ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 6 Μάη 2005
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Καταστροφικές μεθοδεύσεις

Στο στόχαστρο του ιδιωτικού κεφαλαίου και η «συνεταιριστική»καπνοβιομηχανία
Στο στόχαστρο του ιδιωτικού κεφαλαίου και η «συνεταιριστική»καπνοβιομηχανία
Τα προβλήματα των συνεταιριστικών εργοστασίων της Ξάνθης, με πιο πρόσφατο αυτό της «ΣΕΒΑΘ», σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ, σχετίζονται άμεσα με τις μεθοδευόμενες εξελίξεις στο ιδιοκτησιακό τους καθεστώς, στην κατεύθυνση να περάσουν τα συνεταιριστικά εργοστάσια, εξ ολοκλήρου, στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου. Το ενδεχόμενο αυτό είναι σοβαρό, καθώς σύσσωμη η ΝΔ έχει διατυπώσει ξεκάθαρα τις προθέσεις της στο προεκλογικό της πρόγραμμα για απαλλαγή της ΑΤΕ από τις παραγωγικές της δραστηριότητες. Ηδη στον πρώτο χρόνο διακυβέρνησής της παρέδωσε τη «ΔΩΔΩΝΗ» στην ΑΤΕ, το ίδιο και τη «ΣΕΠΕΚ», μέσω της «ΕΛΒΙΖ ΑΕ» όπου η Τράπεζα κατέχει το 95%.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι το έδαφος για τις αλλαγές αυτές είχε προετοιμάσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις και με τις πλάτες των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ.

Οι αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των συνεταιριστικών εργοστασίων της χώρας (και των συνεταιρισμών) αποτελούν μέρος των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην αγροτική οικονομία, που ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση, που προωθούνται, την τελευταία εικοσαετία, με διαφορετικές ταχύτητες και μορφές και καταλήγουν σταθερά σε αγοραπωλησίες, αποκρατικοποιήσεις - ιδιωτικοποιήσεις. Στόχος η εκμετάλλευσή τους από το ιδιωτικό κεφάλαιο για την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία του στα πλαίσια της κούρσας ανταγωνισμού στον κλάδο των τροφίμων και ποτών.

Πρόκειται για την άλλη όψη της αντιαναπτυξιακής - αντιαγροτικής πολιτικής που υλοποιεί τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, που απαξιώνει τα συνεταιριστικά εργοστάσια και έχει καταστρέψει ένα μεγάλο κομμάτι της παραγωγικής βάσης της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλη ευθύνη καθώς χρησιμοποίησε τους συνεταιρισμούς οδηγώντας τους σε χρεοκοπία. Ως γνωστόν, για να απορροφήσει τους κραδασμούς από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η «στροφή» του προς την, τότε, ΕΟΚ, υποχρέωσε τις συνεταιριστικές οργανώσεις να αγοράζουν πάνω από τις ΕΟΚικές τιμές παρέμβασης στα αγροτικά προϊόντα χωρίς να καλύπτει το κράτος το έλλειμμα, όπως υπόσχονταν οι τότε ΠΑΣΟΚικές κυβερνήσεις, καταχρεώνοντας έτσι τις οργανώσεις.

Το 1984 με το νόμο 1541 για τους συνεταιρισμούς το ιδιωτικό κεφάλαιο αποχτάει το δικαίωμα να συμμετέχει στους συνεταιρισμούς σε ποσοστό 35%. Στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ με τις ρουσφετολογικές και πελατειακές του σχέσεις επέκτεινε τους συνεταιρισμούς χωρίς να τους στηρίζει. Ενώ οι χωρίς σχέδιο επενδύσεις, σε συνδυασμό με τα υψηλά επιτόκια και την αδυναμία των παραγωγών να ελέγξουν τους συνεταιρισμούς, φούσκωσαν τα χρέη τους.

