Την παραμονή του γιορτασμού της Πρωτομαγιάς, ο συνδικαλισμός της ταξικής υποταγής και του κοινωνικού εταιρισμού - με πρωτοβουλία της ΠΑΣΚΕ και με τη χρησιμοποίηση των πλειοψηφιών στις διοικήσεις της τοπικής ΕΛΜΕ και του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών - αποφάσισε, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, τη διοργάνωση ξεχωριστής εκδήλωσης στη Λάρισα. Βεβαίως, στη συγκέντρωσή τους στην πλατεία Ταχυδρομείου παραβρέθηκαν μερικές δεκάδες «παραγόντων» και «επισήμων», ενώ χιλιάδες αγωνιστές ήταν στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργάνωσαν το ΠΑΜΕ και το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Το γεγονός, βέβαια, δεν έχει μόνον τοπική σημασία, καθώς φανερώνει τον πανικό των εργατοπατέρων, μπροστά στην αυξανόμενη συνεχώς απήχηση και επιρροή των τοπικών ταξικών δυνάμεων. Πρώτα και κύρια αποκαλύπτει, ότι τα πολλά και μεγάλα λόγια περί «ενότητας του συνδικαλιστικού κινήματος», που βγαίνουν από τα χείλη των συμβιβασμένων ηγεσιών, δεν απηχούν τις πραγματικές θέσεις και επιδιώξεις τους, αλλά στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και στον εγκλωβισμό τους στο δρόμο της ταξικής συναίνεσης και υποταγής. Γι' αυτή την «ενότητα» κόπτονται...