ΔΗΛΑΔΗ, τι συμπέρασμα να βγάλουμε, απ' όλα όσα ακούμε και διαβάζουμε. Ετσι και βάλει ο Γιώργος Σουφλιάς υποψηφιότητα για μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ θα εκλεγεί μετ' επαίνων; Σίγουρα... Πάντως, ότι του είχαν τόσο μεγάλη εκτίμηση οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δεν το γνωρίζαμε, ομολογουμένως...

Σε προεκλογικές περιόδους, βέβαια, είναι φανερό ότι τα... αισθήματα διαμορφώνονται με άλλα κριτήρια. Κι αν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός ότι πολλοί Νεοδημοκράτες, νυν και πρώην, «παίζουν» στο μεταγραφικό παζάρι - Σουφλιάς, Κοντογιαννόπουλος, Μάνος, Κάκαλος, ακόμα και ο Αβραμόπουλος - τότε υπάρχουν σαφώς περιθώρια για εξελίξεις.

Κι αυτό, χωρίς να λογαριάζουμε τους διάφορους «διαφωνούντες» του ΠΑΣΟΚ. Γιατί, μπορεί σήμερα η κουτάλα της εξουσίας να αποτελεί τον ενοποιητικό παράγοντα, αλλά όλοι γνωρίζουν, πως η κουτάλα αυτή δεν κρατάει για πάντα...

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ και τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, μετά τον Παπαντωνίου δε χρειάζεται να ακούσουμε κανέναν άλλον. Είπε, ότι φέτος ο αγώνας για την ΟΝΕ «δικαιώθηκε», πλην όμως στη συνέχεια έχουμε τη μετά-ΟΝΕ εποχή, όπου και σταθερότητα χρειαζόμαστε και διάφορα άλλα κριτήρια.

Σε απλά ελληνικά, δηλαδή, η σκληρή μονόπλευρη λιτότητα θα ζει και θα βασιλεύει σε αυτή τη χώρα ό,τι κι αν γίνει, όπως κι αν γίνει, όποιος κι αν διαχειρίζεται τα πράγματα. Εκτός πια και αλλάξουν άρδην και πάρει πραγματικά ο λαός την εξουσία στα χέρια του.

Οσο για τις ιδιωτικοποιήσεις, κι αυτές καλά κρατούν, αφού, όπως δήλωσε ο Γιάννος, θα κάνει 13 μέσα στο 2000. Πότε θα σταματήσει; Ε, όταν δε θα υπάρχει τίποτε άλλο να ξεπουλήσει!

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ στα τηλεοπτικά επιτελεία; Ακόμη να βρουν τις κατάλληλες και αποτελεσματικές μορφές απάντησης στο «κόλπο» των Τσέχων; Αργούμε, πολύ αργούμε...