Στις 12 Απρίλη, στις 11.40 π.μ., δυο πύραυλοι χτύπησαν τη γέφυρα «Σεράγεβο» στον ποταμό Γιούρνα Μοράβα, στο δρόμο μεταξύ Λέσκοβατς και Βράνιε. Αλλοι δύο χτύπησαν την κοντινή σιδηροδρομική γέφυρα, στην περιοχή της πόλης Γκρουντέλιτσα. Εκείνη την ώρα διέσχιζε τη γέφυρα αμαξοστοιχία, που έκανε το δρομολόγιο Βελιγράδι - Ριστόβατς. Το τρένο χτυπήθηκε. Από τα τέσσερα βαγόνια, τα δύο καταστράφηκαν ολοσχερώς και τα άλλα δύο έπαθαν μεγάλες ζημιές. Νεκροί 17 (ανάμεσά τους ένα 6χρονο αγοράκι). Τραυματίες 16 (ανάμεσά τους ένα 10χρονο κοριτσάκι).

Ο συνταξιούχος Πέταρ Μιχαήλοβιτς θυμάται: «Οταν ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί στο Βελιγράδι, αποφάσισα να φύγω από την πρωτεύουσα και να πάω στο χωριό μου. Ταξίδευα με αυτό το τρένο. Ακουσα μια δυνατή έκρηξη. Μέσα από ένα σύννεφο σκόνης αντίκρισα το χάος. Από το βαγόνι μου είχε μείνει μόνο ο σκελετός. Με τη βοήθεια ενός νεαρού συνεπιβάτη, βγήκα από τα συντρίμμια. Τα τρία βαγόνια φλέγονταν».

Ο μηχανοδηγός Γκόραν Μίκιτς: «Η μηχανή και το πρώτο βαγόνι είχαν περάσει τη γέφυρα. Πάνω της ήταν τα άλλα τρία. Μια δυνατή έκρηξη έκοψε το τρένο στα δύο. Επεσα από τη μηχανή και είδα άλλον έναν πύραυλο να χτυπά ανάμεσα στο δεύτερο και το τρίτο βαγόνι. Το δεύτερο βαγόνι "εξαφανίστηκε". Ηταν τρομακτικό».

Ο εργάτης Μίλαν Σιμόνοβιτς: «Ακουσα μια τρομακτικά δυνατή έκρηξη. Κομμάτια από γυαλί "πετούσαν" στο βαγόνι, χτυπώντας μας στο πρόσωπο και τα άλλα ακάλυπτα μέρη των σωμάτων μας. Με το αδελφό μου βγήκαμε από το βαγόνι. Ακουσα τη δεύτερη έκρηξη. Αρχισαν να βγαίνουν και οι υπόλοιποι τραυματισμένοι επιβάτες. Η φωτιά "κατάπινε" δυο βαγόνια». Και οι τρεις προαναφερόμενοι τραυματίστηκαν.

Το σπίτι του εργάτη Μπόρα Κόστιτς βρίσκεται κοντά στις δυο γέφυρες. «Με τη γυναίκα και το μεγαλύτερο γιο μου καθόμασταν στην κουζίνα, όταν ακούστηκε ο θόρυβος από αεροπλάνο. Ακούστηκε μια τρομερή έκρηξη και ένας πύραυλος έπληξε το τρένο. Τα παράθυρα του σπιτιού μου έσπασαν. Η δόνηση μας πέταξε κάτω. Η γυναίκα μου τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Εγώ και ο γιος μου τραυματιστήκαμε ελαφρύτερα.

Βγήκαμε από το σπίτι. Κοιτώντας προς το τρένο, είδα ότι τέσσερις ή πέντε άνθρωποι έπεφταν από τα βαγόνια στο ποτάμι, από ύψος δέκα μέτρων. Δεν πηδούσαν. Τινάζονταν ανεξέλεγκτα και υποθέτω ότι η ισχύς της έκρηξης τους πέταξε έξω. Ο δεύτερος πύραυλος χτύπησε το τρένο και η φωτιά φούντωσε. Μικρά μεταλλικά κομμάτια, θραύσματα από το βλήμα, κομμάτια ανθρώπινου ιστού, ανθρώπινα μέλη "πετούσαν" πάνω από όλο το μέρος.

Είμαι 48 χρονών. Εζησα όλη μου τη ζωή δίπλα στις δυο γέφυρες. Δεν υπήρξαν ποτέ στρατιωτικές εγκαταστάσεις κοντά τους. Ούτε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ούτε καν αντιαεροπορική δραστηριότητα. Μόνο ένα οπλισμένο μέλος της Πολιτοφυλακής, που φρουρούσε τις γέφυρες για να μην ναρκοθετηθούν από τρομοκράτες».

Στις 3 Απρίλη, στις 7.50 μ.μ., τρία βλήματα καταστρέφουν τη «Γέφυρα της Ελευθερίας» στο Νόβι Σαντ. Οκτώ τραυματισμένοι. Ενας από τους διερχόμενους, ο Ζβόνιμιρ Μπρέβερ, αφηγείται: «Ημουν με το ποδήλατο στη γέφυρα, πηγαίνοντας από το Νόβι Σαντ στη Σρέμσκα Καμένιτσα. Είδα ένα μαύρο αντικείμενο στον αέρα. Νόμιζα ότι ήταν αεροπλάνο σε χαμηλή πτήση. Ηταν πύραυλος. Ακολούθησε μια τρομερή έκρηξη και η γέφυρα άρχισε να καταρρέει στο νερό. Μαζί και εγώ με το ποδήλατο. Κατάφερα να κρατηθώ και παρά τους πόνους (είχα σπάσει το σαγόνι και τα δόντια), να συρθώ προς το κομμάτι της γέφυρας που στεκόταν ακόμα στη θέση του και που "έβλεπε" προς το Νόβι Σαντ. Πήδησα από τη γέφυρα και έσπασα το δεξί πόδι. Ενας περαστικός με έβαλε στο αμάξι του και με μετέφερε στο νοσοκομείο».

Στις 30 Μάη στη 1.05 μ.μ. και τη 1.15 μ.μ., η γέφυρα στο ποτάμι Βελίκα Μοράβα, στο Βαρβάριν, καταστράφηκε από τρία βλήματα. Εκείνη τη μέρα λειτουργούσε λαϊκή αγορά κοντά στη γέφυρα, με 2.000 ανθρώπους. Εννέα νεκροί και 32 τραυματίες. Ανάμεσα στους νεκρούς και η 15χρονη Σάνια Μιλένκοβιτς. Αριστούχος στις σπουδές της, είχε διακρίσεις σε διαγωνισμούς μαθηματικών και συμμετείχε σε Ολυμπιάδα Χημικών, πετυχαίνοντας πολύ μεγάλο σκορ (87/100). Λίγους μήνες πριν το χαμό της, είχε εγγραφεί στο Λύκειο Μαθηματικών του Βελιγραδίου. Είχε θέσει υποψηφιότητα για την Ολυμπιακή Ομάδα Μαθηματικών.

Ο πατέρας της, Ζόραν Μιλένκοβιτς: «Ελπίδα και φιλοδοξία της ήταν να ασχοληθεί με την επιστημονική δουλιά. Τα ΝΑΤΟικά βομβαρδιστικά διέκοψαν τις φιλοδοξίες της. Σκότωσαν ένα παιδί, πηγή ευγένειας, ενεργητικότητας και γνώσης. Οσοι τη γνώριζαν καλά, είπαν πολλά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης γι' αυτήν ως φίλη και μαθήτρια. Προσφέρουμε αυτές τις πληροφορίες, σε όσους βομβαρδίζουν γέφυρες - ενσαρκώσεις της ζωής - με άνομους σκοπούς και εξοντώνουν ανθρώπους σε αυτές τις γέφυρες».

Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία δεν είναι άσχετη με τους ευρύτερους σχεδιασμούς των μεγάλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για ολόκληρη τη Βαλκανική, τη Νοτιανατολική Μεσόγειο και τους δρόμους του πετρελαίου προς τον Καύκασο. Μια συζήτηση με το Θανάση Παφίλη, γενικό γραμματέα της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη είναι ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική:

- Εχει περάσει περίπου ένας χρόνος από τη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία. Ποιες, εκτιμάτε, ότι θα είναι οι επόμενες κινήσεις των ΝΑΤΟικών στην περιοχή;

- Οι επόμενες κινήσεις έχουν προσδιοριστεί εδώ και καιρό και από το ΝΑΤΟ με το Σύμφωνο Σταθερότητας, που είχε υπογραφεί παλαιότερα. Αλλά και όπως αυτό επαναβεβαιώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής των 15 ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο Ελσίνκι. Στη Φινλανδία, στο πλαίσιο του Συμφώνου, οι 15 επαναβεβαίωσαν τις αποφάσεις τους να ενισχύσουν την αντιπολίτευση στη Σερβία και να συμβάλλουν στη λεγόμενη «κατοχύρωση των δημοκρατικών διαδικασιών». Αποφάσεις που ισοδυναμούν με τη με κάθε τρόπο προσπάθεια ανατροπής μιας εκλεγμένης κυβέρνησης. Που ισοδυναμούν με την εφαρμογή του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις παντού και πάντοτε. Οποτε και όπου συμφέρει τους ΝΑΤΟικούς.

- Αυτές οι αποφάσεις, πρακτικά, πού οδηγούν;

- Σε πρώτη φάση, οδηγούν σε απόσχιση του Μαυροβουνίου, παραπέρα διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων, υπό την επιρροή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Συγκεκριμένες κινήσεις που έχουν γίνει, δείχνουν και για τη Βαλκανική και για την Τσετσενία, ότι το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται να ελέγξει τα πετρέλαια της ευρύτερης περιοχής και τους δρόμους διοχέτευσής τους στη Δύση.

Αυτοί είναι και οι άμεσοι στόχοι του ΝΑΤΟ και γίνονται ορατοί, καθημερινά, από όλο και περισσότερο κόσμο. Κανείς δεν μπορεί ακόμα να συγκεκριμενοποιήσει ακριβώς τους μακροπρόθεσμους στόχους της «Συμμαχίας». Ομως σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται σίγουρα σχεδιασμοί για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Για την ώρα, είναι σίγουρο πως και με το Σύμφωνο Σταθερότητας και με το Ελσίνκι προωθείται η υποδούλωση των λαών στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Είναι σίγουρο ότι παρά την προσωρινή διανομή των αγορών, η αναδιανομή τους ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις ξανάρχισε, με ό,τι αυτή συνεπάγεται.

- Θα υπάρξει τιμωρία για τους εγκληματίες της «Νέας Τάξης»;

- Είναι βέβαιο ότι όσο περνά ο καιρός συνεχώς αποκαλύπτονται τα τερατουργήματα των ΝΑΤΟικών στη Γιουγκοσλαβία. Το αφιέρωμα του «Ριζοσπάστη», αυτές τις μέρες, στη «Λευκή Βίβλο» της Γιουγκοσλαβίας, ήταν μια χαρακτηριστική περίπτωση. Αυτές οι αποκαλύψεις, καταδικάζουν τους ΝΑΤΟικούς στη συνείδηση των λαών. Καταδικάζονται ακόμα και στη συνείδηση ανθρώπων που είχαν παγιδευτεί στα πλοκάμια της ΝΑΤΟικής προπαγάνδας και αρχικά δικαιολόγησαν την ιμπεριαλιστική επέμβαση. Ακόμα και αυτοί, οι άλλοτε παρασυρμένοι, βλέποντας την αλήθεια για τις ΝΑΤΟικές θηριωδίες, αναζητούν δρόμους αντίστασης. Αναζητούν διέξοδο στον αγώνα κατά των νεοβαρβάρων.

