ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 15 Ιούλη 2006
Σελ. /28
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Είμαστε περήφανοι για τον ΔΣΕ

Το Φλεβάρη του 1945 έγινε η Συμφωνία της Βάρκιζας. Η συμφωνία δεν ήταν αυτή που η περίσταση απαιτούσε και μπορούσε να είναι. Μέσα στους όρους της, ήταν και ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ. Μετά την παράδοση των όπλων, αρχίζει και η παραβίαση της συμφωνίας. Οι παρακρατικές συμμορίες ξεφυτρώνουν η μια μετά την άλλη. Η τρομοκρατία οργιάζει. Παρακρατική και κρατική. Συλλήψεις, σκοτωμοί, βιασμοί, ξυλοδαρμοί, εκτοπίσεις και ό,τι μορφή αγριότητας μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, είχαν γίνει τρόπος ζωής. Οι καταδιωκόμενοι πολλαπλασιάζονταν.

Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, θέλοντας να αποτρέψουν τον εμφύλιο σπαραγμό, συνιστούσαν άοπλη αυτοάμυνα. Αλλά ποια άοπλη αυτοάμυνα μπορούσε να αντισταθεί στις πάνοπλες συμμορίες; Και ως πότε οι απελευθερωτές της Ελλάδας θα έλεγαν στους άλλοτε γερμανοτσολιάδες και τώρα «αγγλοτυπισμένους» «Σφάξε με αγά ν' αγιάσω»; Τι τους έμεινε να κάμουν; Να πολεμήσουν ή να αυτοκτονήσουν. Να πώς έγινε ο Δημοκρατικός Στρατός. Να γιατί ο ΔΣΕ είναι συνέχεια του ΕΛΑΣ. Να γιατί η Εθνική Αντίσταση συνεχίστηκε. Να γιατί σε μια στροφή ενός τραγουδιού του ΔΣΕ λέει «Αγγλοαμερικανοί ιμπεριαλιστές ήρθανε στη χώρα μας κατακτητές».

Οι μαχητές του ΔΣΕ, αυτοί που ζουν, όσο και οι απόγονοί τους, πρέπει να νιώθουν περήφανοι. Παλέψαμε με τρεις πάνοπλους και αριθμητικά ασύγκριτους κατακτητές και τους ντόπιους υποτακτικούς τους. Τους δύο, τους νικήσαμε και με τον τρίτο συνεχίζουμε με άλλα μέσα, μέχρι να αντικαταστήσουμε τις σχέσεις υποτέλειας με ισότιμες. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια για την αντίσταση και τον ΔΣΕ. Και γι' αυτό όσοι ζούμε και οι απόγονοί μας πρέπει να νιώθουμε περήφανοι.

Ν. ΚΑΜΑΚΑΣ

στρατιώτης του ΔΣΕ

Οι μνήμες μένουν ζωντανές

Δάκρυσα και πολύ στεναχωρήθηκα όταν διάβασα στο «Ριζοσπάστη» της Κυριακής 25.6.2006, για τα 60 χρόνια του ΔΣΕ το ρεπορτάζ με τίτλο: «Στα χνάρια των σταυραετών του Γράμμου». Με συγκίνησαν οι εικόνες: Τα δάση του Γράμμου, οι καθισμένοι στις πέτρες αντάρτες, οι προετοιμασίες για τις μάχες και, φυσικά, η κρυμμένη μέσα στα σύννεφα Πέτρα Μούκα, όπου στη ρίζα της ήταν για ένα μικρό διάστημα το Αρχηγείο του ΔΣΕ και η έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μπροστά μου ξεδιπλώθηκε και ο χειρόγραφος χάρτης εποχής όλων των χωριών της Κόνιτσας Νομού Ιωαννίνων, εκτός του αγαπημένου μου χωριού Πλαγιά (Ζέρμα), που απέχει μόλις 8 χιλιόμετρα από το Κεφαλοχώρι (Νέα Λυκόρραχη) και βρίσκεται απέναντι από το Κάντσικο (Δροσοπηγή), σε υψόμετρο 960 μέτρων στις βουνοπλαγιές του Γράμμου.

