ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 27 Ιούλη 2004
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
«Κεντρώες» μάσκες στην αντιλαϊκή πολιτική

Σύγχυση και ψευδαισθήσεις για το περιεχόμενο και τους στόχους της κυβερνητικής πολιτικής επιδιώκει να καλλιεργήσει ο Κ. Καραμανλής με τη θεωρία του «κοινωνικού Κέντρου» που λάνσαρε στο συνέδριο της ΝΔ, όπου επιβεβαιώθηκε, όπως αναμενόταν, η «απόλυτη» κυριαρχία του.

Μέσω της θεωρίας του «κοινωνικού Κέντρου» η ΝΔ επιχειρεί να πείσει ότι υπήρξε ιδεολογική και πολιτική «μετατόπιση» προς το (ανύπαρκτο) «Κέντρο», πράγμα που σημαίνει ότι γίνεται «περισσότερο κοινωνικά ευαίσθητη» και «πιο ανθρώπινη». Για του λόγου το αληθές επικαλούνται ότι από την ομιλία του πρωθυπουργού απουσίασαν όροι-κλειδιά, όπως «Δεξιά» και «φιλελευθερισμός». Ομως, η μέχρι τώρα πολιτική της κυβέρνησης και τα μέτρα που έχει πάρει κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, κονιορτοποιώντας τα επικοινωνιακά εφευρήματα της ηγεσίας του κυβερνώντος κόμματος.

Κλείνοντας τις εργασίες του συνεδρίου της ΝΔ ο Κ. Καραμανλής κάλεσε τα στελέχη να «στηρίξουν τη στρατηγική του μεσαίου χώρου», η οποία κινείται αφ' ενός στη γραμμή της δημαγωγίας και της εξαπάτησης και αφ' ετέρου σε κανόνες καλής συμπεριφοράς.

«Η πολιτική μας έχει ως επίκεντρό της τον άνθρωπο. Είναι η πολιτική της κοινωνικής ευθύνης. Του μεσαίου χώρου. Του μέτρου και της μετριοπάθειας. Του σύγχρονου κοινωνικού Κέντρου», τόνισε ο Κ. Καραμανλής, επιχειρώντας να πείσει ότι «όλες οι πολιτικές μας οδηγούν σε ένα πραγματικά κοινωνικό κράτος». Ομως, το κοινωνικό αυτό κράτος δεν είναι παρά το γνωστό (τρύπιο) «δίχτυ ασφάλειας» της κυβέρνησης Σημίτη, αφού, όπως διευκρίνισε ο πρωθυπουργός, αφορά τα άτομα με αναπηρία, τους χρήστες ναρκωτικών και τα θύματα του ΕΪΤΖ. Αυτό δεν τον εμπόδισε να επιδοθεί σε μεγαλόστομες διακηρύξεις, όπως ότι «σκοπός μας είναι να κάνουμε πραγματικότητα τις προσδοκίες και τα οράματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Να γεφυρώσουμε το σημερινό κοινωνικό χάσμα. Να κάνουμε πραγματικότητα το όραμά μας για μια κοινωνία με συνοχή και αλληλεγγύη. Μια δίκαιη κοινωνία».

Αποφεύγοντας να αναφερθεί συγκεκριμένα στην οικονομική πολιτική, την παρουσίασε ως μονόδρομο για «την τόνωση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας», ενώ ισχυρίστηκε ότι με τα μέτρα που έχουν ληφθεί μπαίνει «φραγμός στην ακρίβεια». Επικαλούμενος μάλιστα τους «εικονικούς» δειγματοληπτικούς ελέγχους στην αγορά, αποφάνθηκε πως έτσι «αποδεικνύουμε στην πράξη ότι ελεύθερη αγορά δε σημαίνει ασύδοτη αγορά».

Για άλλη μια φορά έδωσε έμφαση στο ήθος και στο ύφος της κυβέρνησής του, υποστηρίζοντας ότι «η νέα διακυβέρνηση βασίζεται σε αρχές και αξίες», όπως η διαφάνεια, η εντιμότητα, η δικαιοσύνη, ενώ «έχει ως γνώμονα το διάλογο, τη σύνθεση, την κοινωνική συναίνεση». Επίσης, «αποκλείει τους δογματισμούς και τους φανατισμούς. Απορρίπτει τις εξαρτήσεις και τις διαπλοκές. Απορρίπτει την έπαρση και την αλαζονεία».

