ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Ιούλη 2006
Σελ. /32
Τι είναι, τελικά, είδηση;

«Οι μαχητές του Γράμμου δε λύγισαν ποτέ! Δόξα και τιμή στον ΔΣΕ!»

Μοιάζει απλό, έχει και ομοιοκαταληξία!

Ούτε που φαντάζεσαι τι κουβαλάει...

Αρχίζεις να το υποψιάζεσαι, βράδυ Παρασκευής, μ' έναν ουρανό να 'χει ανοίξει όλες τις κάνουλες και να ρίχνει καλαπόδια.

Το πρόγραμμα έλεγε πως θα γίνει μια εκδήλωση για τον ΔΣΕ στην κεντρική πλατεία του Νεστόριου. Από μόνο του, αυτό δεν είναι καθόλου κάτι απλό, όταν μιλάμε για το τότε «Νεστράμ», όπου, 56 χρόνια πριν, το μίσος αυτών που πέτυχαν τη στρατιωτική νίκη το 1949 σε βάρος του ΔΣΕ, εκφράστηκε με το ξεκλήρισμα δυο γενεών. Κι όμως, η εκδήλωση τώρα θα γινόταν με τις ευχές και τις ευλογίες των ανθρώπων του χωριού...

Ωσπου ήρθε ο ουρανός να τα γυρίσει ανάποδα. Ε, δεν του πέρασε! Τρεις χιλιάδες Κνίτες και Κνίτισσες πήραν τον ανήφορο, από τις όχθες του Αλιάκμονα, όπου είχαν κατασκηνώσει, και με πορεία έφτασαν ψηλά στο κέντρο του χωριού. Δεν ήταν το πείσμα που τους ανέβασε εκεί. Είναι γνώση! Αυτά τα παιδιά διαβάζουν! Αυτά τα παιδιά θέλουν να μάθουν! Αυτά τα παιδιά πότισαν με νερό ως το μεδούλι και επέμειναν να φτάσουν στην πλατεία και να κάνουν έστω και συμβολικά τη συγκέντρωσή τους, γνωρίζοντας ότι αυτό ήταν από τα ελάχιστα που μπορούσε να συμβεί. Είχαν ήδη μελετήσει αρκετά απ' όσα έκαναν οι μαχητές του Γράμμου. Είχαν ήδη τυπώσει στο πανό τους ότι η Ιστορία γράφεται με ανυπακοή!

Συνιστά αυτό είδηση;

Κατά τη γνώμη μας, ναι! Κι όχι μόνον αυτό, αλλά δεκάδες άλλα ανάλογα, που συνέβησαν στο τριήμερο που πέρασε.

Κατά τη γνώμη του αστικού Τύπου, δε συνέβη ποτέ, δε σημαίνει τίποτα!

Ξέρει η αστική τάξη, ξέρει...

Δεν είδαμε μόνον εμείς εκατοντάδες παιδιά με βιβλία στο χέρι, να μελετάνε, να συζητάνε με επιζώντες αγωνιστές, να ανταλλάσσουν πληροφορίες, να μετατρέπουν τη γνώση του χτες σε εφόδιο για αύριο. Το είδαν και οι αστοί. Ηταν εκεί κι ας μην έγραψαν τίποτα.

Ο Καταρραχιάς της Νιάλας, οι ντόπιοι τον λένε και «παγωμένο αντάρτη»
Ο Καταρραχιάς της Νιάλας, οι ντόπιοι τον λένε και «παγωμένο αντάρτη»
Ξέρουν τι σημαίνει ό,τι συνέβη...

Και το θάβουν! Με πλήρη ταξική συνείδηση. Λογαριάζουν και πάλι χωρίς τον ξενοδόχο.

Κατά τ' άλλα, να επιστρέφεις από εκεί που ήσουν, στο Βουνό, και να πέφτεις πάνω σ' ένα εμπόριο ελπίδων, σε μια κατάσταση όπου μια πολιτική που εξολόθρευσε την αγροτιά επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος υποσχόμενη νέα εξαπάτηση, όπου η βαρβαρότητα ενός συστήματος καταλήγει όπου αναμενόταν, στη σφαγή, ε, όλο αυτό δεν είναι και ό,τι καλύτερο.

Ομολογούμε πως με κρύα καρδιά αντικαταστήσαμε στη βάση της σελίδας τα ρεπορτάζ που γράφτηκαν με αίμα, με ρεπορτάζ που στόχο έχουν να νομιμοποιήσουν τη σφαγή. Κρατήσαμε ανοιχτή τη στήλη με τις υπογραμμίσεις για ένα ακόμα ρεπορτάζ από τότε...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΟ ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ

ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΛΠΙΔΩΝ: «Σύγχυση προκάλεσε εγκύκλιος που έστειλε στις επιτροπές οι οποίες συγκεντρώνουν τα μηχανογραφικά δελτία των υποψηφίων για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Παιδείας, καθώς αναφερόταν ότι όλοι οι υποψήφιοι μπορούν να καταθέσουν μηχανογραφικό δελτίο ανεξάρτητα από τον Γενικό Βαθμό Πρόσβασης. Αρχικά η εγκύκλιος αυτή προκάλεσε ερωτηματικά σχετικά με το ενδεχόμενο "κατάργησης" της βαθμολογικής βάσης» (το ρεπορτάζ στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ: «Δέσμευση Γ. Παπανδρέου για κάθε αγροτική οικογένεια. Σύνταξη 800 ευρώ για τους αγρότες (...) Αυτό που υπόσχομαι είναι ότι θα είμαι συνεχώς δίπλα σας, θα είμαστε όλοι συνεχώς δίπλα στον αγρότη" δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος ως "αυριανός πρωθυπουργός" εγγυήθηκε την προστασία του αγροτικού εισοδήματος μέσα από μια δικαιότερη ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος» (τίτλοι και ρεπορτάζ στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ: «Μία μαύρη σημαία κρέμεται πάνω από τη συνεχιζόμενη ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα. Και όσο συνεχίζεται η επιχείρηση, τόσο πιο μαύρη γίνεται. Η "Καλοκαιρινή Βροχή" που ρίχνουμε στη Γάζα δεν είναι μόνο άσκοπη, είναι πρώτα και κύρια κατάφωρα έκνομη. Δεν είναι επιτρεπτό να αφήνουμε 750.000 ανθρώπους χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν είναι επιτρεπτό να ζητούμε από 20.000 ανθρώπους του Μπέιτ Χανούν και του Μπέιτ Λάχια, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να μετατρέψουν τις πόλεις τους σε πόλεις - φαντάσματα. Δεν είναι επιτρεπτό να εισβάλλουμε στον εναέριο χώρο της Συρίας. Δεν είναι επιτρεπτό να απάγουμε τη μισή παλαιστινιακή κυβέρνηση και το ένα τέταρτο του παλαιστινιακού Κοινοβουλίου. Ενα κράτος που λαμβάνει τέτοια μέτρα δεν διαφέρει πλέον σε τίποτα από μια τρομοκρατική οργάνωση» (ο Γκίντεον Λιβάι, αρθρογράφος της ισραηλινής «Χααρέτζ» / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (κυρ.): ΓΙΑ ΝΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕΙ Η ΖΩΗ...

ΤΟ ΒΗΜΑ (κυρ.): Οπισθεν ολοταχώς! Στο ψυγείο οι μεταρρυθμίσεις

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΚΟ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (κυρ.): Ομάδες προστασίας δημόσιου χρήματος

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ακόμα και με βαθμό κάτω από τη βάση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΡΟΜΑΞΑΝ με το «10» τους

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 57.000 εισάγονται σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

ΕΘΝΟΣ: ΣΟΥΠΕΡ ληστεία με τη βενζίνη

ΤΑ ΝΕΑ: Αγριο καψώνι Γιαννάκου στους μαθητές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ. Ποιοι και πόσα θα πληρώσουν

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ενεση ρευστότητας 3 δισ.

Η ΑΥΓΗ (κυρ.): Μπροστά στο μπλακ άουτ

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (κυρ.): «Του ρίχνω 3,5 μονάδες χαλαρά»

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΞΕΝΟΙΑΣΤΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ... Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Η ΝΙΚΗ (κυρ.): 800 ευρώ στους αγρότες

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Η φάλαγγα ξεκινάει

Ανηφόρα. Ανηφόρα. Οσο πιο ψηλά ανεβαίνουμε η βροχή γίνεται νερόχιονο. Μόνο η γλώσσα μας είναι στεγνή. Βραχήκαμε ως το κόκαλο. Το νερό μπαίνει απ' το λαιμό και γλιστράει στο κορμί και μας παγώνει. Το νερόχιονο μας χτυπάει κατάμουτρα. Πώς θα περάσουμε τον αυχένα;

Ενας δυνατός παγωμένος αέρας

Σφυρίζει στ' αυτιά μας. Η αντάρα πότε σηκώνεται και καθαρίζει η ατμόσφαιρα, πότε ξαναπέφτει βαριά και σκοτεινιάζει. Πίσω απ' τα μαύρα σύννεφα ο ήλιος παίζει κρυφτούλι (...) Και μπροστά μας στέκεται η Νιάλα ατάραχη. Ολόγυμνη, κατάλευκη. Απριλιάτικα, αντί να ντυθεί το πράσινο φόρεμά της ντύθηκε άσπρο. Τι κακό είν' ετούτο...

Από κάτω γκρεμός

Λίγο παραπάτησες ή γλίστρησες και πήγες στο χαμό. Δε μένει ούτε κομματάκι απ' το σώμα σου (...) Τώρα άρχισε να διακρίνεται η κορυφή. Ολο τσουγκάρι και πέτρα. Βαδίζουμε νηστικοί και ξυπόλυτοι χωρίς στάση, χωρίς ανάσα, κάτω απ' τη βροχή και το χιόνι. Δεν πρέπει να λυγίσουμε. Το βήμα γίνεται αργό. Τα πόδια ασήκωτα. Εκατό οκάδες το ένα. Η φάλαγγα κόβεται. Μια απεγνωσμένη κραυγή κι ύστερα το κατρακύλισμα στον γκρεμό. Κόπηκαν τα ήπατα. Μια τρομερή χιονοθύελλα σηκώνεται άξαφνα από παντού. Τίποτα δε φαίνεται. Προχωρούμε. Ενας έπεσε ξερός. Θυμούμαι αυτή την ώρα τους ηρωικούς υπερασπιστές του Στάλινγκραντ. Πιστοί στο λαό και στο κόμμα, άντεξαν.

Το παιδάκι του Μπαρμπαράγια

που είχα πάρει στην αρχή της πορείας σπαρταράει στην αγκαλιά της μάνας απ' το κρύο. Τρέχω και τ' αρπάζω. Το τρίβω για να το συνεφέρω. Στα χαμένα. Ανοιγόκλεισε δυο-τρεις φορές το στοματάκι του, τέντωσε τα πόδια και τα χεράκια του και ξεράθηκε στην αγκαλιά μου.

(από το χρονικό της Νιάλας)



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