ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 21 Δεκέμβρη 2004
Σελ. /40
ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Διεύρυνση συμφερόντων και κερδών, ενίσχυση καταστολής και επεμβάσεων

Η καθιερωμένη «οικογενειακή φωτογραφία

Eurokinissi

Η καθιερωμένη «οικογενειακή φωτογραφία
Σταθερά στην πορεία ενίσχυσης των αντιδραστικών χαρακτηριστικών της κινείται η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως προκύπτει από την απόφαση της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής. Πέραν του θέματος της υποψηφιότητας της Τουρκίας, το οποίο συγκέντρωσε και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, στη σύνοδο συζητήθηκαν θέματα όπως η τρομοκρατία, το πλαίσιο άσκησης της δημοσιονομικής πολιτικής για την περίοδο 2007-2013, οι εξελίξεις στην προοπτική διαμόρφωσης «χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης» και οι διεθνείς εξελίξεις σε συνάρτηση με τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις παρεμβάσεις της.

Στο θέμα της διεύρυνσης, η σύνοδος κατέληξε στην απόφαση για την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας το Γενάρη του 2007. Για την προενταξιακή πορεία της Κροατίας σημειώνεται ότι συναρτάται από το βαθμό συνεργασίας της κροατικής κυβέρνησης με το Διεθνές Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία. Για το θέμα της Τουρκίας, η σύνοδος κατέληξε μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις στη γνωστή απόφαση για την οποία γίνεται λόγος σε άλλες στήλες του «Ρ».

Στην απόφαση για τη διεύρυνση αποτυπώνεται για μια ακόμη φορά η πολιτική καθυποταγής των υποψήφιων χωρών με τις λεγόμενες αναδιαρθρώσεις οι οποίες δημιουργούν δυσβάσταχτα φορτία για τους λαούς και ανοίγουν νέα πεδία για τη ληστρική επέκταση των πολυεθνικών και των κερδών τους.

Ενα μεγάλο κεφάλαιο του κειμένου συμπερασμάτων της συνόδου αφορά στην τρομοκρατία και στην ανάγκη καλύτερου συντονισμού τόσο μεταξύ των κρατών-μελών, όσο και μεταξύ των μηχανισμών (αστυνομικών και δικαστικών) για την αντιμετώπισή της. Οι «είκοσι πέντε» προτάσσουν την πίστη τους στη δημοκρατία και στα θεμελιώδη δικαιώματα, όμως στη συνέχεια ανοίγουν όλο το φάσμα των πολιτικών τους, στόχος των οποίων είναι κυρίως οι δημοκρατικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα. Στο σχετικό κεφάλαιο γίνεται και μια πρωτοφανής επισήμανση με την οποία στα αίτια που γεννούν την τρομοκρατία περιλαμβάνονται οι «ακραίες πεποιθήσεις», χωρίς να προσδιορίζεται το περιεχόμενο των όρων. Μάλιστα, ζητήθηκε από το Συμβούλιο Υπουργών να θεσπίσει στρατηγική για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος έως το τέλος του 2005. Η σύνοδος αποφάσισε ακόμη την επιτάχυνση στην εφαρμογή του «Προγράμματος της Χάγης» και ειδικότερα στη συγκέντρωση, στην ανταλλαγή και στη διαχείριση πληροφοριών μεταξύ των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών. Είναι χαρακτηριστικό των κατευθύνσεων και των προθέσεων ότι στο μικροσκόπιο των «αντιτρομοκρατικών» μηχανισμών μπαίνουν τώρα και οι ...φιλανθρωπικές οργανώσεις, οι οποίες μπορεί να χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

