ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 16 Γενάρη 2000
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Τακτική Γιαννόπουλου
Μνημείο αντιδημοκρατικής κατρακύλας

Η κυβερνητική πολιτική ανέχεται, υποθάλπτει και στηρίζει την αδίστακτη πρακτική του υπουργού Δικαιοσύνης

H επίθεση του υπουργού Δικαιοσύνης Ε.Γιαννόπουλου στο «Ριζοσπάστη» είναι αποκαλυπτική ως προς την ουσία και τους σκοπούς που αυτή υπηρετεί. Το γεγονός ότι ένα δημόσιο πολιτικό πρόσωπο, που ασκεί εξουσία και μάλιστα ο πολιτικός προϊστάμενος των δικαστών καταφεύγει στη Δικαιοσύνη για ένα καθαρά πολιτικό ζήτημα, με πολύμορφο περιεχόμενο, είναι πλέον φανερό. Αντικειμενικά δημιουργεί συνειρμούς όχι τόσο και μόνο ως προς την εκμετάλλευση της ιδιότητάς του, που του δίνει την ισχύ της συγκεκριμένης πολιτικής εξουσίας και την οποία ασκεί ενάντια στους πολιτικούς του αντιπάλους, (δεν έχει μηνύσει μόνο το «Ριζοσπάστη», αλλά και για την πολιτική σκοπιμότητα της ενέργειάς του. Είναι γεγονός ότι η ίδια η πολιτική που ασκείται από την κυβέρνηση δημιουργεί και τις συνθήκες επώασης φαινομένων του σύγχρονου κόσμου του «ΠΑΣΟΚικά πλασμένου» στην Ελλάδα, μέρος του οποίου αποτελεί και ο υπουργός της Δικαιοσύνης. Ολα αυτά αποκαλύπτονται, εκτός των όσων μέχρι τώρα έχει εκστομίσει δημοσίως ενάντια στο ΚΚΕ και το «Ριζοσπάστη» ο Ε.Γιαννόπουλος και, από το ίδιο το περιεχόμενο της μήνυσης που κατέθεσε ενάντια στην εφημερίδα μας.

Η δημοκρατία, την οποία καυχιέται ότι προάγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο Κ.Σημίτης στην ελληνική κοινωνία διανθίζεται από την αήθη, υβριστική, αντιδημοκρατική πρακτική του Ε. Γιαννόπουλου. Από την ταχτική της φίμωσης όσων δε συνάδουν ή δεν ανέχονται την πραγματικότητα που διαμορφώνει αυτή η πολιτική. Με την επιχείρηση χειραγώγησης του Τύπου, περιορισμού της ελευθερίας και της άσκησης πολιτικής κριτικής, και του σχολιασμού. Η τακτική Γιαννόπουλου έχει την ανοχή, στήριξη, ενθάρρυνση συνολικά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, Κ. Σημίτης, είναι συνένοχος στην κατρακύλα του φαινομενικά ιδιόρρυθμου υπουργού του, προφανώς θεωρώντας ότι βολεύουν την κυβέρνηση οι αθλιότητες του συγκεκριμένου υπουργού της. Βεβαίως, δεν είναι πρώτη φορά που αποκαλύπτεται η εκτράχυνση του συγκεκριμένου υπουργού, αλλά τα όρια του κατήφορου στον οποίο πορεύεται και που η κυβέρνηση δεν ανακόπτει, αποδεικνύουν ότι μπροστά στην επιβολή αυτών που πρεσβεύουν, φτάνουν να γίνονται αδίστακτοι ενάντια στην εφημερίδα και το Κόμμα που υπηρετεί, για πάνω από 80 χρόνια, ηθικές αξίες και ιδανικά ενός λαού, τα οποία όχι μόνο δε σέβονται αλλά καταπατούν ασύστολα.

