α.Η μαζικοποίηση της ΟΥΠΑΕ και η διάλυση στην πράξη των διασπαστικών ομοσπονδιών (ΠΟΥΠΑ κλπ). Η ένταξη στη δύναμή της πολλών ακόμα εργαζομένων, μέσα από στήσιμο σωματείων σε μια σειρά χώρους δουλιάς (ΦΑΓΕ, ΔΕΛΤΑ, ΝΙΚΑΣ, ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ, CONTINENT, ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ, ΚΑΡΝΑ, ΠΟΤΟΠΟΪΑ - ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ κλπ.) που έχουν ισχυρά μεταφορικά δίκτυα με χιλιάδες εργαζόμενους στο τιμόνι και με δικαιώματα αμοιβές σκλαβιάς. Ναι κάθε μέρα ομάδες εργατών, συμβούλων της ΟΥΠΑΕ με υλικό με δράση, πρέπει να "αλώσουν" αυτούς τους χώρους δουλιάς, να στήσουν σωματεία, να οργανώσουν συνδικάτα ανά νομό στη μεταφορά και επιχειρησιακά σωματεία ανά εταιρία και χώρο.

β.Η πάλη για τη θέσπιση θεσμικού πλαισίου, που να μην επιτρέπει τη χρησιμοποίηση εργατών "μιας χρήσης", χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς ωράριο με αμοιβές έξω από την ΕΣΣΕ ή τις ειδικές ΣΣΕ.

γ.Η Θέσπιση πλαισίου για να κλείσουν οι δρόμοι για 12ωρες-15ωρες βάρδιες στη μεταφορά που θέτουν σε κίνδυνο ζωές.

δ.Ο συντονισμός δράσης και η διαμόρφωση θέσεων με αγωνιστική προοπτική για ενιαίο δημόσιο φορέα αστικών συγκοινωνιών, με κοινωνικό χαρακτήρα και ρόλο, κόντρα στα νέα σχέδια ιδιωτικοποίησης.

ε.Η δράση για αλλαγή της κατάστασης στα υπεραστικά ΚΤΕΛ και αστικά κατά νομό που έχουν γίνει τρωκτικά του δημόσιου χρήματος με πάνω από 200 δισ. δάνεια αγύριστα στα αφεντικά τους που καμιά σχέση δεν έχουν με το αντικείμενο της μεταφοράς και που χρησιμοποιούν κυριολεκτικά τους εργαζόμενους στα ΚΤΕΛ (υπεραστικά - αστικά) λες και είναι προϊόντα σκλαβοπάζαρου.

στ.Η θεσμοθέτηση συγκεκριμένων όρων εργασίας και αμοιβής για οδηγούς φορτηγών, τουριστικών, ταξί που παρά τις συγκεκριμένες διατάξεις των ΣΣΕ τους, τους έχουν με το δρομολόγιο, με το κομμάτι για μια μέρα ένα μήνα ή το πολύ για σεζόν, χωρίς ασφάλιση κλπ.

ζ.Η πάλη για το ασφαλιστικό και τη σύναψη πανελλαδικής σύμβασης αμοιβής στη μεταφορά, που θα θέτει τα όρια ασφαλείας μισθού και που θα εξειδικεύεται και θα πλουτίζεται με τις επιμέρους συμβάσεις ανά εταιρία κλπ.

η.Η οργάνωση των ανέργων οδηγών και ανάπτυξη μετώπου πάλης κόντρα στην ανεργία.

* Ο Χρήστος ΣΤΑΜΟΥΛΟΣ είναι Β αντιπρόεδρος της ΟΥΠΑΕ

Να αγωνιστούν για καλύτερες τοπικές και κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας, αλλά και για καλύτερη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για το 1996, "με τη συσπείρωση όλων των εργαζομένων στα σωματεία τους, μαζί με το Εργατικό Κέντρο και τις Ομοσπονδίες",καλεί τους εργαζόμενους η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Θήβας,η οποία ενημέρωσε για το διεκδικητικό πλαίσιο Συλλογικής Σύμβασης στο οποίο κατέληξε, προκειμένου να βοηθήσει τα σωματεία μέλη του στις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη τοπικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Τις "συνθήκες πολύπλευρης οικονομικής, κοινωνικής κρίσης" μέσα στις οποίες τα "προβλήματα των εργαζομένων συνέχεια οξύνονται, ενώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι αποτελούν το μοναδικό σχεδόν πεδίο άσκησης οικονομικής και πολιτικής αδικίας και εκμετάλλευσης", υπογραμμίζει το Εργατικό Κέντρο Θήβας για να τονίσει, στο κείμενο της Συλλογικής Σύμβασης: "Οι κυβερνήσεις με την πολιτική τους απέναντι στους εργαζόμενους (σταθεροποιητικά προγράμματα) έχουν την κύρια ευθύνη, εμείς πρέπει να δημιουργήσουμε πεδία αντίστασης και όχι υποταγής στις συντηρητικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης".

Το οικονομικό πλαίσιο διεκδικήσεων στο οποίο κατέληξε η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου, επισημαίνει την ανάγκη για αυξήσεις που να εξασφαλίζουν: Την προστασία του εισοδήματος με την καταβολή του ποσοστού αύξησης του πληθωρισμού που προβλέπεται για το 1996, μερική κάλυψη χαμένου εισοδήματος, πραγματικές αυξήσεις με συμμετοχή στην αύξηση του ΑΕΠ, αναδιανομή εθνικού εισοδήματος υπέρ των εργαζομένων, εξίσωση του ποσοστού τριετιών μεταξύ εργατών και υπαλλήλων, αναπροσαρμογή του επιδόματος κανονικής άδειας ώστε να καλύπτει το σύνολο των ημερών αδείας όταν αυτή υπερβαίνει το μισό μήνα. Ευρύ είναι το πλαίσιο διεκδίκησης των θεσμικών αιτημάτων, που θέτει το Εργατικό Κέντρο, που ανάμεσα στα άλλα προτείνει τη διεκδίκηση: Εφαρμογής του 35ώρου - 5νθημέρου χωρίς μείωση αποδοχών, κατώτερης σύνταξης ίσης με 20 μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη, σύνταξη ίση με το 80% των αποδόχων, πλήρη σύνταξη με 10.500 ένσημα ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, επέκταση του Ν.2112/20 και στους εργάτες, αύξηση της κανονικής άδειας σε 5 βδομάδες χωρίς χρονικές προϋποθέσεις.

Μερικά ακόμα από τα βασικά θεσμικά αιτήματα του Εργατικού Κέντρου, είναι η κατάργηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και έργου, η κατάργηση της υπερεργασίας, η απαγόρευση απόλυσης για όσους μπαίνουν στην τελευταία πενταετία πριν τη συνταξιοδότηση, η αύξηση των επιδομάτων ανεργίας ίση με 80% των αποδοχών του ανειδίκευτου εργάτη και αύξηση του χρόνου επιδότησης, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, εφαρμογή του πόθεν έσχες χωρίς εξαιρέσεις, ανέγερση σύγχρονου νοσοκομείου στη Θήβα, αναβάθμιση της λειτουργίας των Κέντρων Υγείας της Επαρχίας Θήβας, προώθηση της κατασκευής του εργοστασίου της ΑΛΟΥΜΙΝΑΣ.

Στο "ντούκου" πέρασε προχθές κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων το κρισιμότατο ζήτημα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας που απασχολεί τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου, με ευθύνη της πλειοψηφίας, που έχουν συγκροτήσει στα πλαίσια της διοίκησης της οργάνωσης ΠΑΣΚΕ και "ΣΥΝ". Δυο και πάνω ώρες σπαταλήθηκαν σε μια ανούσια... κόντρα για το ποιος θα είναι ο εισηγητής στο "στρογγυλό τραπέζι" ομοσπονδίας - εργοδοτών, που θα γίνει το Σάββατο, ενώ για το θέμα των συλλογικών συμβάσεων αφιερώθηκε μόνο μισή ώρα και αυτή μετά από πίεση των συνδικαλιστών της ΕΣΑΚ.

Η πρόταση της ΕΣΑΚ ήταν να πραγματοποιηθούν μια σειρά από περιοδείες, συσκέψεις με τα διοικητικά συμβούλια των σωματείων και στο μέτρο του δυνατού συλλαλητήρια κατά τόπους και άλλες κινητοποιήσεις, έτσι ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την υπογραφή ικανοποιητικών συμβάσεων. Η απάντηση των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ και του "ΣΥΝ" ήταν ότι ναι μεν συμφωνούν με την πρόταση, αλλά πρέπει να περιμένουν τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση και ότι η πολιτική κατάσταση δεν ευνοεί τέτοιου είδους ενέργειες, παρότι στην ολομέλεια της διοίκησης στις 14 Δεκέμβρη, είχαν δεσμευτεί ότι μετά τις γιορτές θα εξέταζαν το θέμα αναλυτικά.

Ετσι, ενώ γενικά τα στελέχη των δυο παρατάξεων παραδέχονται ότι οι απώλειες στα εισοδήματα των εργαζομένων συνεχώς αυξάνονται, ότι η κατάσταση στον κλάδο κάθε άλλο παρά καλή μπορεί να χαρακτηριστεί, δεν είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν την ευθύνη της αποφασιστικής διεκδίκησης ικανοποιητικών συμβάσεων. Χαρακτηριστικό των διαθέσεων της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ, είναι το ότι δεν έχουν καν καθοριστεί τα ποσοστά των αυξήσεων που θα διεκδικηθούν, ενώ στο γενικό πλαίσιο που αποφάσισαν κάνουν λόγο γενικά για αυξήσεις που θα χορηγηθούν σε δύο δόσεις. Επίσης, δεν αναφέρονται καθόλου στην ανάγκη επαναφοράς της ΑΤΑ, ενώ καθορίζουν ανώτατο επιτρεπτό όριο μερικής απασχόλησης στο 15% των θέσεων εργασίας και ελάχιστο χρόνο μερικής απασχόλησης 4 ώρες την ημέρα, 20 την εβδομάδα!

Ο Τ. Τριανταφυλλάκος, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΙΥΕ τόνισε μιλώντας στο "Ρ": "Εμείς προτείναμε, όσον αφορά στα σημαντικότερα αιτήματα, αυξήσεις που να καλύπτουν τις εισοδηματικές απώλειες, θεσμοθέτηση γνήσιας ΑΤΑ, κατάργηση του ωρομισθίου, 35ωρο - 5ήμερο. Θεωρούμε ότι για να επιτευχθεί η υπογραφή ικανοποιητικών συμβάσεων πρέπει από τώρα να προετοιμάσουμε το έδαφος για αυτό προτείναμε ένα πρόγραμμα δράσης, το οποίο δυστυχώς δεν έγινε δεκτό, πάμε "ξυπόλυτοι στα αγκάθια".

Β. Ν.

Την κατάργηση του Ταμείου "εργατοπατέρων" - αυτής της "μάστιγας του συνδικαλισμού", όπως το χαρακτηρίζει - απαιτεί η Ομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας ΙΚΑ - ΟΚΑ.Τονίζει χαρακτηριστικά σε σχετική ανακοίνωσή της: "Εμείς, οι παλιοί συνδικαλιστές έχουμε πολύ κακή εμπειρία από αυτό το Ταμείο, που χρησιμοποιείται χρόνια τώρα για τη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος και τη διαφθορά συνδικαλιστών".

Σύμφωνα με την Ομοσπονδία, είναι απαράδεκτη η συνέχιση της ύπαρξης αυτού του Ταμείου, δύο και πάνω μήνες μετά τη δέσμευση του υπουργού Εργασίας ότι θα το καταργήσει και τη γνωστοποίηση από τη μεριά του σχετικού νομοσχεδίου. "Δεν πρέπει - καταλήγει η Ομοσπονδία Συνταξιούχων - να περάσουν οι όποιες φωνές ακούγονται υπέρ της διατήρησής του. Είναι αυτοί που αποβλέπουν σε οικονομικά οφέλη από την ιδιότητα του συνδικαλιστή".