Δεν είναι μόνον οι μάρτυρες του Ε. Γιαννόπουλου που δεν μπορούν να δώσουν στο δικαστήριο πειστικά στοιχεία για το τι έκανε και πού ακριβώς έδρασε στην Αντίσταση. Ακόμα και ο ίδιος βγαίνει και λέει πράγματα που προκαλούν, τουλάχιστον, την απορία των αντιστασιακών.

Είπε, για παράδειγμα, ο Ε. Γιαννόπουλος σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εκπομπή «Η ώρα της αλήθειας» του Ι. Πρετεντέρη, ότι η περιοχή δράσης του ήταν η Ανατολική Αττική. Από κει, και συγκεκριμένα από την περιοχή του Καλάμου, διοχέτευε απέναντι, στη Βάθεια Ευβοίας, όσους ήθελαν να πάνε στη Μ. Ανατολή.

Και ιδού η απορία των αντιστασιακών της περιοχής, αφού όλοι γνωρίζουν, ότι εκείνη την περίοδο (1942-1943) η περιοχή Βάθεια Ευβοίας ήταν άντρο των Γερμανών και των Γερμανοτσολιάδων, όπου προς τα τέλη του 1943 ο ΕΛΑΣ έδωσε νικηφόρα μάχη στη «Λαμπούσα» αποδεκατίζοντας φάλαγγα Γερμανών.

Πού έστελναν, λοιπόν, τον κόσμο, στο «στόμα του λύκου», απορεί ο ΕΠΟΝίτης, τότε, Παύλος Λάλος από την Επισκοπή Κύμης, του οποίου ο αδελφός, Δημήτρης Λάλος, ήταν στο 3ο Τάγμα του ΕΛΑΣ Εύβοιας με διοικητή τον καπετάν Λόγγο, ο οποίος ήταν και υπεύθυνος για τη μεταφορά των αγωνιστών στη Μ. Ανατολή. Οχι όμως από τη Βάθεια, όπως λέει ο Γιαννόπουλος, αλλά από Στείρα ή Μαρμάρι, μέσω Ραφήνας.

Μπορεί η προεκλογική περίοδος να μην κηρύχτηκε τυπικά και οι υποψήφιοι να μην ανακοινώθηκαν επισήμως, αλλά η μάχη του σταυρού στο κυβερνητικό στρατόπεδο βρίσκεται ήδη στο φόρτε της. Μαζί της, φουντώνουν οι γκρίνιες ανάμεσα στους συνυποψήφιους, οι οποίες και αναμένεται να πάρουν διαστάσεις «εμφυλίου», δεδομένου ότι - εκτός των άλλων - κάποιοι (υπουργοί, υφυπουργοί και λοιποί κυβερνητικοί παράγοντες) ξεκινάνε την «κούρσα» από την προνομιακή θέση που τους δίνει η πιο αδίστακτη εκμετάλλευση των κυβερνητικών πόστων και των διαφόρων Οργανισμών στους οποίους προΐστανται.

Πληροφορούμαστε, για παράδειγμα, ότι μεγάλη «σφαγή» αναμένεται στο κυβερνητικό στρατόπεδο στη Β' εκλογική περιφέρεια Αθήνας, όπου και εκτίθενται κατά προτίμηση πρώην συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (σ' αυτές τις εκλογές αναμένονται και άλλοι, εκ... μεταδημοτεύσεως) και βεβαίως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Ελα, όμως, που στα γραφεία της τελευταίας και ιδιαίτερα στην αριστερή πτέρυγα του τρίτου ορόφου... έχουν πάρει - λέει - «φωτιά» οι καταστάσεις του ΟΑΕΔ και τα τηλέφωνα... παρηγοριάς προς ανέργους, τους οποίους η ηγεσία του υπουργείου έχει βάλει στόχο ντε και καλά να... μειώσει έστω μέχρι τις εκλογές, με μικρορουσφετάκια της στιγμής. Εξάλλου, ξέρουν καλά ότι για τον απελπισμένο μετρά ακόμα και η προσδοκία. Την ξέφρενη κούρσα προσπαθούν να παρακολουθήσουν και οι λοιποί υποψήφιοι, αλλά γνωρίζουν καλά ότι είναι «από χέρι» σε μειονεκτική θέση, εξ ου και ο θόρυβος από τον ακονισμό των «μαχαιριών».

