- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στοιχεία για το πόσο φτηνά πουλάνε οι παραγωγοί και πόσο ακριβά αγοράζουν οι καταναλωτές έδωσε χτες στη δημοσιότητα η διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ. Τώρα πώς και το θυμήθηκε αυτό, είναι ένα άλλο θέμα...
Σύμφωνα με τα στοιχεία ομάδας εργασίας της ΠΑΣΕΓΕΣ, η διαφορά τιμής παραγωγού και τιμής καταναλωτή είναι: 355% στις πατάτες, 184% στις ντομάτες, 95% στο λάδι, 860% στο μαλακό σιτάρι, 530% στο ρύζι και 400% στο αγελαδινό γάλα. Κι αφού γίνονται κάτι γλυκανάλατες επισημάνσεις για το πρόβλημα αυτό στο σχετικό δελτίο Τύπου, αντί για κάποιες συγκεκριμένες σοβαρές προτάσεις ανακοινώνεται τούτο: «Η ΠΑΣΕΓΕΣ επιδιώκει τη συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και με μη κυβερνητικές οργανώσεις, προκειμένου να συγκροτηθούν και εκπαιδευτούν ομάδες καταναλωτών ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζουν τι αγοράζουν και να προσδιορίζουν την ελληνική ταυτότητα».
Ετσι δηλαδή θα προστατέψουν τους παραγωγούς και τους καταναλωτές αυτοί που οδήγησαν το συνεταιριστικό κίνημα στη διάλυση και την ανυποληψία και επιτρέπουν στα κερδοσκοπικά συμφέροντα να αλωνίζουν; Τι έγινε, μπας και έβαλαν κανένα ακριβό «πρόγραμμα» στο μάτι, οι πρασινογάλαζοι διοικούντες της ΠΑΣΕΓΕΣ;..
Οι σφοδρές χαλαζοπτώσεις των τελευταίων ημερών, σε συνδυασμό με τις ισχυρές βροχοπτώσεις, προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές στις αγροτικές καλλιέργειες πολλών περιοχών της χώρας. Χιλιάδες παραγωγοί στους νομούς της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, της Στερεάς, της Ηπείρου, της Πελοποννήσου βρίσκονται σε απόγνωση, βλέποντας τα χωράφια τους «ισοπεδωμένα» από χαλάζι και «πνιγμένα» από τη βροχή κι αναλογιζόμενοι πως δε θα 'χουν σοδειά και θα μείνουν χωρίς εισόδημα. Τα χτυπήματα του καιρού έρχονται να προστεθούν στα πλήγματα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, η οποία αφαιρεί, συνεχώς, εισόδημα από τους μικρομεσαίους αγρότες, οδηγώντας τους στο ξεκλήρισμα και στη φτώχεια.
Οι χαλαζόπληκτοι στρέφονται στον ΕΛΓΑ, στον οποίο πληρώνουν για την ασφάλιση των καλλιεργειών τους, ζητώντας έγκαιρη και δίκαιη αποζημίωση και, ταυτόχρονα, διαμαρτύρονται, γιατί τα πολυδιαφημισμένα αντιχαλαζικά συστήματα δε λειτουργούν, με αποτελέσματα τα χωράφια να βρίσκονται «στο έλεος του καιρού».
Ομως, ο ΕΛΓΑ, ούτε και σ' αυτήν την περίπτωση, φαίνεται διατεθειμένος να βοηθήσει, ουσιαστικά, τους πληγέντες, παρά τους ισχυρισμούς του νέου διοικητή του, Ν. Κατσαρού, πως «έπαψε να είναι αργός και τσιγκούνης». Επομένως, οι αγρότες χρειάζεται να εντείνουν τον αγώνα για να αναγκάσουν την κυβέρνηση να δώσει λύση στο πρόβλημά τους.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Και, βέβαια, οι τάσεις αυτές δεν υπάρχουν μόνο στη Γαλλία και την Ολλανδία. Το ίδιο συμβαίνει και στις άλλες χώρες, όπως και στη δική μας. Μπορεί, στην Ελλάδα να μη γίνεται δημοψήφισμα και η ελληνική Βουλή να υπερψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία (ΝΔ + ΠΑΣΟΚ) το «ευρωσύνταγμα», αλλά το «όχι» υπερτερεί μέσα στο λαό, όπως φανερώνουν οι σχετικές δημοσκοπήσεις. Βέβαια, αυτό δε φτάνει. Εύστοχα, η προχτεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ καλούσε τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία «να κάνουν, με την ενιαία πάλη τους, αυτό που η κυβέρνηση τούς απαγόρευσε».
