Αλλος ένας χάνος, με δίπλωμα αυτή τη φορά, τσίμπησε το δόλωμα της κυβέρνησης περί ασυλίας του ΚΚΕ κι αυτός είναι ο κ . Παύλος Ελευθεριάδης, Λέκτορας Νομικής στο London School of Economics.

Κι από τη χαρά του έγραψε κι ένα άρθρο στο ΒΗΜΑ της Κυριακής(12-12-99), για να τα σούρει στο ΚΚΕ από την καλή.

Μόνο που έμπλεξε τα Βαλκάνια με την Ασία, για να μας πείσει ότι οι ΝATOικοί βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας καλώς έγιναν, γιατί λέει, έθεσαν τις βάσεις εφαρμογής ενός «Οικουμενικού συνταγματικού δικαίου», που όπως λέει, «θα υποχρεώνει τα κράτη όλου του κόσμου να το σέβονται ακόμα και παρά την εθνική τους κυριαρχία».

Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κ. Λέκτορας της Νομικής μάλιστα, μας λέει πως αν δε συμφωνούν τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα και συμφέροντα, με τις ορέξεις και απαιτήσεις των ισχυρών της γης, αυτών δηλαδή που καθορίζουν τις δομές και τα άρθρα αυτού του οικουμενικού συνταγματικού δικαίου, τότε «έχουν δικαίωμα να μας συμμορφώσουν με τη βία και τις βόμβες», όπως έκαναν στη Γιουγκοσλαβία.

Λες και μέχρι τώρα δεν υπήρχε τέτοιος φορέας που να εκφράζει τις αρχές δικαίου σ' όλη την οικουμένη, τότε ο ΟΗΕ τι είναι και τι ρόλο παίζει;

Αυτά τα νομικά διδάσκει στους νέους ο κύριος αυτός και μέμφεται το ΚΚΕ, επειδή εναντιώθηκε στους βάρβαρους βομβαρδισμούς, αποκαλώντας τους Αμερικανούς «δολοφόνους».

Και όλα αυτά λέει, τα κάνει το ΚΚΕ γιατί εκμεταλλεύεται την ασυλία που του παρέχει ως τώρα ο Τύπος και πολλοί πολιτικοί!!

Φαίνεται πως ο κ. Ελευθεριάδης δε ζει στην Ελλάδα, αλλιώς θα γνώριζε τι είδους ασυλία παρέχουν όλοι αυτοί στο ΚΚΕ, που άλλα δεν κάνουν παρά να το πολεμάνε, διαστρεβλώνοντας τα λεγόμενά του, αποκρύπτοντας τις θέσεις και τις προτάσεις του, ψευδολογώντας και λασπολογώντας το, ασύστολα, κατηγορώντας το για όλα τα ταπεινά που φόρτωσαν στις πλάτες του λαού, οι αντιλαϊκές πολιτικές πρακτικές όλων των μέχρι τώρα γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων.

Ο κ. Λέκτορας δεν καταλαβαίνει ή ντρέπεται να παραδεχτεί, πως ασυλία παρέχει ο λαός μας σε κυβερνήσεις μειοψηφίας που θέλουν σχολεία φυλακές, δασκάλους εισαγγελείς, μαθητές κλώνους, νεολαία μαστουρωμένη, αγρότες μουζίκους, υπαλλήλους άμοιρους, εργάτες προσκυνημένους, συνδικαλιστές συμβιβασμένους και ΜΜΕ φιμωμένα.

Αυτή η ασυλία προς το ΚΚΕ, λέει ο κ. Ελευθεριάδης, δείχνει την ανωριμότητα του πολιτικού μας συστήματος, εννοώντας προφανώς ότι σε ώριμα πολιτικά συστήματα, κόμματα «ενοχλητικά» όπως το ΚΚΕ, αντιμετωπίζονται με άλλους τρόπους, π.χ. με διώξεις, απαγορεύσεις εργασίας, γκετοποιήσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, πολιτική προσφυγιά, εξορίες, φυλακίσεις, εκτελέσεις. Ο,τι δηλαδή ωραίο έχει να επιδείξει ως τώρα η ώριμη πρακτική φασιστικών καθεστώτων στην εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων, κάτι που γνώρισαν πολύ καλά για πολλά χρόνια, χιλιάδες Ελληνες πατριώτες αγωνιστές.

Τέτοια ωριμότητα ονειρεύεται για την κοινωνία μας ο μορφωμένος αυτός κύριος, που δεν περιορίζεται να τα βάζει μόνο με το ΚΚΕ, άλλα επιχειρεί και κάτι χειρότερο, που ίσως να μη το καταλαβαίνει κι οίδιος. Βγάζει δηλαδή «λάδι» όλες τις μέχρι σήμερα ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στο όνομα κάποιου μυστήριου νομικού μορφώματος, δικαιολογεί τους πολέμους, τις διχοτομήσεις κρατών, τις αλλαγές συνόρων, τους διαχωρισμούς λαών, τις «ανθρωπιστικές» δραστηριότητες πρακτόρων, προβοκατόρων, παραστρατιωτικών οργανώσεων, τύπου Ουτσεκά κλπ.

Αλήθεια, τι έχει να πει ο κ. Ελευθεριάδης για το Κυπριακό; Με το ίδιο σκεπτικό πρέπει να δικαιολογεί απόλυτα την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που με την αμερικάνικη καθοδήγηση και βοήθεια, οδήγησε στη διχοτόμηση του νησιού, εξαιτίας κάποιου δεσπότη, που όπως είπαν οι Τούρκοι, έκανε εθνικές εκκαθαρίσεις κατά των «αλλοθρήσκων Κυπρίων». Μην τρελαθούμε κιόλας!

Είπαμε, το χρήμα είναι γλυκό, άλλα και η ξεφτίλα έχει τα όριά της. Δεν επιτρέπεται ακόμα και σε νομικούς να λένε αυτά, στηριγμένοι στην ασυλία που τους παρέχει η λαϊκή ανεκτικότητα και μεγαλοψυχία.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ, παλαίμαχος αντιστασιακός, Αθήνα. Ο χωρίς αμφιβολία σοφός δάσκαλος και διακεκριμένος χειριστής του γραφτού και προφορικού λόγου, σ. Γ. Χουρμουζιάδης, καταπιάστηκε πρόσφατα από τις έγκριτες στήλες σου και μ' ένα θέμα ιδιαίτερα επίκαιρο, την αδυναμία της μεγάλης μερίδας του λαού ν' αντιληφθεί το πολιτικό του συμφέρον και την ανάγκη να γίνει πολύπλευρη προσπάθεια για να διαφωτίσουμε το φτωχό και πάντα προδομένο αυτό λαό, να ιδεί το δίκιο του και να παλέψει γι' αυτό.

Ομως όσο κι αν φαίνεται παράξενο, είναι δύσκολο να πείσεις τον αργυρώνητο ροπαλοφόρο να μη χτυπά τον πατέρα του, όταν ο τελευταίος διαδηλώνει στους δρόμους, ή να μη ψηφίζει το δυνάστη του.

Απ' αφορμή τα παραπάνω, ήρθε στη μνήμη μου ένα χαρακτηριστικό γεγονός, που συνέβη στη Μεσσηνία, όταν ένας θεόφτωχος ξωμάχος μικροπαραγωγός, διαμαρτυρόταν δίκαια και καταφερόταν ενάντια στην τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη, της οποίας ήταν οπαδός, ισχυριζόμενος και πολύ σωστά, πως ήθελε δέκα κιλά πατάτες για να πιει έναν καφέ, όταν ρωτήθηκε ποιον θα ψήφιζε ύστερα απ' αυτά στις ερχόμενες εκλογές, δε δίστασε να πει: «Τον Αριστείδη Καλαντζάκο!»

Ετσι η θέση του αγαπητού πανεπιστημιακού για ολόθερμη κι ασταμάτητη προσπάθεια να πειστεί κι ο πιο δύσπιστος εργαζόμενος να βρει το σωστό δρόμο, παραμένει θέση-καθήκον και δουλιά όλων μας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ, Κορδελιό - Θεσσαλονίκη. Διατυπώνω μια πρόταση, που απηχεί τη γνώμη ολόκληρης της ΚΟΒ Κορδελιού του ΚΚΕ, η εφημερίδα μας να αφιερώσει μια σύντομη πολιτική ανασκόπηση - καλύτερα στον Κυριακάτικο «Ρίζο» - στο τέλος κάθε μήνα προς ενημέρωση.

