ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η εισβολή ξεκίνησε

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μέσα σε λίγους μήνες και συγκεκριμένα από τις 18 Απρίλη 2004 (όταν άρχισαν να ισχύουν οι κοινοτικοί κανονισμοί άρσης των μέχρι τότε απαγορεύσεων) μέχρι και τις αρχές Νοέμβρη έχουν εισαχθεί στη χώρα μας περισσότεροι από 110.000 τόνοι γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνονται 22.845 τόνοι γενετικά τροποποιημένου αραβοσίτου, 32.000 τόνοι σογιόσπορου και περίπου 60.000 τόνοι σογιάλευρου, προερχομένου από γενετικά τροποποιημένη σόγια.

Η παραπάνω ομολογία ανήκει στον υφυπουργό Ανάπτυξης Α. Κοντό και έγινε με κάθε επισημότητα στη Βουλή. Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, οι προαναφερόμενες εισαγωγές αφορούν στις διαπιστωμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες ποσότητες. Κανείς, βέβαια, δε γνωρίζει πόσες άλλες πέρασαν, χωρίς να διαπιστωθούν.

Ανεξάρτητα απ' αυτό, όμως, το πρόβλημα παραμένει. Η εισβολή των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και διαφόρων άλλων, ανάλογων προϊόντων έχει ξεκινήσει και μάλιστα αρκετά δυναμικά. Και η κυβέρνηση περιορίζεται, απλά και μόνο, στο ρόλο του... καταγραφέα, όπως προβλέπουν οι σχετικοί κανονισμοί της ΕΕ. Ας πάρουν τα μέτρα τους, επομένως, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, τα συνδικάτα και οι μαζικοί φορείς, πριν μας πλημμυρίσουν τα κάθε λογής μεταλλαγμένα.

Τα πιράνχας...

«Γνωρίζω και έχω πλήρη συνείδηση ότι κινούμαι σε ναρκοπέδιο... Ξέρουμε και έχουμε πλήρη συνείδηση ότι υπάρχουνε χιλιάδες μικρά έως μεγάλα συμφέροντα τα οποία τρώγουν, κατατρώγουν ως πιράνχας το σώμα της δημόσιας υγείας στη χώρα μας... Μια υπόσχεση δίνουμε και τη δίνουμε πολύ σοβαρά, ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Και αυτό είναι ένα σημαντικό χρέος στο οποίο τουλάχιστον δε θα αποστούμε». Αυτά έλεγε ο Αλ. Παπαδόπουλος (13.4.2000), παραλαμβάνοντας το υπουργείο Υγείας απ' το Λ. Παπαδήμα. Στη συνέχεια, ο Αλ. Παπαδόπουλος έφυγε απ' το υπουργείο Υγείας μετά τη δήλωσή του ότι δε θα πολιτευτεί - αλλά τελικά πολιτεύτηκε -στις επόμενες εκλογές (7.3.2004).

Και προχτές ο νυν υπουργός Υγείας Ν. Κακλαμάνης δήλωσε στο «Βήμα» ότι, ενώ τότε είχε θεωρήσει εκείνη τη δήλωση υπερβολική, σήμερα θεωρεί ότι ο Αλ. Παπαδόπουλος είχε δίκιο. «Ο χώρος των προμηθειών, είπε ο Ν. Κακλαμάνης, αφενός και ο χώρος του φαρμάκου αφετέρου είναι δυο μεγάλες πληγές. Αν δεν αλλάξει λοιπόν, μετά την πολιτική μας για τα φάρμακα, και ο τρόπος προμηθειών στο χώρο της δημόσιας υγείας, τα πιράνχας που ενδεχομένως έφαγαν τον Αλ. Παπαδόπουλο υπάρχουν πιθανότητες να φάνε και μένα και οποιοδήποτε μετά από μένα»...

... στον τομέα υγείας

Οι υποσχέσεις του Παπαδόπουλου, όπως είναι γνωστό, μεταφράστηκαν σε περισσότερη εμπορευματοποίηση με Ανώνυμες Εταιρίες στα νοσοκομεία και αιματηρά χαράτσια για τους ασφαλισμένους και τα ταμεία. Ο Ν. Κακλαμάνης γενίκευσε τις Ανώνυμες Εταιρίες για τη λειτουργία των μονάδων υγείας, ενώ με τις εξαγγελίες του για τα φάρμακα ετοιμάζει κι αυτός χαράτσια για τα ταμεία και τους ασφαλισμένους.

Ετσι έλκονται τα πιράνχας που ορμούν κατά αγέλες και «κατασπαράσσουν σε δευτερόλεπτα ακόμα και ζώο μεγάλων διαστάσεων», όπως λένε τα λεξικά. Και απ' την ορμή τους δε γλιτώνουν ούτε εκείνοι που τους ανοίγουν την όρεξη...

Οι μόνες διαφορές

Η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, η συνεχής και πολύμορφη ενίσχυση των προνομίων, «κινήτρων», κλπ., κλπ., της πλουτοκρατίας, οι αποκρατικοποιήσεις και το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, η εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, οι αντεργατικές αλλαγές των εργασιακών σχέσεων και, με δυο λόγια, οι κάθε λογής «απελευθερώσεις» και οι αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές αποτελούν ορισμένους βασικούς άξονες των πολιτικών, που εφαρμόζονται, τόσα χρόνια τώρα, είτε είναι κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, είτε είναι η ΝΔ.

