Πήγε στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Συντάγματος και επιχείρησε να «συνταιριάξει» τις διεκδικήσεις των συγκεντρωμένων (κατώτατο μεροκάματο 1.200 ευρώ, κατώτατη σύνταξη 960 ευρώ, κλπ.) με τον σύγχρονο καπιταλισμό, τους νόμους της αγοράς και την ανταγωνιστικότητα. Και, βέβαια, έβγαλε το μόνο συμπέρασμα, που μπορούσε να βγει: Καταστροφή. Αυτά γράφει ο Αντ. Καρκαγιάννης στη χτεσινή «Καθημερινή».

Τον καταλαβαίνουμε. Αλλωστε, το ίδιο, ουσιαστικά, λέμε κι εμείς. Ούτε θέλει, ούτε μπορεί ο σύγχρονος καπιταλισμός να ικανοποιήσει στοιχειωδώς τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Ο καπιταλισμός δε γίνεται ανθρώπινος. Οχι γιατί δεν υπάρχει ο αντίστοιχος πλούτος, όπως αφήνει να εννοηθεί ο Αντ. Καρκαγιάννης. Ο αναγκαίος πλούτος υπάρχει και μπορεί να αυξηθεί πολύ περισσότερο, όταν - για παράδειγμα - εργαστεί το μισό και πλέον εκατομμύριο των επίσημων ανέργων ή οι πολύ περισσότεροι επιθυμούντες να εργαστούν (π.χ., γυναίκες, νέοι, κλπ.). Θυμίζουμε στον Αντ. Καρκαγιάννη ότι το 2000 η ΓΣΕΕ, έχοντας την ίδια πλειοψηφία με σήμερα, είχε δώσει στη δημοσιότητα μια έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ ΓΣΕΕ), σύμφωνα με την οποία το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού απολάμβανε περισσότερο μέρος του παραγόμενου πλούτου απ' αυτό που απολάμβανε το φτωχότερο 50% του συνολικού πληθυσμού. Από τότε, τα πράγματα έγιναν ακόμη καλύτερα, αλλά μόνο για το 10%...

Πέρα από τα προηγούμενα, όμως, ο Αντ. Καρκαγιάννης επιχειρεί να «νουθετήσει» τις ταξικές δυνάμεις και κλείνει το σημείωμά του, ως εξής: «Η κοινωνία σήμερα ένα κεντρικό αίτημα διατυπώνει με χίλιους τρόπους: "Δουλιά και όχι ανεργία", περισσότερη και όχι λιγότερη δουλιά. Με κάθε τρόπο, με όλους τους τρόπους και με κάθε θυσία. Ολα τα άλλα είναι για τα πρωτομαγιάτικα πανηγύρια...».

Αφήνοντας κατά μέρος το απαξιωτικό ύφος, θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής: Πρώτον, δεν είναι ο πλέον κατάλληλος -τουλάχιστον - για να εκπροσωπεί την κοινωνία και ιδιαίτερα τα λαϊκά στρώματα. Πόσο μάλλον, που ακόμη και οι δημοσκοπήσεις αναδείχνουν στην πρώτη θέση τα ζητήματα της οικονομίας (ακρίβεια, φτώχεια, χαμηλά μεροκάματα, απαράδεκτες συντάξεις κλπ.). Δεύτερον, το οξύτατο σήμερα πρόβλημα της πολύμορφης ανεργίας (φανερή, κρυφή, μερική απασχόληση-ανεργία κλπ.) οδηγεί και πάλι στον σύγχρονο καπιταλισμό. Ο τελευταίος, ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει δουλιά σε όλους. Ας το σκεφθεί λίγο ο κ. Καρκαγιάννης και σχετικά εύκολα θα βρει, ότι στην υποθετική περίπτωση που το έκανε, θα σήμαινε και πάλι την αυτοκαταστροφή του. Τρίτον, το «δουλιά με κάθε τρόπο, με όλους τους τρόπους και με κάθε θυσία», μπορεί να βολεύει τους κεφαλαιοκράτες, αλλά ταιριάζει στον Μεσαίωνα ή και ακόμη παραπίσω. Πάντως, όχι στον 21ο αιώνα. Και τέταρτον, το κρίσιμο σήμερα ερώτημα είναι «ανάπτυξη για ποιόν, για το λαό ή την πλουτοκρατία και τα κέρδη της». Η απάντηση σ' αυτό δίνει τις απαντήσεις και στα υπόλοιπα ερωτήματά του.

Την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, παρουσίασε ως κεντρική ομιλήτρια της προχτεσινής πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, χτες το μεσημέρι, το ειδησεογραφικό δελτίο του ΜΕΓΚΑ. Πάλι καλά, ίσως, πείτε. Εδώ, κάποιοι άλλοι, δεν ...κατάφεραν ούτε καν να «δουν» την απεργιακή συγκέντρωση και πορεία χιλιάδων εργαζομένων της Αθήνας...