Η «γραμμή» του Κ. Καραμανλή επικυρώθηκε από το συνέδριο χωρίς να υπάρξουν αξιοσημείωτες αντιδράσεις, πέρα από «μεμονωμένες φωνές» ορισμένων στελεχών που εντάσσονται όμως στο «υπό έλεγχο» εσωκομματικό παιχνίδι.

Στο πλαίσιο αυτό ξεχώρισε η παρέμβαση της Ντ. Μπακογιάννη, η οποία χαρακτήρισε θετικό γεγονός την επιβεβαίωση της στροφής προς το «μεσαίο χώρο» από την πλευρά του Κ. Καραμανλή, έσπευσε όμως να σημειώσει ότι «η στροφή προς το Κέντρο και το μεσαίο χώρο δε σημαίνει αποϊδεολογικοποίηση του κόμματος, δε σημαίνει ψάρεμα σε θολά νερά». Δίνοντας ένα διακριτό στίγμα στον εσωκομματικό πόλο που θέλει να συγκροτήσει δε δίστασε να εμφανιστεί ως εκφραστής της νεοφιλελεύθερης τάσης, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση «οφείλει να προχωρήσει γρήγορα σε μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που ζητά η αγορά». Παράλληλα, η δήμαρχος Αθηναίων αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην είναι υποψήφια για το Πολιτικό Συμβούλιο, που θα αναδειχτεί στη μεθαυριανή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Σε συνέντευξή της στα «Νέα» αναφέρει ότι η απόφασή της θα εξαρτηθεί από το χαρακτήρα του οργάνου, δηλαδή αν θα συμμετέχουν «εξ οφίτσιο» οι λεγόμενοι βαρόνοι, όπως στο παρελθόν. «Είναι αλαζονεία να θεωρεί κανείς τον εαυτό του στέλεχος, το οποίο δεν μπαίνει στην κρίση της βάσης», δήλωσε.

Οσον αφορά στους εσωκομματικούς συσχετισμούς, στο συνέδριο κυριάρχησε, όπως αναμενόταν, η «γραμμή» του προέδρου της ΝΔ, αν και δεν αναμείχθηκε ευθέως. Στα 150 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που αναδείχτηκαν από το συνέδριο, τα 130 υποστηρίχτηκαν από τη Ρηγίλλης, ενώ 20 μέλη πρόσκεινται στην Ντ. Μπακογιάννη. Διαφορετική είναι η «καταμέτρηση» που κάνει η πλευρά της δημάρχου, η οποία κάνει λόγο για 90 «καραμανλικούς», 40 φιλικά προσκείμενους στη δήμαρχο και 20 στον Αρη Σπηλιωτόπουλο. Σύμφωνα μάλιστα με κάποιες πληροφορίες, υπήρξε μέτωπο και αμοιβαία αλληλοϋποστήριξη μεταξύ Ντ. Μπακογιάννη και Α. Σπηλιωτόπουλου στην εκλογή των μελών της ΚΕ της ΝΔ. Οσον αφορά στις αλλαγές στο καταστατικό εγκρίθηκαν όλες διά βοής.

Μεθαύριο, Πέμπτη, θα συνεδριάσει η νέα ΚΕ της ΝΔ για την εκλογή του νέου Γραμματέα και των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου.

Επιμένουμε στη σοσιαλιστική προοπτική και επιλογή

Ο χαιρετισμός του Δημήτρη Αρβανιτάκη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας

Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ευχαριστούμε για την πρόσκληση στο 6ο Συνέδριο του κόμματός σας. Γνωρίζετε φυσικά, όπως και ο ελληνικός λαός, ότι το ΚΚΕ και η Νέα Δημοκρατία έχουν ριζικά διαφορετική ιδεολογία και πρόγραμμα, διαφορετική εκτίμηση συνολικά για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τη διεθνή πολιτική.