Η εφημερίδα καλυτέρεψε αισθητά τη δουλιά της, προβάλλοντας όλα σχεδόν τα προβλήματα, μεγάλα και μικρά, που απασχολούν τον εργαζόμενο κόσμο χωρίς να τις ξεφεύγει το βασικό που είναι η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και η ανάγκη για το δυνάμωμα του αγώνα, για την τελική νίκη.

ΦΑΝΗΣ ΚΑΡΕΛΗΣ. Αγία Παρασκευή, Αθήνα. Στις 6-12-99, μεταφέρθηκα στο Παράρτημα Αγίας Παρασκευής του ΙΚΑ, με οξύ στεφανιαίο καρδιακό επεισόδιο. Αμέσως και χωρίς καμία καθυστέρηση, μου βγάλανε καρδιογράφημα. Στο μεταξύ κατέφθασε και ο γιατρός που εφημέρευε, κύριος Γεώργιος Λιανίδης και με έστειλε αμέσως στο «Σισμανόγλειο» Νοσοκομείο, με ασθενοφόρο. Εκεί με παρέλαβε ο καρδιολόγος κύριος Ζαχαρίας Κουνής με το επιτελείο του και με φρόντισαν με πολλή προσοχή σαν να ήμουν γνωστός τους.

Εφυγα μετά από παραμονή στο νοσοκομείο 4 ημερών και πολύ καλά στην υγεία μου.

Με την επιστολή μου αυτή, θέλω αρχικά να ευχαριστήσω όλους τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που με φρόντισαν, ώστε να γίνω καλά, αλλά να τους ευχαριστήσω ακόμη για την ανθρώπινη συμπεριφορά τους και τη συμπαράσταση που έδειξαν όχι μόνο βέβαια σε μένα, αλλά σε όλους τους ασθενείς.

Χίλια ευχαριστώ και να 'ναι καλά.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΓΓΕΛΑΚΟΣ, Κερατσίνι. Ο καφές με την ονομασία ΣΤΑΡ, του οποίου και ήμουν πελάτης, τύπωσε μια ημερολογιακή ατζέντα και την προσφέρει στους πελάτες του. Στην ατζέντα αυτή υπάρχει εκτός των άλλων και παρουσίαση όλων των τηλεοπτικών καναλιών της ελληνικής τηλεόρασης, πλην του «902». Και ερωτώ την εν λόγω εταιρία καφέ, που είχε την ευγένεια να μας κάνει το δωράκι αυτό, γιατί δε συμπεριέλαβε στον κατάλογο των καναλιών και τον «902»; Μήπως δε γνωρίζει ότι υπάρχει ή δεν το θεωρεί ελληνικό;

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι και την ύπαρξή του γνωρίζει και ότι είναι ελληνικό κανάλι ξέρει, αλλά σκόπιμα δεν το συμπεριέλαβε στην έκδοσή του και αυτό είναι το ΛΑΘΟΣ του.

Εγώ είμαι αναγκασμένος να αλλάξω τη μάρκα του καφέ και να στραφώ σε άλλη εταιρία.

Ο πολύς Γκέρινκγ - από τα κύρια στελέχη του Χίτλερ - είχε την έμπνευση να χρησιμοποιήσει έναν αλήτη, τον Βαντερλούγκε, που τον βάφτισε κομμουνιστή και έκαψε το κτίριο της γερμανικής Βουλής, το Ράιχσταγκ. Το σχέδιο προέβλεπε τη σύλληψη τού Γραμματέα της Γ' Διεθνούς Γ. Δημητρόφ, του στελέχους Ποπόφ και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΓ. Η δίκη υπήρξε συνταρακτική και ο ατρόμητος Δημητρόφ, με ένα ανηλεές ξεσκέπασμα, γελοιοποίησε τον Γκέρινγκ, ώστε το Δικαστήριο δεν τόλμησε να καταδικάσει τους κατηγορούμενους. Για τη δίκη αυτή ο αείμνηστος Νίκος Καρβούνης είχε γράψει βιβλίο με τον τίτλο «Καστανή βίβλος». Τότε με βάση το βιβλίο αυτό και τα παγκόσμια σχόλια, είχα κι εγώ ασχοληθεί με μια σειρά άρθρων αντιφασιστικών στην «Εφημερίδα των Βαλκανίων» της Θεσσαλονίκης, της οποίας ήμουν συντάκτης.