Η μήνυση του υπουργού Δικαιοσύνης κατά του «Ρ», αποτελεί ένα πραγματικό μνημείο αντιδημοκρατικής χυδαιότητας, αντικομμουνιστικού παραληρήματος και πολιτικού θράσους. Πηγαίνει την ιστορία αυτού του λαού, αυτού του τόπου, πολλά χρόνια πίσω, σε μαύρες εποχές, τότε που όλα «τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Αυτές τις εποχές αναπολεί φαίνεται και ο Ε.Γιαννόπουλος.

Ακόμα πιο μαχητικά, πιο αποφασιστικά, ο ελληνικός λαός, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές προτιμήσεις, ανεξάρτητα από κομματικές εντάξεις, θα καταδικάσει τέτοιες πρακτικές, που φέρνουν το αντιδραστικό παρελθόν ως εφιάλτη για το μέλλον που χαράζουν. Αυτό το μέλλον που μπορεί να αναστρέψει από την πορεία που η κυβέρνηση το οδηγεί, η κοινωνικοπολιτική συσπείρωση αντίστασης και καταδίκης πρακτικών, όπως αυτή του υπουργού Δικαιοσύνης και της κυβέρνησής του.


Σ.

Ιδού τι επιδιώκει ο υπουργός της Δικαιοσύνης

Η παρουσίαση αποσπασμάτων της μήνυσης  του  Ε.Γιαννόπουλου κατά του «Ρ» είναι αποκαλυπτική για τους σκοπούς και τις μεθόδους του

Η αδίστακτη πρακτική του υπουργού Δικαιοσύνης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι γνωστή. Το μέγεθος και τα απύθμενα όριά της, ίσως να είναι ασύλληπτα, να μην τα χωρά ο νους του ανθρώπου. Η μήνυση του εν λόγω υπουργού στο «Ριζοσπάστη», αποκαλύπτει την ανεξάντλητη έκταση της πολιτικής αήθειας ενός ανθρώπου που με την ανοχή και υπόθαλψη της κυβέρνησης και του κόμματός του, νομίζει ότι είναι υπεράνω πάσης κριτικής και σχολιασμού. Νομίζει ότι ο δημόσιος βίος του μπορεί να είναι ανεξέλεγκτος, ή όποιος τον σχολιάζει αρνητικά τόσο χειρότερα γι' αυτόν. Υπάρχει η πολιτική δίωξη ως την εξόντωσή του. Αλλωστε, πριν απ' αυτόν, υπήρξαν και άλλοι διδάξαντες στο παρελθόν τους οποίους, μιμούμενος, ξεπερνά. Θυμίζει εποχές που ως τώρα θεωρούνταν οριστικά ξεπερασμένες όπως αυτή του χυδαίου αντικομμουνισμού της περιόδου του Εμφυλίου, αλλά ο Ε.Γιαννόπουλος φρόντισε να τις επαναφέρει ως δείγμα του τι σημαίνει εκσυγχρονιστική πολιτική. Και για του λόγου το αληθές παρουσιάζουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τον αντιδραστικό, αντιδημοκρατικό και αντικομμουνιστικό λίβελο, που παρουσιάζεται από τη μήνυση που κατέθεσε κατά του «Ρ», για να φανεί πιο καθαρά το ηθικό και πολιτικό ανάστημα του ίδιου, αλλά και όλων, όσοι στην κυβέρνηση τον ανέχονται και τον στηρίζουν με πρώτο απ' όλους τον Κ.Σημίτη.

Τα πειστήρια στη διάθεσή σας

1.«Οι εγκαλούμενοι - μηνυόμενοι, γράφοντας στο φύλλο της 11.12.1999 (σ.σ. όσα παρουσιάστηκαν στη συνέντευξη Κατριβάνου, δηλαδή) εξαπέλυσαν βρώμικη -προσέξτε- (όπως η γενική πολιτική πρακτική του κόμματός τους κατά πολιτικών αντιπάλων του ΚΚΕ) συκοφαντική επίθεση εκ προθέσεως και κατ' εντολή του καθοδηγητικού οργάνου του ΚΚΕ, τουτέστιν του ΠΓ...»

2. «Την εναντίον μου συκοφαντική επίθεση για την αντιστασιακή μου ιδιότητα εξαπέλυσαν, ιδίως κατά τη μεταφλωράκειον εποχήν της ηθικής τότε και κομματικής του ΚΚΕ παρακμής και του ιδεολογικού και πολιτικού κατήφορου, μετά την προδοσία του λαϊκού κινήματος του Ιουνίου 1989, με τη συγκυβέρνηση, που επιχείρησαν με τη Δεξιά μόνοι και ελεεινοί «πρωτότυποι» σ' όλον τον κόσμο , κατά τον τότε ηθικό και πολιτικό κατήφορο του ΚΚΕ»...

3.«Με βλακώδη ούτοι, δήθεν, επιχειρήματα και με πλαστά, εν γνώσει τους εγκληματικά, κατά τη συνήθειά τους στοιχεία, τα οποία κονταροχτυπιούνται με την κοινή λογική του Λαού, προβάλλονται συκοφαντικώς εναντίον μου, όπως παρακάτω κατά τη χαμερπή ελληνο-κομμουνιστική πρακτική»...

4.«Επίσης... καταχώρησαν οι ίδιοι αισχροί συκοφάντες και ανήθικοι δημοσιογραφικοί παράγοντες της ελεεινότερης μορφής της ελληνικής δημοσιογραφικής και πολιτικής κοινωνίας και τα κάτωθι ψευδή και συκοφαντικά εις βάρος μου με την ελεεινότερη, τουτέστιν, δημοσιογραφική κομμουνιστική πολιτική πρακτική που επεχείρησαν τα μορμολύκεια... Ουτιδανοί τουτέστιν, και πολιτικοί μικρόνοες και κομμουνιστικοί αγύρτες της παρακμής».

5.«Παρά ταύτα ούτοι υιοθέτησαν καταδήλως τη βδελυρή αυτή καταχώριση στην εφημερίδα τους όζουσαν κουκουεδικήν κακοήθεια..» (σ.σ. αναφέρεται στα όσα είπαν ο Θ. Κατριβάνος και ο Β. Κεδίκογλου).

6.«Αυτά και άλλα έγραψαν τα όργανα του ΚΚΕ στο Ριζοσπάστη τους, ουτιδανοί και τιποτένιοι, θλιβερά κατάλοιπα ενός ιστορικού κόμματος της κομμουνιστικής αριστεράς στην κομματική εφημερίδα τους που την κατάντησαν κοινώς φυλλάδα»...

7.«Και όπως αντιμετωπίζοντας τους Κεδίκογλου, τους Κατριβάνους, τους Γλίμηδες, Σωτηρόπουλους και Γιαννίρηδες, Μπογιόπουλους του Ριζοσπάστη που μετά Χαρίλαον Φλωράκην τον γράφουν τα ρετάλια του άλλοτε δοξασμένου ΚΚΕ και τους Κύρτσους του Ελεύθερου Τύπου, τη Λιάνα Κανέλλη και το περιοδικό "Νέμεσις"... για να ντρέπονται σ' όλη τους τη ζωή».

Αυτά είναι μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα της μήνυσης που δείχνουν το ηθικό-πολιτικό ανάστημα του Ε. Γιαννόπουλου... Τα παραδίδουμε στην κρίση σας.

Οσο για το «Ρ» και το ΚΚΕ θα συνεχίσουν τον αγώνα τους για τα συμφέροντα των εργαζομένων κόντρα στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης. Και η τρομοκρατία των διώξεων δεν πρόκειται να μας πτοήσει. Αλλωστε, είμαστε μαθημένοι από την υπερογδοντάχρονη ιστορία του Κόμματος και της εφημερίδας.

ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ...

