Φουσκώνει η δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων στην εφαρμοζόμενη πολιτική που στηρίζεται από τα κόμματα του δικομματισμού, χωρίς ωστόσο αυτό να «αντανακλάται» και σε πολιτικές μετακινήσεις και αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.
Σύμφωνα με το βαρόμετρο του «Σκάι» και της VPRC που διενεργήθηκε στις 12-13 Σεπτέμβρη, λίγες ημέρες μετά την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, επτά στους δέκα (ποσοστό 71%) από τους ερωτηθέντες δηλώνουν ευθέως ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από τον τρόπο που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα προβλήματα της χώρας, έναντι μόλις 26% που δηλώνουν ικανοποιημένοι. Ακόμα χειρότερη είναι η εικόνα για τη λειτουργία της αντιπολίτευσης, καθώς 83% δηλώνει δυσαρεστημένο και μόνο το 11% δηλώνει ικανοποιημένο.
Σε ό,τι αφορά στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, 51% έχει αρνητική εικόνα και 37% θετική (τα αντίστοιχα ποσοστά τον περασμένο Ιούνη ήταν 44% αρνητική και 34% θετική). Παράλληλα, το 59% πιστεύει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα στην οικονομία, καθώς αυτή αποφασίζεται από την ΕΕ, 30% διαφωνεί, ενώ 11% ούτε συμφωνεί, ούτε διαφωνεί.
Αρνητική εντύπωση προκάλεσε η ομιλία του Κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ, καθώς το 37% δήλωσε ότι η εικόνα που αποκόμισε από την ομιλία του πρωθυπουργού ήταν «μάλλον αρνητική» έναντι 25% που απάντησε «μάλλον θετική».
Στο ερώτημα «εάν η κυβέρνηση έχει ολοκληρωμένο σχέδιο μεταρρυθμίσεων», 44% απαντά ότι μάλλον δεν έχει, ενώ 36% ότι μάλλον έχει (τον Ιούλιο του 2005 οι απαντήσεις στο ίδιο ερώτημα ήταν 47% μάλλον όχι, 32% μάλλον ναι). Παράλληλα, 54% τάσσεται υπέρ της εφαρμογής του καθεστώτος του ιδιωτικού τομέα στις ΔΕΚΟ, έναντι 27% που επιθυμεί οι ΔΕΚΟ να παραμείνουν με το καθεστώς του Δημοσίου.
Η ΝΔ διατηρεί μεγάλο προβάδισμα στη λεγόμενη παράσταση νίκης, καθώς το 61% πιστεύει ότι θα κέρδιζε τις εκλογές αν γίνονταν τώρα, ενώ μόλις 14% πιστεύει ότι θα τις κέρδιζε το ΠΑΣΟΚ. Κάμψη παρουσιάζει η δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων. Το 57% έχει θετική γνώμη για τον Κ. Καραμανλή και 34% αρνητική, ενώ τον περασμένο Μάη τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 69% και 26%. Για τον Γ. Παπανδρέου: 49% θετική, 39% αρνητική (Μάιος: 54% - 39%).
Υπάρχει πάντα η ανάγκη το Κομμουνιστικό Κόμμα να γυρίζει πίσω στα ιστορικά δεδομένα και να πλουτίζει τα ιδεολογικά και πολιτικά του συμπεράσματα. Αυτό ακριβώς επιδιώκεται από αυτή τη συλλογή κειμένων.
Στα μεταπολεμικά χρόνια δύο φορές επιχειρήθηκε να διαχυθεί το ΚΚΕ σε κάποιο άλλο κόμμα, ώστε να απογυμνωθεί ο επαναστατικός και εργατικός του χαρακτήρας. Η πρώτη ήταν η περίοδος των δεκαετιών 1950 και 1960, με την προσπάθεια μετατροπής της ΕΔΑ σε ενιαίο κόμμα, με παράλληλη διάλυση των οργανώσεων του ΚΚΕ στην Ελλάδα. Ακολούθησε σκληρή εσωκομματική διαπάλη και έγινε η διάσπαση στη διάρκεια της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ, το Φλεβάρη του 1968.
Το 1991 για δεύτερη φορά τμήμα των μελών της ΚΕ του ΚΚΕ σε συνεργασία με τις δεξιές οπορτουνιστικές δυνάμεις του 1968 πρωτοστάτησαν στη νέα φάση διάχυσης του ΚΚΕ μέσα στο ΣΥΝ. Το εγχείρημα δε βρήκε τη στήριξη της πλειοψηφίας της ΚΕ του ΚΚΕ και οπωσδήποτε συνάντησε σοβαρή αντίσταση από τα μέλη και τους οπαδούς του Κόμματος.
Ο οπορτουνισμός σαν τάση νόθευσης των επαναστατικών χαρακτηριστικών του επαναστατικού εργατικού κινήματος έχει τη ρίζα του στην ίδια την καπιταλιστική εξέλιξη. Ουσιαστικά σημαίνει τη διείσδυση της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής στο εργατικό κίνημα. Γι' αυτό η αστική τάξη εξαντλεί τα μέσα της να τον στηρίζει πολύπλευρα έστω και συγκαλυμμένα - διακριτικά τις περισσότερες φορές. Αυτό γιατί χρειάζεται μόνιμα το ανάχωμα μπροστά στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών. Απ' αυτά προκύπτει πως δεν πρόκειται για εύκολο αντίπαλο των επαναστατικών δυνάμεων και ούτε ξεμπερδεύουν ποτέ «μια και καλή» με τις διάφορες εκδοχές του.
Το υλικό του βιβλίου είναι χωρισμένο σε τρεις ενότητες. Η πρώτη αφορά την παρουσίαση του δεξιού οπορτουνισμού ως αριστερού πολιτικού συμμάχου του ΚΚΕ. Η δεύτερη παρουσιάζει το μεταπολεμικό δεξιό οπορτουνισμό στην Ελλάδα. Η τρίτη καταπιάνεται με το σύγχρονο δεξιό οπορτουνισμό σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Η επιχείρηση παραχάραξης αυτής της ιστορικής περιόδου εμφανίζεται σε ποικίλες μορφές και εκδοχές ανάλογα με τους συσχετισμούς και το ακροατήριο. Από τον χοντροκομμένο ωμό αντικομμουνισμό, που για παράδειγμα επιχειρεί να βάλει στο ίδιο τσουβάλι τον Χίτλερ και τον Στάλιν, έως τον πιο εκλεπτυσμένο, που απομονώνει ξεχωριστά γεγονότα ή «ξεχνά» τι κοινωνικό σύστημα είχε η ΕΣΣΔ. Ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος. Να υπερασπιστούν τον καπιταλισμό, να τον θωρακίσουν με ψέματα, με αντιεπιστημονικές υποθέσεις και κατασκευασμένα «γεγονότα».
Το ΚΚΕ, με αφορμή την επέτειο, δημοσιοποίησε τις Θέσεις της ΚΕ του Κόμματος «Για τα 60 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των λαών». Ταυτόχρονα ξεδίπλωσε μια σειρά από πολύμορφες εκδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Επίσης μια σειρά κειμένων και αφιερωμάτων δημοσιεύτηκαν στο «Ριζοσπάστη» και την «Κομμουνιστική Επιθεώρηση». Η έκδοση αυτή της «Σύγχρονης Εποχής» περιλαμβάνει ακριβώς όλο αυτό τον πλούτο των υλικών. Είναι ευθύνη όλων μας η υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας.
(απαντώντας στην ερώτηση της... γνωστής γοργόνας)
Εκδήλωση για τον Χαρίλαο Φλωράκη πραγματοποιεί τη Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη στο Δημοτικό Θέατρο Αγρινίου και ώρα 7 μ.μ. το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου και η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης με ομιλητή τον Γιώργη Μωραΐτη, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ).
Παρακολουθήστε, σήμερα, από την τηλεόραση του «902»:
- Στις 20.15, η εκπομπή «ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ» μας ταξιδεύει στην Κούβα. Η συνεργασία του «902» με την κουβανική τηλεόραση, μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε το Διεθνές Κέντρο Νευρολογικής Αποκατάστασης και ειδικότερα την Κλινική Παθήσεων Σπονδυλικής Στήλης και την Κλινική Νευροεκφυλιστικών Παθήσεων. Επιμέλεια - Παρουσίαση: Πόπη Καπετανοπούλου.
- Στις 10.00 το βράδυ, τη συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, στο πλαίσιο της διήμερης περιοδείας της στη ΔΕΘ.