Ζεστές κρατούν τις αντιλαϊκές μηχανές τόσο οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Ενωση, ΟΟΣΑ, κλπ.), όσο και οι διάφορες ενώσεις συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα (ΣΕΒ, κ.ά.). Η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο έχει στήσει «ευήκοα ώτα» στις «συστάσεις» τους για την κατεδάφιση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά, ταυτόχρονα, αναδείχνει και διαμηνύει τις πραγματικές προθέσεις και βλέψεις στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των κάθε είδους αξιώσεων της πλουτοκρατίας. Στο στόχαστρο βάζουν, επίσης, το σύστημα Υγείας με στόχο την περικοπή των κρατικών δαπανών, σε όφελος του ιδιωτικού συστήματος περίθαλψης.

Την αντιλαϊκή συνταγή γύρω από τα καυτά ζητήματα που απασχολούν τα εργατικά και λαϊκά στρώματα της χώρας έρχεται να υπενθυμίσει και «φρεσκάρει» η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, σε συνέχεια της επίσκεψης στη χώρα κλιμακίου του ιμπεριαλιστικού οργανισμού το Νοέμβρη του 2004. «Λιπαίνοντας» τις αντιλαϊκές μηχανές, οι συντάκτες της έκθεσης του ΔΝΤ αξιώνουν επιτάχυνση των διαδικασιών για το Ασφαλιστικό. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να ...εγκαλέσουν την κυβέρνηση γιατί (τότε, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του κλιμακίου στην Αθήνα, το Νοέμβρη του 2004) «η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος δεν ήταν στις πρώτες προτεραιότητες»... Σήμερα ασφαλώς οι διατυπώσεις θα ήταν διαφορετικές καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ έχει να επιδείξει έργο και τις προθέσεις της...

Το ΔΝΤ στην έκθεσή του για την Ελλάδα επισημαίνει τα παρακάτω:

• Ασφαλιστικό: Ο λεγόμενος δημόσιος διάλογος για την «επίλυση του προβλήματος πρέπει να ξεκινήσει άμεσα καθώς η καθυστέρηση της μεταρρύθμισης συνεπάγεται αύξηση του κόστους που πρέπει να αποφευχθεί»
• Εργασιακές σχέσεις: Ορθά-κοφτά αξιώνουν την επιδείνωση στην εργασιακή κατάσταση και στα δικαιώματα: Κάνουν λόγο για μέτρα «ελαστικοποίησης των αυστηρών (σύμφωνα με τους ίδιους) μέτρων προστασίας της εργασίας» και επίσης για «επέκταση της μερικής και προσωρινής απασχόλησης». Επιστρατεύουν τις αντιεπιστημονικές αντιλήψεις για τη «γήρανση του πληθυσμού», που σύμφωνα με τους ίδιους συνιστά μακροπρόθεσμη απειλή για τα δημόσια οικονομικά
• Μισθοί-συντάξεις: Παραμονές των κυβερνητικών ανακοινώσεων για την εισοδηματική πολιτική του 2005 «συστήνουν» μείωση στις πραγματικές αποδοχές των εργαζομένων και συνταξιούχων. Στο πλαίσιο αυτό τονίζουν την ανάγκη σύνδεσης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με την «παραγωγικότητα» και στη βάση του «ευρωπαϊκού πληθωρισμού». Οι τέτοιες αξιώσεις, στο όνομα των ελλειμμάτων, του δημόσιου χρέους κλπ., οδηγούν σε μείωση των μισθών και των συντάξεων, στη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών τάξεων, αφού δεν αναγνωρίζουν ούτε καν τον επίσημο πληθωρισμό που υπάρχει στη χώρα. Αντίστοιχες «γνωματεύσεις» (σύνδεση μισθών με ευρωπαϊκό πληθωρισμό) έχουν δημοσιοποιηθεί και από την ηγεσία της Τράπεζας της Ελλάδας
• Δημόσια οικονομικά: Χαρακτηρίζουν «ευπρόσδεκτες» τις προσπάθειες «νοικοκυρέματος» στον προϋπολογισμό του 2005 αλλά εκφράζουν αμφιβολίες για τον προβλεπόμενο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ. «Ενθαρρύνουν» την κυβέρνηση να ολοκληρώσει τη φορολογική μεταρρύθμιση (δηλαδή, τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης στο μεγάλο κεφάλαιο) με τη «χρηματοδότηση του κόστους από άλλους τομείς» και από τη μείωση των κρατικών δαπανών
• «Επιχειρηματικότητα»: Αποδίδοντας «εύφημο μνεία» στην κυβέρνηση για το έργο που έχει παραγάγει αναφέρονται στη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος μέσω της... απλοποίησης του φορολογικού συστήματος, τις αποκρατικοποιήσεις και την αύξηση του ανταγωνισμού». Ιδιαίτερα θετική κρίνουν την επιλογή της κυβέρνησης να «βασιστεί στις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την αναβάθμιση των υποδομών, με την κατάρτιση νέου θεσμικού πλαισίου». Με το συγκεκριμένο εκχωρείται η κατασκευή μεγάλων, μεσαίων και μικρότερων έργων υποδομής στο ιδιωτικό κεφάλαιο και στους μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι εκτός από το ζεστό δημόσιο και δωρεάν χρήμα προικοδοτούνται και με την πολύχρονη εκμετάλλευση των έργων.

