ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 25 Φλεβάρη 2006
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
Στο στόχαστρο το δικαίωμα στην απεργία
  • Ασφυκτικά καλούπια στα όρια της «εξαφάνισης» επιδιώκει να βάλει ο πρωθυπουργός στο δικαίωμα της απεργίας και στις μορφές πάλης των εργαζομένων
  • Επισείει και την απειλή χρήσης αστυνομικής βίας

Ο Κ. Καραμανλής ενώ ψηφίζει για την εκλογή του νέου γραμματέα της ΝΔ κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης της ΚΕ της ΝΔ

Eurokinissi

Ο Κ. Καραμανλής ενώ ψηφίζει για την εκλογή του νέου γραμματέα της ΝΔ κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης της ΚΕ της ΝΔ
Το δικαίωμα της απεργίας και τους αγώνες των εργαζομένων έβαλε στο στόχαστρο ο Κ. Καραμανλής, στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας και πυγμής στην επιβολή των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων».

Ο πρωθυπουργός όχι μόνο υπερασπίστηκε και δικαιολόγησε πλήρως την επιστράτευση των ναυτεργατών, αλλά επιχείρησε ταυτόχρονα να βάλει σε τέτοια ασφυκτικά καλούπια το δικαίωμα της απεργίας και τις μορφές πάλης των εργαζομένων, που στην πραγματικότητα θέλει να τις «εξαφανίσει»... Οι όροι και οι προϋποθέσεις που έθεσε οδηγούν ουσιαστικά στον αφοπλισμό των εργαζομένων και στην κατάθεση των σημαντικότερων όπλων που διαθέτουν. Παράλληλα, ο Κ. Καραμανλής δεν έμεινε μόνο στο θεωρητικό πλαίσιο εντός του οποίου πρέπει να κινούνται οι απεργίες των εργαζομένων, αλλά επέσεισε και την απειλή της χρήσης αστυνομικής βίας, τονίζοντας με νόημα ότι «η πολιτεία δε θα μείνει απαθής».

Ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας στη χτεσινή συνεδρίαση της ΚΕ, προσδιόρισε με σαφήνεια τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στους λαϊκούς αγώνες, αφήνοντας να φανεί το αποκρουστικό πρόσωπο του αυταρχισμού και της καταστολής, αυτό ακριβώς που φάνηκε ολοκάθαρα στην αντιμετώπιση της απεργίας των ναυτεργατών. Αφού μοίρασε, καταπώς το συνηθίζει, ψεύτικες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις του τύπου «σεβόμαστε στο ακέραιο και προασπίζουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα όλων των πολιτών» και δήλωσε άλλη μια φορά οπαδός του διαλόγου, έφτασε στο ψητό: «Τα αιτήματα του ενός, όσο δίκαια κι αν είναι, δεν μπορεί να διεκδικούνται με τρόπο που δημιουργεί κινδύνους για τη ζωή ή την περιουσία των άλλων. Δεν μπορεί να διεκδικούνται με τρόπους που βλάπτουν τα συμφέροντα άλλων - και συνήθως, πολύ ευρύτερων - κοινωνικών ομάδων. Δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να υπάρχει αδιαφορία για τις συνέπειες προς το κοινωνικό σύνολο και το δημόσιο συμφέρον. Ιδίως, μάλιστα, εάν αφορούν ευαίσθητους τομείς, όπως η Υγεία, ο τουρισμός, ο αγροτικός τομέας, ο ανεφοδιασμός ακριτικών περιοχών». Είναι ολοφάνερο ότι με βάση τα παραπάνω οι εργαζόμενοι ποτέ δεν πρέπει να απεργούν και να κατεβαίνουν στους δρόμους του αγώνα...

Παράλληλα, ο Κ. Καραμανλής θέλησε να θέσει όρια τόσο στα αιτήματα όσο και στις μορφές πάλης των εργαζομένων: «Οι ακρότητες σε αιτήματα και συμπεριφορές είναι πρόκληση για ολόκληρη την κοινωνία, για κάθε ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία», υποστήριξε, σπεύδοντας να ξεκαθαρίσει ότι η κυβέρνηση θα σταθεί απέναντι με βάση τις «αρχές της δημοκρατίας και της νομιμότητας», αυτοαναγορευόμενη προστάτης και εκφραστής των συμφερόντων «του συνόλου των πολιτών». Στο πλαίσιο αυτό υπογράμμισε με νόημα ότι «η πολιτεία δεν είναι και δε δικαιούται να είναι άβουλη και απαθής, μπροστά σε βιαιότητες, ακρότητες και ενδεχόμενους κινδύνους». Επικαλέστηκε μάλιστα ότι «αυτά λέγαμε όταν βρισκόμασταν στην αντιπολίτευση. Αυτά επαναλαμβάνουμε και σ' αυτά ανταποκρινόμαστε τώρα. Ουδέποτε στην περίοδο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ υποστηρίξαμε ακραίες συμπεριφορές. Ημασταν και είμαστε συνεπείς και υπεύθυνοι».

Παράλληλα, αυτό που διαπερνούσε ως κόκκινη κλωστή την ομιλία του Κ. Καραμανλή ήταν οι συνεχείς όρκοι πίστης στην προώθηση των «μεταρρυθμίσεων», με τη συχνή επανάληψη των όρων «τομές, αλλαγές, μεταρρυθμίσεις-τόλμη και αποφασιστικότητα». Αναπόφευκτα κατέφυγε στην αντιστροφή της πραγματικότητας, στα ψέματα και στην εξαπάτηση για να εξωραΐσει τη βαρβαρότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, την οποία πολλές φορές εμφάνισε ως λαϊκή απαίτηση. Δε δίστασε να υποστηρίξει ότι αυτή η αντιλαϊκή πολιτική υποστηρίζεται από την πλειοψηφία του λαού, μπερδεύοντας σκόπιμα τη θέληση του λαού με την υποστήριξη του ΣΕΒ και του ΠΑΣΟΚ. Περίσσεψαν οι κορόνες σ' αυτή την κατεύθυνση: «Είμαστε δυνατοί γιατί στηριζόμαστε στην πλατιά κοινωνική συμμαχία των μεταρρυθμίσεων. Είμαστε δυνατοί γιατί δεν έχουμε εξαρτήσεις... Δύναμή μας είναι η σχέση εμπιστοσύνης που διαμορφώσαμε με τους πολίτες». Περισσότερο κοντά στην πραγματικότητα ήταν όταν ανακήρυξε το κόμμα του θεματοφύλακα και εγγύηση ασφάλειας των τομών και μεταρρυθμίσεων...

Με φανατισμό νεοφώτιστου στρατολογημένου στην υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεων» εμφανίστηκε ο Β. Μεϊμαράκης, δηλώνοντας ότι «ο αγώνας της νέας διακυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις είναι καθήκον και ο συμβιβασμός είναι συνενοχή»! Παράλληλα, ο απερχόμενος γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ κάλεσε την κυβέρνηση «να υλοποιήσει την πολιτική της, να πάρει δύσκολες αποφάσεις και να μη σκεφτεί ότι έχει μπροστά της τις δημοτικές εκλογές». Δικαιολογημένα ο Κ. Καραμανλής τον ευχαρίστησε για τις υπηρεσίες του από τη θέση του γραμματέα.

Γενικότερα η χτεσινή συνεδρίαση της ΚΕ με θέμα την ανάδειξη του γραμματέα της ΚΕ είχε στόχο τη δημιουργία εικόνας και κλίματος «συστράτευσης και συμπόρευσης» του κόμματος στην κυβερνητική πολιτική και ειδικότερα στις αντιδραστικές αλλαγές.

Ο Λ. Ζαγορίτης νέος γραμματέας

Στο πλαίσιο αυτό η Ρηγίλλης είχε εργαστεί συστηματικά και εντατικά τις προηγούμενες μέρες για την εκλογή του εκλεκτού της Λ. Ζαγορίτη, και μάλιστα με συντριπτικό ποσοστό, ώστε η εκλογή να μην πυροδοτήσει κύκλο εσωστρέφειας αλλά πανηγυρική επικύρωση και στήριξη των επιλογών της ηγεσίας.

Ο στόχος αυτός επιτεύχτηκε, καθώς ο Λ. Ζαγορίτης εκλέχτηκε με 402 ψήφους σε σύνολο 507 ψηφισάντων, ενώ η ετέρα υποψήφια, Κατ. Παπακώστα, συγκέντρωσε 70 ψήφους. Επίσης, βρέθηκαν 35 λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια. Στη διαμόρφωση του αποτελέσματος και στη δημιουργία κλίματος συσπείρωσης στο πρόσωπο του νέου γραμματέα εκτιμάται ότι συνέβαλε η προβοκάτσια που έγινε το προηγούμενο βράδυ. Επρόκειτο για ένα ανυπόγραφο «non paper», που αποδόθηκε στους περίφημους «λοχαγούς» - παλαιότερους σωματοφύλακες του Κ. Καραμανλή, στο οποίο γινόταν λόγος για «φωτιές» στη ΝΔ λόγω της απόφασης του πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, να αναθέσει το υπουργείο Εξωτερικών στην Ντόρα Μπακογιάννη και να συνοδεύσει την είσοδό της στην κυβέρνηση με την καλλιέργεια της αίσθησης ότι με την επιλογή του αυτή της έδωσε ταυτόχρονα το «δαχτυλίδι της διαδοχής». Το κείμενο αυτό, το οποίο οι πάντες κατηγόρησαν ως προβοκατόρικο, λειτούργησε συσπειρωτικά στη χτεσινή εκλογή γραμματέα και απέτρεψε διαρροές πάσης φύσεως δυσαρεστημένων, πράγμα που φοβόταν η Ρηγίλλης τις προηγούμενες μέρες.

ΠΑΣΟΚ
Στην... έλλειψη αυτοκριτικής της κυβέρνησης το πρόβλημα

Αποφεύγοντας να σχολιάσει επί της ουσίας την ομιλία του πρωθυπουργού στην ΚΕ της ΝΔ, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασάκης επέλεξε να... κατηγορήσει την κυβέρνηση για «έλλειψη αυτοκριτικής» και «υποκρισία».

Ο Ν. Αθανασάκης την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε «ακρότητες» τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, αποδεικνύοντας περίτρανα το αντιλαϊκό πρόσωπο της κυβέρνησης, προτίμησε να σημειώσει ότι η ομιλία του Κ. Καραμανλή «είναι ένα ψέμα». Πώς βέβαια θα μπορούσε να προχωρήσει σε διαφορετική τοποθέτηση, όταν η συγκεκριμένη πολιτική θέση του Κ. Καραμανλή ταυτίζεται πλήρως με την επίσημη θέση του ΠΑΣΟΚ όπως αυτή εκφράστηκε προχτές από την Αν. Διαμαντοπούλου, η οποία μίλησε επίσης για «ακρότητες» και «ακραίες συμπεριφορές» αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών...

Στην προσπάθειά του να κρύψει την κοινή δικομματική γραμμή απέναντι στους λαϊκούς αγώνες, ο Ν. Αθανασάκης χρησιμοποίησε τις γνωστές εκφράσεις του ΠΑΣΟΚ κάνοντας λόγο για μια «συντηρητική κυβέρνηση», μια «κυβέρνηση Δεξιάς», που «κρύβει το πρόσωπό της πίσω από ωραία λόγια». Ο ίδιος, αν και η ΝΔ ακολουθεί την ίδια αντιλαϊκή πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου, όπως ακριβώς και το ΠΑΣΟΚ δήλωσε, ότι η κυβέρνηση «πλήττει με τις πολιτικές της τους πολλούς και ευνοεί τους λίγους».

Σχολιάζοντας εξάλλου τη φράση του πρωθυπουργού για το «μέσον της πρώτης τετραετίας και την επόμενη τετραετία της ΝΔ», ο Ν. Αθανασάκης είπε πως «δεν είναι κακό να προσπαθεί κανείς να εμψυχώσει τον εαυτό του, αλλά ο κ. Καραμανλής γνωρίζει την αλήθεια και την πραγματικότητα, που είναι ότι γι' αυτήν την κυβέρνηση η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει».

Ο Ν. Αθανασάκης επέκρινε επίσης την απουσία του Κ. Καραμανλή από την «Ωρα του Πρωθυπουργού» στη Βουλή, χτες, και σχολίασε ότι ο πρωθυπουργός «δεν έστειλε καν κάποιον αρμόδιο υπουργό να απαντήσει» στην Ερώτηση της βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης Εύης Χριστοφιλοπούλου για την εθελούσια έξοδο στον ΟΤΕ.

Ταξική πόλωση

΄Η αλλιώς: «Κοινωνικά αυτοματοποιημένοι» και «επιστρατευμένοι». Αλλά με ποιον;

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δήλωσε ότι «αισθανόμαστε επιστρατευμένοι, κυριολεκτικά επιστρατευμένοι μαζί με τους ναυτεργάτες - και όλους τους εργάτες, τους οδηγούς των φορτηγών, τους απολυμένους στη Λιπασματοβιομηχανία, με τους απολυμένους στη Νάουσα. Είμαστε στρατευμένοι για τα δικαιώματα των εργαζομένων».

Επί 10 σχεδόν μέρες, οι εργαζόμενοι της θάλασσας, ενάντια σε «Θεούς και Δαίμονες», κάνοντας στην πράξη κουρελόχαρτα τα χαρτιά της επιστράτευσης, στάθηκαν μερόνυχτα «επιστρατευμένοι» στους καταπέλτες, διεκδικώντας το δικαίωμά τους σε μια καλύτερη ζωή.

Επί 10 σχεδόν μέρες, τα λιμάνια του Πειραιά, της Πάτρας, της Κέρκυρας, της Ηγουμενίτσας, τα άλλα λιμάνια της χώρας ήταν χώροι «επιστράτευσης» και μιας αδιάλειπτης συνεχούς παρουσίας για τον οικοδόμο, τον εμποροϋπάλληλο, τον ξενοδοχοϋπάλληλο, τον ιδιωτικό υπάλληλο, τον εργαζόμενο στα Νοσοκομεία, στο Δημόσιο, στους δήμους, το συνταξιούχο, τον καλλιτέχνη, τη νέα και το νέο εργαζόμενο, το φοιτητή, τον ανάπηρο, με την ιδιαίτερα αισθητή και συγκινητική παρουσία τους, το μικροεπαγγελματία, το μικροαγρότη κλπ.

Το χαρτί της δικής τους επιστράτευσης έγραφε: «Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι και δικός μας αγώνας. Είμαστε στους καταπέλτες για να σπάει πάνω στη δική μας στέρεη αγωνιστική ενότητα ο αντιλαϊκός βάρβαρος "τσαμπουκάς" εφοπλιστών και κυβέρνησης».

Και για μια ακόμα φορά το ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΠΑΜΕ) έβαλε την αποφασιστική του σφραγίδα στο να προετοιμαστεί η απεργία, να αποφασιστεί, να περιφρουρηθεί, να αντιμετωπιστούν οι πολύμορφες, πολυποίκιλες προσπάθειες υπονόμευσής της.

Οι εφοπλιστές ζήτησαν το τσάκισμα της κινητοποίησης άμεσα, αποφασιστικά, με κάθε μέσο. Εδρασαν με το σύνολο των μηχανισμών τους, «νόμιμων», χαφιέδικων, κρυφών και φανερών.

Η ΝΔ τάχθηκε αναφανδόν και από την αρχή υπέρ των εφοπλιστών και καταφεύγοντας «φυσικά» στην επιστράτευση, τη βίαιη καταστολή. Το «κράτος είναι εδώ και λειτουργεί» είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, επιβεβαιώνοντας τον ταξικό χαρακτήρα τόσο του κράτους, όσο και της κυβέρνησης.

Το ΠΑΣΟΚ, βρίζοντας όποιον του θύμιζε τις 9 προηγούμενες δικές του «επιστρατεύσεις» (τελευταία, των ίδιων των ναυτεργατών το 2002), αντί να καταδικάσει την επιστράτευση, κατηγορούσε τον Καραμανλή μέσω του εκπροσώπου του (Αθανασάκη) για απουσία Καραμανλή, ότι «άλλοτε παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο και άλλοτε τον Ηρώδη». Και για να μη μας μένει αμφιβολία για τη στάση του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος δηλώνει: «Δεν κηρύσσει ανυπακοή το ΠΑΣΟΚ. Αλλα κόμματα φλερτάρουν με την ιδέα αυτή, γιατί δεν έχουν την ευθύνη ενός κόμματος εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει φτηνή αντιπολίτευση». Και η κ. Διαμαντοπούλου προσθέτει το κερασάκι στην τούρτα, μιλώντας για ακραίες συμπεριφορές των ναυτεργατών.

Οι μεγαλέμποροι, οι βιομήχανοι, οι μεγαλοαγρότες, που εκπρόσωποί τους (κατά καθόλου περίεργο τρόπο, βέβαια) είχαν 24ωρη παρουσία στα ΜΜΕ (δικά τους είναι άλλωστε, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους δυο πρώτους), στο όνομα της προστασίας των συμφερόντων τους, κραύγαζαν για μέτρα, εδώ και τώρα, σε βάρος των ναυτεργατών.

«Μεγαλοδημοσιογράφοι», γνωστές και μη εξαιρετέες γραφίδες, είτε γιατί και οι ίδιοι είναι επιχειρηματίες (π.χ. Κύρτσος, Ρίζος, Αλαφούζος κλπ.), είτε γιατί έχοντας συναίσθηση ότι το «παντεσπάνι» τους εξαρτάται από τα κέρδη των αφεντικών τους (π.χ. Μανδραβέλης, Λοβέρδος, Κακαουνάκης, Πρωτοσάλτε κλπ.), ξεσάλωσαν, λύσσαξαν στην κυριολεξία. Αποδείχτηκαν για άλλη μια φορά συνεπείς στην υπεράσπιση της τάξης που υπηρετούν, της αστικής τάξης. Των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών. Αποδείχτηκαν για άλλη μια φορά αντίπαλοι των ναυτεργατών, των εργαζομένων, έδειξαν την εχθρότητά τους.

Δεν μπορεί η χώρα να είναι έρμαιο του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, κραύγαζε ο ένας. Το ΚΚΕ είναι σε συνεννόηση με τη ΝΔ για να πάει η χώρα σε εκλογές, φώναζε ο άλλος. Μερικά αιτήματα είναι δίκαια, αλλά εφόσον υπήρξε απόφαση επιστράτευσης, η απόφαση πρέπει να εφαρμοστεί, ψέλλιζε ψυχοπονιάρικα κάποιος άλλος. Δεν υπάρχουν λεφτά, δεν αντέχει η οικονομία, φώναζε ο επόμενος.

Ο «κοινωνικός αυτοματισμός», στην πραγματικότητα η ταξική πόλωση, λειτούργησε και σ' αυτή την απεργία. Και λειτούργησε και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Η εργατική τάξη στήριξε τα ταξικά της αδέλφια, τους ναυτεργάτες, μαζί με όλους όσους προαναφέραμε, ανοίγοντας δρόμο «στην αλήθεια και στο δίκιο».

Και όσοι πλουτίζουν από τον ιδρώτα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αυτόματα στρατεύτηκαν, υπερασπιζόμενοι το «δίκιο» τους και το «δικαίωμά» τους να συνεχίσουν να απομυζούν αυτόν τον πλούτο.

Αναμφισβήτητα αυτή η απεργία και τα συμπεράσματά της έφεραν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τις λαϊκές δυνάμεις, ένα βήμα μπροστά - πολύτιμο βήμα για τη συνέχεια που πρέπει να δοθεί.

ΥΣ: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στάση των δυνάμεων του ΣΥΝ και του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αλλά μ' αυτά τα ζητήματα το ταξικό κίνημα θα ασχοληθεί τις επόμενες μέρες.


Του Γιώργου ΣΚΙΑΔΙΩΤΗ*
* O Γιώργοs Σκιαδιώτης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Εργατικού - Συνδικαλιστικού Τμήματός της

Αλληλεγγύη και από τουρκικά συνδικάτα

Ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας η αλληλεγγύη απέναντι στους αγωνιζόμενους ναυτεργάτες. Στο πλευρό των απεργών, βρίσκεται η εργατική τάξη της Τουρκίας, καθώς οι συναγωνιστές από το Συνδικάτο της Τουρκικής Πολιτικής Αεροπορίας και το Συνδικάτο Μεταφορών Τουρκίας, με ανακοινώσεις τους, εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των ναυτεργατών για την απόσυρση του εκτρωματικού νομοσχεδίου, που προωθεί η κυβέρνηση κατ' εντολήν των εφοπλιστών και για την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Τα δυο συνδικάτα καταγγέλλουν την απόφαση της κυβέρνησης να κηρύξει τους ναυτεργάτες σε καθεστώς πολιτικής επιστράτευσης, κάτω από την πίεση των εφοπλιστών. Οπως τονίζει το Συνδικάτο Μεταφορών, το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης «αποτελεί όχι μόνο επίθεση στην εργατική τάξη της Ελλάδας, αλλά ενάντια στην παγκόσμια εργατική τάξη».

Παράλληλα, σε συνέχεια των εκατοντάδων μηνυμάτων αλληλεγγύης που έφταναν όλες τις προηγούμενες μέρες στο «Ρ» από συνδικαλιστικές και άλλες οργανώσεις του μαζικού λαϊκού κινήματος, σήμερα προσθέτουμε τα μηνύματα που έστειλαν:

Τα συνδικάτα της Λάρισας: Οικοδόμων, Τροφίμων - Γάλακτος - Ποτών, Κλωστοϋφαντουργίας, Επισιτισμού - Τουρισμού, Φαρμακοϋπαλλήλων, Μουσικών, Μηχανοξυλουργών, Εμποροϋπαλλήλων, Μετάλλου, Επαγγελματιών Οδηγών Φορτηγών Αυτοκινητιστών, Ιδιωτικών Κλινικών, Λογιστών, Εργαζομένων στις Δημοτικές Επιχειρήσεις, Τυπογράφων, Πλαστικών, Ιατρικών Επισκεπτών, Αποκλειστικών Νοσοκόμων, Γεωπόνων, Κεραμοποιών, ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ. Του Τυρνάβου: Οικοδόμων και Οινοποιών. Το Σωματείο Οικοδόμων Ελασσόνας, το Σωματείο Οικοδόμων Αμπελώνα, το Σωματείο Καθαριστριών Αγροτικής Τράπεζας ΑΤΕ Θεσσαλίας, το Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Θεσσαλίας, ο Ενιαίος Σύλλογος Διδακτικού Προσωπικού του Ιόνιου Πανεπιστημίου «ΠΕΤΡΟΣ ΒΡΑΪΛΑΣ - ΑΡΜΕΝΗΣ».

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Θυμήθηκε την «περιφέρεια»

Την ερημωμένη και εγκαταλειμμένη και από την κυβέρνησή του «περιφέρεια» θυμήθηκε μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης ο Κ. Καραμανλής, προς δόξαν των βαρύγδουπων διακηρύξεών του ότι η πρώτη τετραετία θα ήταν αφιερωμένη στην ανάπτυξη της περιφέρειας.

Προφανώς για να διασκεδάσει τις αλγεινές εντυπώσεις ενόψει και των δημοτικών εκλογών, ο πρωθυπουργός ζήτησε με επιστολή που έστειλε χτες στην πρόεδρο της Βουλής, τη διεξαγωγή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση με θέμα «Την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας».

Στην επιστολή του ο Κ. Καραμανλής παραμένει αναγκαστικά σε γενικόλογο επίπεδο, ενώ φυσικά δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα που να γλιτώσει την περιφέρεια από το μαράζωμα και την ερήμωση. Αλλη μια φορά παραπέμπει σε κάποια «εθνική στρατηγική Περιφερειακής Ανάπτυξης» που εφαρμόζει η κυβέρνηση, εννοώντας προφανώς την παράδοση της ανάπτυξης της περιφέρειας στις ορέξεις και τα κέφια του μεγάλου κεφαλαίου.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