ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΖΑΖΗΣ,Αθήνα: Επειδή η εργοδοσία ανακάλυψε ότι η μακροζωία συμβάλλει στην αύξηση της... ανεργίας, κάθισε, συσκέφτηκε και αποφάνθηκε πως πρέπει να αυξηθεί ο χρόνος για τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων. Ακόμη, να μειωθούν οι ώρες εργασίας και οι μισθοί τους καθώς και των συνταξιούχων. Εγώ δηλαδή, που έφτασα 84 χρόνων, μπορεί να μου ζητήσει ο Σημίτης να πληρώσω αναδρομικά λόγω του ότι ακόμα... ζω!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σε κίνδυνο μπαίνει και το οκτάωρο, το οποίο θέλουν να το πάρουν πίσω, που με τόσο αίμα και θυσίες κατακτήθηκε από τους εργαζόμενους.

ΓΙΑΝΝΗΣ Γ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΖΑΚΟΣ,Νίκαια: Είμαι τραυματίας του Αλβανικού Μετώπου και αναγνωρισμένος αγωνιστής της Εθνικής μας Αντίστασης, 84 χρόνων γέρος. Παίρνω από το ΙΚΑ την κατώτερη, λόγω γήρατος, σύνταξη, αυτή που έπαιρνε και η γριά μου πριν πεθάνει, εδώ και δέκα χρόνια. Υπάρχουν περιπτώσεις Ταμείων, που άρχισαν να δίνουν ένα μέρος της σύνταξης της πεθαμένης συζύγου στους άνδρες τους, που ζουν. Γιατί εμείς του ΙΚΑ είμαστε αδικημένοι και δεν ισχύει για όλους τους ασφαλισμένους το παραπάνω μέτρο; Εχω υποβάλει τα χαρτιά μου πριν πέντε μήνες στα Κεντρικά Γραφεία του ΙΚΑ, αλλά απάντηση δεν έχω πάρει έως σήμερα. Γιατί;

ΗΛΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ,Πεύκη: Αυτοί που δημιούργησαν το ΝΑΤΟ, κάνουν τα ίδια τώρα και στην Αλβανία, με ό,τι έκαναν με μας, πριν 50 χρόνια, όταν μας έστειλαν βοήθεια, την "Ούντρα". Αυτοί οι ίδιοι που μας στέλνανε τη βοήθεια, ό,τι δηλαδή είχαν για πέταμα σε τρόφιμα και ρούχα, δημιούργησαν στη χώρα μας όλη την κατάσταση του εμφύλιου πολέμου, των ξερονησιών, φυλακών, των στρατοδικείων, που δίκαζαν και καταδίκαζαν τα καλύτερα παλικάρια μας στο θάνατο.

Σήμερα στην Αλβανία παίζεται ένα παρόμοιο παιχνίδι. Τώρα τους έπιασε ο πόνος να στείλουν βοήθεια και μάλιστα υπό την προστασία... στρατού για την ομαλή διανομή των αγαθών στον κόσμο. Από την άλλη μεριά, το επίσημο κράτος της γειτονικής μας χώρας μαζί με τη μαφία καταχράστηκαν με τις "πυραμίδες" τις οικονομίες του λαού που με ιδρώτα απέκτησαν, δουλεύοντας μακριά από την πατρίδα τους.

Ο αλβανικός λαός περνά δύσκολες μέρες και έχει ανάγκη από πραγματική βοήθεια και όχι αυτήν που του υπόσχονται αυτοί που τον κλέψανε. Ο λαός μας, με τα αδελφικά αισθήματα που τρέφει για τους Αλβανούς, θα βοηθήσει μ' όλες του τις δυνάμεις και αυτό το ξέρουν οι γείτονές μας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΖΑΖΗΣ,Αθήνα: Επειδή η εργοδοσία ανακάλυψε ότι η μακροζωία συμβάλλει στην αύξηση της... ανεργίας, κάθισε, συσκέφτηκε και αποφάνθηκε πως πρέπει να αυξηθεί ο χρόνος για τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων. Ακόμη, να μειωθούν οι ώρες εργασίας και οι μισθοί τους καθώς και των συνταξιούχων. Εγώ δηλαδή, που έφτασα 84 χρόνων, μπορεί να μου ζητήσει ο Σημίτης να πληρώσω αναδρομικά λόγω του ότι ακόμα... ζω!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σε κίνδυνο μπαίνει και το οκτάωρο, το οποίο θέλουν να το πάρουν πίσω, που με τόσο αίμα και θυσίες κατακτήθηκε από τους εργαζόμενους.

ΓΙΑΝΝΗΣ Γ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΖΑΚΟΣ,Νίκαια: Είμαι τραυματίας του Αλβανικού Μετώπου και αναγνωρισμένος αγωνιστής της Εθνικής μας Αντίστασης, 84 χρόνων γέρος. Παίρνω από το ΙΚΑ την κατώτερη, λόγω γήρατος, σύνταξη, αυτή που έπαιρνε και η γριά μου πριν πεθάνει, εδώ και δέκα χρόνια. Υπάρχουν περιπτώσεις Ταμείων, που άρχισαν να δίνουν ένα μέρος της σύνταξης της πεθαμένης συζύγου στους άνδρες τους, που ζουν. Γιατί εμείς του ΙΚΑ είμαστε αδικημένοι και δεν ισχύει για όλους τους ασφαλισμένους το παραπάνω μέτρο; Εχω υποβάλει τα χαρτιά μου πριν πέντε μήνες στα Κεντρικά Γραφεία του ΙΚΑ, αλλά απάντηση δεν έχω πάρει έως σήμερα. Γιατί;

ΗΛΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ,Πεύκη: Αυτοί που δημιούργησαν το ΝΑΤΟ, κάνουν τα ίδια τώρα και στην Αλβανία, με ό,τι έκαναν με μας, πριν 50 χρόνια, όταν μας έστειλαν βοήθεια, την "Ούντρα". Αυτοί οι ίδιοι που μας στέλνανε τη βοήθεια, ό,τι δηλαδή είχαν για πέταμα σε τρόφιμα και ρούχα, δημιούργησαν στη χώρα μας όλη την κατάσταση του εμφύλιου πολέμου, των ξερονησιών, φυλακών, των στρατοδικείων, που δίκαζαν και καταδίκαζαν τα καλύτερα παλικάρια μας στο θάνατο.

Σήμερα στην Αλβανία παίζεται ένα παρόμοιο παιχνίδι. Τώρα τους έπιασε ο πόνος να στείλουν βοήθεια και μάλιστα υπό την προστασία... στρατού για την ομαλή διανομή των αγαθών στον κόσμο. Από την άλλη μεριά, το επίσημο κράτος της γειτονικής μας χώρας μαζί με τη μαφία καταχράστηκαν με τις "πυραμίδες" τις οικονομίες του λαού που με ιδρώτα απέκτησαν, δουλεύοντας μακριά από την πατρίδα τους.

Ο αλβανικός λαός περνά δύσκολες μέρες και έχει ανάγκη από πραγματική βοήθεια και όχι αυτήν που του υπόσχονται αυτοί που τον κλέψανε. Ο λαός μας, με τα αδελφικά αισθήματα που τρέφει για τους Αλβανούς, θα βοηθήσει μ' όλες του τις δυνάμεις και αυτό το ξέρουν οι γείτονές μας.

Ο σ. Γ. Παλαβός, στον "Κ.Ρ." της 20 - 4 - 97, μου φρεσκάρισε βιώματα απαίσιας μνήμης, της εποχής του κάτεργου της Κέρκυρας.

Σιδερόφραχτοι τάφοι, ανομολόγητα βασανιστήρια, εκτελέσεις κι αγώνες. Σκηνικό σ' εικοσιτετράωρη βάση...

Πριν 45 χρόνια, βρισκόμουνα κι εγώ στην αχτίνα Ε. Εκεί μας φέρανε τότε τον αξέχαστο Στερ. Γραμμένο και τον Τ. Καλοφωληά. Στη Θ' πήγανε τον Μπελογιάννη.

Στις γιορτές της Πρωτοχρονιάς του 1952, ένα απόγευμα καταφέραμε να συγκεντρωθούμε όλες οι αχτίνες στη Δ. Εκεί να 'βλεπες σφιχταγκαλιάσματα και συγκινήσεις απ' όλους μας με τον Νίκο. Ετρεξα κι εγώ κοντά του απλώνοντας τα χέρια μου, μα πριν τον αγγίξω μου λέει: "Ο Μπάμπης! Εσύ είσαι;". Εγώ σύντροφε Νίκο. Ενα δάκρυ κύλησε από μένα κι αγκαλιαστήκαμε. Τι είχε συμβεί; Ο Μπελογάννης, μαζί με τ' άλλα σπάνια χαρίσματα, διέθετε και άριστη μνήμη. Του 'ρθε στο μυαλό σαν αστραπή η διήμερη συνάντηση -συνεργασία μας στους Γαργαλιάνους, την άνοιξη του 1944.

Καθοδηγητής τότε του απελευθερωτικού αγώνα στο Μοριά, πέρασε κι από τους Γαργαλιάνους. Ολα τα στελέχη της πολιτείας κλειστήκαμε στο σπίτι του αξέχαστου σ. Μ. Σκούντζου δυο μέρες και μια νύχτα. Και τι δε μας είπε τότε... Τι να πρωτοθυμηθούμε τώρα; Το θαρραλέο, πανέξυπνο, γλυκύτατο κι όλο αυτοπεποίθηση κομματικό πνεύμα και γέλιο του; Ολα τα συνδύαζε. Ολα. Φεύγοντας, αφού μας έβαλε καθήκοντα, σφίγγοντάς μας το χέρι δήλωνε: "Την άλλη μας συνεργασία, θα την κάνουμε λεύτεροι". "Σίγουρα", του απαντήσαμε...

Το λυσσάρικο θεριό, που κατασπάραζε την ανθρωπότητα, έπνεε τα λοίσθια.

Η υποτυπώδης γιορτή στις αχτίνες της Κέρκυρας τέλειωσε. Τα υπόλοιπα είναι όπως τα περιγράφει ο σ. Παλαβός.

Ομως... όταν μας ήρθε το μαύρο μαντάτο της δολοφονίας του "Σταυραετού της Λευτεριάς", κεραυνοβοληθήκαμε από οδύνη κι οργή. Ολες οι αχτίνες οργανώσαμε αμέσως εκδήλωση στη μνήμη του. Εκτός από την εισήγηση του γραφείου της ομάδας συμβίωσης, για τη ζωή και τον αγώνα του ήρωα Μπελογιάννη, έγραψα κι εγώ ένα σημείωμα που διαβάστηκε σ' όλες τις αχτίνες (είχαμε μυστικό μηχανισμό επικοινωνίας) με τίτλο: "Πώς σε πρωτογνώρισα Νίκο", που περιέγραφα την κατοχική μας εκείνη συνάντηση.

Για τον Μπελογιάννη δεν περνάν τα χρόνια. Οι αιώνες θα διαδέχονται ο ένας τον άλλον, μα το σάλπισμά του για ανεξαρτησία, ειρήνη, δημοκρατία θα 'ναι πάντα επίκαιρο.

Χρέος μας, εμάς των γερόντων, να το τονίζουμε και των νέων να παραδειγματίζονται.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ

Αντιστασιακός

Οι κυβερνήτες μας, μας πασάρουν το καινούριο σλόγκαν που τόσο όμορφα ακούγεται: "Κοινωνικός διάλογος"!

Υποτίθεται ότι ενεργοποιείται όλη η κοινωνία μας και προβληματίζεται για τη λύση των καυτών προβλημάτων που μας απασχολούν, με επίκεντρο την ανεργία, που πράγματι είναι κοινωνική μάστιγα και αιτία πολλών δεινών.

Ομως η αντιμετώπιση της ανεργίας προϋποθέτει άνοιγμα σύγχρονων βιομηχανικών επιχειρήσεων, να μπορούν ν' ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς. Κάτι τέτοιο, όμως, όχι μόνο δε γίνεται, αλλά και τις παραδοσιακές μας βιομηχανίες, το φιλόστοργο κράτος τις διαλύει και τις ξεπουλά, όπως έγινε με την "Πειραϊκή - Πατραϊκή" και τα Ναυπηγεία. Οσο για τη γεωργία και την κτηνοτροφία, εκεί είναι που πρέπει να κλαίει κανείς για το χάλι μας, γιατί επικρατεί πρωτόγονη κατάσταση. Βγάλανε οι κτηνοτρόφοι μας μισό κιλό γάλα παραπάνω και πληρώσαμε πρόστιμο! Αυτό θα πει "ελεύθερη Ευρώπη". Να τη χαίρεστε, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, και σας ρωτώ, ποιος φορέας εργαζομένων συμφωνεί μ' αυτόν; Μα κανένας! Εκτός βέβαια από τις διορισμένες διοικήσεις, στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, που σωστά χαρακτηρίστηκαν σαν "κυματοθραύστες" του εργατικού κινήματος, "ουρά" και "δεκανίκι" της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, υποψήφιοι βουλευτές.

Από αυτές, βέβαια, αρκετές έχουν επιφυλάξεις, γιατί καταλαβαίνουν ότι δεν είναι τίποτα άλλο, από μια παγίδα, απάτη σκέτη.

Δυστυχώς αυτή η κυβερνητική πολιτική φέρνει σοβαρές ανωμαλίες και το αποτέλεσμα θα 'ναι δυσοίωνο, γι' αυτό καλά θα κάνει να ξαναϊδεί τι θα γίνει.

Πάντως, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, όχι μόνον δε θα υποχωρήσουν, αλλ' απεναντίας θα εντείνουν τους αγώνες τους.

Αυτοί είναι οι καρποί που απολαμβάνουμε από το δέσιμο της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά συμπλέγματα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της "Λευκής Βίβλου", του Μάαστριχτ.

Πρέπει όμως να είναι σίγουροι οι υπεύθυνοι που στήνουν τις παγίδες και τις τρικλοποδιές, ότι οι εργαζόμενοι, οι απλοί άνθρωποι της δουλιάς και του μόχθου, ποτέ δε θα συμβιβαστούν. Οι αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας δεν επιτρέπουν τέτοιες ταπεινωτικές υποχωρήσεις. Οι αυταπάτες και οι συμβιβασμοί δεν έχουν θέση, γι' αυτό και η πάλη θα είναι ασίγαστη.

Αυτό να το προσέξουν ιδιαίτερα όσοι πιστεύουν σ' αυτά τα παραμύθια και τα χειροκροτούν.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΡΦΥΡΗΣ

Περιστέρι

Ο σ. Γ. Παλαβός, στον "Κ.Ρ." της 20 - 4 - 97, μου φρεσκάρισε βιώματα απαίσιας μνήμης, της εποχής του κάτεργου της Κέρκυρας.

Σιδερόφραχτοι τάφοι, ανομολόγητα βασανιστήρια, εκτελέσεις κι αγώνες. Σκηνικό σ' εικοσιτετράωρη βάση...

Πριν 45 χρόνια, βρισκόμουνα κι εγώ στην αχτίνα Ε. Εκεί μας φέρανε τότε τον αξέχαστο Στερ. Γραμμένο και τον Τ. Καλοφωληά. Στη Θ' πήγανε τον Μπελογιάννη.

Στις γιορτές της Πρωτοχρονιάς του 1952, ένα απόγευμα καταφέραμε να συγκεντρωθούμε όλες οι αχτίνες στη Δ. Εκεί να 'βλεπες σφιχταγκαλιάσματα και συγκινήσεις απ' όλους μας με τον Νίκο. Ετρεξα κι εγώ κοντά του απλώνοντας τα χέρια μου, μα πριν τον αγγίξω μου λέει: "Ο Μπάμπης! Εσύ είσαι;". Εγώ σύντροφε Νίκο. Ενα δάκρυ κύλησε από μένα κι αγκαλιαστήκαμε. Τι είχε συμβεί; Ο Μπελογάννης, μαζί με τ' άλλα σπάνια χαρίσματα, διέθετε και άριστη μνήμη. Του 'ρθε στο μυαλό σαν αστραπή η διήμερη συνάντηση -συνεργασία μας στους Γαργαλιάνους, την άνοιξη του 1944.

Καθοδηγητής τότε του απελευθερωτικού αγώνα στο Μοριά, πέρασε κι από τους Γαργαλιάνους. Ολα τα στελέχη της πολιτείας κλειστήκαμε στο σπίτι του αξέχαστου σ. Μ. Σκούντζου δυο μέρες και μια νύχτα. Και τι δε μας είπε τότε... Τι να πρωτοθυμηθούμε τώρα; Το θαρραλέο, πανέξυπνο, γλυκύτατο κι όλο αυτοπεποίθηση κομματικό πνεύμα και γέλιο του; Ολα τα συνδύαζε. Ολα. Φεύγοντας, αφού μας έβαλε καθήκοντα, σφίγγοντάς μας το χέρι δήλωνε: "Την άλλη μας συνεργασία, θα την κάνουμε λεύτεροι". "Σίγουρα", του απαντήσαμε...

Το λυσσάρικο θεριό, που κατασπάραζε την ανθρωπότητα, έπνεε τα λοίσθια.

Η υποτυπώδης γιορτή στις αχτίνες της Κέρκυρας τέλειωσε. Τα υπόλοιπα είναι όπως τα περιγράφει ο σ. Παλαβός.

Ομως... όταν μας ήρθε το μαύρο μαντάτο της δολοφονίας του "Σταυραετού της Λευτεριάς", κεραυνοβοληθήκαμε από οδύνη κι οργή. Ολες οι αχτίνες οργανώσαμε αμέσως εκδήλωση στη μνήμη του. Εκτός από την εισήγηση του γραφείου της ομάδας συμβίωσης, για τη ζωή και τον αγώνα του ήρωα Μπελογιάννη, έγραψα κι εγώ ένα σημείωμα που διαβάστηκε σ' όλες τις αχτίνες (είχαμε μυστικό μηχανισμό επικοινωνίας) με τίτλο: "Πώς σε πρωτογνώρισα Νίκο", που περιέγραφα την κατοχική μας εκείνη συνάντηση.