Λίγες μόλις μέρες μετά τη δημοσιοποίηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της αντιλαϊκής έκθεσης για την ανασκόπηση της στρατηγικής της Λισαβόνας, η ελληνική κυβέρνηση έρχεται - όπως αναμενόταν - να δηλώσει ότι συμφωνεί και επαυξάνει με τις νέες κατευθύνσεις, που σκοπό έχουν να εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Στη μελέτη της Γραμματείας Ανταγωνιστικότητας του υπουργείου Ανάπτυξης, που παρουσιάστηκε χτες από τον υπουργό Δ. Σιούφα και τον ειδικό γραμματέα Σ. Ευσταθόπουλο, οι προτάσεις για τις ελληνικές προτεραιότητες - όσον αφορά την αρμοδιότητα του υπουργείου - απαντούν στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, όπως αυτές εκφράστηκαν από την Κομισιόν.

Στη μελέτη αναφέρεται ότι οι «βασικές διαρθρωτικές αλλαγές» πρέπει να αποσκοπούν, μεταξύ άλλων, «στην πλήρη απελευθέρωση των αγορών», στην παροχή ενισχύσεων με βάση συγκεκριμένους στόχους, με οριζόντιο και όχι κλαδικό τρόπο. Επίσης σημαντική κρίνεται η «ανταγωνιστικότητα του δημόσιου τομέα», η χρηματοδότηση επιχειρήσεων που «καινοτομούν», η προώθηση της «επιχειρηματικής παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης», η «μείωση των διοικητικών φραγμών για τις επιχειρήσεις», η «βελτίωση της νομοθεσίας για τις επιχειρήσεις».

