ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 4 Μάρτη 2005
Σελ. /40
Οι αλλαγές...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αλλάζουμε το ΠΑΣΟΚ, για να αλλάξουμε την Ελλάδα». Αυτό είναι το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε χτες στο κλειστό στάδιο του τάε κβο ντο στο Φάληρο. Και σε ό,τι αφορά την αλλαγή του ΠΑΣΟΚ, δε νομίζουμε πως χρειάζονται να κάνουν πολλά ακόμη. Εδώ και αρκετά χρόνια τώρα, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμιά σχέση, με αυτό των πρώτων χρόνων, μετά τη μεταπολίτευση του 1974, όταν συναγωνιζόταν και ορισμένες φορές υπερακόντιζε σε φιλολαϊκά και αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα το ΚΚΕ. Δεν αμφιβάλλουμε, επίσης, για τις προθέσεις της ηγεσίας του, σχετικά με το συντηρητικό και αντιλαϊκό περιεχόμενο της επιδιωκόμενης αλλαγής στην Ελλάδα. Η πλήρης συμφωνία της ηγεσίας του με το πλαίσιο του ευρω-ατλαντικού «μονόδρομου», με την αγορά και τους νόμους της, τις «απελευθερώσεις» και τις αντεργατικές διαρθρωτικές αλλαγές, κλπ., κλπ., όπως, βέβαια, και η πολύχρονη, αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό. Αλλωστε, την ίδια, αντιδραστική αλλαγή της χώρας επιδιώκει και η νυν κυβέρνηση της ΝΔ.

Ας μας επιτρέψουν, όμως, τόσο οι μεν, όσο και οι δε, να διατηρήσουμε τις επιφυλάξεις μας, για την επιτυχία των στόχων τους. Οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν συσσωρεύσει αρκετή πείρα, από τις μέχρι σήμερα αλλαγές τους. Ας είναι σίγουροι ότι θα βρίσκουν καθημερινά και περισσότερους μπροστά τους...

Μακάβριοι λογαριασμοί

Η κυβέρνηση δε θα περιμένει τη δικαστική εξέλιξη και προσανατολίζεται, ήδη, σε πολιτική λύση του προβλήματος των αναδρομικών του ΛΑΦΚΑ, έγραφαν χτες ορισμένες εφημερίδες. Και συμπλήρωναν ότι - σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες - τα οικονομικά κυβερνητικά επιτελεία αναζητούν και επεξεργάζονται λύσεις, οι οποίες θα περιλαμβάνουν την απόδοση των αναδρομικών του ΛΑΦΚΑ σε ετήσιες δόσεις, αρχίζοντας από το 2006, επειδή η οικονομία της χώρας δεν αντέχει και πολλά. Χώρια, που βρίσκεται υπό την επιτήρηση των Βρυξελλών και πρέπει να πετύχει τους στόχους της «δημοσιονομικής προσαρμογής».

Να υποθέσουμε, επομένως, ότι οι κυβερνώντες σκέφτονται να επιστρέψουν τα αναδρομικά σε χρονική περίοδο ίση με τα 12 περίπου χρόνια, που καταλήστευαν τους συνταξιούχους με το χαράτσι του ΛΑΦΚΑ; `Η, μήπως, σ' ένα τέτοιο ή παρόμοιο ενδεχόμενο, θέλουν να πιστέψουμε ότι δε σκέφτονται πονηρά και μακάβρια, λογαριάζοντας πόσοι συνταξιούχοι θα ζουν μέχρι τότε για να πάρουν πίσω το σύνολο των αναδρομικών; Οσο για τις διαβόητες αντοχές της οικονομίας, να σημειώσουμε ότι πριν από τρεις μήνες η κυβέρνηση χάρισε 370 δισ. δραχμές σε εργοδότες. Ποσό, που συμπεριλαμβάνει μόνον τα πρόσθετα τέλη προς το ΙΚΑ. Χώρια, οι νέες φοροαπαλλαγές, τα κίνητρα και οι άλλες παροχές. Το σύνολο των αναδρομικών του ΛΑΦΚΑ δεν ξεπερνά τα 300 δισ. δραχμές...

Δικομματικός...

Μια και συνεχίζονται οι δικομματικές «μονομαχίες» στα διάφορα τηλεοπτικά «παράθυρα», σχετικά με τον ΛΑΦΚΑ (Λογαριασμός Αλληλεγγύης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης), θεωρούμε χρήσιμο και σκόπιμο να σας ξαναθυμίσουμε την ιστορία του.