Πάντως, όποιος επιχειρήσει μια περισσότερο αναλυτική και σε βάθος ανάλυση των τελευταίων εξελίξεων στη Γαλλία και την Ολλανδία, θα επιβεβαιώσει τις σχετικές εκτιμήσεις του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ (Φλεβάρης 2005). Στην απόφαση «για την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα» (σελίδα 11) σημειώνονται και τα εξής:
«Τα τελευταία χρόνια, εμφανίζεται πιο σαφής αμφισβήτηση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ και των άλλων ιμπεριαλιστικών ενώσεων, προβάλλονται συνθήματα κατά των μονόδρομων και αιτήματα για γενικότερη κοινωνική αλλαγή. Τέτοιες τάσεις εμφανίζονται και στην Ευρώπη, στα δημοψηφίσματα και τις πρόσφατες ευρωεκλογές.
Η ανάπτυξη των κινημάτων απηχεί, κατά μεγάλο μέρος τους, ένα πνεύμα αφύπνισης που ακόμα όμως δεν έχει κατακτημένη ανοδική πορεία και δυναμική. Απέχει πολύ από την ανάγκη να εκφράσει μια συνολική εναλλακτική πολιτική πρόταση, με όρους σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο».
Οπως και τότε επί ΠΑΣΟΚ, έτσι και σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει, χρησιμοποιώντας ακόμα και τα ίδια επιχειρήματα, να διασπάσει τους εργαζόμενους για να περάσει την πολιτική της. Θέλει να μεταφέρει τη σύγκρουση μέσα στην εργατική τάξη, υπονοώντας ότι για την κακή κατάσταση των εργαζομένων ευθύνονται κάποιοι «προνομιούχοι» εργαζόμενοι, που παίρνουν μεγαλύτερους μισθούς και έχουν «προκλητικά» προνόμια σε σχέση με τη μεγάλη πλειοψηφία!!!
Στο πλαίσιο αυτής της τακτικής, η κυβερνητική πρακτική και προπαγάνδα κινούνται στη γραμμή του «διαίρει και βασίλευε». Η διαίρεση, σε άλλες περιπτώσεις γίνεται μεταξύ των «παλιών» και των «νέων», σε άλλες μεταξύ «υψηλόμισθων» και «χαμηλόμισθων». Ο σκοπός, είτε έτσι - είτε αλλιώς, είναι ίδιος: Να χάσουν οι εργαζόμενοι το στόχο τους, που είναι η πολιτική της κυβέρνησης και των εργοδοτών και να στραφούν σε μια μεταξύ τους αντιπαράθεση.
Ετσι, ελπίζει η κυβέρνηση ότι οι εργαζόμενοι, που αντιμετωπίζουν την ακρίβεια, την ανεργία, την υπονόμευση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τις συνέπειες από την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, δε θα στραφούν κατά των προκλητικών υπερκερδών του κεφαλαίου, αλλά κατά των συναδέλφων τους.
Η εργατική τάξη πρέπει να απαντήσει σ' αυτήν την πρόκληση, ενισχύοντας την ενότητά της, την ταξική της προοπτική, την πάλη της κατά του κεφαλαίου και της κυβερνητικής πολιτικής, διεκδικώντας αυτά που της ανήκουν, αυτά που δικαιούται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της.