(Κι από πάνω φταίχτες)

ΠΡΟΣΦΑΤΗ η είδηση από την εφημερίδα μας. Στους νεκρούς εργατοτεχνίτες του ΟΣΕ, που η δική του αμαξοστοιχία τον περασμένο Νοέμβρη λίγο έξω από τη Χαλκίδα παρέσυρε και διαμέλισε, φορτώνει τις ευθύνες για το δυστύχημα το πόρισμα, που συνέταξε ο Οργανισμός.

ΝΩΠΕΣ οι εικόνες από το φοβερό εκείνο δυστύχημα. Μια αμαξοστοιχία, που εκτελούσε τη διαδρομή Οινόη - Χαλκίδα, έπεσε πάνω στο συνεργείο, που δουλεύει στις γραμμές και θέρισε τρεις εργάτες, που έγιναν λιώμα, αφού ως την τελευταία στιγμή δεν κατάλαβαν την αμαξοστοιχία που τους πλησίαζε.

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ, ωστόσο, 50 μέρες για να βγει το εξοργιστικό αυτό πόρισμα, που ο ΟΣΕ είχε ανακοινώσει πως θα το έδινε μέσα σε πέντε μέρες. Και, μάλιστα, πρέπει να υπογραμμιστεί πως το πόρισμα δόθηκε, αφού παρενέβη και το ζήτησε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ). Αλλιώτικα, ποιος ξέρει πότε θα το έδιναν...

ΦΥΣΙΚΑ, δεν είναι από τα μοναδικά και τα άγνωστα, που συμβαίνουν με τα πορίσματα που συντάσσουν οι κάθε λογής αρμόδιοι στα εργατικά ατυχήματα. Μήνες ολόκληρους και συχνά και χρόνια. Ροκανίζονται οι προθεσμίες, για να γίνουν γνωστά τα αίτια, για να αποφανθούν οι αρμόδιοι για το τι έφταιξε και χάθηκαν ανθρώπινες ζωές.

ΦΤΑΙΧΤΗΣ για όλα, πάνω του, όλες οι ευθύνες για το δυστύχημα ο - κατά το πόρισμα πάντα του ΟΣΕ - νεκρός πια αρχιτεχνίτης Χρ. Ζορμπάς, που ήταν και ο επικεφαλής του συνεργείου. Αυτός «θα έπρεπε να είχε δώσει εντολή να μην εργάζεται το συνεργείο του και να είναι σε ασφαλή θέση, καθόσον αναμενόταν η προγραμματισμένη αμαξοστοιχία και, μάλιστα, με 3 λεπτά καθυστέρηση περίπου...».

ΚΑΙ για να μακιγιάρουν το εξοργιστικό αυτό πόρισμά τους, οι συντάκτες πάνε πάνω στο νεκρό αρχιτεχνίτη να κάνουν λόγο για «ελαφρυντικά της συγκυρίας, που προήλθε από την υπευθυνότητά του, τη συνέπεια και το φιλότιμό του προς την καλή εκτέλεση της εργασίας του...».

ΠΑΝΩ, λοιπόν, στους τρεις νεκρούς και ειδικότερα στον αρχιτεχνίτη, όλες οι ευθύνες για το δυστύχημα και το θάνατό τους. Και, μάλιστα, γιατί επέδειξαν «ζήλο υπερβάλλοντα για τη δουλιά τους». Ολα πάνω τους! Δικό τους όλο το φταίξιμο. Και ο ΟΣΕ; Αγιος και αμόλυντος για τα πάντα!!!

ΝΑΙ, αυτός βγαίνει λάδι. Αυτός δε φταίει σε τίποτε. Ούτε λεξούλα για τις δικές του ευθύνες, αν τα μέτρα ασφαλείας για τους εργαζόμενους πάνω στις γραμμές, σε ώρες κυκλοφορίας, είναι επαρκή και προστατεύουν όπως πρέπει. Αυτά ούτε τα ξέρουν ούτε και τα θυμούνται.