Ακολούθως, με τη ρύθμιση χρεών στην ΑΤΕ, το 1995, με τον όρο ότι αν δεν ξεπληρώνονταν τα χρέη θα προχωρούσε σε δήμευση και εκποίηση της περιουσίας - κάτι που έγινε με τη συναίνεση της γαλαζοπράσινης πλειοψηφίας των συνδικαλιστικών ηγεσιών - τα οικονομικά προβλήματα οξύνθηκαν. Οι συνεταιρισμοί απαξιώθηκαν και ξεπουλήθηκαν αδύναμοι να επιβιώσουν στη ζούγκλα των μονοπωλίων.

Με τις ντιρεκτίβες και τις αποφάσεις της, στις αρχές της δεκαετίας του '90, η ΕΟΚ δε δέχεται να υπάρχει στα πλαίσια της ελεύθερης οικονομίας ΚΥΔΕΠ για συγκέντρωση και διάθεση της αγροτικής παραγωγής. Απαξιώνει, συνολικά, τις συνεταιριστικές οργανώσεις, καταργεί τις τιμές ασφαλείας στα αγροτικά προϊόντα αφήνοντας τους αγρότες στα χέρια των εμπορομεσαζόντων. Ενώ με τις αποφάσεις του ΠΟΕ καταργούνται οι δασμοί των εισαγομένων προϊόντων και τα εισαγόμενα καλύπτουν το 40-50% της ελληνικής αγοράς. Ετσι, στα πλαίσια της ΕΕ, προωθείται η διαδικασία ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και συγκέντρωσης της γης και παραγωγής στα χέρια λίγων ιδιωτικών αγροτικών επιχειρήσεων και μεγαλοαγροτών, με άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στα συνεταιριστικά εργοστάσια.

Οι εξελίξεις αυτές, όπως μας δείχνει η εμπειρία των τελευταίων χρόνων, έχουν προκαλέσει τον προβληματισμό, την ανησυχία και τον ξεσηκωμό των εργαζόμενων, αγροτών, κτηνοτρόφων. Κι αυτό εκφράστηκε και αγωνιστικά με χαρακτηριστικά αντίστασης στις αλλαγές αυτές, διατήρησης του συνεταιριστικού χαρακτήρα των παραγωγικών μονάδων. Και, σε κάποιες περιπτώσεις, με αγώνα με παλλαϊκά χαρακτηριστικά και προωθημένο διεκδικητικό πλαίσιο, όπως π.χ. με τις αγωνιστικές αντιδράσεις (με μετωπικά χαρακτηριστικά) για τη «ΔΩΔΩΝΗ» το φθινόπωρο του 2004.

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΘΡΑΚΗΣ
Καταδικάζονται σε μαρασμό για το ξεπούλημα

Την υποστήριξη του ΚΚΕ στα αιτήματα των εργαζομένων στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις της Θράκης εξέφρασε σε συνάντησή του με τους εκπροσώπους τους στην Ξάνθη ο Γ. Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Την υποστήριξη του ΚΚΕ στα αιτήματα των εργαζομένων στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις της Θράκης εξέφρασε σε συνάντησή του με τους εκπροσώπους τους στην Ξάνθη ο Γ. Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Σε δεινή κατάσταση έχουν περιέλθει τα «συνεταιριστικά» εργοστάσια της Θράκης εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής και των μεθοδεύσεων για το ξεπούλημά τους από την Αγροτική Τράπεζα, που ελέγχει ουσιαστικά το μετοχικό κεφάλαιο των επιχειρήσεων. Η λειτουργία των εργοστασίων αυτών, που αποτελούν βασική υποδομή για την περιοχή της Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης, μιας περιοχής κατ' εξοχήν αγροτικής, παρ' όλα αυτά, συμβάλει, σημαντικά, στη στήριξη της αγροτικής παραγωγής δίνοντας διέξοδο στη διάθεση των αγροτικών προϊόντων και τη συγκράτηση των τιμών παραγωγού. Ενώ εξασφαλίζουν την απασχόληση εργατικού δυναμικού στην περιοχή. Βεβαίως, σε άλλες πολιτικοοικονομικές συνθήκες, που θα ασκούνταν πραγματικά φιλολαϊκές και φιλοαγροτικές πολιτικές, θα μπορούσαν να αποτελούσαν βασικό μοχλό ανάπτυξης στην περιοχή. Πρόκειται για τα εργοστάσια ΣΕΒΑΘ, ΣΕΚΑΠ, ΣΕΠΕΚ και ΡΟΔΟΠΗ, γνωστά για την καλή ποιότητα των προϊόντων τους.