Προς ΔΗΜ. Ζ. του «Βήματος», που έγραψε χτες ότι «Μαρξισμός- λενινισμός και σφυροδρέπανα θα συναντώνται μόνο σε πάρτι φαντασμάτων κατά τον 21ο αιώνα».

Μ' αυτό το πλευρό να κοιμάσαι... 'Η καλύτερα, σαν φαντάσματα έρχονται και θα συνεχίσουν να έρχονται στον ύπνο και το ξύπνιο τόσο το δικό σου όσο και των ομοίων σου.

Δε χρειάζεται να ανησυχείς εσύ. Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό...

Μονά ζυγά δικά τους τα θέλουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Αδιάψευστος μάρτυρας η στάση της ηγεσίας του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων. Με επιστολή της στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, η ηγεσία του ΣΕΤΕ, χαρακτηρίζει «απρόβλεπτη» την ανατίμηση του γιαπωνέζικου νομίσματος -άρα και της υπέρμετρης επιβάρυνσης των τουριστικών επιχειρήσεων, που είχαν συνάψει δάνεια σε γιεν- και ζητούν από την κυβέρνηση να παρέμβει και να δώσει τη δυνατότητα στις τουριστικές επιχειρήσεις να αποσβέσουν τα δάνεια σε 5 χρόνια. Και τίθεται το ερώτημα:

Γιατί, να αναλάβει το κράτος το κόστος της ρύθμισης των δανείων σε γιεν; Δεν ήξεραν οι επιχειρηματίες πως τα δάνεια σε συνάλλαγμα, εκτός από το σημαντικό όφελος του χαμηλού επιτοκίου, έχουν και ρίσκο;

Και κάτι ακόμη: Με ποιο σκεπτικό άραγε θα πρέπει να αναλάβει το κράτος μέρος ή το σύνολο του κόστους από την «απρόβλεπτη» ανατίμηση του γιεν και οι τουριστικές επιχειρήσεις να καρπωθούν τα σημαντικά οφέλη (κέρδη) που είχαν από τα χαμηλότοκα δάνεια σε συνάλλαγμα;

Ισως, για να μπορούν οι οπαδοί της «αγοράς» να προβάλουν το γνωστό ισχυρισμό: Οτι δηλαδή «το κράτος παράγει ζημιές και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις κέρδη». Βλέπετε, οι καπιταλιστές έχουν μάθει να κινούνται στον αστερισμό της λογικής «μονά - ζυγά δικά μου» ή «τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου δικά μου»...

Καθημερινά και με πάμπολλους τρόπους και μορφές ενισχύεται η λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία - το μεγάλο, ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, πρώτα και κύρια - από την κυβέρνηση και την πολιτική της. Ενας απ' όλους είναι ο κρατικός προϋπολογισμός, η διαχείριση του οποίου αποτελεί στην πραγματικότητα μια επιχείρηση ανακατανομής του παραγόμενου πλούτου της χώρας, του μόχθου και του ιδρώτα των εργαζομένων, προς όφελος της ολιγαρχίας. Ενας άλλος, είναι η συστηματική πολιτική υποβάθμισης και συρρίκνωσης των τομέων της δημόσιας υγείας, παιδείας, πρόνοιας, κλπ. Υποβάθμιση, που θέλει να αφήσει και αφήνει ζωτικό χώρο προς εκμετάλλευση στην ασυδοσία της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας».

Οι αποδείξεις και τα παραδείγματα, για τα παραπάνω, είναι πάμπολλα. Ενα τελευταίο δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο «Βήμα» και το αναδημοσιεύουμε, γιατί είναι αρκετά χαρακτηριστικό. Σύμφωνα, λοιπόν, με το δημοσίευμα αυτό, έξι μόνο νοσοκομεία της Αθήνας («Ευαγγελισμός», ΚΑΤ, «Λαϊκό», «Σωτηρία», «Γενικό» «Κρατικό Νίκαιας» και «Ασκληπιείο» Βούλας) χάνουν γύρω στα 5 δισ. δραχμές το χρόνο, μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούν να κάνουν αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες και στέλνουν τους ασθενείς να τις κάνουν σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και κλινικές, αφού τα δημόσια νοσοκομεία που έχουν τις δυνατότητες αυτές είναι λιγοστά. Την ίδια στιγμή, βέβαια, η κυβέρνηση υποτίθεται πως ψάχνει τρόπους για την αντιμετώπιση των τεράστιων ελλειμμάτων των νοσοκομείων και περικόπτει συνεχώς τις επιχορηγήσεις προς αυτά. Ουσιαστικά, δηλαδή, υποβαθμίζει παραπέρα τα νοσοκομεία, αφήνοντας περισσότερο χώρο στην «ιδιωτική πρωτοβουλία».

ΔΗΛΑΔΗ, τι συμπέρασμα να βγάλουμε, απ' όλα όσα ακούμε και διαβάζουμε. Ετσι και βάλει ο Γιώργος Σουφλιάς υποψηφιότητα για μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ θα εκλεγεί μετ' επαίνων; Σίγουρα... Πάντως, ότι του είχαν τόσο μεγάλη εκτίμηση οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δεν το γνωρίζαμε, ομολογουμένως...

Σε προεκλογικές περιόδους, βέβαια, είναι φανερό ότι τα... αισθήματα διαμορφώνονται με άλλα κριτήρια. Κι αν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός ότι πολλοί Νεοδημοκράτες, νυν και πρώην, «παίζουν» στο μεταγραφικό παζάρι - Σουφλιάς, Κοντογιαννόπουλος, Μάνος, Κάκαλος, ακόμα και ο Αβραμόπουλος - τότε υπάρχουν σαφώς περιθώρια για εξελίξεις.

Κι αυτό, χωρίς να λογαριάζουμε τους διάφορους «διαφωνούντες» του ΠΑΣΟΚ. Γιατί, μπορεί σήμερα η κουτάλα της εξουσίας να αποτελεί τον ενοποιητικό παράγοντα, αλλά όλοι γνωρίζουν, πως η κουτάλα αυτή δεν κρατάει για πάντα...

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ και τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, μετά τον Παπαντωνίου δε χρειάζεται να ακούσουμε κανέναν άλλον. Είπε, ότι φέτος ο αγώνας για την ΟΝΕ «δικαιώθηκε», πλην όμως στη συνέχεια έχουμε τη μετά-ΟΝΕ εποχή, όπου και σταθερότητα χρειαζόμαστε και διάφορα άλλα κριτήρια.

Σε απλά ελληνικά, δηλαδή, η σκληρή μονόπλευρη λιτότητα θα ζει και θα βασιλεύει σε αυτή τη χώρα ό,τι κι αν γίνει, όπως κι αν γίνει, όποιος κι αν διαχειρίζεται τα πράγματα. Εκτός πια και αλλάξουν άρδην και πάρει πραγματικά ο λαός την εξουσία στα χέρια του.

Οσο για τις ιδιωτικοποιήσεις, κι αυτές καλά κρατούν, αφού, όπως δήλωσε ο Γιάννος, θα κάνει 13 μέσα στο 2000. Πότε θα σταματήσει; Ε, όταν δε θα υπάρχει τίποτε άλλο να ξεπουλήσει!

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ στα τηλεοπτικά επιτελεία; Ακόμη να βρουν τις κατάλληλες και αποτελεσματικές μορφές απάντησης στο «κόλπο» των Τσέχων; Αργούμε, πολύ αργούμε...

Μ' αυτούς

τους γδάρτες

που 'μπλεξα,

τον Κώστα και το Γιάννο,

...βρούβες προβλέπω,

ανήμερα,

να φάω

αντί για διάνο,

κι αντί Χριστούγεννα,

σαφώς,

...«σαρα-Κωστή»

θα κάνω!

Μ' αυτούς

τους γδάρτες

που 'μπλεξα,

και έχω στο κεφάλι,

αν κάτι νιώσω

απ' τη γιορτή,

εν τέλει,

τη μεγάλη,

θα 'ναι

που το στομάχι μου

τα... κάλαντα

θα ψάλλει!