Το συγκεκριμένο χαράτσι θεσμοθετήθηκε το 1992, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων, με τον αντιασφαλιστικό νόμο 2084/92, τον λεγόμενο και νόμο Σιούφα και είχε καταληκτική ημερομηνία την 31.12.1997. Το ΠΑΣΟΚ, παρότι υποσχόταν προεκλογικά την κατάργηση του «νόμου Σιούφα», όταν έγινε κυβέρνηση τον διατήρησε. Και όχι μόνον. Τον επέκτεινε ακόμη περισσότερο και μαζί του παρέτεινε (το 1998) την ισχύ του χαρατσιού μέχρι το 2001. Το 2002, επίσης, με νέο νόμο, τον λεγόμενο νόμο Ρέππα, την παρέτεινε και πάλι μέχρι το τέλος του 2007. Κι όλ' αυτά, παρά τις συνεχιζόμενες αντιδράσεις των συνταξιούχων.

Στις 19.1.2004 το Ελεγκτικό Συνέδριο κρίνει παράνομη την παρακράτηση, μετά από σχετική προσφυγή συνταξιούχων. Αμέσως μετά και ενώ η χώρα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο, τόσο ο Κ. Καραμανλής, όσο και ο Γ. Παπανδρέου, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, υπόσχονται και οι δυο την κατάργηση του ήδη «νεκρού» και παράνομου με δικαστική απόφαση ΛΑΦΚΑ.

Σήμερα, τόσο οι μεν όσο και οι δε κάνουν πως δε γνωρίζουν τίποτε για... το φόνο.

... ο συνεχιζόμενος εμπαιγμός

Κι αφού διαβάσατε το ιστορικό του ΛΑΦΚΑ, διαβάστε τώρα και τις προχτεσινές δηλώσεις και αντιδηλώσεις του Συντονιστή του Τομέα Κοινωνικών Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ, Θανάση Τσούρα και του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, Ευάγγ. Αντώναρου, για να συμπληρώσετε την εικόνα της δικομματικής χοντρής κοροϊδίας.

Ο πρώτος δήλωσε: «Η πρωτοφανής μεθόδευση και ο εμπαιγμός εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, στο θέμα του ΛΑΦΚΑ, απέδειξε για μία ακόμη φορά, ότι μόνο η λέξη "αναξιοπιστία" χαρακτηρίζει την πολιτική της ΝΔ. Οι Ελληνες συνειδητοποιούν καθημερινά, πως αυτή η κυβέρνηση διαμορφώνει συνθήκες όπου το κράτος όχι μόνο δε σέβεται τον πολίτη, αλλά αντίθετα και ανερυθρίαστα τον εξαπατά. Αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να περιοριστεί στη δήθεν θυσία του κ. Γούλα. Οι ηθικοί αυτουργοί θα πρέπει να απολογηθούν στο λαό».

Και ο δεύτερος απάντησε: «Αντί το ΠΑΣΟΚ να καταργήσει το ΛΑΦΚΑ από το 1998, όπως όφειλε, ψήφισε ειδικό νόμο για να συνεχιστεί η φορολόγηση των συνταξιούχων έως το 2007. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έβαλε οριστικό τέλος σ' αυτή την κλοπή τον περασμένο Ιούλιο, προστατεύοντας τα συμφέροντα των συνταξιούχων. Τώρα στο ΠΑΣΟΚ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα αυτοί που ξεδιάντροπα επί πολλά χρόνια όχι μόνο χαράτσωναν τους συνταξιούχους αλλά τους έδερναν και από πάνω».


Οι κομπίνες...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕ ΛΕΜΕ, καλή η προσπάθεια κυβερνητικών παραγόντων να «βγει λάδι» ο πρωθυπουργός για την «κομπίνα» με τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ, πλην όμως, ούτε οι δικαιούχοι ούτε οι Ελληνες πολίτες είναι ανόητοι.

Τι θα πει, δηλαδή, ο πρωθυπουργός «ενημερώθηκε αργότερα»; Μετά το κόλπο, θέλουν να πουν; Ακόμη κι έτσι, όμως, είναι ο πρωθυπουργός υπεύθυνος για όσα κάνουν οι υπουργοί του;

Μήπως είναι ...άσχετος από την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνησή του και βασίζεται στη μείωση των παροχών προς τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους (με την παράλληλη φυσικά ενίσχυση των επιχειρηματιών και κεφαλαιοκρατών γενικώς);

Αλλωστε στην πολιτική ...ποτέ δεν είναι αργά. Η κυβέρνηση ωραιότατα μπορεί να νομοθετήσει την άμεση καταβολή των αναδρομικών και να αποδείξουν οι πάντες τις καλές τους προθέσεις, εάν αυτές υπάρχουν.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η σωματική τιμωρία στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σύμφωνα με ρύθμιση που κατέθεσε το υπουργείο Παιδείας και βέβαια ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι απαράδεκτες τέτοιου είδους ...μεσαιωνικές «μέθοδοι».

Πλην όμως το πραγματικό πρόβλημα της βίας που ασκείται στους μαθητές αυτής της ηλικίας, δεν είχε κατά κύριο λόγο να κάνει με τη βίαιη συμπεριφορά εκπαιδευτικών λειτουργών.