ΑΛΛΑ και το ακόμη χειρότερο και απαράδεκτο, που έχει πάνω του το πόρισμα αυτό του ΟΣΕ. Σ' αυτό δεν υπάρχει ούτε ψήγμα προβληματισμού από την πλευρά του φυσικά, αν όλα αυτά τα συνεργεία του, που βγαίνουν στις γραμμές, είναι εξοπλισμένα με όλα εκείνα τα σύγχρονα συστήματα επικοινωνίας και ασφαλείας, που θα εξασφαλίζουν τις ανθρώπινες ζωές και θα αποτρέπουν τέτοια εγκλήματα...

ΚΙ ΟΛΑ αυτά παρά το γεγονός ότι το πόρισμα αναγνωρίζει «ορισμένες αντιφάσεις σε όλες τις κατευθύνσεις». Ολα, όμως, μπαίνουν στην μπάντα. Ολα όσα υπάρχουν στις καταθέσεις αγνοούνται και όλα πάνε πάνω σ' εκείνους, που από τους τάφους πια δεν μπορούν να πούνε ούτε μια λέξη...

ΜΕ τίποτε, όμως, δεν μπορεί ο ΟΣΕ να συγκαλύψει μια πραγματικότητα, που έφερε ξανά στο προσκήνιο το δυστύχημα αυτό της Χαλκίδας, αλλά και άλλα, που κατά καιρούς έχουν σημειωθεί σε πολλά σημεία του δικτύου. Είναι χειροπιαστό κι ολοφάνερο πως ο ΟΣΕ, αναφορικά με τα μέτρα ασφαλείας, βρίσκεται χρόνια και χρόνια πίσω.

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ασφαλείας, που εφαρμόζονται - κι όχι μόνο για τους εργαζομένους στις γραμμές αλλά και γι' αυτούς που ταξιδεύουν - είναι μέτρα, που με κανέναν τρόπο δεν ανταποκρίνονται με τα σημερινά τρένα, όταν αυτά αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες.

ΚΙ ΟΥΤΕ η αυτοπροστασία των εργαζομένων δεν μπορεί να περιορίζει και να εξαντλεί τα μέτρα προστασίας στα συνταγολόγια που διαγράφει το πόρισμα. Οταν συμβαίνουν τέτοια δυστυχήματα, μόλις περάσει η πρώτη εντύπωση, αντί να «ταρακουνηθεί» ο ΟΣΕ και ν' ανασκουμπωθούν οι κάθε λογής αρμόδιοι, αυτό που επιζητείται είναι το κουκούλωμα.

ΕΥΚΟΛΗ, βέβαια, και «βολική, εξυπηρετική» για τους κάθε λογής αρμόδιους, αλλά επικίνδυνη, τόσο γι' αυτούς, που παίζουν κορόνα - γράμματα πάνω στις γραμμές, αλλά, επίσης, και για τους επιβάτες, που συχνά πληρώνουν βαρύτατα και με ζωές τη μεσαιωνική σε πολλά κατάσταση, με την οποία εξακολουθούν να λειτουργούν τα τρένα μας.

Ο ΛΑΟΣ μας έχει μια πολύ χαρακτηριστική φράση, ταιριαστή σ' αυτήν την περίπτωση. Λέει: «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει». Αλλά, για να μην είμαστε άδικοι και μονόπλευροι, δεν είναι μόνο ο ΟΣΕ που σερβίρει με τέτοια συνταγολόγια πορίσματα για τα εργατικά δυστυχήματα, όπου χάθηκαν ανθρώπινες ζωές. Είναι πάμπολλα τα μεσαιωνικά βιλαέτια, που σε εξοντωτικούς ρυθμούς άγριας εκμετάλλευσης και εντατικοποίησης καθημερινά χάνονται ανθρώπινες ζωές. Και τα πορίσματα, πάγια σχεδόν, τα φορτώνουν στις πλάτες των εργαζομένων. Ζωντανών και πεθαμένων. Και τ' αφεντικά, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, λευκά πάλλευκα περιστέρια...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