Στο νου μου ήρθαν ιστορικές μνήμες ηρωισμού και πατριωτισμού που πρόσφεραν στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ όλα τα χωριά που δείχνει ο χειρόγραφος χάρτης, από τον οποίο όμως λείπει η ξακουστή σημερινή Πλαγιά - η «Μικρή Κόκκινη Μόσχα», ένα γραφικό χωριό με τα σπίτια χτισμένα το ένα πάνω στο άλλο να ανεβαίνουν μέχρι την κορυφή μιας απόκρημνης πλαγιάς. Το χωριό αυτό σήμερα, λόγω κατολισθήσεων, έχει μεταφερθεί -«μετακομίσει» εκεί κοντά σε μια λιγότερο απόκρημνη πλαγιά, αυτό, όμως, δε μας εμποδίζει να θυμούμαστε τα παλιά μισοερειπωμένα κτίσματα του παλιού χωριού όπου διεξήχθησαν σημαντικές μάχες του ΔΣΕ. Γι' αυτό ο τόπος αυτός, το χωριό Πλαγιά, είναι δοξασμένος και η στάση σ' αυτό κάθε διαβάτη για να ξαποστάσει αποτελεί στάση στην ένδοξη ιστορία του, που ξεκινά από τους αγώνες του 1821 και φτάνει μέχρι σήμερα. Αρκεί να αναφέρουμε τη θυσία των 79 παλικαριών του χωριού που έχυσαν το αίμα τους για να ποτιστεί το δέντρο της λευτεριάς. Αποτελούν, λοιπόν, τιμή και δόξα αυτοί οι αγώνες και οι θυσίες του λαού μας και είναι φάρος φωτεινός για τις επόμενες γενιές.

Ζήτω τα 60 χρόνια του ΔΣΕ!

ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΓΓΑΣ

Πρόστιμα με νόμο που δεν ισχύει;

Σε ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε - και, φαίνεται, αφορά πολλές χιλιάδες ακόμα ενδιαφερόμενους - αναφέρεται ο επιστολογράφος μας ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΧΑΡΙΣΙΟΣ, από τη Θεσσαλονίκη. Γράφει, ανάμεσα στα άλλα:

Πέρσι το καλοκαίρι, η γυναίκα μου, οδηγώντας σε μια των «ευρέων λεωφόρων» νήσου Θάσου, ελέγχθηκε από τροχονόμο και πήρε κλήση διότι δεν «πέρασε» ΚΤΕΟ το αυτοκίνητο. Μόλις σήμερα μάθαμε ότι πρέπει να πληρώσουμε πρόστιμο 651 ευρώ, μέρος του οποίου επιβλήθηκε σε δίκη για την οποία δεν κληθήκαμε, λόγω, λέει, παλαιότητας του αυτοκινήτου! Δηλαδή, το κράτος με τιμωρεί γιατί δεν μπορώ να πάρω καινούριο αυτοκίνητο.

Σχετικά με το θέμα, συμβαίνουν τα εξής:

Γύρω στα 1994, η Κομισιόν εξέδωσε τη με αρ. 83/189 «Οδηγία Κοινοποιήσεως», σύμφωνα με την οποία: Οταν σε κράτος - μέλος εκδίδεται νόμος οικονομικού και τεχνικού περιεχομένου, πρέπει να υποβάλλεται πρώτα στην Κομισιόν για έγκριση και μετά μπορεί να εφαρμοστεί. Κάποιοι μάλλον ισχυροί κύκλοι, νομίζω Βέλγιο, αμφισβήτησαν τη νομιμότητα της Οδηγίας και η Κομισιόν παρέπεμψε το θέμα στο ΔΕΚ, το οποίο στις 30.4.1996 εξέδωσε τη με τίτλο «SECURITEL» τελεσίδικη απόφαση, που λέει, περίπου, ότι: «Η Οδηγία Κοινοποιήσεως ισχύει ως έχει και τα Κράτη - Μέλη να υπακούσουν».

Ο δικός μας ΓΟΚ του 1999 είναι ακριβώς οικονομικού και τεχνικού περιεχομένου και πριν εφαρμοστεί, θα έπρεπε να εγκριθεί από την Κομισιόν. Είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι, με μια βεβαιότητα 99%, η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει την έγκριση της Κομισιόν, προφανώς λόγω αμέλειας των αρμοδίων. Ετσι, είμαι βέβαιος πως η γυναίκα μου και «τις οίδε» πόσες χιλιάδες ακόμα πολίτες πλήρωσαν, πληρώνουν και θα πληρώνουν πρόστιμα, βάσει ενός νόμου που δεν ισχύει...

ΣΚΕΨΕΙΣ-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΑΠΟΨΕΙΣ
Οργή για το Μακρονήσι

Ε. Μ. Στα πλαίσια της λυσσαλέας εκστρατείας των αστών να ξαναγραφτεί η Ιστορία, εκστρατεία ματαίωσης των αγώνων και της συμβολής των κομμουνιστών και προοδευτικών ανθρώπων στους κοινωνικοαπελευθερωτικούς αγώνες του τόπου μας, η Μακρόνησος και τα μηνύματά της δε θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Η αγανάκτηση όλων όσοι βρεθήκαμε στην εκδήλωση στο Μακρονήσι, για να τιμήσουμε τους αγωνιστές κρατούμενους που έβαλαν πολύ ψηλά τον πήχη των ανθρώπινων μέτρων, ξεχείλιζε. Ξεχειλίζει κάθε φορά η οργή για την υποκρισία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που φρόντισαν με ...Προεδρικά Διατάγματα να χαρακτηρίσουν τη Μακρόνησο «ιστορικό τόπο» και τα κτίσματά της «διατηρητέα», και την ίδια στιγμή να προσπαθούν κάτω από τις ακαθαρσίες και την εγκατάλειψη να θάψουν ένα από τα λαμπρότερα κομμάτια της ιστορίας του τόπου μας. Οι προθέσεις τους είναι ξεκάθαρες. Οσες συναυλίες και επισκέψεις «τιμής» κι αν πραγματοποιήσουν, δεν μπορούν να κρυφτούν από το γεγονός ότι έχουν μετατρέψει τη Μακρόνησο σε μιαν απέραντη στάνη, σε τόπο κερδοσκοπίας και ερειπίων. Αυτοί οι αναίσχυντοι, που προτιμούν οι σχολικές εκδρομές να γίνονται στο Mall και στο Village και όχι στους τόπους που μαρτύρησαν οι παππούδες τους...

Για τον «Τηλέπαθο»

Μεν. Γουβέτας: Αγαπητέ «Τηλέπαθε». Σας διαβάζω τακτικά. Δεν είναι υπερβολή αν σας πω ότι αρχίζω, πολλές φορές, πρώτα από σας. Το σατιρικό χιούμορ σας για πρόσωπα και πράγματα με κάνει πολλές φορές να σπαρταρώ από τα γέλια. Στις 9 Ιούνη ρεζιλέψατε, κυριολεκτικά, ορισμένους δημοσιογράφους, κακοποιούς της ελληνικής γλώσσας, παίρνοντας, όπως κατάλαβα, αφορμή από την πολυήμερη κι αψυχολόγητη συζήτηση που κάνουν γύρω από το θέμα εξαφάνισης του μικρού Αλεξ. Σχεδόν κάθε μέρα λένε λεκτικές κοτσάνες στα τηλεπαράθυρα, μαζί με άλλους «ειδικούς». Δεν είναι το μοναδικό λεκτικό σφάλμα τους, περισυνελέξει αντί του σωστού περισυλλέξει που επισημάνατε. Λένε και πολλά άλλα. Οπως ενήλικας, αντί του σωστού ενήλικος που καθιερώθηκε στην απλή δημοτική γλώσσα και έχει καταγραφτεί στα λεξικά. Τους διαφεύγει ότι η αρχαϊκή λέξη ενήλιξ δεν έλαβε στη δημοτική γλώσσα την κατάληξη -ας, όπως άλλες λέξεις (άνθραξ -άνθρακας, άβαξ -άβακας, νάρθηξ -νάρθηκας κλπ.). Αλλά είπαμε. Ολα επιτρέπονται στον προφορικό και γραπτό λόγο από τους ...διαμορφωτές της κοινής γνώμης, εδώ στην καπιταλιστική κοινωνία που ζούμε.