Σήμερα, η υπόθεση των «συνεταιριστικών» εργοστασίων της Ξάνθης περιπλέκεται λόγω της σύνθεσης του μετοχικού τους κεφαλαίου, όπου εμπλέκονται ακόμα και ανώνυμες εταιρίες και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η σύνθεση είναι τέτοια, που επιτρέπει να ελέγχονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και να χρησιμοποιούνται στα «πολιτικά παιχνίδια» τους. Οι όποιες αλλαγές στη μετοχική σύνθεση και σε ένα από αυτά οδηγούν σαν «ντόμινο» σε γενικότερες αλλαγές και στο ιδιοκτησιακό των άλλων εργοστασίων.

Από τις τελευταίες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΣΕΒΑΘ
Από τις τελευταίες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΣΕΒΑΘ
Συνειδητά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τις πολιτικές τους αποφάσεις έφεραν τις συνεταιριστικές οργανώσεις στη χρεοκοπία χρησιμοποιώντας την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας (ΑΤΕ). Που, έχοντας την πλειοψηφία στις διοικήσεις και την ευθύνη της χρηματοδότησης των συνεταιρισμών, μπορεί να ελέγχει, άμεσα, τις αποφάσεις. Ενώ, σήμερα, στο πλαίσιο της εξυγίανσης του χαρτοφυλακίου της, η Τράπεζα προωθεί, συνολικά, το ξεπούλημα των επιχειρήσεων.

Ειδικότερα, η ΣΕΒΑΘ, από φέτος, κάνει μεταποίηση τομάτας, ενώ αναλαμβάνει τη συσκευασία κηπευτικών, που θα τα παίρνει από εμπόρους. Παλιότερα έκανε μεταποίηση τομάτας και άλλων κηπευτικών (τουρσιά, πουρέ κλπ.) που τα έπαιρνε κατευθείαν από τους παραγωγούς της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας. Απορροφούσε το 80%, σχεδόν, της παραγωγής τους και «τραβούσε» κάποιες φορές τις τιμές των προϊόντων προς τα πάνω. Σημειώνεται ότι το απασχολούμενο προσωπικό, από 450 άτομα το 2002, έχει μειωθεί σε 146 μόνιμους και 200 εποχιακούς που εργάζονται τον Αύγουστο, Σεπτέμβρη και Οκτώβρη. Οσοι συνταξιοδοτήθηκαν, στο μεταξύ, δεν αναπληρώθηκαν.

Σήμερα η ΣΕΒΑΘ έχει οδηγηθεί σε δεινή οικονομική κατάσταση, με έλλειμμα 22 εκατομμύρια ευρώ, κατά πληροφορίες μας. Τα οικονομικά προβλήματα άρχισαν να φαίνονται από το 1990. Το 1994 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε μία ρύθμιση χρεών για 3 συνεταιριστικές οργανώσεις, μέσα σε αυτές και της ΣΕΒΑΘ. Η επιχείρηση, πρόσφατα, πήρε δάνειο 1,5 εκατομμύρια ευρώ από την ΑΤΕ, για να πληρώσει τα δεδουλευμένα του 2004 στους εργαζόμενους, ενώ περιμένει ακόμα 4,5 εκατομμύρια ευρώ, που της υποσχέθηκαν, για να αποπληρώσει χρέη της. Για το 2005 οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν το Γενάρη, ενώ Φλεβάρη και Μάρτη πήραν μόνο προκαταβολές.

Η άλλη επιχείρηση, η καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, θεωρείται το καλύτερο «φιλέτο» των «συνεταιριστικών» εργοστασίων. Επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ (2003) ακούγονταν σενάρια για αγορά της ΣΕΚΑΠ από τη ΦΙΛΙΠ ΜΟΡΙΣ. Το δάνειο των 2,5 δισ. δραχμών που έλαβε η επιχείρηση από την ΑΤΕ το 1993 έφθασε, ως χρέος, τα 18,5 δισ. δραχμές. Ετσι, όλα τα περιουσιακά της στοιχεία είναι υποθηκευμένα. Την ίδια στιγμή ο μηχανολογικός εξοπλισμός δεν επαρκεί πλέον για την επεξεργασία του καπνού, καθώς οι ανάγκες όλο και μεγαλώνουν. Ομως η ΑΤΕ δεν επιτρέπει να αγοραστούν οι μηχανές, που θα απέφεραν νέα κέρδη στη βιομηχανία.