Την προοπτική συρρίκνωσης, ή και κατάργησης, των χρηματοδοτικών ταμείων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ταμείο συνοχής, περιφερειακό ταμείο, κ.ά.) επιβεβαίωσε η σύνοδος. Στην απόφαση τονίζεται ότι «το επόμενο δημοσιονομικό πλαίσιο (2007- 2013) θα πρέπει να αποτελεί μαρτυρία σοβαρών προσπαθειών δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλους τους τομείς της πολιτικής, εντός γενικού πλαισίου δημοσιονομικής εξυγίανσης στα κράτη-μέλη». Μια ανοιχτή πρόσκληση στις κυβερνήσεις των κρατών- μελών για ένταση της πολιτικής «παγώματος» των μισθών και ανατροπής των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Η ενίσχυση της στρατιωτικοποίησης σε συνδυασμό με τη διεύρυνση των πεδίων επεμβάσεων πάσης φύσεως είναι το χαρακτηριστικό της σχετικής απόφασης της συνόδου. Κατ' αρχάς επιβεβαιώνεται η προσήλωση στην «Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας», όπου μεταξύ των άλλων υιοθετείται και η πολιτική των «προληπτικών πληγμάτων» αλλά και η συνεχής ανάπτυξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ωστόσο, στο ίδιο κεφάλαιο, εκφράζονται και οι αντιθέσεις Ευρωπαϊκής Ενωσης-ΗΠΑ σε ορισμένα κρίσιμα μέτωπα της «νέας τάξης». Οπως, παραδείγματος χάριν, στο Ιράν, στη Βόρεια Αφρική και στην υποσαχάρια Αφρική, όπου διεξάγεται αγώνας δρόμου για τον έλεγχο και τη χειραγώγηση των εξελίξεων. Στην απόφαση ακόμη εκφράζεται η υποστήριξη στην εκλογική διαδικασία στο κατεχόμενο Ιράκ.

Στο ίδιο κεφάλαιο γίνεται λόγος για τις πρώτες επιχειρήσεις του «ευρωστρατού» στη Βοσνία, στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και στη Γεωργία και εκφράζεται η πρόθεση ανάλογες επιχειρήσεις να πολλαπλασιαστούν στο άμεσο μέλλον σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ.

Ειδικές αναφορές γίνονται στην απόφαση της συνόδου για την Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, σε δύο μέτωπα όπου η Ευρωπαϊκή Ενωση επιχειρεί αυτοτελείς παρεμβάσεις με τον έναν ή άλλον τρόπο.

ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Επαναφέρουν το «σχέδιο Ανάν»

Πιέσεις για να ανοίξει ξανά η επίλυση του Κυπριακού στη βάση του «σχεδίου Ανάν» και μάλιστα πριν από την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας τον ερχόμενο Οκτώβρη, ασκούνται από ΗΠΑ, Βρετανία, Τουρκία, αλλά και από ορισμένες χώρες της ΕΕ.

Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Σκοτ Μακλέλαν, δήλωσε πως οι ΗΠΑ εξακολουθούν να παραμένουν ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου του ΓΓ του ΟΗΕ, αδιαφορώντας για την απόρριψή του από το 76% των Ελληνοκυπρίων. «Το σχέδιο διευθέτησης του Κυπριακού, που υπέβαλε το Μάρτη ο ΓΓ του ΟΗΕ και έγινε δεκτό από τους Τουρκοκυπρίους, παραμένει στο τραπέζι αμετάβλητο», τόνισε ότι Σ. Μακλέλαν.

Πληροφορίες εξάλλου από αμερικανικές πηγές αναφέρουν ότι είναι έτοιμος ήδη και ο σχετικός σχεδιασμός και γίνονται οι αναγκαίες διαβουλεύσεις για να υλοποιηθεί. Συγκριμένα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιδιώκει μέχρι το Φλεβάρη να στείλουν επιστολές στον ΓΓ του ΟΗΕ οι Καραμανλής, Παπαδόπουλος, Ερντογάν και Ταλάτ. Στόχος είναι ο «διάλογος» για τη λύση του Κυπριακού στη βάση του «σχεδίου Ανάν» να ξεκινήσει αμέσως μετά τις εκλογές στα Κατεχόμενα τον Απρίλη, ενώ εκτιμάται βάσιμα ότι δε θα υπάρξουν περιθώρια για «όχι».

Την ίδια ώρα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Α. Γκιουλ, άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι η Αγκυρα θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να αποφύγει την υπογραφή του πρωτοκόλλου για την επέκταση της τελωνειακής σύνδεσης στην Κυπριακή Δημοκρατία πριν από την 3η Οκτώβρη. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι «το σχέδιο του ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, για το Κυπριακό παραμένει επίκαιρο για την Τουρκία, η οποία επιθυμεί λύση του Κυπριακού πριν από την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων».

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας χτες στην τουρκική εθνοσυνέλευση υποστήριξε ότι «η υπογραφή του πρωτοκόλλου περί επέκτασης της Συμφωνίας Σύνδεσης που υπέγραψαν το 1963 η Τουρκία και η ΕΕ, με τρόπο που να περιληφθούν σε αυτήν και τα νέα μέλη της Ενωσης «δε σημαίνει αναγνώριση της ελληνοκυπριακής διοίκησης από την Τουρκία».

Ο Τούρκος πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι το πρωτόκολλο θα υπογραφεί «στο βαθμό που υπάρξει συμφωνία στις διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας». Ο Ερντογάν είπε ότι η αναγνώριση «προϋποθέτει πολιτική δήλωση της χώρας που πρόκειται να κάνει την αναγνώριση» και τόνισε: «Υπάρχουν στις διεθνείς σχέσεις οι όροι, της άμεσης, της ντε φάκτο και της έμμεσης αναγνώρισης. Αυτό όμως πρέπει να δηλωθεί από την ενδιαφερόμενη χώρα».

Ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε επίσης ότι «αυτό που έχει σε τελική ανάλυση σημασία, είναι το τι λέει η Τουρκία» και επισήμανε ότι τόσο η Αγκυρα, όσο και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχουν δηλώσει ότι η υπογραφή του πρωτοκόλλου δε θα σημαίνει αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο υπουργός Εξωτερικών, Α. Γκιουλ, τόνισε χτες ότι «η ελληνοκυπριακή διοίκηση (σ.σ. Κυπριακή Δημοκρατία) και η Τουρκία δεν πρόκειται να υπογράψουν από κοινού κανένα πρωτόκολλο. Δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια στιγμή που η Τουρκία θα κάτσει από τη μια μεριά του τραπεζιού και οι Ελληνοκύπριοι από την άλλη, για να υπογράψουμε κάτι».

Ο Α. Γκιουλ υπενθύμισε ότι ο προεδρεύων Ολλανδός πρωθυπουργός, Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε, ανακοίνωσε ξεκάθαρα μετά τη συνάντηση ότι η απόφαση των Βρυξελλών δε συνιστά αναγνώριση.

  • Οι ενταξιακές συνομιλίες της Τουρκίας με την ΕΕ ενδέχεται να μην αρχίσουν νωρίτερα από τις αρχές του 2006, επειδή μπορεί να μην έχει μέχρι τότε ολοκληρωθεί η αρχική διαδικασία αυστηρού ελέγχου, ανέφερε χτες Τούρκος κυβερνητικός αξιωματούχος, ο οποίος ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία του. Η Τουρκία πέτυχε να της δοθεί από τα 25 κράτη - μέλη, την περασμένη Παρασκευή, το «πράσινο φως» για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων στις 3 Οκτώβρη 2005. Ο αξιωματούχος είπε ότι ευρέως εκτιμάται πως μέχρι τότε θα έχει ολοκληρωθεί ο αυστηρός έλεγχος, αλλά τώρα φαίνεται ότι αυτό δεν είναι εφικτό για τεχνικούς λόγους.
Το «άσπρο - μαύρο» του Κ. Καραμανλή

«

Κάνετε το άσπρο - μαύρο, κύριε πρωθυπουργέ. Πρώτα απ' όλα, λοιπόν, στην παράγραφο αυτή, το Συμβούλιο "καλεί τις υποψήφιες χώρες να κάνουν κάθε προσπάθεια για να επιλύσουν σημαντικές συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα με βάση το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών". Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πρώτα απ' όλα ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση - και κατά συνέπεια και η Ελλάδα - αναγνωρίζει ότι υπάρχουν "σημαντικές διασυνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα". Ανάγει, δηλαδή, τις μονομερείς τουρκικές αξιώσεις σε διμερείς διαφορές, πράγμα που αποτελούσε βασικό στόχο της Τουρκίας».

* * *

«

Ρωτήθηκε ο πρωθυπουργός ποιες είναι οι διαφορές αυτές, στη συνέντευξη που έδωσε στο Ελσίνκι και ενώ τη μια φορά θυμήθηκε να πει ότι η μόνη εκκρεμότητα είναι αυτή που αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, την άλλη τα μπέρδεψε. "Είναι ένα ερώτημα", απάντησε, "προς την Τουρκία. Οχι σ' εμένα". Ε, όχι κ. Σημίτη. Συντάκτης του κειμένου δεν ήταν η Τουρκία. Εσείς συμπράξατε στη σύνταξή του(...). Η κυβέρνηση ως συντάκτης του κειμένου των συμπερασμάτων, όχι απλά δέχεται, αλλά καλεί την Τουρκία σε "προσπάθεια να λύσουν τις διασυνοριακές διαφορές", καλεί δηλαδή την Τουρκία σε εφ' όλης της ύλης διάλογο. Τι σημαίνει αυτό ακριβώς; Οτι ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για πρώτη φορά η Ευρώπη αποδέχεται τις πάγιες θέσεις της Τουρκίας. Και αυτό και με τη δική μας συμμετοχή. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο φαίνεται να αναγνωρίζει και να νομιμοποιεί τις τουρκικές εδαφικές διεκδικήσεις και να μας παραπέμπει σε διαπραγματεύσεις εφ' όλης της ύλης, χωρίς όρους και προϋποθέσεις με την Τουρκία - κάτι που αποτελεί επί 25 χρόνια την πάγια θέση της. Εξαιρετική - αρνητική, δυστυχώς - σημασία δεν έχουν μόνο εκείνα που αναφέρονται, αλλά και εκείνα που, ενώ υπήρχαν στο παρελθόν, σήμερα παραλείπονται. Δε γίνεται πλέον αναφορά στους γνωστούς όρους, για σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών. Ούτε για ρητή παραίτηση της Τουρκίας από εδαφικές και άλλες διεκδικήσεις. Ούτε για σαφή απόρριψη της απειλής και χρήσης βίας».

* * *

«

Η απόφαση με την οποία η Τουρκική Εθνοσυνέλευση εξουσιοδοτεί την Κυβέρνηση να κηρύξει εάν χρειαστεί πόλεμο κατά της Ελλάδας, εξακολουθεί να ισχύει. Είναι προφανές ότι μπορεί έτσι η Τουρκία να εμφανίσει (μετά την πρόσκληση των "15"! (σ.σ. της ΕΕ) όλες τις μονομερείς διεκδικήσεις της και να καλέσει την Ελλάδα να τις επιλύσουν. Και το καίριο ερώτημα που τίθεται είναι βασανιστικό: Οταν η Τουρκία θα παρουσιάσει αύριο τον κατάλογο των διεκδικήσεών της, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων γκρίζων ζωνών και της οχύρωσης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, τι θα απαντήσει η Κυβέρνηση;» (Από την ομιλία του αρχηγού της ΝΔ και νυν πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή στη Βουλή την επομένη μέρα της συνόδου κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι - Δεκέμβρης 1999). Χωρίς κανένα, περιττό άλλωστε, σχόλιο.


Π. Κ.

Η επόμενη μέρα

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Της ανταποκρίτριάς μας Αλεξάνδρας ΦΩΤΑΚΗ).-

«Και πάλι μάγκες!», δηλώνουν ευτυχισμένοι οι Ελληνες διπλωμάτες, «αφού όλα τα ελληνικά θέματα έκλεισαν με την παράγραφο 20 και επετεύχθη το καλύτερο δυνατό για την Κύπρο», καθώς στη διπλωματία «οφείλουμε να βλέπουμε τι εναλλακτικές προτάσεις μας προσφέρονται και να μην προχωρούμε σε κρίσεις εκ του ασφαλούς»...

Σε μια ΕΕ εγκλωβισμένη σε ιμπεριαλιστικά και κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα, κανείς δεν μπορεί να περιμένει ριζοσπαστικές αντιδράσεις, ούτε καν αντιδράσεις με βάση το δίκαιο και την κοινή λογική...

