Ωστόσο, πέρα απ' αυτό, ανασύραμε από τη μνήμη μας δηλώσεις εγχώριων πολιτικών αλλά και... συγγραφέων - ανάμεσά τους ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Νίκος Παπανδρέου κ.ά. - που υποστήριζαν και μάλιστα λίγο πριν την τελευταία αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003, ότι η κυριαρχία των Αμερικανών στο Ιράκ και, γενικότερα, στον αραβικό κόσμο, θα εξασφάλιζε περισσότερο και φτηνότερο πετρέλαιο για τους καταναλωτές της Δύσης...
Κάπως έτσι, προς δόξα όλων αυτών και των άθλιων επιχειρημάτων τους, η τιμή του βαρελιού πριν τον πόλεμο στο Ιράκ ήταν 20 δολάρια το βαρέλι και μόλις τρία χρόνια αργότερα ξεπέρασε τα 72 δολάρια. Η οσμή του πολέμου, μετά και τις τελευταίες δηλώσεις του Μπους ότι ο πόλεμος σε βάρος του Ιράν αποτελεί μια επιλογή, γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Αναμένουμε με ενδιαφέρον, ποια «επιχειρήματα» θα διακονήσουν οι υποτελείς των Αμερικανών σε ενδεχόμενη επίθεση των ΗΠΑ σε βάρος του λαού του Ιράν. Αν κι εκ των προτέρων, έχουμε την αίσθηση πως τα γνωρίζουμε...
Η παρακάτω είδηση «αφιερώνεται» στα «οράματα» της κυβέρνησης για την «ανάπτυξη» του κινηματογράφου. Να σημειωθεί ότι η Ρουμανία έχει χρησιμοποιηθεί ως «παράδειγμα προς μίμηση» από την εγχώρια αντιδραστική προπαγάνδα για ξεπούλημα της εγχώριας κινηματογραφίας στο κεφάλαιο του οπτικοακουστικού τομέα.
Ρουμανικές «σαπουνόπερες», λοιπόν, θα προβάλλουν πολλά ευρωπαϊκά κανάλια την επόμενη τηλεοπτική σεζόν, αφού καταγράφεται αυξημένο ενδιαφέρον από χώρες όπως η Κύπρος και η Βουλγαρία για αυτού του είδους τις τηλεοπτικές σειρές. Ηδη, ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί από αυτές τις χώρες έχουν αγοράσει τα δικαιώματα προβολής «σαπουνόπερων» ρουμανικής παραγωγής, που θυμίζουν πολύ τις αντίστοιχες βραζιλιάνικες και ετοιμάζονται να τις μεταγλωττίσουν προκειμένου να προσεγγίσουν κατ' αυτόν τον τρόπο όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Η Σλοβενία και η Κροατία αγόρασαν τα σενάρια τέτοιου είδους ρουμανικών τηλεοπτικών σειρών, τα οποία σκοπεύουν να προσαρμόσουν στα εγχώρια δεδομένα. Αναλόγως κινούνται η Πολωνία, η Σερβία - Μαυροβούνιο και η Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Η προσαρμογή θα γίνεται στη βάση του πρωτότυπου σεναρίου και υπό την καθοδήγηση ειδικών από τα ρουμανικά κινηματογραφικά στούντιο.
Να, λοιπόν, πού κατάντησε η σπουδαία κινηματογραφική υποδομή των πρώην σοσιαλιστικών χωρών...
Οι περιουσίες των 100 πιο πλούσιων Ρώσων εκπροσώπων του πλούτου ανέρχονται σε 248 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το περιοδικό «Forbes», που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, ιδιοκτήτης της βρετανικής ποδοσφαιρικής ομάδας Τσέλσι, βρίσκεται στην πρώτη θέση του καταλόγου, με περιουσία 18,3 δισεκατομμυρίων δολ., 3,6 δισ. περισσότερα από την προηγούμενη. Ενώ ο δεύτερος, Βάγκιτ Αλεκπέροφ, επικεφαλής της μεγαλύτερης πετρελαϊκής εταιρίας της Ρωσίας LUKOIL, τριπλασίασε(!) την περιουσία του φτάνοντάς τη στα 12,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Συνολικά οι περιουσίες της ρωσικής οικονομικής ολιγαρχίας αυξήθηκαν το 2005 κατά 107 δισεκατομμύρια δολάρια! Κλεμμένη περιουσία και υπεραξία του ρώσικου λαού, η πλειοψηφία του οποίου αντιμετωπίζει την πείνα και τη φτώχεια, αδυνατώντας και για τα στοιχειώδη. Ενώ, εξαιτίας της αντεπανάστασης, η καπιταλιστική Ρωσία σε πολλούς κοινωνικοοικονομικούς δείκτες, Υγεία - Παιδεία κλπ, έχει πισωγυρίσει δεκαετίες. Μόνο οι διάφοροι «αριστερούληδες» δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και χαιρέτισαν την αντεπανάσταση τότε, αλλά συνεχίζουν να μην το «καταλαβαίνουν» και τώρα, σπολλάτη στη δική μας ολιγαρχία...
Ρεσιτάλ πρόκλησης έδωσε για άλλη μια φορά ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας. Την ώρα που οι εργαζόμενοι και τα μισθοσυντήρητα νοικοκυριά μόλις πέρασαν ένα ακόμα Πάσχα άγριας λιτότητας, ο κύριος υπουργός εξέφρασε την... ικανοποίησή του γιατί οι τιμές, λέει, «κυμάνθηκαν σε ικανοποιητικά επίπεδα»! Κατόπιν εορτής, μάλιστα, έκρινε ότι οι έλεγχοι και η συνεργασία των αρμόδιων υπηρεσιών υπήρξαν «ιδιαίτερα αποδοτικοί». Πού τα πουλάει αυτά;
Η πρόκληση, όμως, διά στόματος του υπουργού Ανάπτυξης έχει και συνέχεια, όταν σχεδόν χλευάζοντας τους εργαζόμενους ισχυρίστηκε ότι «στα χέρια των πολιτών - καταναλωτών βρίσκεται το απόλυτο όπλο για την ομαλή λειτουργία της αγοράς»! Δεν έχει πάτο η κοροϊδία...
Και για την επικείμενη εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράν είπε, και το ότι «μαζεύει» διάφορους Ευρωπαίους «προθύμους» ομολόγησε έμμεσα, και δε δίστασε γενικώς να επιδείξει αποικιοκρατικό πνεύμα. Να κάνει, δηλαδή, αυτό ακριβώς για το οποίο της έδωσε το δικαίωμα η στάση της κυβέρνησης.
Μάλιστα, η αποστροφή της, περί του ότι «όλοι απογοητευτήκαμε» με την καταψήφιση του «σχεδίου Ανάν» από τους Κύπριους ήταν προκλητική! Ποιοι ...όλοι δηλαδή;
Γιατί, στην Ελλάδα τουλάχιστον, αν εξαιρέσουμε τους γνωστούς - από όλες τις πλευρές - θιασώτες του «εκσυγχρονισμού», ουδείς άλλος ένιωσε δυσάρεστα επειδή ο κυπριακός λαός είπε τη γνώμη του.
Αλλά ...βρίσκει και τα κάνει η επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
ΦΥΣΙΚΑ, δεν έχασε την ευκαιρία το ΠΑΣΟΚ να ...κάνει την παρεμβασούλα του σε αυτή την υπόθεση, η οποία δε θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο από τον ορισμό της υποκρισίας.
Εβαλαν τον Χρήστο Παπουτσή να μιλήσει για την «αντίθεση του ελληνικού λαού» σε οποιαδήποτε προοπτική πολέμου στο Ιράν, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος φρόντισε να ...μη βγάλει άχνα. Βλέπετε, φροντίζουν να είναι εντάξει και με το ρόλο της «αντιπολίτευσης», αλλά, φυσικά, και με την Ουάσιγκτον.
Μόνο, που, δυστυχώς, θα πρέπει να τους θυμίσουμε για άλλη μια φορά ποιος ήταν αυτός, που με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας περιόδευε στη Μέση Ανατολή παραμονές της εισβολής στο Ιράκ και διακήρυττε το «αντιτρομοκρατικό δόγμα». Τον έλεγαν Γιώργο Παπανδρέου.
Η προπαγάνδα που δεν μπόρεσε να γίνει από την ίδια, είναι λογικό μετά την αναχώρηση της Αμερικανίδας υπουργού, να έχει ανατεθεί στα εγχώρια «αμερικανάκια». Ηδη από χτες, τα ελληνικά «κανάλια» της αμερικανοφροσύνης, είτε ελέγχονται από το δικομματισμό είτε απηχούν και εκφράζουν τη «διπλωματία» της αμερικάνικης πρεσβείας, ξεχωρίζουν στα «θετικά» της επίσκεψης ότι από τις δηλώσεις της Ράις διαφάνηκε - όπως ισχυρίζονται - η πρόθεση των ΗΠΑ για πρόταγμα των «διπλωματικών» μέσων όσον αφορά την επίλυση της κρίσης με το Ιράν...
Η «διπλωματία» τους είναι συνώνυμη των θεατρικών παραστάσεων που δίνουν στον ΟΗΕ, άλλοτε για τα «χημικά όπλα του Ιράκ» κι άλλοτε για τις «κρυψώνες του Μπιν Λάντεν» στο Αφγανιστάν.
Η «διπλωματία» τους είναι η προπαρασκευή της διάλυσης χωρών, όπως η αναγνώριση του «Ουτσεκά» από τον Χόλμπουργκ, λίγο πριν το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας.
Η «διπλωματία» τους είναι ο πόλεμός τους με άλλα μέσα, όπως το υπεσαραντάχρονο εμπάργκο ενάντια στην Κούβα.
Η «διπλωματία» τους δεν είναι τίποτα άλλο από το πρελούδιο του πολέμου. Η «διπλωματία» τους είναι ο πολεμικός «θούριος» που προηγείται των «έξυπνων» βομβαρδιστικών τους.
Το γεγονός ότι έχουν φτάσει στο σημείο να απειλούν την ανθρωπότητα - ανοιχτά, δημόσια, ψυχρά (!) - ακόμα και με πυρηνικά όπλα, από τη στιγμή που μετέτρεψαν αυτό που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν «αδιανόητο», το πυρηνικό χτύπημα, σε «ένα από τα ενδεχόμενα που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι», καμία επίκληση στη «διπλωματία» τους δεν πρέπει να γεννά αυταπάτες.