Κατά συνέπεια είναι λογικό το ότι δε συμφωνούμε ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συνολικά και με την κυβερνητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.

Βέβαια, μέσα από την ουσιαστική εξασφάλιση της συνεχούς συζήτησης, της ενημέρωσης, της συζήτησης θέσεων, μέσα από την αντιπαράθεση, αν θέλετε, ιδεών, θέσεων και προγραμμάτων δημιουργούνται καλύτερες προϋποθέσεις να διαμορφώνει καλύτερη άποψη και ο ελληνικός λαός σε ό,τι αφορά στα προγράμματα όλων των κομμάτων. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, από το βήμα και του συνεδρίου σας να αναπτύξω ορισμένες απόψεις που έχουμε ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Η εποχή που ζούμε έχει δυνατότητες, αλλά έχει και μια τεράστια κρισιμότητα για την ανθρωπότητα και για τον ελληνικό λαό.

Γιατί στην ελληνική κοινωνία και στον κόσμο διεθνώς, κατά τη γνώμη μας, υπάρχει - και θα συνεχίζει να υπάρχει όσο δεν αλλάζει η κατάσταση - μια έντονη διαχωριστική γραμμή, που δεν μπορεί κάποιος να την προσπεράσει ή να σταθεί υπεράνω αυτής της διαχωριστικής γραμμής.

Αυτή η διαχωριστική γραμμή καθορίζεται από το γεγονός ότι από τη μια μεριά στον κόσμο και στην Ελλάδα υπάρχει ένας τεράστιος πλούτος συγκεντρωμένος σε λίγα χέρια, μεγάλων μονοπωλίων, πολυεθνικών επιχειρήσεων, και από την άλλη διευρύνεται η φτώχεια και χειροτερεύει η ζωή των εργαζομένων, της μικρής αγροτιάς, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού, της νεολαίας.

Κι ενώ οι ανάγκες των λαών και των εργαζομένων στη χώρα μας διευρύνονται, γενικά το σύστημα αλλά και οι μηχανισμοί, όπως το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, περιορίζουν κοινωνικά αλλά και δημοκρατικά δικαιώματα, αναπτύσσονται πόλεμοι από τη «νέα τάξη πραγμάτων».

Κατά συνέπεια δύο δρόμοι υπάρχουν σήμερα, που εκφράζουν και αντίστοιχες πολιτικές. Ο ένας δρόμος είναι αυτός που ακολουθεί μέχρι σήμερα η χώρα μας μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της αντίθεσης με αυτούς τους οργανισμούς, είναι η πολιτική που θα ανοίξει το δρόμο να σταματήσουν οι νόμοι του καπιταλιστικού κέρδους και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Το κόμμα μας, όπως είναι γνωστό, υποστηρίζει αυτό το δρόμο, προωθώντας τη λαϊκή συμμαχία των εργαζομένων με άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα για τη λαϊκή εξουσία, και φυσικά έχουμε ως στρατηγικό μας στόχο το σοσιαλισμό.

Η γνώμη μας γενικότερα για το κράτος και την εξουσία είναι ότι αυτή πρέπει να ανήκει στους εργαζόμενους και στους συμμάχους τους, να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και τελικά ο καταναγκασμός και η καταπίεση του κράτους και άλλων μηχανισμών να αντικατασταθούν από τον εργατικό έλεγχο και φυσικά αυτή η λαϊκή εξουσία να εξασφαλίσει ώστε η μεγάλη συγκεντρωμένη παραγωγή σε λίγα χέρια να γίνει κρατική λαϊκή περιουσία.

Ανεκπλήρωτα ιδανικά και αξίες

Κυρίες και κύριοι, τριάντα χρόνια μετά την πτώση της στρατιωτικής φασιστικής δικτατορίας βγαίνουν σημαντικά συμπεράσματα για το σήμερα και το μέλλον της Ελλάδας.

Αδιαμφισβήτητα η πτώση της χούντας ήταν νίκη του ελληνικού λαού, ήταν αποτέλεσμα της ασίγαστης αντίστασης του λαού, της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, της δράσης των αντιστασιακών οργανώσεων. Και φυσικά στην πτώση συνέβαλε η προδοσία της Κύπρου από το αμερικανοκίνητο χουντικό καθεστώς.