- Στη διάρκεια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, αναπτύχθηκε και πάλι ένα πλατύ φιλειρηνικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Ποιες οι προοπτικές αυτού του κινήματος; Υπάρχει συνέχεια;

- Η συνέχεια έχει ήδη δοθεί. Πολλοί πίστευαν ότι το κίνημα θα «ξεφούσκωνε» με το πέρας του πολέμου. Φάνηκε ότι το κίνημα είναι εδώ. Φάνηκε με τις μαζικές και πολύμορφες εκδηλώσεις, ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον το Νοέμβρη. Στην Ελλάδα, είχαμε την τύχη να δούμε την ανάπτυξη μαζικότερων και δυναμικότερων αγώνων κατά των ιμπεριαλιστών. Επίσης ευτύχημα είναι και το γεγονός ότι η πάλη για την ειρήνη αναπτύσσεται πλέον και σε άλλες χώρες. Οτι επηρέασε θετικά - όπως προείπαμε - και ανθρώπους που είχαν διάφορες αυταπάτες, για τον πραγματικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σύμφωνα με τις γιουγκοσλαβικές αρχές, οι ΝΑΤΟικοί κατέστρεψαν ή προκάλεσαν φθορές σε σχολεία, ωδεία, κολέγια, τεχνικές, επαγγελματικές και πανεπιστημιακές σχολές και άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα στις ακόλουθες περιοχές:

Περιφέρεια Βελιγραδίου. Δήμος Κουκαρίτσα 10 εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δήμος Ρακόβιτσα 12. Δήμος Βόρντοβατς 10. Δήμος Ζεμούμ 6. Δήμος Σάβσκι Βένατς 9. Δήμος Ζβεζντάρα 1. Δήμος Παλιλούλα 3. Δήμος Νόβι Μπέογκραντ 8. Δήμος Ομπρένοβατς 1. Δήμος Σόποτ 2. Συνολικά για την Περιφέρεια, καταγράφηκαν καταστροφές σε 62 εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Περιφέρεια Μπορ. Δήμος Μπορ 6. Περιφέρεια Γιαμπλάνιτσα. Δήμος Λέσκοβατς 32. Περιφέρεια Νισάβα. Δήμος Νις 29. Δήμος Αλέκσινατς 7. Σύνολο 36.

Περιφέρεια Πσίνια. Δήμος Βράνιε 12. Δήμος Σουρντούλιτσα 3. Δήμος Μπουγιάνοβατς 2. Δήμος Βλαντίτσιν Χαν 3. Δήμος Πρέσεβο 1. Σύνολο 21.

Περιφέρεια Ράσκα. Δήμος Κράλιεβο 4. Δήμος Ράσκα 7. Δήμος Νόβι Παζάρ 2. Σύνολο 13. Περιφέρεια Μοραβίτσα. Δήμος Τσάτσακ 5. Δήμος Λούκανι 5. Δήμος Ιβάνιτσα 1. Σύνολο 11.Περιφέρεια Ρασίνα. Δήμος Κρούσεβατς 2. Δήμος Τρστένικ 3. Σύνολο 5.

Περιφέρεια Μπράνιτσεβο. Δήμος Ποζάρεβατς 2. Περιφέρεια Δούναβη. Δήμος Σμεντέρεβο 4. Περιφέρεια Σουμαντίγια. Δήμος Κραγκουγιέβατς 21. Δήμος Κνιτς 1. Σύνολο 22. Περιφέρεια Κολουμπάρα. Δήμος Βάλιεβο 8. Περιφέρεια Μάτσβα. Δήμος Σάμπατς 1.

Περιφέρεια Πομοράβλιε. Δήμος Τσούπριγια 6. Περιφέρεια Τόπλιτσα. Δήμος Πρόκουπλιε 5. Δήμος Κουρσουμλίγια 4. Σύνολο 9. Περιφέρεια Ζάγιετσαρ. Δήμος Μπόλιεβατς 1. Περιφέρεια Ζλάτιμπορ. Δήμος Τσαγιετίνα 1. Δήμος Νόβα Βάρος 2. Δήμος Κόσγιεριτς 1. Σύνολο 4.

Περιφέρεια Νότιας Μπάτσκα. Δήμος Νόβι Σαντ 33. Περιφέρεια Δυτικής Μπάτσκα. Δήμος Σόμπορ 8. Δήμος Κούλα 1. Σύνολο 9. Περιφέρεια Νότιου Μπάνατ. Δήμος Πάντσεβο 4.Σύνολο εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που χτυπήθηκαν, 295.