Στη ΣΕΚΑΠ εργάζονται 450 μόνιμοι εργαζόμενοι. Με πρώτη ύλη εφοδιάζεται από την καπνεμπορική ΣΕΚΕ, η οποία αγοράζει καπνό από παραγωγούς απ' όλη την Ελλάδα. Στα εργοστάσια - αποθήκες της επιχείρησης, σε Ξάνθη και Θεσσαλονίκη, απασχολούνται, εποχικά, κοντά 1.000 εργαζόμενοι. Οι μόνιμοι είναι λιγότεροι από 100. Με το ξεκλήρισμα των καπνοπαραγωγών, τόσο οι ποσότητες καπνού που επεξεργάζονται όσο και οι εργαζόμενοι σε όσα καπνομάγαζα δεν κλείσανε, έχουν μειωθεί.

Η γαλακτοβιομηχανία ΡΟΔΟΠΗ γενικά δεν αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ομως και αυτή έχει μειώσει το προσωπικό της. Για παράδειγμα, το 1982 είχε 105 εργαζόμενους και σήμερα 83 μόνιμους και 15 με 20 εποχιακούς, που εργάζονται από το Μάρτη έως το Σεπτέμβρη (όσοι συνταξιοδοτήθηκαν δεν αναπληρώθηκαν). Το ενδεχόμενο ξεπουλήματος της ΡΟΔΟΠΗΣ ανησυχεί τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους κτηνοτρόφους, γιατί ξέρουν ότι αν πέσουν στα χέρια ιδιωτών, θα καταστραφούν.

Η λειτουργία της γαλακτοβιομηχανίας, που παράγει όλη την γκάμα γαλακτοκομικών προϊόντων, πέρα από τις θέσεις εργασίας, παίζει σημαντικό ρόλο στην επιβίωση των κτηνοτρόφων της περιοχής. Οπως η ΔΩΔΩΝΗ, στην Ηπειρο, συγκρατεί, σχετικά, τις τιμές του γάλακτος σε όλη την περιοχή της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας. Αντίθετα, η ιδιωτική εταιρία ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ, που δραστηριοποιείται στην περιοχή, συμπιέζει τις τιμές προς τα κάτω για τους παραγωγούς.

Παρόμοια κατάσταση αντιμετωπίζει και η κρεατοβιομηχανία ΣΕΠΕΚ. Αρχές της δεκαετίας του 1980 είχε 145 εργαζόμενους, ενώ ο αριθμός τους μειώθηκε στους 65, από τους οποίους οι 52 είναι αορίστου χρόνου και οι υπόλοιποι με συμβάσεις μερικών μηνών. Η μονάδα έχει καθετοποιημένη παραγωγή χοιρινού κρέατος, που διακινεί και εμπορεύεται από δικά της πρατήρια και αντιπροσώπους. Εχει δηλαδή χοιροστάσια (200 - 400 χοιρομητέρες), σφαγεία, κάνει τυποποίηση κρέατος και αλλαντοποιεία (42 είδη αλλαντικών). Το τελευταίο διάστημα παίρνει στα σφαγεία μοσχάρια, κατσίκια και αρνιά για το Πάσχα.

Τον Ιούνη του 2004 έγινε αλλαγή στη μετοχική της σύνθεση, με αγορά του πλειοψηφικού πακέτου (78%) από την ΕΛΒΙΖ ΑΕ (κατά 95% ανήκει στην ΑΤΕ), με πώληση στην ΕΛΒΙΖ του 23% που κατείχε η ΑΤΕ στη ΣΕΠΕΚ. Η ΑΤΕ δάνεισε με 3 εκατομμύρια ευρώ τη ΣΕΠΕΚ για εκσυγχρονισμό του εργοστασιακού εξοπλισμού. Η οικονομική κατάσταση του εργοστασίου μέχρι στιγμής παρουσιάζει φθίνουσα πορεία. Προφανής η σημασία της επιχείρησης σε όλη τη Θράκη και Ανατ. Μακεδονία, αφού δίνει μεροκάματο στους εργαζόμενους, στηρίζει τους αγρότες που προμηθεύουν με ζωοτροφές και τους παραγωγούς που σφάζουν, δίνοντας καλής ποιότητας κρέας.