Πήραμε την επιστολή σας

σ. Παύλο Μαυρομμάτη, Καβάλα: Ευχαριστούμε για το γράμμα σας. Εχετε δίκιο για τις φωτογραφίες. Παίρνουμε υπόψη τις παρατηρήσεις σας. Οσον αφορά τη «σιωπή» που αναφέρετε, δεν έχετε δίκιο. Δεν έχουμε τηλέφωνό σας και δεν είναι δυνατό να επικοινωνούμε με τους επιστολογράφους μας με το ταχυδρομείο, παρά μόνο μέσω της στήλης.

Γ. Α. Χάλαρη. Πήραμε το φάκελο με τα σχετικά στοιχεία για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Οπως γνωρίζετε, ασφαλώς, ο «Ρ» επανειλημμένα έχει γράψει και το ενδιαφέρον μας παραμένει αμείωτο σχετικά με αυτήν την υπόθεση. Ευχαριστούμε.

Λευτέρη Κανέλλη: Λάβαμε το ποίημά σου.

Αθανασιάδη Κώστα: Πήραμε το γράμμα σας για τον υπουργό Δικαιοσύνης.

Καλογηράτο Σπύρο: Λάβαμε την επιστολή σας για τα ιδεώδη ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και ευρωπαϊστών.

Νίκο Φιλιππάκη, Θεσσαλονίκη: Πήραμε τις επιστολές σας.

Απόστολο Δημ. Ηλία, δικηγόρο: Πήραμε την επιστολή σας.

Γιώργο Ε. Τρανταλίδη, δικηγόρο: Ευχαριστούμε για τις επιστολές σας.

Διευκρινίσεις για τους επιστολογράφους μας

Με αφορμή ερωτήματα για απόψεις και γνώμες και, ιδιαίτερα, για ιστορικά γεγονότα που παρουσιάζονται μέσα από τις επιστολές αναγνωστών μας στη στήλη της «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ» στην εφημερίδα μας, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:

1. Οι επιστολές αναγνωστών δημοσιεύονται αυτούσιες ή συντομευμένες, όταν είναι μεγάλες, και εφ' όσον δεν περιέχουν ακραίες εκφράσεις και υβριστικά σχόλια. Και, βεβαίως, εφ' όσον, κατά την κρίση της εφημερίδας μας έχουν κάποιο ενδιαφέρον στα πλαίσια της επικαιρότητας.

2. Οι επιστολές εκφράζουν τις απόψεις των αναγνωστών και οι κρίσεις τους δεν απηχούν, κατ' ανάγκην, τις θέσεις της εφημερίδας μας, με την προϋπόθεση ότι πληρούν τα όρια της ευπρέπειας, των μη προσωπικών επιθέσεων, ότι δεν έχουν αντικομμουνιστικό περιεχόμενο, δεν είναι υβριστικές και τα στοιχεία που περιέχουν - κυρίως τα ιστορικά - μπορούν να διασταυρωθούν ή αναφέρεται η πηγή τους.

3. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι οι επιστολές πρέπει να συμβάλουν στη διερεύνηση της αλήθειας και όχι να προκαλούν προσωπικές είτε άλλες αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε αναγνώστες μας. Αντίθετα, πρέπει να συμβάλουν στην πληρέστερη ενημέρωση και τη διερεύνηση επίκαιρων ζητημάτων. Πιστεύουμε στην κατανόηση και στη συνεργασία των αναγνωστών μας, κατανόηση και συνεργασία, που, άλλωστε, βρίσκουμε μέχρι σήμερα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