Ομως, ιδανικά, αξίες και στόχοι του αγώνα μένουν ανεκπλήρωτα, γι' αυτό η πάλη του λαού έχει συνέχεια, γι' αυτό ως Κομμουνιστικό Κόμμα επιμένουμε, δεν μπορούμε τελικά να ανεχτούμε το ΝΑΤΟ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ενωση, να σέρνουν τους λαούς στην καταστροφή, πολύ δε περισσότερο να συμμετέχει η χώρα μας στους πολέμους, στις επεμβάσεις και στις απειλές που εξαπολύει σε βάρος των λαών η «νέα τάξη πραγμάτων».

Είμαστε, κατά συνέπεια, ενάντια στην κατοχή στο Ιράκ. Στηρίζουμε τους αγώνες να επιστρέψουν οι Ελληνες στρατιώτες από τη Βαλκανική, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες, να κλείσει η βάση της Σούδας. Το μέλλον για την Ελλάδα βρίσκεται έξω από το ΝΑΤΟ γιατί το ΝΑΤΟ αποτελεί κίνδυνο για τους λαούς. Αμφισβητεί τελικά αυτός ο οργανισμός ακόμα και τα σύνορα στο Αιγαίο.

Φυσικά, μας ανησυχούν και ορισμένα άλλα φαινόμενα που πρέπει κατά τη γνώμη μας να πάρουν τέλος. Δεν είναι δυνατόν ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, για παράδειγμα, να ζούμε καθημερινά την ένταση της αστυνομοκρατίας και το πλημμύρισμα, στην ουσία, της Ελλάδας από δυνάμεις του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών και άλλων δυνάμεων. Οι κάμερες παρακολούθησης πρέπει να ξηλωθούν και φυσικά οι διάφοροι νόμοι και «τρομονόμοι» να καταργηθούν.

Εχουμε μια σημαντική ανησυχία για τα ζητήματα σχετικά με το χρονικό διάστημα μετά τους Ολυμπιακούς. Γιατί μετά τους Ολυμπιακούς διαφαίνονται νέες δυσκολίες και κίνδυνοι για τα λαϊκά στρώματα. Κίνδυνοι απολύσεων για τους εργαζόμενους, αύξησης της ανεργίας. Παράλληλα, η ακρίβεια καλπάζει και συρρικνώνεται καθημερινά το σημερινό εισόδημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Το κόμμα μας, κατά συνέπεια, θα εντείνει την προσπάθεια να μην περάσει κανένα μέτρο που θα θίγει το βιοτικό επίπεδο, το δικαίωμα στη δουλιά και στη μόρφωση των εργαζομένων και της νεολαίας.

Γενικότερα ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, από τη δική μας φυσικά σκοπιά, ατενίζουμε με μια αισιοδοξία το μέλλον. Γιατί τελικά οι λαοί αντιστέκονται, όπως ο κυπριακός λαός, που είπε βροντερό ΟΧΙ στο περιβόητο «σχέδιο Ανάν». Οι αντιθέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης ξεδιπλώνονται, η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση βγαίνει σε περισσότερη φτώχεια και πολέμους, τελικά, για τους λαούς.

Πιστεύουμε ότι ο κύκλος του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος θα κλείσει τελικά με το νέο κοινωνικό σύστημα που θα εξασφαλίζει ο παραγόμενος πλούτος να ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν. Γι' αυτό και επιμένουμε φυσικά ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στη σοσιαλιστική προοπτική και επιλογή.

Κυρίες και κύριοι, παρά τις διαφορετικές μας απόψεις, σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση και την προσοχή σας.

Περί δημοκρατικής λειτουργίας...

Απ' αφορμή το Συνέδριο της ΝΔ, η «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Πέμπτης, με ένα εκτενές σχόλιό της αποφαίνεται υπέρ της αντιδημοκρατικότητας της ισόβιας θητείας προέδρων και γραμματέων κομμάτων, ισχυριζόμενη πως στην Ελλάδα κάτι τέτοιο ισχύει μόνο στο ΚΚΕ, όπου ο γενικός γραμματέας εκλέγεται από την Κεντρική Επιτροπή μόνον όποτε προκύψει θέμα!