KKE
Πρόταση ριζικής διεξόδου

Οπως υπογραμμίζει το ΚΚΕ, το ξεπούλημα των συνεταιριστικών εταιριών θα προκαλέσει αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα της περιοχής. Στην κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα η ΝΕ Ξάνθης του ΚΚΕ προτείνει μέτωπο πάλης εργατών - αγροτών για διατήρηση του συνεταιριστικού χαρακτήρα, με αίτημα να «μεταβιβαστούν οι μετοχές, που κατέχει η ΑΤΕ, δωρεάν στις Συνεταιριστικές Οργανώσεις, που είναι μέλη των συνεταιριστικών εταιριών». Ταυτόχρονα, επισημαίνει ότι, για να είναι βιώσιμες οι συνεταιριστικές οργανώσεις, οι αλλαγές αυτές πρέπει να συνοδεύονται από βαθύτερες αλλαγές σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Η εργατο-αγροτική συμμαχία θα αποτελέσει τη σπονδυλική στήλη του αγώνα για να στηρίξει και να διεκδικήσει την ανάπτυξη της μικρομεσαίας αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής με μοχλό τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα μικρομεσαίων αγροτών, εργαζομένων και όλου του λαού. Απαραίτητη κρίνεται και η κοινωνικοποίηση μεγάλων επιχειρήσεων, π.χ. ΔΕΛΤΑ, ώστε να δημιουργηθούν, συνολικά, οι συνθήκες που θα επιτρέψουν η ανάπτυξη να γίνεται με μοχλό τον παραγωγικό συνεταιρισμό. Η ΝΕ Ξάνθης του ΚΚΕ καλεί τους μικρομεσαίους αγρότες, εργαζόμενους και επαγγελματίες της περιοχής να ενισχύσουν αποφασιστικά τον αγώνα τους για να ανοίξει ο δρόμος ανατροπής αυτής της πολιτικής, να μπουν τα θεμέλια για τη λαϊκή εξουσία, το Σοσιαλισμό.

Ο παραγωγικός συνεταιρισμός

Στον αντίποδα της μεγάλης καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης, που υιοθετούν τ' άλλα κόμματα, το ΚΚΕ προτείνει τον παραγωγικό συνεταιρισμό, που μπορεί ν' αποτελέσει τον πυρήνα της ανάπτυξης της γεωργίας με ειδικά μέτρα στήριξης από το κράτος. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός μπορεί να επιβιώσει μόνο με Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία. Δε θα έχει καμία σχέση με τον σημερινό συνεταιρισμό και τις Ομάδες Παραγωγών, που κινούνται στα πλαίσια της καπιταλιστικής παραγωγής και αγοράς και χρησιμοποιούνται για το «πέρασμα» της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης.

Ως προς τη συγκρότηση και λειτουργία του παραγωγικού συνεταιρισμού επισημαίνεται ότι: Συγκροτείται σε εθελοντική βάση, με τη συνένωση μικρών και μεσαίων αγροτών, οι οποίοι προσφέρουν γη και κεφάλαιο σ' όλες τις φάσεις της παραγωγής, από την καλλιεργητική φροντίδα, την παραγωγή ζώων και την προμήθεια γεωργικών εφοδίων, μέχρι τη συσκευασία, τυποποίηση, μεταποίηση και εμπορία της αγροτικής παραγωγής. Ενώ οι συνεταίροι αμείβονται με βάση την εργασία που προσφέρουν και τη γη. Διοικείται δημοκρατικά και με διαφάνεια και ελέγχεται για όλες τις δραστηριότητές του από τους συνεταίρους, αλλά και από το κράτος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