θέληση του εργοδότη».
Στο υπόγειο του σπιτιού, ζουν ο Μοχάμεντ, ο Αλί και ο Μουσταφά, Ιρακινοί πολιτικοί πρόσφυγες. Είναι στην Ελλάδα δύο χρόνια και από τότε έχουν να δουν τις οικογένειές τους. Οι δουλιές τους στην οικοδομή και τα εργοστάσια. Οι ιστορίες τους παρόμοιες με τους προηγούμενους. Η δίψα τους για ζωή μοναδική. «Ηρθαμε στην Ελλάδα για να ζήσουμε, να δουλέψουμε να φύγουμε απ' τον πόλεμο, δεν είμαστε ζητιάνοι». Ο Μοχάμεντ έχει γυναίκα και παιδιά, δεν μπορεί να τους δει, γιατί δεν έχει διαβατήριο. «Δεν μπορούμε να πάμε ούτε μέχρι τη Θεσσαλονίκη, η κόκκινη κάρτα δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ' όσα λύνει», το παράπονό τους ξεχειλίζει. «Ρωτάμε την αστυνομία τι θα γίνει μ' εμάς, θα πάρουμε πράσινη κάρτα, θα γίνουμε σαν τους άλλους, θα είμαστε μια ζωή έτσι; και η απάντησή τους, "φύγε από δω και μη ρωτάς πολλά"». Δεν είναι λίγες οι φορές που καταλήγουν στο Τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων, παρόλο που έχουν όλα τους τα χαρτιά. Και στα μάτια τους ένα μεγάλο γιατί.
Οι άνθρωποι αυτοί δε ζητάνε κανενός είδους ελεημοσύνη, είναι πολύ περήφανοι για να δεχτούν κάτι τέτοιο. Ζητούν από την πολιτεία να τους θυμηθεί, να τους διευκολύνει να ζήσουν αξιοπρεπώς. ΑΝΘΡΩΠΟΙ, με καθαρά μάτια, που κοιμούνται, κάθονται, τρώνε σε έπιπλα που μάζεψαν απ' τα σκουπίδια. ΑΝΘΡΩΠΟΙ, που ζουν στο περιθώριο, γιατί εκεί βολεύεται το κράτος να τους τοποθετεί. ΑΝΘΡΩΠΟΙ, που χαμογελούν ακόμα και πιστεύουν στη ζωή και με τη συμπεριφορά τους δίνουν μαθήματα τιμιότητας, αξιοπρέπειας και δύναμης...
«Εμάς όλα αυτά για την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα όσα δήθεν προσφέρει στους υπηκόους της, μας φαίνονται αστεία, βιώνοντας την καθημερινότητα στο χωριό», είπε ένας κάτοικος της Μελέτης, ορμώμενος από την απελπισία που νιώθει, όταν βλέπει τους νέους συντοπίτες του να εγκαταλείπουν την περιοχή τους, αλλά και την Ελλάδα και να ξενιτεύονται στη Γερμανία.
Ομως, ο βραχνάς των κατοίκων δεν περιορίζεται στο οικονομικό κομμάτι, αλλά και στην καθαριότητα και υγιεινή τους. Ο λόγος δεν είναι άλλος από τα χαντάκια - που αποτελούν και το έργο υποδομής της κυβέρνησης - στα οποία βρίσκουν «καταφύγιο» τα βρώμικα νερά και τα σκουπίδια, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να προσβάλλονται συχνά τα μικρά παιδιά από αρρώστιες και να φοβούνται όλοι τον κίνδυνο βαρύτερων ασθενειών. Μάλιστα, η ανησυχία των δημοτών της Μελέτης εντείνεται, όταν σκέφτονται ότι μπορεί να τους συμβεί κάτι έκτακτο, καθώς ο αγροτικός γιατρός περνάει από το χωριό τους μια φορά τη βδομάδα, όπως εξάλλου συμβαίνει στα περισσότερα χωριά του νομού.
