Βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο, που συμπίπτει με την 85η επέτειο του ΚΚΕ, του οποίου είμαι μέλος 62 χρόνια. Είμαι περήφανη, που μέσα από τις γραμμές του αγωνίστηκα μαζί με χιλιάδες συνέλληνες στα χρόνια της φασιστικής κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Εζησα και γνώρισα δυο κοινωνικά συστήματα και μου δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσω τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού, τις μεγαλύτερες ή τις μικρότερες νίκες που απέσπασαν οι λαοί της Ευρώπης και διεθνώς.

Δυστυχώς, η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος της Κεντρικής Ευρώπης και της Σοβιετικής Ενωσης είναι για την ανθρωπότητα ό,τι χειρότερο. Ολοι, μα ιδιαίτερα η σημερινή γενιά ζει και μεγαλώνει σε χειρότερες συνθήκες. Βιώνει τη μηδενιστική εκστρατεία κατά του σοσιαλισμού, τη μοιρολατρία λόγω της νίκης της αντεπανάστασης. Ο σοσιαλισμός, ανεξάρτητα από αδυναμίες, ελλείψεις και λάθη, που πρέπει να δούμε μέσα σε έναν καπιταλιστικό κλοιό και ως ένα πρωτόγνωρο κοινωνικό σύστημα, εξέφραζε τα συμφέροντα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής και εθνικότητας.

Οι εχθροί του σοσιαλισμού σπιλώνουν το κοινωνικό εκείνο σύστημα, κάνοντας το άσπρο μαύρο, για να δημιουργήσουν ένα κλίμα αποδοχής της «νέας τάξης πραγμάτων». Πασχίζουν με κάθε τρόπο και μέσο να μας εξοικειώσουν με την ταξική εκμετάλλευση, τη μοιρολατρία, την καταπίεση, με το επάγγελμα του μισθοφόρου και της πορνείας. Θέλουν μια νεολαία χωρίς όνειρα και ιδανικά βουτηγμένη στα ναρκωτικά.

Σ' αυτή την παγκόσμια βαρβαρότητα, η ζωή δείχνει πως η απουσία του αντίπαλου δέους, ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος όσο ποτέ και σ' αυτή την παγκόσμια βαρβαρότητα οι λαοί, μαζί και εμείς όλοι, θα πρέπει να αγωνιστούμε για αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας. Η εναλλαγή στη διακυβέρνηση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ δεν άλλαξε τη ζωή μας.

Διανύουμε κρίσιμη και υπεύθυνη περίοδο για το μέλλον της χώρας μας. Η επικείμενη εκλογική μάχη θα είναι σκληρή. Καλώ τους αγωνιστές και συντρόφους της λεβέντικης εκείνης γενιάς, που σήκωσε το ανάστημά της στον ξένο και ντόπιο φασισμό, που απομυθοποίησε το θηρίο, να δώσουμε τη «μάχη» των εθνικών εκλογών. Να στηρίξουμε τη συσπείρωση των ριζοσπαστικών δυνάμεων και να προσφέρουμε τον «οβολόν» μας κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας στην Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ. Ας σταθούμε και πάλι κοντά στις νεότερες γενιές που συνεχίζουν τον αγώνα μας, για μια άλλη πορεία που έχει ανάγκη ο τόπος μας και ο λαός μας.

Μέσω της τοπικής Οργάνωσης Πολυγύρου Χαλκιδικής του ΚΚΕ, προσφέρω 200 ευρώ.

Μαίρη Ζιώγα

7 Νοέμβρη 2003. Ημέρα 86ης επετείου της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης. Ημέρα που άλλαξε το ρουν της ανθρωπότητας, μέρα δημιουργίας του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους των εργατών και των αγροτών στο 1/6 της Γης.

Μέρα κοσμοϊστορικής σημασίας, όπως έγραψε ο μεγάλος Αμερικανός Τζον Ριντ στο βιβλίο του «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο». Και όμως, αυτήν τη μέρα πάνε να αμαυρώσουν και να μη θέλουν να την παραδεχτούν ως γεγονός τα νεόπλουτα σκαθάρια και υποβράσματα της καπιταλιστικής κοινωνίας της Ρωσίας, οι ωμοί πλαστογράφοι της ιστορίας σαν μέρα επανάστασης και επίσημα την ονόμασαν με Προεδρικό Διάταγμα σαν μέρα συμφιλίωσης και συναίνεσης.

Φανταστείτε και μόνο η Γαλλία καθιέρωσε την πτώση της Βαστίλλης σαν εθνική γιορτή και οι Ρώσοι καπιταλιστές αγνοούν ακόμη την ύπαρξη ενός σοσιαλιστικού κράτους που κυβερνούσε επί 75 χρόνια.

Ούτε το δελτίο ειδήσεων δε μετέδωσε στη Μόσχα στις 7 Νοέμβρη από το πρώτο κανάλι, όπως συνήθως, αλλά αρκέστηκε σε ένα κινηματογραφικό έργο με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο ηθοποιό Νικούλιν συντροφιά με τον φίλο του του σκύλο Μουχτάρ. Τόση περιφρόνηση, τόσο μίσος, τόση μισαλλοδοξία. Και τι να πουν οι βέβηλοι και συκοφάντες που πρόδωσαν την πατρίδα τους, που τους ανέθρεψε, τους σπούδασε, τους προώθησε σε ανώτερες κρατικές θέσεις, εξυπηρετώντας τα σκοτεινά σχέδια του ιμπεριαλισμού.

Μια πατρίδα που στα 75 της χρόνια μεγαλούργησε και απέκτησε το σεβασμό και θαυμασμό, μα και την εκτίμηση παλιών εχθρών και φίλων.

Μιας πατρίδας που όλοι αυτοί οι Κροίσοι και τα βρομερά υποκείμενα, σφετεριστές της εξουσίας οικειοποιήθηκαν τα τεράστια πλούτη και αγαθά που δημιούργησε η Σοβιετική πατρίδα τους στα 75 χρόνια εξουσίας του Σοβιετικού κράτους.

Ξεχνούν οι υποκριτές και οι υπονομευτές της κοινωνίας, με δόλο και μαφιόζικα διαβούλια έγιναν κύριοι πολυτελέστατων διαμερισμάτων και μεγάρων, εργοστασίων, πετρελαιοπηγών και όλων των βιομηχανικών επιχειρήσεων που ήταν κτήμα του λαού, που τα έχτισε ο απλός σοβιετικός λαός, που σήμερα αυτός ο λαός δεινοπαθεί, λιμοκτονεί, αυτός ο λαός που πριν 10 χρόνια ήταν περήφανος για την ευημερία του σε όλα αυτά τα χρόνια της σοσιαλιστικής περιόδου.

Αγνοούν κατάφωρα ότι η Ρωσία από χώρα των μουζίκων επί τσάρου μετατράπηκε στα χρόνια του σοσιαλισμού σε μια υπερδύναμη στον κόσμο που διατηρούσε την ισορροπία στην πολιτική αρένα στον κόσμο, ελπίδα και στήριγμα των φιλειρηνικών δυνάμεων στον κόσμο.

Αναβιώνουν τώρα σύμβολα θεούς και τσάρους, γεγονότα 1.400 χρόνων και πλέον και ξεχνούν τη σύγχρονη ιστορία και γεγονότα.

Ομως ο ρώσικος λαός θα βρει δυνάμεις και κουράγιο για να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση.

Οι μεγαλειώδεις παρελάσεις που έγιναν αυτές τις μέρες στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και άλλες μεγάλες πόλεις της Ρωσίας δίνουν ώθηση και αισιοδοξία.

Οι καιροί θα δείξουν.

ΝΤΑΜΠΙΤΗΣ ΝΙΚΟΣ

Λάρισα

Από τον Γ. Πατεράκη, από το Ηράκλειο Κρήτης, πήραμε την παρακάτω επιστολή που, όπως μας γράφει, έστειλε προς την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» (αλλά δεν την είδε να δημοσιεύεται) όπου γράφει (με αφορμή τα γεγονότα της Μηχανιώνας):

ΞΕΧΩΡΊΖΩ ένα απόσπασμα από άρθρο του I.K. Πρετεντέρη: «Ο καθημερινός ρατσισμός» (Κυριακή 26/10/2003). Γράφει: «... Στις άναρθρες κραυγές της "Εθνικής Δεξιάς" για την υπόθεση της σημαίας αντιπαρατέθηκε η εκκωφαντική σιωπή του KKE. Και οι μεν και οι δε συμπίπτουν σε ένα κοινό σημείο: την κλειστή κοινωνία. H κλειστή κοινωνία όμως... είναι η ιδεολογική βάση του "φαιοκόκκινου μετώπου" που έχει συγκροτηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Από τις ταυτότητες ως τη "17 Νοέμβρη" και από την άρνηση της παγκοσμιοποίησης και του εκσυγχρονισμού ως τη μάχη της σημαίας ξεπροβάλλει το ίδιο αίτημα για μια κλειστή, προστατευμένη, ομοιογενή κοινωνία», γράφει...