Οι κατευθύνσεις αυτές, που γενικά δεν είναι νέες για την κυβέρνηση, παίρνουν έναν πιο σαφή χαρακτήρα, ενώ από την πλευρά της η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι αυτή τη φορά θα εφαρμοστεί με ταχύτατους ρυθμούς η πολιτική που διαμορφώνεται από αυτές. Στην παρουσίαση της μελέτης ο Δ. Σιούφας επισήμανε ότι στο θέμα της στρατηγικής της Λισαβόνας «από το 2000 μέχρι σήμερα δε σημειώθηκε επαρκής πρόοδος» και επανέλαβε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να δημιουργήσει ένα «νέο αναπτυξιακό περιβάλλον στη σύγχρονη Ελλάδα». Ωστόσο, συνολικά η κυβέρνηση και ειδικά η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης προσπαθούν να κρύψουν, πίσω από ευθείς αναφορές του τύπου «καλύτερη ζωή για όλους τους πολίτες», ότι τα επόμενα χρόνια το ένα αντεργατικό και αντιλαϊκό μέτρο θα έρχεται μετά το άλλο, με νομοθετικές παρεμβάσεις που εξυπηρετούν αποκλειστικά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Νέο κύμα ακρίβειας προαναγγέλλουν τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), που καταγράφουν τις μεταβολές τιμών παραγωγού στη βιομηχανία. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, που δημοσιοποιήθηκαν χτες, ο δείκτης τιμών παραγωγού στη βιομηχανία για το 12μηνο του 2004 αυξήθηκε - σε μέσα επίπεδα - 3,5%, από 1,6% και 2% στα δυο προηγούμενα έτη. Πρόκειται για το επίσημο ποσοστό αύξησης που επέβαλαν οι βιομήχανοι στα βιομηχανικά προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα. Ηδη, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες - τα επίσημα στοιχεία θα δημοσιοποιηθούν στις επόμενες μέρες - ο επίσημος πληθωρισμός λιανικής για το μήνα Γενάρη του 2005 θα φτάσει, ενδεχομένως και να ξεπεράσει, το 4%.

Η κυβέρνηση σπεύδει να αποδώσει το κύμα της ακρίβειας στο γεγονός ότι φέτος οι χειμερινές εκπτώσεις των καταστημάτων ξεκίνησαν αργότερα (το μήνα Φλεβάρη). Το γεγονός αυτό, από μόνο του, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να «ερμηνεύσει» το νέο κύμα κερδοσκοπίας που βρίσκεται σε εξέλιξη στην αγορά. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, η ακρίβεια - η οποία, μέσω του μηχανισμού της «ελεύθερης αγοράς» μετακυλίεται και πλήττει τα λαϊκά εισοδήματα - «παράγεται» στο χώρο του εμποροβιομηχανικού κυκλώματος. Ταυτόχρονα, οι βιομήχανοι (όπως στη συνέχεια και οι χονδρέμποροι) τιμολογούν τα εμπορεύματα, ανάλογα με το εάν τα προορίζουν για εξαγωγές ή για εσωτερική κατανάλωση.

Από τη σύγκριση των τιμών παραγωγού στη βιομηχανία (Δεκέμβρης 2004 - Δεκέμβρης 2003) προκύπτουν τα παρακάτω:

• Ο γενικός δείκτης εμφανίζει αύξηση σε ποσοστό 3%, διαμορφώνεται, δηλαδή, υψηλότερα ακόμη και από το δείκτη λιανικής που έκλεισε το Δεκέμβρη στο 2,9%.
• Ο δείκτης «τιμών παραγωγού στη βιομηχανία» για εμπορεύματα που καταναλώνονται στο εσωτερικό της χώρας αυξήθηκε σε ποσοστό 3,8%.
• Οι ανατιμήσεις στα εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα που εξάγονται και καταναλώνονται στις αγορές του εξωτερικού ήταν μόλις 0,7%, γεγονός που αποτυπώνει ανάγλυφα την κερδοσκοπία και τα ληστρικά περιθώρια κέρδους των βιομηχάνων σε βάρος της ντόπιας κατανάλωσης.

Η κινητικότητα στο χώρο του ντόπιου χρηματοπιστωτικού συστήματος συνεχίστηκε με την ανακοίνωση της απόκτησης του 10% της συνεταιριστικής «Πανελλήνιας Τράπεζας» από την κεντρική συνεταιριστική τράπεζα της Γερμανίας DZ Bank. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της γερμανικής τράπεζας, στόχος είναι η «είσοδος σε αγορές με μεγάλες προοπτικές, είτε μέσα από ευρωπαϊκές συνεργασίες είτε μέσω των νέων συμμαχιών». Μέτοχοι της «Πανελλήνιας Τράπεζας» είναι 14 ντόπιες τοπικές συνεταιριστικές τράπεζες και άλλοι πιστωτικοί συνεταιρισμοί.