Εντείνονται οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της Ηλιούπολης και των γύρω δήμων, ενάντια στην πρόθεση της ΔΕΗ ΑΕ να κατασκευάσει Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) δίπλα σε κατοικημένη περιοχή. Ετσι, τη Δευτέρα 26 Μάη και ώρα 9 π.μ., η «Διαδημοτική Επιτροπή Αγώνα ΝΑ Αθήνας για την προστασία του περιβάλλοντος και την ποιότητα ζωής», καλεί σε ενημέρωση τους εκπροσώπους των ΜΜΕ, στην είσοδο των γραφείων της ΔΕΗ (οδός Δυρραχίου 89 και Κηφισού) για τις παράνομες ενέργειες της Επιχείρησης. Παράλληλα, την Τρίτη 27 Μάη και ώρα 7 μ.μ., η Επιτροπή θα πραγματοποιήσει πορεία διαμαρτυρίας από την πλατεία Ανεξαρτησίας (Αγ. Μαρίνα Ηλιούπολης - λεωφορείο 106) μέχρι το Δημαρχείο και το ΚΥΤ της ΔΕΗ.
«Η ΔΕΗ ΑΕ», τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα, «συνεχίζοντας τις παράνομες ενέργειές της, προχωρά σε μειοδοτικό διαγωνισμό για την ανάδειξη εργολάβου για την κατασκευή υποσταθμού 150.000 βολτ, εντός της Β' Ζώνης Υμηττού, στα όρια των Δήμων Ηλιούπολης - Αργυρούπολης, παραβιάζοντας την ισχύουσα νομοθεσία καθώς και την προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας».
Παράλληλα, σε άλλη ανακοίνωσή της, η Επιτροπή Αγώνα αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να έχει ματαιωθεί η κατασκευή του ΚΥΤ των 400 ΚV, όπως ισχυρίστηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, τη στιγμή που «συνεχίζεται η κατασκευή της εναέριας γραμμής μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος των 400ΚV από το Λαύριο στην Αργυρούπολη, διαμέσου του Υμηττού». Τέλος, με την ίδια ανακοίνωση, η Διαδημοτική επιτροπή ζητά «να επανέλθει η έκταση του ΚΥΤ στο υπουργείο Γεωργίας, να μη γίνουν οι εργασίες ενίσχυσης του υπάρχοντος σταθμού ζεύξης και να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία μελέτης μετεγκατάστασης και της υπάρχουσας ζεύξης».
Σύσκεψη με θέμα «Η διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική» διοργανώνει τη Δευτέρα, 26 Μάη, στις 5.30 το απόγευμα, στην αίθουσα Λογιστών (Κάνιγγος 27), η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (ΝΑΣ).
Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των κατοίκων των Α. Λιοσίων και των όμορων δήμων με κύριο αίτημα να μη δημιουργηθεί νέα χωματερή στη Δυτ. Αττική και την απομάκρυνση της υπάρχουσας από τα Α. Λιόσια. Ετσι, η Διαδημοτική Επιτροπή Αγώνα, προχωρά αύριο Κυριακή, 25 Μάη, στις 11 το πρωί, σε κλείσιμο της λεωφόρου Φυλής, στο ύψος «Κανάλα». Την Τετάρτη, 4 Ιούνη, στις 6 το απόγευμα, η Επιτροπή θα κλείσει τη λεωφόρο Φυλής, στο ύψος «Σίδερα Ζοφριάς». Την Τετάρτη, 18 Ιούνη, η Επιτροπή θα προχωρήσει από τις 10 το πρωί στο κλείσιμο της χωματερής Ανω Λιοσίων.
Η Κοινότητα Πολυδενδρίου και το Πνευματικό Πολιτιστικό Κέντρο Πολυδενδρίου διοργανώνουν συναυλία διαμαρτυρίας με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου για την πρόθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ να δημιουργήσει χωματερή στη θέση Τρύπες Πολυδενδρίου Αττικής. Η συναυλία θα γίνει αύριο Κυριακή (6 μ.μ.), στον παράδρομο της Εθνικής (32ο χλμ Εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας).