Σε ένταση της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας, με άγρια χαράτσια για τα λαϊκά στρώματα στην ώρα της ανάγκης καθώς τα νοσοκομεία μελλοντικά θα «είναι αυτοτελή και θα έχουν την ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης», οδηγεί η «Εθνική Στρατηγική για την Υγεία», που παρουσίασε χτες ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Με το ίδιο σχέδιο προετοιμάζεται ακόμα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την επιχειρηματική δράση, ενώ ανοίγει διάπλατα τα σύνορα στο κεφάλαιο που δρα διεθνώς στην Υγεία μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Ο υπουργός μίλησε για επανίδρυση του δημόσιου συστήματος Υγείας που έχει την έγκριση του πρωθυπουργού.

Αναγορεύοντας σε στρατηγική την «εξασφάλιση χρηματοδότησης μέσω της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης» και χωρίς καμιά αναφορά στα κονδύλια του Κρατικού Προϋπολογισμού για την Υγεία, ομολόγησε ουσιαστικά ότι η κυβέρνηση θα ακολουθήσει άγρια λιτότητα για το σύνολο των υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας.

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μίλησε για δέκα άξονες, για την εφαρμογή των οποίων ζήτησε «ευρεία εθνική και κοινωνική συναίνεση» και με ορίζοντα το 2020. Μίλησε για την εφαρμογή του «νέου κοινωνικού κράτους», καθώς το «παλιό κοινωνικό κράτος πρόνοιας έχει εξαντλήσει τα χρηματοδοτικά όρια». «Για να περάσουμε στην εποχή του νέου κοινωνικού κράτους, πρέπει όλοι μαζί να ανοίξουμε το σύστημα. Να καταργήσουμε τα μονοπώλια εκεί που υπάρχουν» είπε ο υπουργός.

• Ο 1ος άξονας κατά τον υπουργό είναι η «οικονομική εξυγίανση του ΕΣΥ και εξασφάλιση της βιωσιμότητας», ανακοινώνοντας τα νομοσχέδια για τον περιορισμό των Διοικητικών Υγειονομικών Περιφερειών (ΔΥΠΕ) σε 7 από 17 και για τις προμήθειες των νοσοκομείων.

«Τα νοσοκομεία πρέπει να είναι μελλοντικά αυτοτελή, να έχουν την ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης, την ευθύνη της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού και οι διοικήσεις να αξιολογούνται στη βάση του βαθμού επίτευξης των συγκεκριμένων οικονομικών και λειτουργικών στόχων που έχουν τεθεί από το υπουργείο» είπε ο υπουργός για να προσθέσει: «Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί δεν πρέπει μελλοντικά να παρέχουν υπηρεσίες Υγείας, αλλά να συνάπτουν συμβάσεις με το ΕΣΥ, ύστερα από διαπραγμάτευση και στη βάση των αποκαλούμενων Diagnostic Related Groups για την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας».

• Ως 2ο άξονα παρουσίασε την ανάπτυξη δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, υποσχόμενος Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου και την εφαρμογή - μεσοπρόθεσμα - του Οικογενειακού Γιατρού. Βέβαια, τα νέα Κέντρα Υγείας δεν είναι περισσότερα από εννιά, που είχαν σχεδιαστεί παλιότερα στα πλαίσια των κοινοτικών πλαισίων, ενώ για τον Οικογενειακό Γιατρό δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη και κανένα κονδύλι στον προϋπολογισμό.
• Τη δυναμική προώθηση της πρόληψης και την εισαγωγή της πληροφορικής και της νέας τεχνολογίας παρουσίασε ως 3ο και 4ο - αντίστοιχα - άξονα ο υπουργός Υγείας.
• Ως 5ο άξονα παρουσίασε την νέα πολιτική για το ανθρώπινο δυναμικό της Υγείας, αναγνωρίζοντας τις ελλείψεις προσωπικού ως τις «πιο σημαντικές προκλήσεις». Ωστόσο, δεν έκανε καμιά αναφορά στις προβλέψεις του προϋπολογισμού, που διασφαλίζουν μετά βίας 700 προσλήψεις για το 2007, τη στιγμή που επίκειται η συνταξιοδότηση 2.500 εργαζομένων στα νοσοκομεία και με κενές ήδη 25.000 οργανικές θέσεις. Ετσι τους άγριους περιορισμούς στις προσλήψεις τους αντιπαρήλθε με την πρόταση για τις εκτός ΑΣΕΠ προσλήψεις του νοσηλευτικού προσωπικού...
• Ο 6ος άξονας αναφέρεται στη μεταρρύθμιση της ψυχικής υγείας και της δημόσιας υγείας.

Ο υπουργός παραδέχτηκε ότι η «βιωσιμότητα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης εξαρτάται από τη χρηματοδότηση», αλλά αποσιώπησε ότι αυτή η έσχατη κατάσταση είναι αποτέλεσμα της άγριας εμπορευματοποίησης. Ετσι υποσχέθηκε «κανόνες στην οικονομική διαχείριση των μονάδων αποασυλοποίησης», προδιαγράφοντας δηλαδή απ' τη μια περικοπές και απ' την άλλη επιβάρυνση των ίδιων των ψυχικά αρρώστων και των ασφαλιστικών τους ταμείων.

• Ο 7ος άξονας προβλέπει την προώθηση του εθελοντισμού και της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και ο 8ος άξονας την προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας.
• Ο 9ος άξονας είναι ύμνος στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). «Πρέπει να αποενοχοποιήσουμε τη σχέση του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα, είπε ο υπουργός. Οι ευθύνες είναι κυρίως της πολιτείας. Από εκεί ξεκινά το πρόβλημα και από εκεί θα αρχίσει η επίλυσή του». Τις ΣΔΙΤ - που θα διασφαλίζουν τετραπλάσια απόδοση των κεφαλαίων στην Υγεία απ' τη μέση απόδοση της ελληνικής οικονομίας - ο υπουργός τις δικαιολόγησε με «την εξάντληση των κονδυλίων από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ) και την απουσία ειδικού κεφαλαίου για την Υγεία από το Δ΄ ΚΠΣ».

Ο υπουργός ανακοίνωσε την ανέγερση με ΣΔΙΤ του Παιδιατρικού Θεσσαλονίκης, Ογκολογικού Θεσσαλονίκης και Γενικού Νοσοκομείου της Κω, συνολικής δυναμικότητας 1.020 νοσοκομειακών κλινών. Στην ολοκλήρωση της μελέτης βρίσκεται η ανέγερση νοσοκομείου με ΣΔΙΤ στην Ανατολική Αττική, στο χώρο του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου, που αναμένεται να κλείσει με την εφαρμογή της διαβόητης ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.

• Τέλος ο 10ος άξονας προβλέπει την προώθηση της Ελλάδας στην παγκόσμια κοινωνία και οικονομία της Υγείας. Ετσι ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες για τη δράση του πολυεθνικού κεφαλαίου σε όλες τις υπηρεσίες Υγείας.

«Τα νοσοκομεία δεν είναι επιχειρήσεις - Δώστε κρατικές επιχορηγήσεις» ήταν ένα από τα συνθήματα των συγκεντρωμένων στο υπουργείο Υγείας

Τον τόνο στη συγκέντρωση έδωσαν οι γιατροί στο μπλοκ της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών», τόσο με την παρουσία τους όσο και τα συνθήματά τους. Αντιπροσωπεία των γιατρών - στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι των φοιτητών - συναντήθηκε με τον υφυπουργό Γιώργο Κωνσταντόπουλο.

Ο υφυπουργός Υγείας θεώρησε ως δεδομένο τον προϋπολογισμό του 2007 και όσον αφορά τις προσλήψεις γιατρών προσπάθησε να ρίξει στάχτη στα μάτια λέγοντας ότι δίνει προτεραιότητα στις μονήρεις θέσεις της επαρχίας και εκεί που οι ειδικευόμενοι είναι ελάχιστοι. Ετσι η συζήτηση επικεντρώθηκε στην Επιτροπή, που μέσα σε 15 μέρες θα καταλήξει σε ομόφωνες αποφάσεις για το ωράριο εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών μετά την 1/1/2007 σε εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος 75/2006.

Από τη χτεσινή συγκέντρωση

Οι εκπρόσωποι της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» κατάγγειλαν ως προσχηματικό το λεγόμενο διάλογο για να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των γιατρών η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και στη συνέχεια αποχώρησαν από τη συνάντηση. Στη συνέχεια ενημέρωσαν τους συγκεντρωμένους για τη συνάντηση και για τη στάση τους. Οι συγκεντρωμένοι έδειξαν να επιδοκιμάζουν τη στάση της «Πανεπιστημονικής» φωνάζοντας το σύνθημα: «Ο διάλογος είναι κοροϊδία, δώστε λεφτά για δημόσια Υγεία». Λίγο αργότερα ακολούθησε πορεία στην Ομόνοια.

Την ερχόμενη βδομάδα αρχίζουν πανελλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις των γιατρών και των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, που παγώνει τους μισθούς και χειροτερεύει τις συνθήκες εργασίας και συνταξιοδότησης.

Στις 29 Νοέμβρη 2006 θα γίνει 24ωρη πανελλαδική απεργία και εφτάωρη στάση εργασίας (8 π.μ. - 3 μ.μ.) στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Το ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας θα κάνει συγκέντρωση στην Ομόνοια, ώρα 9.30 π.μ., και θα ακολουθήσει πορεία στο υπουργείο Υγείας.

Στις 5 και 6 Δεκέμβρη θα γίνει 48ωρη πανελλαδική απεργία. Για τις 5 Δεκέμβρη η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ έχει κηρύξει στάση εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων μόνο στην Αττική, παρά την πρόταση της «Ταξικής Δημοσιοϋπαλληλικής Συσπείρωσης» για πανελλαδική στάση εργασίας.

Το Σωματείο καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για να περάσουν όλες οι δομές στην ευθύνη του κράτους, με σχέσεις εργασίας για τους εργαζόμενους πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με πλήρη δικαιώματα, για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Πρόνοια, αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία - Πρόνοια για όλο το λαό κ.ά. Οπως επισημαίνει, η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ αποποιούνται την υποχρέωση του κράτους για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας υψηλού επιπέδου και προωθούν την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ευαίσθητου τομέα.

Η κυβέρνηση παρέδωσε την αποασυλοποίηση των ψυχικά πασχόντων στους ιδιώτες και τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αλλά - μετά τη λήξη των ευρωπαϊκών κονδυλίων - μειώθηκε η χρηματοδότηση των δομών και οι εργαζόμενοι σε πολλές δομές παραμένουν απλήρωτοι, υπάρχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού και μειώνεται η φροντίδα προς τους ψυχικά πάσχοντες. Για παράδειγμα οι εργαζόμενοι στην Εταιρεία Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιών και Ενηλίκων «Ιρις» παραμένουν απλήρωτοι για τέσσερις μήνες και όπως ενημερώθηκαν από τον εργοδότη τους δεν αναμένεται να πληρωθούν ως το Μάρτη του 2007! Ταυτόχρονα, κάποιοι ιδιοκτήτες δομών προκρίνουν ως «λύση» να αναλάβουν το κόστος λειτουργίας των δομών οι ασθενείς και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι σε δομές «ερευνώνται» τα περιουσιακά στοιχεία των ψυχικά πασχόντων.

Οπως πολλά είναι τα παραδείγματα που αποδεικνύουν την αντικομμουνιστική εμπάθεια αλλά και τη χρησιμοποίηση προβοκατόρικων μεθόδων για να μειώσει, να διαστρεβλώσει τις θέσεις του ΚΚΕ, να βάλει εμπόδια στην πάλη ενάντια σε αντεργατικές πολιτικές και μέτρα που κινούνται στις ράγες των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πρόκειται για πάγια τακτική που σχεδιασμένα περνάει μέσα από την εφημερίδα «Αυγή», τη φωνή του Συνασπισμού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σχόλιο αυτής της εφημερίδας, την Πέμπτη 23 του Νοέμβρη, με τίτλο «Εκτός θέλει τους γιατρούς το ΚΚΕ».

Τι λέει σ' αυτό το σχόλιο;

Στηρίζει, χειροκροτεί την απόφαση της πλειοψηφίας της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και της αντίστοιχης της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών - Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) να συμμετέχουν στην επιτροπή του υπουργείου Υγείας για το ωράριο και τις εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών... για την «ασφαλή εφαρμογή του προεδρικού διατάγματος 76/2005 περί ωραρίου».

Ετσι λέει η «Αυγή» και για να στηρίξει αυτή τη θέση καταφεύγει σε χυδαία διαστρέβλωση της τακτικής των κομμουνιστών συνδικαλιστών που τους παρουσιάζει να υποστηρίζουν τη θέση... «οι νοσοκομειακοί γιατροί να πετάνε πέτρες απ' έξω». Και η «Αυγή» συμπληρώνει:

«Θα μας πούνε πάλι ότι ο διάλογός σας είναι μια απάτη αλλά δε θα μας εξηγήσουν ποτέ γιατί θέλουν τους εργαζόμενους έξω από τα κέντρα λήψης αποφάσεων...»!!!

Το ΠΔ 76/2005, που ρυθμίζει ζητήματα του χρόνου εργασίας σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, χτυπάει το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας και έχει ως κεντρικό στόχο τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Για τους ειδικευμένους γιατρούς προβλέπει βδομαδιάτικη εργασία 48 ωρών που θα προκύπτει ως μέσος όρος μιας διευθέτησης τεσσάρων μηνών. Δηλαδή, θα υπάρχει περίοδος που οι γιατροί θα εργάζονται πάνω από 50 ώρες και περίοδος που θα εργάζονται λιγότερο, ώστε ο μέσος όρος να μην ξεπερνάει τις 48 ώρες τη βδομάδα.

Για τους ειδικευόμενους ο χρόνος εργασίας καθορίζεται στις 58 ώρες τη βδομάδα μέχρι 31.7.2007 και στις 56 ώρες τα επόμενα δύο χρόνια, ως μέσος όρος μιας χρονιάτικης διευθέτησης.

Αυτό είναι το θέμα και πάνω σ' αυτό τοποθετούνται οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις.

Οι κομμουνιστές λένε: Η κοινοτική οδηγία και το Προεδρικό Διάταγμα αποσκοπούν στην ελαστική εργασία, στη φτηνότερη εργατική δύναμη υπολογίζοντας το γεγονός ότι τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν και θα λειτουργούν ακόμα περισσότερο στη συνέχεια με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με κριτήριο το κέρδος.

Αυτό το ωράριο είναι απαράδεκτο. Δεν έχει καμία σχέση με το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, διαιωνίζει το πρόβλημα της εντατικοποίησης της δουλιάς των γιατρών, δημιουργεί προβλήματα στην επαγγελματική, προσωπική και οικογενειακή τους ζωή και προκαλεί συνέπειες σε βάρος των ασθενών.

Η βάση του διεκδικητικού αγώνα είναι ο σταθερός ημερήσιος και βδομαδιάτικος χρόνος εργασίας, το 6ωρο-5ήμερο-30ωρο με μία εφημερία τη βδομάδα. Αυτό κατά τη γνώμη των κομμουνιστών απαντά στο χάλι του σημερινού ωραρίου και των εφημεριών.

Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις του ΚΚΕ συμμετέχουν αποφασιστικά στους αγώνες, διεκδικούν προσλήψεις προσωπικού πλήρους - αποκλειστικής απασχόλησης και ουσιαστική αύξηση των μισθών.

Αυτά τα αιτήματα προβάλλουν στο διεκδικητικό πλαίσιο των απεργιακών κινητοποιήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, αυτά τα αιτήματα προβάλλονται με τις πολύμορφες παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας, αναπτύσσοντας μια ουσιαστική συζήτηση - διάλογο με τους εργαζόμενους. Διάλογο για το πώς θα δυναμώσει η πάλη, παίρνοντας υπόψη ότι ο «κοινωνικός διάλογος» με τις κυβερνήσεις έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται από τις ηγεσίες του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού για την εκτόνωση αγωνιστικών διαθέσεων, το μπλοκάρισμα των αγώνων, την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Πρώτο: Υποστηρίζουν ένα Προεδρικό Διάταγμα και μια κοινοτική οδηγία που χτυπάει το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας και προβλέπει τη διευθέτηση. Υπονομεύουν το αίτημα για σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας και μείωση του εργάσιμου χρόνου που αποτελεί το μόνο δρόμο για να αντιμετωπιστεί το αβάσταχτο ωράριο που ισχύει σήμερα στα νοσοκομεία.

Δεύτερο: Στηρίζουν την τακτική των πλειοψηφιών της ΟΕΝΓΕ και της ΕΙΝΑΠ που συμμετέχουν στον «κοινωνικό διάλογο» με την κυβέρνηση γιατί συμφωνούν με το Προεδρικό Διάταγμα και επιδιώκουν να συμβάλουν στην εφαρμογή αυτού του αντεργατικού πλαισίου.

Επί της ουσίας, δηλαδή, κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με τις πλειοψηφίες συνδικαλιστικών οργάνων (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ) που έχουν συναινέσει στην εμπορευματοποίηση της Υγείας και στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις - εκπληρώνοντας το ρόλο της «εμπροσθοφυλακής» σε συκοφαντικές επιθέσεις με ψευδείς ισχυρισμούς.

Τρίτο: Αποκρύπτουν ότι βασικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της στρατηγικής της Λισαβόνας αλλά και της νομοθεσίας που προωθείται σε εθνικό επίπεδο είναι η πιο ακραία ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου. Ηδη μεθοδεύεται η νομιμοποίηση βδομάδας 60-65 (και πάνω) εργάσιμων ωρών και προωθείται ο διαχωρισμός σε «ενεργό» και «ανενεργό» χρόνο εργασίας.

Η θέση περί συμμετοχής των εργαζομένων στα «κέντρα λήψης των αποφάσεων» σήμερα, αποκαλύπτει μια επικίνδυνη, διαλυτική για το εργατικό κίνημα λογική. Τη λογική που θέλει τους εργαζόμενους «εταίρους» - συνεργάτες των φορέων της αντιλαϊκής πολιτικής για την εφαρμογή της.

Αυτή η λογική δεν έχει καμιά σχέση με την αγωνιστική διεκδίκηση και διαπραγμάτευση που γίνεται στο δρόμο, με την ανάπτυξη πολύμορφης ταξικής πάλης.

Αυτές οι θέσεις μπορούν να ειπωθούν μόνο από δυνάμεις που είναι προσηλωμένες δογματικά στον εξωραϊσμό του αστικού κράτους που οργανωμένα, σχεδιασμένα προωθεί τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις τόσο στο χώρο της Υγείας, όσο και γενικότερα.

Θα επανέλθουμε παρακολουθώντας τις εξελίξεις. Αλλά χρειάζεται να τονιστεί ότι ο αγώνας των εργαζομένων στην Υγεία, συνολικά ο αγώνας των εργαζομένων, θα ενισχύεται στο βαθμό που ξεκαθαρίζουν, αντιπαλεύουν και αφοπλίζουν θέσεις και τακτικές που ρίχνουν την απαιτητικότητά τους, επιχειρούν να τους εγκλωβίζουν στη λογική του «μικρότερου κακού» και είναι βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης, συνολικά της κυρίαρχης πολιτικής.

Αλλωστε, υπάρχει πλούσια πείρα και η πείρα αυτή δείχνει ότι όσο η γραμμή πάλης και τα αιτήματα καθορίζονται από τις ανάγκες των εργαζομένων και πατάνε γερά στο έδαφος της σύγκρουσης με τις αναδιαρθρώσεις που προωθούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, τόσο ο αγώνας θα δυσκολεύει τους φορείς της αντιλαϊκής πολιτικής και θα είναι πιο αποτελεσματικός.