Σήμερα οι «γνωστοί-άγνωστοι» κουκουλοφόροι, με το καταστρεπτικό έργο τους, θυμίζουν τη χιτλερική τότε προέλαση, της δεκαετίας του 1930 και μεταγενέστερα.

Για το τι έγινε το βράδυ που έφτασε ο πλανητάρχης, όλα έδειχναν ότι η προβοκάτσια ήταν σχεδιασμένη, σαν μια πιστοποίηση, για τον «υψηλό» μας προσκεκλημένο, ότι είναι σε θέση η κυβέρνησή μας να δώσει ένα γερό μάθημα, τρομοκρατικό στους διαδηλωτές, σ' αυτούς που τόλμησαν να χαλάσουν το σκηνικό της υποδοχής.

Και η μεν αστυνομία χτυπούσε την περιφρούρηση της διαδήλωσης και συνελάμβανε νεολαίους για να μην τολμήσουν να διαδηλώσουν και διαμαρτυρηθούν(να τους κόψουν το.. βήχα), οι δε κουκουλοφόροι κατέστρεφαν, πυρπολούσαν και λεηλατούσαν το κέντρο της Αθήνας, με όλη τους την άνεση. Ολα ήσαν σαν μια θεατρική παράσταση, είχαν οι ρόλοι μοιραστεί και το στρατηγικό αυτό σχέδιο εφαρμόστηκε στην εντέλεια! Μερικοί σχολιαστές ρωτούσαν: «Μα ούτε ένας κουκουλοφόρος να μη συλληφθεί;». Αλλα μπορείτε να μου πείτε και εσείς, πότε σε παρόμοιες λαϊκές κινητοποιήσεις συνελήφθη ή παραπέμφθηκε σε δίκη κάποιος απ' αυτούς;

Τα πράγματα «ηλίου φαεινότερα», ότι αυτοί είναι βαλτοί. Αλλα από ποίους; Οποιος το βρει, αμοιφθήσεται!

Η εγκληματολογία αφιερώνει ειδικό κεφάλαιο για την τέχνη της προβοκάτσιας και το σύστημα, που νομοτελειακά βαδίζει προς το τέλος του, τη χρησιμοποιεί ποικιλοτρόπως. Μη ξεχνάμε αυτό που τόνισε ο μέγας Λένιν: «Ο ιμπεριαλισμός είναι το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού».

Παλαίμαχος Δημοσιογράφος

Συντ/χος Δικηγόρος

Αντιστασιακός

Το τελευταίο διάστημα και ιδιαίτερα τώρα με τη δίκη Κατριβάνου(κατόπιν μηνύσεων του υπουργού Δικαιοσύνης), έχουμε ακούσει και έχουμε διαβάσει πολλά από τα ΜΜΕ για την αντιστασιακή δράση του κ. Ε. Γιαννόπουλου. Φυσικά αρμόδιοι να κρίνουν πώς έχουν τα πράγματα, είναι άλλοι.

Εγώ απλώς θέλω να εκφράσω μια απορία μου: Την εποχή της απελευθέρωσης της πατρίδας μας από τη ναζιστική σκλαβιά, ήμουν ένας απλός ΕΠΟΝίτης 14 με 15 χρόνων. Οταν τον Ιούλη του 1947, έγιναν οι ομαδικές συλλήψεις Ζέρβα, αν και δεν είχα κλείσει ακόμη τα 18 μου χρόνια, με συνέλαβαν και μένα και με έστειλαν εξορία.

Εκεί, σε κάποιο χωριό της Ικαρίας - μαζί με άλλους - είχαν φέρει και τρία αδέλφια από τον Πειραιά, που όπως τουλάχιστον ισχυρίζονταν, ήταν εθνικόφρονες. Η μπάλα τους πήρε κι αυτούς, εξαιτίας του ότι στο καφενείο που συχνάζανε, κάνανε παρέα και έπαιζαν τάβλι, με κάποιον γείτονά τους, ΕΑΜίτη.

Η απορία μου είναι: Πώς γίνεται και συλλαμβάνανε τότε αμούστακα παιδιά και εθνικόφρονες ακόμη, ενώ η τσιμπίδα τους δεν έπιανε βαρύγδουπους αντιστασιακούς με δράση και περγαμηνές στον ΕΛΑΣ; Είναι κάτι το αδιανόητο.

Αθήνα