Και, όμως, ενώ το προαναφερόμενο είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Ενώ, για παράδειγμα, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη (1990 - '93) πήρε μια σειρά μέτρα (Ασφαλιστικό, αποκρατικοποιήσεις, κλπ.), τα οποία συνέχισαν και επέκτειναν ακόμη παραπέρα οι μετέπειτα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, για να ξανάρθει τώρα ο Κ. Καραμανλής, συνεχίζοντας από κει που σταμάτησε ο Κ. Σημίτης, υπάρχουν μερικοί, οι οποίοι -σώνει και καλά- θέλουν να μας πείσουν ότι υπάρχουν «διαχωριστικές γραμμές» ανάμεσα στους εκπροσώπους του δικομματισμού. Θα συμφωνούσαμε μαζί τους, εάν στις «διαχωριστικές γραμμές» συμπεριλάμβαναν αποκλειστικά και μόνον τις καρέκλες και την κουτάλα της εξουσίας. Αυτές και μόνον είναι οι άξιες λόγου διαφορές μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Σχεδιάζουν νέα επίθεση

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι «ταπεινά και σεμνά» η κυβέρνηση και πίσω απ' αυτήν το μεγάλο κεφάλαιο θέτουν στην ημερήσια διάταξη και πάλι το Ασφαλιστικό. Οι πρώτες τροχιοδεικτικές βολές εξαπολύθηκαν εναντίον των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων της Εμπορικής Τράπεζας. Ταυτόχρονα, συνολικά οι τραπεζίτες, επιδιώκοντας την αύξηση της κερδοφορίας τους, απαιτούν να ξεφορτωθούν από πάνω τους τα «βάρη» της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ενώ με τα προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», που συνεχίζονται στις τράπεζες, υπονομεύουν την οικονομική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων. Το κυνήγι για τα κέρδη τους βάζει φουρνέλο στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση.

Η κυβέρνηση, αν και εμφανίζεται προς τα έξω να «νίπτει τα χείρας της», στην πράξη στηρίζει τα σχέδια των τραπεζιτών και εκπρόσωποί της εκθειάζουν ανοιχτά την πρόταση της διοίκησης της Εμπορικής. Την ίδια στιγμή, ενώ καμώνεται πως το Ασφαλιστικό «δεν αλλάζει», δεν κρύβει ότι το μεγάλο στοίχημα, που θέτει μπροστά της, είναι η εφαρμογή στην πράξη του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα (ν. 3029). Και, πιο συγκεκριμένα, η υπαγωγή των ειδικών ταμείων ΔΕΚΟ - Τραπεζών στο ΙΚΑ, καθώς και η ομαδοποίηση των επικουρικών τους ή η ένταξή τους στο επικουρικό του ΙΚΑ. Μόνο που αυτή η πρακτική εφαρμογή συνιστά νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα. Η ίδια η φιλοσοφία του νόμου, άλλωστε, προϋποθέτει παραπέρα συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, μείωση ή απαλλαγή της εργοδοσίας από τις υποχρεώσεις της προς στα Ταμεία αυτά, οι οποίες θα μετακυληθούν στο ΙΚΑ, δηλαδή στους εργαζόμενους.

Ηδη, κυβερνητικοί παράγοντες επιχειρούν - στην πεπατημένη του ΠΑΣΟΚ - να ενοχοποιήσουν τους εργαζόμενους και προκλητικά τους παρομοιάζουν με «βαμπίρ και κανίβαλους που κάθονται πάνω στα ασφαλιστικά δικαιώματα της επόμενης γενιάς»! Κλαίγονται δήθεν για τους «επόμενους», τους οποίους, όμως, με τους νόμους της ΝΔ. τους έστειλαν να παίρνουν σύνταξη στα 65 (άντρες - γυναίκες), μειώνοντας ταυτόχρονα τις συντάξεις τους.

Γίνεται φανερό ότι σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης προετοιμάζουν νέο πογκρόμ. Κατηγορίες εργαζομένων, που θεωρούσαν ότι μέχρι τώρα ήταν στο απυρόβλητο (π.χ. Εμπορική), τώρα μετατρέπονται σε σύγχρονες Ιφιγένειες. Ομως, θα ήταν και πάλι λάθος να νομίσουν οι εργαζόμενοι ότι η πλουτοκρατία θα περιορίσει την επίθεση στον τραπεζικό χώρο ή στις ΔΕΚΟ. Η επίθεση θα γενικευτεί σε όλο το μέτωπο. Κάτω από τα πυρά της θα μπει όλη η εργατική τάξη. Η λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» θα αποδειχτεί καταστροφική.

Μοναδική διέξοδος, η ευρύτερη αγωνιστική συσπείρωση, η καθολική αντίσταση. Η πλουτοκρατία και η κυβέρνηση πρέπει να βρουν απέναντί τους όλη την εργατική τάξη. Να νιώσουν τη δύναμή της και τις διεκδικήσεις της. Και αν σήμερα οι παλιότερες γενιές θέλουν να αφήσουν κάτι στη νέα γενιά, αυτό σημαίνει καμιά παραχώρηση στους πλουτοκράτες, καμιά υποχώρηση. Τώρα αγώνας πανεργατικός με αιτήματα, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες.