Η ΝΔ αρχικά έριξε στάχτη στα μάτια των απολυμένων της Νάουσας με μια τροπολογία που μιλούσε έστω και περιορισμένα για παροχή σύνταξης στους απολυμένους που είναι 50 χρονών και έχουν 7.500 μέρες ασφάλισης, αλλά στη συνέχεια κατέθεσε νέα ρύθμιση μετατρέποντας τη σύνταξη σε... επίδομα!

Το ΠΑΣΟΚ, βουλιαγμένο στη μετάλλαξη του νεοσυντηρητισμού του, ούτε να υποκριθεί δεν μπόρεσε ότι στηρίζει τους απολυμένους! Τάχθηκε εναντίον της αρχικής κυβερνητικής τροπολογίας, πριν καν αυτή έρθει στη Βουλή, λέγοντας σε άπταιστη νεοφιλελεύθερη διάλεκτο ότι είναι «πρόκληση» (!) το μέτρο της πρόωρης συνταξιοδότησης, δίνοντας έτσι το ιδανικό άλλοθι στην κυβέρνηση για να τη... διορθώσει!

*

Στη συνέχεια οι ρόλοι άλλαξαν και την πρωτοβουλία ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ.

Ο Γ. Παπανδρέου κατέθεσε προτάσεις «καταπολέμησης της ανεργίας» (αντιγραφή των υποδείξεων του ΣΕΒ για επέκταση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης), σε περιοχές όπως η Νάουσα, όπου δε θα ισχύουν οι όροι αμοιβής, Κοινωνικής Ασφάλισης και εργασιακών σχέσεων που ορίζουν οι κλαδικές συμβάσεις!

Και πού κατέληξε όλο αυτό το δικομματικό «μαγείρεμα»; Στο ότι οι απολυμένοι δε συνταξιοδοτούνται, τους ρίχνουν στην... «πρόνοια» ενός επιδόματος και τους μοιράζουν αντί για δουλιά θέσεις μερικής και προσωρινής απασχόλησης!

*

Αυτά είναι τα έργα τους. Τόσο απέχει η «σοσιαλιστική» αντιπρόταση από την κυβερνητική πρόταση...

Κύριοι έχετε ταξιδέψει ποτέ με ψιλόβροχο, βράδυ (όχι πως μέρα και με καλοκαιρία είναι καλύτερα, αλλά λέμε τώρα) στην εθνική οδό Αθηνών - Πατρών - Πύργου; Κι αν έχετε ταξιδέψει, έχετε αποτολμήσει αυτό το ταξίδι με κανονικό αυτοκίνητο, από αυτά που έχουν οι κανονικοί άνθρωποι, κι όχι με κείνα τα τεθωρακισμένα οχήματα που κυκλοφορούν οι θεράποντες του δημόσιου βίου (και τα οποία - μεταξύ μας - είναι ό,τι πρέπει για τέτοιους δρόμους);

*

Εχετε ρωτήσει τον καημένο το σοφέρ σας (ή κι εσείς οι ίδιοι αν οδηγείτε) πώς καταφέρνει να... μαντεύει (μέτρο το μέτρο!) τι μπορεί να κρύβεται στο θαμπό σκοτάδι αυτού του δρόμου; Εχετε αναρωτηθεί τι σημαίνει πολιτική ευθύνη; Εχει κανείς την ευθύνη για το γεγονός ότι σε ένα δρόμο που αναγκάζεται να τον διασχίζει η μισή Ελλάδα τις γιορτές και η άλλη μισή το καλοκαίρι, όχι διαζώματα δεν υπάρχουν, όχι φωτισμός, αλλά ούτε καν διαγραμμίσεις!!

*

Εχετε κύριοι κάποια ευθύνη - εκτός από το να μαζεύετε δεκαετίες τα λεφτά στα διόδια και να τα δίνετε στους εργολάβους - που κάθε στροφή του είναι και μια καρμανιόλα; Εχετε βρεθεί ποτέ στον κίνδυνο να μεταφέρετε το παιδί σας σε ένα δρόμο, που σε κάθε σημείο του, τα φώτα τού (επίσης) δυστυχή που έρχεται από απέναντι, γίνονται ένα με τη γλίτσα που τινάζει ο μπροστινός στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου σας, και όλα μαζί μετατρέπονται σε... «μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά»;

*

Ρωτήσατε ποτέ τους οδηγούς των ΚΤΕΛ και του κόσμου που μετακινείται με τα λεωφορεία, πόσες φορές παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα σ' αυτά τα 300 χιλιόμετρα; Εν ολίγοις, σε ένα δρόμο που συνδέει την «ισχυρή Ελλάδα» (τρομάρα σας) με τον «έξω κόσμο» από το λιμάνι της Πάτρας, σε ένα δρόμο που η προσπέραση του προπορευόμενου φορτηγού (πρέπει να) θεωρείται ρώσικη ρουλέτα, σε ένα δρόμο που είναι σπαρμένος με εικονοστάσια, υπάρχει κάποιο σημείο του που να μη συγκρούεται μετωπικά η ζωή του ανθρώπου με την ανυπαρξία της ελάχιστης «τσίπας» (αν σας λέει κάτι η λέξη) από μέρους σας;

Ο κύριος Αρναούτογλου ανακηρύχτηκε σε κάποια από τις «λαμπερές» μαζώξεις που συνηθίζονται στο Μέγαρο Μουσικής σαν τηλεοπτική «περσόνα» της χρονιάς.

Απ' όσο έχουμε πληροφορηθεί, πρόκειται για τον κύριο που παρουσιάζει διάφορες «ψυχαγωγικές» εκπομπές στο «Μέγκα», όπου το κοινό καλείται να απαντήσει σε ερωτήσεις γνώσεων όπως: «Με ποια ταχύτητα βγαίνει το κέτσαπ από το στόμιο του μπουκαλιού»...

Επίσης σε αυτές τις εκπομπές ο κ. Αρναούτογλου συνηθίζει να κρατά άσβεστο το ενδιαφέρον των τηλεθεατών, παίζοντας... τουρτοπόλεμο με τους καλεσμένους του και... γιαουρτώνοντας ο ίδιος τον εαυτό του.

Αλλά, εκεί που πραγματικά ο τηλεοπτικός ανήρ έχει εισάγει νέα πρωτοπόρα τηλεοπτικά ήθη είναι σε ό,τι αφορά την εβδομαδιαία παρακολούθηση (με ειδικά ρεπορτάζ) των ερώτων μιας... αγελάδας (μασκότ της εκπομπής του) με παρακείμενους ταύρους του διπλανού αλωνιού (όπου προφανώς σταβλίζεται και η γνωστή φοράδα)...

*

Κατόπιν της παραπάνω προσφοράς στα τηλεοπτικά πράγματα του τόπου, είναι προφανές ότι ο κ. Α ρναούτογλου αξίζει δικαιωματικά το μετάλλιο που έλαβε. Οσο για τους ιδιοκτήτες των καναλιών και δη του «Μέγκα» (Μπόμπολας, Λαμπράκης, Βαρδινογιάννης) φαίνεται ότι επιτελούν - κι αυτοί - επάξια το έργο που τους ανέθεσε η κοινωνία. Το να πουλάς τη βλακεία με τη σέσουλα και μετά να τη βραβεύεις κιόλας, είναι μια κατεξοχήν πολιτική πράξη, ενδεικτική της ευφυίας ενός κοινωνικο-οικονομικού συστήματος, στο οποίο η αποβλάκωση των πολλών είναι η προϋπόθεση του θησαυρισμού των λίγων.

*

Αλλωστε η απαστράπτουσα άρχουσα τάξη μας, γνωρίζει ότι τα κανάλια της είναι ίσως το σοβαρότερο μέσο που διαθέτει στο σύγχρονο κόσμο, για να διευκολύνει την ευόδωση των υποθέσεών της. Κι όταν κάποιος κάνει καλά τη δουλιά που του έχει ανατεθεί από τα αφεντικά, όποιος δηλαδή πετυχαίνει υψηλά «νούμερα» αποχαύνωσης, αξίζει επαίνους, βραβεία και «καταξίωση».

Επ' αυτού, έχει μιλήσει και ο Ε. Λεμπέσης με τη μελέτη του: «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω»...

Ο καθένας μπορεί να υποστηρίζει ό,τι θέλει. Ακόμα και ότι η υποψηφιότητα της κ. Καραχασάν αναδεικνύει «διαφορετικές αντιλήψεις για τη ζωή και την κοινωνία», όπως έγραφε χτες «το Βήμα». Ο καθένας μπορεί, επίσης, να υποκρίνεται και να παραβλέπει το μαρασμό, την περιθωριοποίηση, τους φραγμούς στη ζωή της μειονότητας - δηλωτικά του πόσο ίδιες αντιλήψεις έχουν για τη ζωή και την κοινωνία, όλοι όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν.

*

Αλλά να φτάνει στο σημείο ο κάθε δυστυχής συκοφάντης να λασπολογεί κατά του «Ριζοσπάστη» - που έγραψε ότι η κ. Καραχασάν πρέπει να καταψηφιστεί ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για λόγους πολιτικούς - ότι «συμβαδίζει» (σ.σ.: ο «Ριζοσπάστης»!) με κείνους που της ζητούν να δηλώσει ότι «είναι Ελληνίδα», ότι «η Κύπρος είναι κατεχόμενη», ότι «θα παρελάσει την 25η Μαρτίου» και ότι «θα σφάξει τους Τούρκους στο γόνατο»,

είναι μια δημοσιογραφική (;) αλητεία εκ μέρους του «Βήματος», εξόχως συμβολική του ΠΑΣΟΚικού «ήθους» που διακινείται από τα πέριξ της πλατείας Κολωνακίου...