Τα Ελληνο-τουρκικά έκλεισαν με βάση την απόφαση του Ελσίνκι και την ελληνική κυβέρνηση να προσαρμόζει τις απαιτήσεις της στο Σχέδιο Συμπερασμάτων, δηλώνοντας απόλυτη ικανοποίηση, γιατί πήρε αυτά που ήθελε... Ωστόσο, ακόμα και διπλωματικοί κύκλοι μιλούν για «τεχνητή ύφεση» των προβλημάτων, προκειμένου να μη φτάσουμε σε αδιέξοδο...

Αποκλειστικός στόχος της ΕΕ, όπως ομολογούν όταν κλείνουν τα μαγνητόφωνα, είναι η βελτίωση των εμπορικο-οικονομικών σχέσεων της ευρωένωσης με την Τουρκία, γι' αυτό οπισθοχωρούν ατάκτως, μπροστά στις τουρκικές απαιτήσεις, Χρησιμοποιούν δε τα δημοψηφίσματα - που λένε ότι θα γίνουν για την ένταξη της Τουρκίας - για εσωτερική κατανάλωση, προκειμένου να σώσουν τις καρέκλες τους...

«Οι (οικονομικοί) όροι για την Τουρκία είναι πολύ σκληροί, επίτηδες χρησιμοποιήθηκε το Κυπριακό, για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και διατήρηση του Ερντογάν στην εξουσία». Σκληροί όροι και μόνιμες αποκλείσεις μετακίνησης προσώπων, προς την ΕΕ, ενώ την ίδια στιγμή η «οικογένεια των 25», που τόσο πολύ - υποτίθεται - πιστεύει στις αρχές της ελευθερίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χαιρετίζει την πρόοδο της Υψηλής Πύλης, προς τον εκδημοκρατισμό, αποσιωπώντας ότι σ' αυτήν τη χώρα δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης, διώκονται οι πολιτικές ιδέες και βασανίζονται άνθρωποι. Και, βέβαια, η συζήτηση αφορά στην ένταξη στην «οικογένεια των 25», ενός μέλους που κατέχει παράνομα τμήμα άλλου κράτους - μέλους, που - όπως λένε τουλάχιστον - έχει ενταχθεί ολόκληρο και όχι διχοτομημένο...

Οι λέξεις κατοχή και απόσυρση των στρατευμάτων δεν έχουν καμία θέση στα ευρωπαϊκά κείμενα. Κι όπως φαίνεται, ποτέ δεν είχαν. Αντίθετα, στην παράγραφο 19, που αναφέρεται στην υπογραφή του πρωτοκόλλου επέκτασης της Συμφωνίας της Αγκυρας, μπαίνει μετά από βρετανική απαίτηση «αφού επιτευχθεί συμφωνία και οριστικοποιηθούν οι αναγκαίες προσαρμογές, λαμβάνοντας υπόψη τα σημερινά μέλη της Ενωσης»...

«Διαδικαστική είναι, εστιάζεται σε διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Κομισιόν», ισχυρίζεται ο Ελληνας πρωθυπουργός. Ζητά μάλιστα και νομική ερμηνεία. Η ουσία, όμως, παραμένει, η νομική αξία όλων αυτών παραμένει μηδενική. Η φράση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά «το κοινόν συμφέρον»...

Η περίφημη γραπτή δήλωση Ερντογάν, για υπογραφή του - ούτως ή άλλως ανούσιου - πρωτοκόλλου, που δεν εγγυάται αναγνώριση, δεν είναι καν δέσμευση. Είναι μια απλή πολιτική εξαγγελία. Αλλωστε, η προχθεσινή δήλωση του Αμπτ. Γκιουλ ξεκαθαρίζει πως η Αγκυρα βλέπει πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Και, πέραν αυτών, το 2005 όλοι περιμένουν επαναφορά του Σχεδίου Ανάν...

Ολα μελετημένα και προσαρμοσμένα στα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ και στο πλαίσιο των συνεχώς εντεινόμενων αντιθέσεων και ανταγωνισμών, με το λεγόμενο εξωκοινοτικό παίκτη, τις ΗΠΑ. Οσο για την ΕΕ των αρχών και των αξιών, αποδείχτηκε, για μια ακόμη φορά, πως είναι παραμύθια για μικρά παιδιά...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