Ο συντάκτης του σχολίου, ορμώμενος από τα ισχύοντα στο κυβερνών κόμμα, όπου «ο πρόεδρος του κόμματος δεν έχει θητεία και μόνο αν αμφισβητηθεί από αριθμό μελών τίθεται θέμα επανεκλογής του», συμπληρώνει πως «ουσιαστικά πρόκειται για μια μορφή ισόβιου προέδρου, που σε κανένα σύγχρονο δημοκρατικό κόμμα δεν ισχύει» και καταλήγει πως «στην Ελλάδα μόνο στο ΚΚΕ βρίσκει κανείς κάτι παρόμοιο, αφού ο γενικός γραμματέας εκλέγεται από την Κεντρική Επιτροπή μόνο όποτε προκύψει θέμα».

Επιπροσθέτως, μας πληροφορεί ότι στα άλλα κόμματα ισχύει η θητεία, έστω κι αν κάποια απ' αυτά, και πιο συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ, την εφαρμόζουν με έναν - επιεικώς - περίεργο τρόπο, όπως η «διά βοής» εκλογή που ίσχυε επί των ημερών του Α. Παπανδρέου.

Τα πράγματα, βεβαίως, δεν είναι ακριβώς έτσι. Ασχετα αν έτσι τα ερμηνεύει ο συντάκτης του σχολίου, για να δικαιολογήσει τα περί δημοκρατικού ελλείμματος στην κομματική λειτουργία και του ΚΚΕ. Αν, λοιπόν, μιλάμε την ίδια γλώσσα, τότε θα συμφωνήσουμε πως η «διά βοής» εκλογή ηγεσιών κομμάτων κάθε άλλο παρά δημοκρατική διαδικασία είναι. Ούτε, φυσικά, η πρόσφατη εκλογή του Γ. Παπανδρέου, με το γνωστό τρόπο, ισοδυναμούσε με κάποιον θρίαμβο δημοκρατικής λειτουργίας, περισσότερο με επίφαση δημοκρατικότητας έμοιαζε, πόσο μάλλον που αμέσως μετά την εκλογή του έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του τη «συμμετοχική δημοκρατία» που επαγγελλόταν.

Σε ό,τι τώρα αφορά στο ΚΚΕ ας υπενθυμίσουμε στο συντάκτη της «Ελευθεροτυπίας» πως η ηγεσία του δεν εκλέγεται «όποτε προκύψει θέμα» ούτε καταλαμβάνει ισοβίως και «ελέω Θεού» θώκους. Απεναντίας εκλέγεται, ελέγχει και ελέγχεται, κατά τρόπον που καμία σχέση δεν έχει με καρικατούρες δημοκρατικής λειτουργίας, στις οποίες μας έχουν συνηθίσει άλλοι κομματικοί σχηματισμοί. Δε χρειάζεται να θυμίσουμε τη διαδικασία. Είναι ξεκάθαρα διατυπωμένη στο καταστατικό του. Ολα τα πρόσωπα που απαρτίζουν τα όργανα από Γραφείο και Γραμματέα κάθε Κομματικής Οργάνωσης Βάσης, μέχρι Κεντρική Επιτροπή, Πολιτικό Γραφείο και Γενικό Γραμματέα του Κόμματος απολογούνται, λογοδοτούν και εκλέγονται μέσα από τις γενικές Συνελεύσεις, Συνδιασκέψεις και Συνέδρια με μυστική ψηφοφορία. Η δημοκρατικότητα των διαδικασιών αυτών δεν επιδέχεται καμία αμφιβολία, αποτελεί άλλωστε προϋπόθεση, ώστε η ηγεσία του να ανταποκριθεί στις τεράστιες ευθύνες που επωμίζεται, ώστε το σύνολο του κόμματος να κάνει βήματα μπροστά. Και κάτι τελευταίο για το ΚΚΕ, η δημοκρατία δεν είναι έργο μιας πράξης: Εκφράζεται καθημερινά σε όλη την κλίμακα του κόμματος και σε όλες τις πλευρές της λειτουργίας του.


Β.Ν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