Μήπως, τις μέρες αυτές, έχετε περισσότερο έντονη την αίσθηση, ότι μοιάζετε με εκτιθέμενη πραμάτεια σε κάποιο παζάρι της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης; Αν ναι, δεν έχετε άδικο. Σας πληροφορούμε ότι ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης, συνοδευόμενος απ' όλους όσοι είναι απαραίτητοι για την ανάδειξη της εγχώριας πραμάτειας μας (υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, των Αποκρατικοποιήσεων, των ΣΔΙΤ, του Χρηματιστηρίου, διευθυντικά στελέχη δημόσιων οργανισμών, τραπεζών και επιχειρήσεων), θα βρίσκονται την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη, όπου θα πάρουν μέρος στο 8ο ετήσιο Συνέδριο με θέμα: «Η Ελλάδα στην εποχή των μεταρρυθμίσεων - Επενδύσεις και επιχειρηματικές ευκαιρίες στη σημερινή Ελλάδα».

Με τις ίδιες τις πράξεις της, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι το θέμα των συμβασιούχων είναι πολιτικό και όχι νομικό που θα κριθεί από τις αποφάσεις δικαστηρίων. Χτες ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος, ανακοίνωσε ότι οι συμβασιούχοι θα λάβουν τα δεδουλευμένα τους. Μάλιστα, διαβεβαίωσε ότι οι συμβασιούχοι δε χρειάζεται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και υποσχέθηκε ότι οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα ξεπεραστεί με ειδική νομοθετική ρύθμιση. Κι όμως, η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου όριζε ότι δεν έπρεπε οι συμβασιούχοι να λάβουν τα δεδουλευμένα. Προφανώς, η κυβέρνηση την «αγνόησε», επειδή ήταν κατάφωρα άδικη. Αλλά γιατί δεν είναι το ίδιο άδικη και η απόφαση, ότι δεν πρέπει να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι, όταν, μάλιστα, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες κι ακόμη περισσότερο για χρόνια; Ας αφήσει, λοιπόν, τις υπεκφυγές και τα μικροπολιτικά παιχνίδια η κυβέρνηση που μαζί με το ΠΑΣΟΚ δημιούργησαν το πρόβλημα και να μετατρέψει άμεσα και χωρίς όρους όλες τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Αν όμως ήθελε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη ρίζα του, θα 'πρεπε να σταματήσει τις προσλήψεις συμβασιούχων, αφού όλοι τους καλύπτουν μόνιμες ανάγκες των δημόσιων υπηρεσιών.

«Εχθροί της κοινωνίας οι δάσκαλοι επειδή τα οκτακόσια ζητούσαν να τα κάνουν χίλια διακόσια ευρώ. Εχθροί και οι δικαστικοί που φιλοδώρησαν τον εαυτό τους με αυξήσεις πλουσιοπάροχες και βουλευτικές. Εχθροί φυσικά και οι φοιτητές που μέσα στην απελπισία τους κλειδαμπαρώσανε τον πρύτανη και τους καθηγητές. Εχθροί της κοινωνίας οι λιμενεργάτες. Εχθροί και οι αστυνομικοί που ζητούν, μέσω Πολύδωρα, μεταχείριση προνομιακή. Καθένας με ό,τι έχει πολεμάει. Με εφόδους, τούρτες, γιαούρτια, καταλήψεις, απειλές, με το Μισθοδικείο, την ομηρία, με το κόψιμο της Εθνικής, με απεργίες, διαδηλώσεις, πορείες, με ό,τι βρει, ό,τι μπορεί. Το αποτέλεσμα εντελώς φιλοκυβερνητικό. Αντί όλοι εναντίον αντιλαϊκής πολιτικής, εργαζόμενος συκοφαντεί εργαζόμενο και αδελφός να βγάλει τα μάτια του αδελφού. Εχθρός δεν είναι ο δάσκαλος, ο λιμενικός, ο δικαστικός. Εχθρός είναι αυτός ο αόρατος, ο βουλημικός αχόρταγος, ο εσαεί - από όλες τις κυβερνήσεις - προστατευόμενος άπληστος, ολιγοπωλιακός καπιταλισμός!». Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».