Και σχολιάζει ο επιστολογράφος: «Βαρείς χαρακτηρισμοί: "Φαιοκόκκινο μέτωπο", εκκωφαντική σιωπή. Πριν αρχίσω την καθιερωμένη Κυριακάτικη κουβεντούλα με το γείτονά μου τον Κουκουέ, ψάχνω το θέμα στην ιστοσελίδα του "Ριζοσπάστη" (www.rizospastis.gr. Ανεύρεση. Λέξεις στο κείμενο: Τσενάι Εύρεση:). Υπάρχουν - στο "Ρ" - 15 αναφορές για το θέμα στο τελευταίο δεκαήμερο! Μεταξύ αυτών και η θέση των Κουκουέδων της Ν. Μηχανιώνας, του καθηγητή Χουρμουζιάδη κλπ.

Εκανα αυτό που πρέπει να κάνει κάθε δημοσιογράφος που σέβεται τη γραφίδα του. Για να μην εξευτελίζεται δηλαδή... Εκτός και αν δεν ανήκει στην κατηγορία αυτή των δημοσιογράφων (o Γ. Πρετεντέρης). Γιατί όμως να εξευτελίζει την εφημερίδα του; Εκτός κι αν αυτό δε σας νοιάζει ούτε εσάς (δηλαδή τη διεύθυνση στο ΒΗΜΑ). Οπότε;... Την καλημέρα μου!», καταλήγει με νόημα ο επιστολογράφος...

Δημήτρης Μάνος (πρώην συνεργάτης σου από τη Σουηδία). Με την ευκαιρία των πωλήσεων της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΗ, των Κρατικών Τραπεζών κλπ., θα έπρεπε εσύ (η μόνη μας ελπίδα) να γράψεις και να εξηγήσεις - θυμίσεις: Τι ήταν παλιότερα η ΠΑΟΥΕΡ (στο ηλεκτρικό), η ΟΎΛΕΝ (στο νερό), ο Ανδρεάδης (στις τράπεζες) κλπ. κλπ... Γιατί κρατικοποιήθηκαν, και από ποια... σοσιαλιστική(!!!) κυβέρνηση ή ποιους... σοσιαλμανείς. Και να προβλέψεις, επίσης, πότε θα (ξανα)κρατικοποιηθούν αυτές οι επιχειρήσεις που δίνονται τώρα στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο. Φοβάμαι ότι τα κόλπα του μεγάλου κεφαλαίου επαναλαμβάνονται όταν οι νέοι ξεχνούν τα παλιά.

Κωνσταντίνος Φραγκίδης: Το να είναι οι πολίτες μισοί - μισοί σε δύο κόμματα στη Βουλή δεν είναι ούτε λογικό ούτε ανθρώπινο. Πρέπει να υπάρχουν πολλά κόμματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα για όφελος της δημοκρατίας. Ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι να καθιερωθεί η απλή, ανόθευτη, άδολη αναλογική σαν πάγιο εκλογικό σύστημα, χωρίς εμπόδια προεκλογικής ή μετεκλογικής συνεργασίας ή συνασπισμού κομμάτων και με κατάργηση του κατώτατου ποσοστού εισόδου στη Βουλή. Η πολυφωνία και ο διάλογος είναι το θεμέλιο και η πεμπτουσία της Δημοκρατίας και αυτήν πρέπει να επιδιώξουμε με την καθιέρωση της απλής αναλογικής που είναι το λογικότερο, το τιμιότερο και δικαιότερο εκλογικό σύστημα με το οποίο θα αντιπροσωπεύονται στη Βουλή, όσο είναι δυνατόν, όλες οι απόψεις της κοινωνίας.

Βασιλική Γκουντέλα: Γεφύρι γίνομαι παιδί μου, μπες από κάτω/ να μη σε βρουν οι πύραυλοι του ΝΑΤΟ./ Τα όπλα δεν έχουνε μάτια κι αυτιά/ μα έχουν για στόχο ανθρώπινα κορμιά.

Είπανε θα χτυπήσουν αποθήκες με όπλα/ μα βαράνε όπου βρουν, μας αλλάζουν τα φώτα/ με ένα συγνώμη καθαρίζουν ευθύς/ να απ' τους νεκρούς δε γυρίζει κανείς.

Τεράστια μάτια, με απορία κοιτάνε./ Αλλος ο στόχος και αλλού βαράνε./ Κρύψου παιδί μου, το θέλω να ζήσεις/ κι όλα όσα δεις να μην λησμονήσεις.

Εσείς παιδιά στης ζωής την πορεία/ να πείτε την αλήθεια για την Ιστορία./ Στις σελίδες των βιβλίων η αλήθεια γραπτή/ να λέει αυτό το κάνω, να μην ξανασυμβεί.