Μεθοδευμένη προσπάθεια για ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και τρομοκράτησης των εργαζομένων αποτελεί η παραπομπή σε δίκη των εφτά στελεχών του ταξικού κινήματος, σημειώνει σε Επίκαιρη Ερώτησή του, προς τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Εργασίας, ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντώνης Σκυλλάκος.

Υπενθυμίζουμε ότι τα εφτά μέλη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος κατηγορούνται για την κατάληψη του υπουργείου Εργασίας στις 5 Απρίλη του 2001, στην οποία πρωτοστάτησαν οικοδόμοι και στελέχη του ΠΑΜΕ απ' όλους τους κλάδους. Η κατάληψη αυτή αποτελούσε μέρος των πολύμορφων αγωνιστικών δράσεων του ΠΑΜΕ για την οργάνωση και όξυνση του ταξικού αγώνα των εργαζομένων, για την υπεράσπιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Στο κείμενο της Επίκαιρης Ερώτησης σημειώνεται:

«Την ώρα που η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση ενάντια στα εργατικά δικαιώματα και προσφέρει "γην και ύδωρ" στο μεγάλο κεφάλαιο, εντείνεται η πολιτική του αυταρχισμού και της καταστολής. Με κυβερνητικές ευθύνες, στις 6 Οκτώβρη, παραπέμπονται σε δίκη εφτά (7) στελέχη του ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, το οποίο, ανταποκρινόμενο στη θέληση των εργαζομένων, χρησιμοποίησε τη μορφή της συμβολικής κατάληψης και άλλες μορφές πάλης, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του αγώνα κατά των αντιασφαλιστικών κυβερνητικών μέτρων, για την υπεράσπιση των κοινωνικών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Πρόκειται για μια μεθοδευμένη προσπάθεια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης και τρομοκράτησης των εργαζομένων, που προκαλεί έντονες εργατικές αντιδράσεις.

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. υπουργοί, αν επιμένουν στον κυβερνητικό αντιδημοκρατικό κατήφορο και αν θα συνεχίσουν τις διώξεις σε βάρος των συνδικαλιστών.».

Την απαίτηση να σταματήσουν οι διώξεις έχει διατυπώσει ήδη το ΠΑΜΕ, με ανακοίνωσή του, στην οποία επισημαίνει ότι «όσο θα βαθαίνει η αντιλαϊκή πολιτική, τόσο η κρατική τρομοκρατία και η καταστολή θα αποτελούν το βασικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της ΕΕ σε βάρος της εργατικής τάξης. Ομως, καμιά κρατική εξουσία και κανένας αντιδραστικός μηχανισμός δεν μπορεί να βάλει στο "χέρι" το ΠΑΜΕ. Κανένας δε θα μπορέσει να εμποδίσει τις ζωντανές δυνάμεις του εργατικού κινήματος στο να αξιοποιούν κάθε φορά τις μορφές πάλης που θα εξυπηρετούν στη συγκεκριμένη στιγμή το κίνημα και την εργατική τάξη» και καταλήγει, καλώντας την εργατική τάξη «να υπερασπίσει μαχητικά το ΠΑΜΕ και τη δράση του. Να υπερασπίσει όλα εκείνα τα Συνδικάτα, που με συνέπεια πορεύονται στη γραμμή της ταξικής πάλης».

Ενα από τα πρώτα βήματα αντίστασης με αφορμή τη νέα μαζική δίωξη είναι η παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αύριο στις 12 το μεσημέρι, που οργανώνουν οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Την προσπάθεια της κυβέρνησης να ποινικοποιήσει τους συνδικαλιστικούς αγώνες καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Κεφαλλονιάς και Ιθάκης. «Καμία κρατική εξουσία - σημειώνει - δεν μπορεί να εμποδίσει τους εργαζόμενους, να αγωνίζονται για να υπερασπίζουν και για να ικανοποιούν τις βασικές βιοτικές και κοινωνικές τους ανάγκες, που σήμερα προσπαθούν οργανωμένα τα μονοπώλια, οι εργοδότες και τα κέντρα εξουσίας να τσαλαπατήσουν και να ισοπεδώσουν. Η εργατική τάξη θα αντισταθεί και θα αντιπαλέψει αυτές τις τακτικές, γιατί δεν μπαίνει ποτέ στο περιθώριο».

Την κυβέρνηση και την εργοδοσία, που παραπέμπει σε δίκη εφτά συνδικαλιστές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της και η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων των ΟΤΑ. Καλεί τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην παράσταση διαμαρτυρίας αύριο, Τετάρτη, στο υπουργείο Δικαιοσύνης, να υπερασπίσουν μαχητικά το ΠΑΜΕ και τη δράση του, να καταγγείλουν αυτές τις αντιδραστικές και αυταρχικές ενέργειες.

Από τη χτεσινή συζήτηση στην Αμφισσα

Ανοίγοντας τη συζήτηση ο Γιώργος Ιωσηφίδης, γραμματέας της ΝΕ Φωκίδας του ΚΚΕ, σημείωσε ότι το πρόβλημα των συνθηκών εργασίας, η ασφάλεια και η υγιεινή των εργαζομένων στους χώρους δουλιάς είναι ζήτημα βαθιά πολιτικό. Το ΚΚΕ, σημείωσε, αντιμετωπίζει σαν καθήκον πρωταρχικής σημασίας την πρόληψη, την προστασία της ζωής, της υγείας και της ασφάλειας των εργατών. Η ανάδειξη, σημείωσε, των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μεταλλωρύχοι στις μεταλλευτικές εταιρίες του νομού και πολύ περισσότερο της εταιρίας του προέδρου του ΣΕΒ, ήταν κύριο μέλημα των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων.

Στη συνέχεια τόνισε ότι το έγκλημα στο μεταλλείο, ο χαμός των δύο εργατών - έγινε σε μια περίοδο που η επιχείρηση προπαγάνδιζε ότι έχει μηδέν ατυχήματα, ενώ την ίδια ώρα είχε απορρίψει όσες προτάσεις είχαν κάνει οι εργαζόμενοι οι οποίες όμως κόστιζαν. Καταλήγοντας επισήμανε ότι οι εργάτες των μεταλλείων πρέπει να ξεπεράσουν την τρομοκρατία, τα «διλήμματα» και τους εκβιασμούς που τους βάζει κάθε μέρα η εργοδοσία και τα τσιράκια της. Να ωριμάσουν συνδικαλιστικά και πολιτικά και να απαρνηθούν το ραγιαδισμό και τη μοιρολατρία που καλλιεργεί η πλουτοκρατία και τα κόμματα που την υπηρετούν.

Παίρνοντας το λόγο ο βουλευτής του ΚΚΕ Τάκης Τσιόγκας, σημείωσε ότι μεγάλος ένοχος για αυτή την κατάσταση είναι η κυβέρνηση που υπηρετεί πιστά την εργοδοτική ασυδοσία. Το κεφάλαιο, τόνισε, είναι αδίστακτο, γι' αυτό χρειάζεται η εργατική τάξη στο σύνολό της να συντονίσει τη δράση και την αντίστασή της μαζί με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα μέσα από ένα κοινό μέτωπο πάλης. Για τον ελληνικό λαό σήμερα, τόνισε καταλήγοντας, ανοίγονται δύο δρόμοι. Ο ένας της υποταγής και του κοινωνικού εταιρισμού που στηρίζουν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ που θέλει την εργατική τάξη και την πλειοψηφία του λαού υποταγμένους ώστε το κεφάλαιο να συνεχίζει να διαιωνίζει την εξουσία του και να αυξάνει τα κέρδη του. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που προτείνει το ΚΚΕ. Ο δρόμος της αντίστασης και της πάλης. Για την ανατροπής της πολιτικής που γεννά την ασυδοσία και τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας, για τη λαϊκή οικονομία και εξουσία.

Ανοιχτή επιστολή προς τους μηχανικούς και γενικότερα προς όλη τη ναυτεργατική οικογένεια, εξέδωσε χτες η Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ), προκειμένου να φτάσει και στο τελευταίο βαπόρι, σε κάθε στέκι ανέργων, το σήμα για αγωνιστική επαγρύπνηση, ώστε να αποκρουστεί η σφοδρή έφοδος που έχει εξαπολύσει το «μαύρο» μέτωπο των εφοπλιστών και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ενάντια σε κάθε ναυτεργατική κατάκτηση, θέτοντας ευθέως υπό κατάργηση το ίδιο το δικαίωμα στη δουλιά. Η ΠΕΜΕΝ, μ' αυτήν την πρωτοβουλία της, ταυτόχρονα ενημερώνει ολόκληρο τον κλάδο για τα «έργα και τις ημέρες» των εγκάθετων των εφοπλιστών και της κυβέρνησης στην Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ), οι οποίοι αυτήν ακριβώς την κρίσιμη περίοδο για τους ναυτεργάτες, όχι μόνο λειτουργούν ως «Δούρειος Ιππος», όπως αναφέρεται, για να περάσει η αντιναυτεργατική πολιτική, αλλά φροντίζουν από πάνω και για τη γενναία αύξηση των, ήδη, παχυλών εισοδημάτων τους.

«Βρισκόμαστε, επισημαίνει αρχικά, αντιμέτωποι με την ολόπλευρη επίθεση του ΥΕΝ και των εφοπλιστών, που στόχο έχει να καταργήσει θεμελιακά μισθολογικά - εργασιακά ασφαλιστικά δικαιώματα του κλάδου μας. Ο,τι δικαιώματα κατακτήσαμε, οι μηχανικοί, οι ναυτεργάτες και γενικότερα η εργατική τάξη με σκληρούς αγώνες και αίμα, θέλουν να τα πάρουν πίσω οι εφοπλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ναυτιλιακών εταιριών, δηλαδή για την αύξηση των κερδών του εφοπλιστικού κεφαλαίου».

Η ΠΕΜΕΝ, αποκαλύπτοντας τις ιστορικές ευθύνες που έχουν γι' αυτήν την κατάσταση οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές στη διοίκηση της ΠΝΟ, οι οποίοι, όπως αναφέρεται, «συνειδητά στηρίζουν την αντιναυτεργατική πολιτική, τα συμφέροντα των εφοπλιστών σε βάρος του κλάδου μας», υπογραμμίζει: «Με απύθμενο θράσος, αυτή η ομάδα που συγκροτεί τη νόθα πλειοψηφία στη διοίκηση της ΠΝΟ, στη συνεδρίαση της 24ης Σεπτέμβρη 2003, αποφάσισε να κλείσει ο ξενώνας της Εστίας Ναυτικών και ως ανταμοιβή για την άθλια αυτή απόφαση, αλλά και γενικότερα για την υπονομευτική τους δράση σε βάρος των ναυτεργατών αποφάσισαν να λαμβάνουν "ρεγάλο" από την ΠΝΟ είκοσι τέσσερις μισθούς, όταν αποχωρούν από τα προεδρεία των ναυτεργατικών σωματείων»!

Και συμπληρώνει: «Στα πλαίσια του "κοινωνικού διαλόγου" της απάτης, συμμετέχουν στην επιτροπή του ΥΕΝ με τους εφοπλιστές για την παραπέρα μείωση των οργανικών συνθέσεων των πλοίων και γενικότερα για την επιβολή των νέων αντιναυτεργατικών μέτρων. Οι εργατοπατέρες της ΠΝΟ ξεπέρασαν ακόμα και αυτήν τη "μαύρη περίοδο" του "ΜακρηΘεοδωρισμού". Η αναρρίχηση των εγκάθετων των εφοπλιστών σε αρκετές διοικήσεις των ναυτεργατικών σωματείων και στην ΠΝΟ συνεχίζεται, γιατί, κατ' απαίτηση των εφοπλιστών, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ διατηρούν το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο ΒΔ του 1920, νόμος 330/76 κ.ά».

Η Ενωση Μηχανικών κάνει σαφές ότι: «Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι επιτακτική η ανάγκη όλοι οι μηχανικοί να γίνουν μέλη της ΠΕΜΕΝ και να συμμετέχουν στη ζωή και τη δράση του σωματείου μας, για να γίνει πιο αποτελεσματική η δράση μας». «Η ισχυροποίηση της ΠΕΜΕΝ, συνεχίζει, με νέους μηχανικούς στη ζωή και τη δράση του σωματείου μας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία των αγώνων μας και την ικανοποίηση των διεκδικήσεων του κλάδου μας». Και καταλήγει, καταθέτοντας το διεκδικητικό της πλαίσιο που ανταποκρίνεται πλήρως στις σημερινές ανάγκες των ναυτεργατών.

Τη θέση του ΚΚΕ για τα εργατικά ατυχήματα παρουσίασε στη συζήτηση ο Μάκης Παπαδόπουλος, μηχανικός ασφαλείας και μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του Κόμματος.

Οπως σημείωσε, ανάμεσα σ' άλλα, το πρόσφατο στυγερό έγκλημα της εργοδοσίας στα μεταλλεία της Γραβιάς δεν είναι το πρώτο και δυστυχώς δε θα είναι το τελευταίο. Ούτε είναι η πρώτη φορά που δε θα πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι, αφού η ποινική δίωξη αφορά τις κατώτερες βαθμίδες, δηλαδή έναν υπάλληλο μεταλλειολόγο μηχανικό και έναν υπεύθυνο εργοταξίου. Οι τρεις μεγάλοι ένοχοι (το μονοπωλιακό κεφάλαιο, το κράτος και η καθεστωτική ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος) θα μείνουν για μια ακόμα φορά στο απυρόβλητο και θα μετέχουν υποκριτικά στα μνημόσυνα που θα ακολουθήσουν.

Αναφερόμενος ειδικότερα στο τραγικό παράδειγμα της Γραβιάς, ρώτησε: Ποιοι είναι οι πραγματικά υπεύθυνοι; Δεν είναι οι μεγαλομέτοχοι της «Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης» και των υπεργολαβικών εταιριών όπως ο «Ακτωρ», που δε χρηματοδότησαν και δεν τήρησαν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία των εργαζομένων απ' τον επαγγελματικό κίνδυνο; Δεν είναι αυτοί που όχι μόνο αδιαφόρησαν για τις αλλεπάλληλες καταγγελίες της Ενωσης Εργαζομένων στην ΑΕΜ Βωξίται Παρνασσού, αλλά επέβαλαν την εντατικοποίηση, τα 12ωρα, την εργασία χωρίς υπεύθυνη επίβλεψη, την εργασία το Σαββατοκύριακο, χωρίς τήρηση του προβλεπομένου βιβλίου εισόδου - εξόδου εργαζομένων απ' τις στοές;

Οταν λοιπόν διαβάζουμε στα ψυχρά στατιστικά στοιχεία ότι η «Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης» πετυχαίνει πολύ υψηλότερη έως διπλάσια αποδοτικότητα κεφαλαίου απ' αυτή του συνόλου της μεταποιητικής βιομηχανίας τα τελευταία χρόνια, ξέρουμε ότι δεν υπάρχει κανένα κρυμμένο μυστικό πίσω απ' αυτή την επίδοση. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων του προέδρου του ΣΕΒ κ. Κυριακόπουλου, μεταφράζεται σε περισσότερο ιδρώτα και αίμα για τους εργαζομένους του.

Μήπως το κράτος προσπάθησε στην πράξη να εμποδίσει τη δολοφονική και τρομοκρατική δράση του μονοπωλιακού κεφαλαίου; Πώς αντέδρασε στο υπόμνημά του Ιούνη του 2000 και στις έγγραφες καταγγελίες του Φλεβάρη και του Μάη 2003 που υπέβαλε η Ενωση Εργαζομένων; Και μόνο το γεγονός ότι ο προηγούμενος επιθεωρητής στο συγκεκριμένο μεταλλείο προσλήφθηκε στη συνέχεια απ' την επιχείρηση, είναι ενδεικτικό της ποιότητας του κρατικού ελέγχου.

Η κρατική διασφάλιση ότι ο ισχυρός κεφαλαιοκράτης θα μείνει ατιμώρητος και απερίσπαστος στην κερδοφόρα πορεία του, δεν περιορίζεται βέβαια μόνο στην απουσία ουσιαστικού ελέγχου. Ο εργοδότης θωρακίζεται και από το γράμμα και από τα κενά του νομοθετικού πλαισίου που καθιστούν την περιβόητη εργοδοτική ευθύνη ένα τίτλο χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Ετσι και στο συγκεκριμένο παράδειγμα το μεγάλο αφεντικό έχει νομικές οδούς διαφυγής, που έχουν προβλεφτεί σκόπιμα.

Και η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος; Αυτή βαδίζει χέρι-χέρι με τους εκπροσώπους της εργοδοτικής και της κρατικής τρομοκρατίας. Συγκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα του προβλήματος, τα ριζικά διαφορετικά κριτήρια με τα οποία οι δυνάμεις της εργασίας πρέπει να αντιμετωπίζουν την προστασία του εργαζόμενου απ' τον επαγγελματικό κίνδυνο σε σχέση με το κεφάλαιο.

Αυτή η δραματική κατάσταση πρέπει και μπορεί ν' αλλάξει, τόνισε ο ομιλητής. Αρκεί να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Αρκεί στη θέση του φόβου της σύγκρουσης (ο οποίος οδηγεί στην υποταγή) να βάλουμε τις ανάγκες μας και την αξιοπρέπειά μας. Να διεκδικήσουμε άμεσα μαζί με τον ταξικό συνδικαλιστικό πόλο, με το ΠΑΜΕ:

• Την κατάργηση των ιδιωτικών Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης και τη δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας, ενταγμένου στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
• Την κατοχύρωση εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου και τη διευρυμένη εφαρμογή του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.
• Τον προσανατολισμό της Επιθεώρησης Εργασίας στον ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης και στη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της σχετικής νομοθεσίας.
• Την κατοχύρωση του 35ωρου-5ήμερου-7ωρου με παράλληλη ουσιαστική αύξηση του μισθού.
• Το τσάκισμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους χώρους δουλιάς.
• Την κατοχύρωση δημόσιας - δωρεάν καθολικής κοινωνικής ασφάλισης και υγείας.

Ωστόσο, όλοι καταλαβαίνουμε ότι μόνο με τους διεκδικητικούς αγώνες ακόμα και αν ανακόψουμε προσωρινά ορισμένες πλευρές της συνολικής επίθεσης του μονοπωλιακού κεφαλαίου, ουσιαστική λύση δεν πρόκειται να υπάρξει. Ο φρικιαστικός κύκλος των θανάτων και των θυμάτων της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχουν οι αιτίες που τον τροφοδοτούν. Πόσες ανθρώπινες ζωές είμαστε ακόμα διατεθειμένοι να θρηνήσουμε στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους;

Με την ίδια του τη ζωή κόντεψε να πληρώσει ένας ακόμη εργαζόμενος, στο Ηράκλειο, την εργοδοτική ασυδοσία που δε διστάζει στο βωμό του κέρδους να θυσιάζει και ανθρώπινες ζωές. Πρόκειται για τον 32χρονο Γιώργο Καρεφυλάκη, ο οποίος έπεσε από ύψος πέντε μέτρων κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Ο άτυχος εργαζόμενος, εργαζόταν σε συνεργείο καθαρισμού εργολάβου που έχει αναλάβει διάφορες εργασίες στον εσωτερικό χώρο της ΔΕΗ. Το περιστατικό συνέβη το προηγούμενο Σάββατο, 27 Σεπτέμβρη, στις 11 το πρωί στον Ατμοηλεκτρικό Σταθμό Λινοπεραμάτων. Αμέσως μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου, με κατάγματα και αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη. Ο 32χρονος εξακολουθεί να βρίσκεται στο νοσοκομείο, σοβαρά τραυματισμένος. Σύμφωνα με πληροφορίες στο χώρο δεν είχαν ληφθεί τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας ενώ δεν υπήρχε ούτε καν υπεύθυνος για την επίβλεψη της εργασίας.