Γιατί φυσικά η χειρότερη βία είναι τα σχολεία χωρίς υποδομές, η μετατροπή των μαθητών σε «ρομποτάκια» που παπαγαλίζουν βιομηχανικά αποσπασματικές γνώσεις και η ζωή «σπίτι - σχολείο - φροντιστήριο». Ολα αυτά χωρίς να προσθέσουμε την αβεβαιότητα και την ανεργία των νέων.

Πάντως ...στην ανάγκη (δηλαδή όταν υπάρχουν κινητοποιήσεις) υπάρχουν και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που φέρνουν εισαγγελείς στα σχολεία, που έχουν εφαρμόσει στο παρελθόν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα

Χρειάζεται μια δημόσια πολιτική που «θα διασφαλίζει την απαλλαγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τα φορολογικά, τραπεζικά και κρατικά βαρίδια που την καθηλώνουν». Στο πλαίσιο «αυτού του στόχου» πρέπει να προωθηθεί «μια νέα γενιά διαρθρωτικών αλλαγών που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας». Ολα τα παραπάνω δεν είναι απόσπασμα δήλωσης του προέδρου του ΣΕΒ, αλλά κομμάτι από το κείμενο των πολιτικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ, που από σήμερα το πρωί το 7ο συνέδριό του καλείται να συζητήσει και να επικυρώσει... Το συνέδριο μπορεί να «βαφτίστηκε» από τον Γ. Παπανδρέου σημαντικός σταθμός στην πορεία «αλλαγής» του κόμματός του, αλλά επί της ουσίας πρόκειται για διαδικασία επιβράβευσης και ενίσχυσης της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεών του.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ σήμερα να βρίσκεται στην αντιπολίτευση, αλλά στόχος του παραμένει και από τη θέση αυτή η στήριξη και η προάσπιση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Με το κείμενο των πολιτικών του θέσεων έρχεται ακριβώς να υπηρετήσει αυτό το στόχο. Εξάλλου η καθιέρωση των «απασχολήσιμων» εργαζομένων, η ψήφιση αντιασφαλιστικών νόμων, γενικά η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είναι «έργα» των κυβερνήσεών του.

Οι απαιτήσεις όμως του κεφαλαίου συνεχώς και μεγαλώνουν. «Φτηνότερους» εργάτες, νέες φοροαπαλλαγές, ασφαλιστικές ελαφρύνσεις ακόμα περισσότερες «ευκαιρίες» για να διεισδύσουν στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, απαιτούν τα μονοπώλια και η ΕΕ και αυτή την... αγωνία το ΠΑΣΟΚ την «αφουγκράζεται». Ετσι μέσα από τις πολιτικές του θέσεις σπεύδει να υπογραμμίσει ότι έκανε «σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές», αλλά σημειώνει ότι δεν «ολοκλήρωσε» το έργο του! Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν της «νέας εποχής» αποδεχόμενο όπως επισημαίνει «τον ανταγωνισμό ως θεμέλιο της ανάπτυξης», θα «προσαρμόσει τις εργασιακές δομές και σχέσεις, το χρόνο και το είδος της εργασίας στις ευρύτερες ευρωπαϊκές προοπτικές». Εξάλλου η διαδικασία της «επίτευξης των στόχων της Λισαβόνας», αποτελεί για το ΠΑΣΟΚ, βασική πολιτική κατεύθυνση. Τα λαϊκά νοικοκυριά, πρέπει να μάθουν να ζουν με μισθούς πείνας, να συμβιβαστούν με την ακρίβεια, τη φτώχεια και την ανεργία αλλά και την... ελπίδα ότι το ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει να τους εξασφαλίσει ένα «ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης»!

Το συνέδριο λοιπόν του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιείται για να επικυρώσει όχι μόνον τη συναίνεσή του αλλά και τη βοήθειά του στην προσπάθεια συνέχισης της υπέρ του κεφαλαίου πολιτικής από τη ΝΔ και συγχρόνως να επιβεβαιώσει την αποκήρυξη κάθε λαϊκής κινητοποίησης που μπορεί να σταθεί εμπόδιο σ' αυτή την προσπάθεια σε συνδυασμό με την επιδίωξή του να συμβάλλει αποφασιστικά στην ενσωμάτωση του λαού στο σύστημα.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στις ανούσιες διακηρύξεις περί «αναγέννησης» του ΠΑΣΟΚ. Αλλά να οργανώσουν την αντίστασή τους για την προάσπιση των συμφερόντων τους, ενάντια και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, μια που και τα δύο αυτά κόμματα, παρά τα όποια φιλολαϊκά μασκαριλίκια μηχανεύονται, στην πραγματικότητα εργάζονται μέρα - νύχτα για την προώθηση των συμφερόντων των ταξικών τους αντιπάλων, χειροτερεύοντας τους όρους ζωής των ανθρώπων του μόχθου και κάνοντας όλο και πιο αβέβαιο το μέλλον των παιδιών τους.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