ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Για τις καλύτερες μέρες

Εκτός των άλλων οι μέρες που διανύουμε προσφέρονται για περισυλλογή και απολογισμό. Για τα λαϊκά στρώματα το κλείσιμο του «ταμείου» δείχνει έλλειμμα κι αυτή τη χρονιά. Περιττό να περιγράψουμε τι χάσαμε, να μιλήσουμε για μια καθημερινότητα που γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Τη ζούμε όλοι. Συνεχώς διογκούμενα τα προβλήματα, υποβαθμίζουν ραγδαία αυτό που ονομάζεται ποιότητα ζωής για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Το εορταστικό κλίμα των ημερών δεν απαλύνει το γκρίζο της ζωής μας, απεναντίας το «προάγει» στην απόχρωση του απόλυτου μαύρου.

Αν μείνουμε στις διαπιστώσεις, τότε οι ελπίδες μας για έναν καλύτερο χρόνο γρήγορα θα αποδειχτούν φρούδες. Αλλοι από γνώση άλλοι από ένστικτο ξέρουμε πως το χτες σκιαγραφεί το αύριο, έχει μερίδιο στα μελλούμενα. Αν συμφωνήσουμε ότι ο χρόνος που φεύγει ήταν ελλειμματικός, οφείλουμε να βγάλουμε και συμπεράσματα, να απαντήσουμε στο γιατί, στο ποιος φέρει την ευθύνη και στο τι πρέπει να κάνουμε, ώστε ο επόμενος να είναι καλύτερος. Αν συμφωνήσουμε ότι χτες άρχισε να ξηλώνεται ολόκληρο το πλέγμα των εργασιακών, ασφαλιστικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού, συμφωνούμε ότι αύριο θα ολοκληρωθεί. Αν αναρωτηθούμε ποιος θα το εμποδίσει, η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Σίγουρα όχι το ΠΑΣΟΚ που το άρχισε, όχι η κυβέρνηση της ΝΔ που το συνέχισε, ούτε το μεγάλο κεφάλαιο που το απαίτησε.

Οσοι εξακολουθούν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους για καλύτερη ζωή στους πρασινογάλαζους εταίρους που διαχειρίζονται την κυβερνητική εξουσία για λογαριασμό της άρχουσας τάξης, είναι το λιγότερο αφελείς. Μπροστά στα μάτια τους, στη ζωή που ζουν, στην εμπειρία τους, είναι η απάντηση. Ο δρόμος για την πραγμάτωση των προσδοκιών τους βρίσκεται στους ίδιους, στην ενότητά τους, στον αγώνα τους, στη σύγκρουση με την πολιτική που γεννά και αναπαράγει σε μεγαλύτερη κλίμακα τα προβλήματα. Ο ίδιος ο λαός ήταν, είναι και θα είναι ο αστάθμητος παράγοντας των εξελίξεων, που θα είναι καταλυτικές προς όφελός του, όταν αποφασίσει να εμπιστευτεί τη δύναμή του, να πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Καλύτερες μέρες μπορούν να ξημερώσουν σ' αυτόν τον τόπο, όταν οι εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα κάνουν αποφασιστικά το βήμα της κοινής δράσης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κατά των αποφάσεων της ΕΕ. Οταν ανακαλύψουν πόσα πολλά τους ενώνουν και παραμερίσουν τις όποιες διαφορές, υποτάσσοντάς τες στον αγώνα κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στον ελληνικό λαό και δε θα κουραστεί να του θυμίζει πως κρατά στα χέρια του το κλειδί που του ανοίγει την πόρτα προς μια ριζικά διαφορετική προοπτική απ' αυτήν που του προτείνουν οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου. Μια προοπτική προς όφελός του αποκλειστικά. Αυτό το μήνυμα με επιμονή οι κομμουνιστές κομίζουν στον ελληνικό λαό, γνωρίζοντας πως η λαϊκή αντεπίθεση, η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συμμαχία είναι προϋπόθεση για τη δρομολόγηση φιλολαϊκών εξελίξεων, άρρηκτα συνδεδεμένη με την ισχυροποίηση του κόμματός τους, στο στόχο της οποίας υποτάσσεται η προσυνεδριακή και η συζήτηση που θα διεξαχθεί στα πλαίσια του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, τον ερχόμενο Φλεβάρη και η δράση για την επίτευξή του.

Επικίνδυνος κατήφορος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ ο κόσμος καίγεται (οι «Ολυμπιακές Αερογραμμές» ξεπουλιούνται) και αυτοί (η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΣΠΑ)... επιστολογραφούν!

Δε φτάνει που η συγκεκριμένη συνδικαλιστική ηγεσία έβαζε πλάτες χρόνια τώρα για να περάσουν όλα τα καταστροφικά σχέδια των κυβερνώντων σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και της ίδιας της εταιρίας, εσχάτως αποφάσισε να... ξυπνήσει από τον συνδικαλιστικό λήθαργο. Οχι, όμως, φευ για να αντισταθεί στο επικείμενο ξεπούλημα της εταιρίας, αλλά για να δώσει... συμβουλές στην κυβέρνηση.

Ιδού τι αναφέρεται σε επιστολή... συμβουλευτικού - προτρεπτικού χαρακτήρα που απέστειλε το ΔΣ της εν λόγω Ομοσπονδίας προς τον υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών Μ. Λιάπη: «Οφείλετε υπουργέ να αντισταθείτε και να παλέψετε την υπόθεση της ΟΑ στην Ευρωπαϊκή Ενωση». «Μπορούμε και εμείς να συμβάλλουμε με αποφασιστικότητα στην κατεύθυνση αυτή». «Βλέπουμε, όμως, υπουργέ αδράνεια, αφήνετε τα πράγματα να εξελίσσονται χωρίς να παρεμβαίνετε ουσιαστικά».

Στη δισέλιδη επιστολή, απουσιάζει κάθε αναφορά - έστω και για «στάχτη στα μάτια» - στο τι σκοπεύει να κάνει η ΟΣΠΑ ώστε να εγκαταλειφθεί η κυβερνητική «δογματική προσέγγιση» (όπως τη χαρακτηρίζει η ίδια) ότι η ΟΑ ή πουλιέται ή κλείνει. Δηλωτικό και αυτό του επικίνδυνου κατήφορου που ακολουθεί χρόνια τώρα η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας. Οι εργαζόμενοι σίγουρα δεν έχουν να περιμένουν απολύτως τίποτα από τη συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία του χώρου τους. Ηρθε η ώρα να αναλάβουν οι ίδιοι πρωτοβουλίες από τα κάτω και σε συστράτευση με τις ταξικές δυνάμεις του κλάδου, να απαιτήσουν δυναμικά τη ματαίωση των κυβερνητικών σχεδίων για το ξεπούλημα των ΟΑ και των άλλων κερδοφόρων δραστηριοτήτων του Ομίλου. Αλλη λύση δεν υπάρχει.

Είδες η ΕΟΚ;

Χρόνο με το χρόνο, μεγαλώνει το κομμάτι της πίτας τόσο του τζίρου όσο και των κερδών του κλάδου τροφίμων και ποτών, που νέμονται οι πολυεθνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Αδιάψευστος μάρτυρας είναι και τα στοιχεία σχετικής έρευνας που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην οικονομική εφημερίδα «Ναυτεμπορική».

Για όσους κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα της εντεινόμενης άλωσης της αγοράς τροφίμων και ποτών στην Ελλάδα από τις πολυεθνικές - μια πραγματικότητα που έχει να κάνει και με τις συνέπειες από τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση - τα στοιχεία της σχετικής έρευνας της «Ν» είναι δεόντως αποκαλυπτικά. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, από τα αντίστοιχα συνολικά μεγέθη των επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών στην Ελλάδα «οι κορυφαίες εταιρίες του κλάδου συγκεντρώνουν στη χώρα μας συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών περί τα 2,3 δισ. ευρώ, κέρδη περί τα 335 εκατ. ευρώ, ενώ απασχολούν περισσότερους από 7.500 εργαζόμενους».

Κι όπως είναι ευνόητο, όσο μεγαλώνει ο έλεγχος των πολυεθνικών στην παραγωγή και διακίνηση τροφίμων και ποτών, τόσο θα ενισχύεται ο λόγος τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων, για την κατάργηση των όποιων ελέγχων υπάρχουν ακόμη, π.χ. για τον περιορισμό των μεταλλαγμένων τροφίμων και άλλων επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία ουσιών.

Είδες η ΕΟΚ - που στις μέρες μας αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ενωση - όπως έλεγε και το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν...

Φως

«Σκέψου, στο πέρασμα του χρόνου, του κάθε χρόνου, κάθε μήνα, κάθε εβδομάδας, ημέρας, ώρας, δευτερολέπτου. Σκέψου στο πέρασμα κάθε κλάσματος δευτερολέπτου. Σκέψου εκείνη τη στιγμή, όπου ο χρόνος του 2004 θα περνάει το κατώφλι της Ιστορίας και πάνω στο 2005 θα σκουντουφλάει. Σκέψου εκείνη τη στιγμή, εκείνο το απειροελάχιστο κλάσμα, εκείνη την απειροελάχιστη υποδιαίρεση του χρόνου. Οταν όλος ο κόσμος την ανάσα του θα κρατάει μες στο σκοτάδι περιμένοντας τις ελπίδες του το φως του 2005 να τις λυτρώσει, έτοιμοι να ζητωκραυγάσουν και να δείξουν την έξοδο στο παρελθόν και την είσοδο στο μέλλον. Σκέψου πως το πετρέλαιο, ο λιγνίτης, η οποιαδήποτε πρώτη ύλη που μετατρέπεται σε ενέργεια και η ενέργεια σε φως, σκέψου πως όλος αυτός ο μετασχηματισμός μόνο από εσένα είναι μπορετός. Χωρίς εσένα δεν υπάρχει φως. Σκέψου τα λοιπόν όλα αντεστραμμένα. Σε βλέπουν, σου ρίχνουν, σου δίνουν σκοτάδι. Εσύ όμως μονίμως να τους λούζεις όλους στο φως. Σκέψου, εσύ είσαι το Φως!».

Του Δημήτρη Δανίκα, από τη χθεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».