Για τον Μπελογιάννη δεν περνάν τα χρόνια. Οι αιώνες θα διαδέχονται ο ένας τον άλλον, μα το σάλπισμά του για ανεξαρτησία, ειρήνη, δημοκρατία θα 'ναι πάντα επίκαιρο.

Χρέος μας, εμάς των γερόντων, να το τονίζουμε και των νέων να παραδειγματίζονται.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ

Αντιστασιακός

Οι κυβερνήτες μας, μας πασάρουν το καινούριο σλόγκαν που τόσο όμορφα ακούγεται: "Κοινωνικός διάλογος"!

Υποτίθεται ότι ενεργοποιείται όλη η κοινωνία μας και προβληματίζεται για τη λύση των καυτών προβλημάτων που μας απασχολούν, με επίκεντρο την ανεργία, που πράγματι είναι κοινωνική μάστιγα και αιτία πολλών δεινών.

Ομως η αντιμετώπιση της ανεργίας προϋποθέτει άνοιγμα σύγχρονων βιομηχανικών επιχειρήσεων, να μπορούν ν' ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς. Κάτι τέτοιο, όμως, όχι μόνο δε γίνεται, αλλά και τις παραδοσιακές μας βιομηχανίες, το φιλόστοργο κράτος τις διαλύει και τις ξεπουλά, όπως έγινε με την "Πειραϊκή - Πατραϊκή" και τα Ναυπηγεία. Οσο για τη γεωργία και την κτηνοτροφία, εκεί είναι που πρέπει να κλαίει κανείς για το χάλι μας, γιατί επικρατεί πρωτόγονη κατάσταση. Βγάλανε οι κτηνοτρόφοι μας μισό κιλό γάλα παραπάνω και πληρώσαμε πρόστιμο! Αυτό θα πει "ελεύθερη Ευρώπη". Να τη χαίρεστε, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, και σας ρωτώ, ποιος φορέας εργαζομένων συμφωνεί μ' αυτόν; Μα κανένας! Εκτός βέβαια από τις διορισμένες διοικήσεις, στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, που σωστά χαρακτηρίστηκαν σαν "κυματοθραύστες" του εργατικού κινήματος, "ουρά" και "δεκανίκι" της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, υποψήφιοι βουλευτές.

Από αυτές, βέβαια, αρκετές έχουν επιφυλάξεις, γιατί καταλαβαίνουν ότι δεν είναι τίποτα άλλο, από μια παγίδα, απάτη σκέτη.

Δυστυχώς αυτή η κυβερνητική πολιτική φέρνει σοβαρές ανωμαλίες και το αποτέλεσμα θα 'ναι δυσοίωνο, γι' αυτό καλά θα κάνει να ξαναϊδεί τι θα γίνει.

Πάντως, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, όχι μόνον δε θα υποχωρήσουν, αλλ' απεναντίας θα εντείνουν τους αγώνες τους.

Αυτοί είναι οι καρποί που απολαμβάνουμε από το δέσιμο της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά συμπλέγματα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της "Λευκής Βίβλου", του Μάαστριχτ.

Πρέπει όμως να είναι σίγουροι οι υπεύθυνοι που στήνουν τις παγίδες και τις τρικλοποδιές, ότι οι εργαζόμενοι, οι απλοί άνθρωποι της δουλιάς και του μόχθου, ποτέ δε θα συμβιβαστούν. Οι αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας δεν επιτρέπουν τέτοιες ταπεινωτικές υποχωρήσεις. Οι αυταπάτες και οι συμβιβασμοί δεν έχουν θέση, γι' αυτό και η πάλη θα είναι ασίγαστη.

Αυτό να το προσέξουν ιδιαίτερα όσοι πιστεύουν σ' αυτά τα παραμύθια και τα χειροκροτούν.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΡΦΥΡΗΣ

Περιστέρι

ΝΙΚΟΣ ΔΑΤΣΙΚΑΣ,Ανω Γλυφάδα. Λάβαμε το γράμμα σας με τις ευχές, για τον Μίκη Θεοδωράκη.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΥΤΖΗΣ,Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Το γράμμα σας με τα βιογραφικά στοιχεία του Στάλιν, το λάβαμε.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ,ΚΟΒ Κέντρου Καλαμαριάς. Την πρότασή σας τη διαβιβάσαμε στους αρμόδιους.

Οταν κατεβαίνουμε σε διεκδικητικές συγκεντρώσεις και πορείες εμείς οι συνταξιούχοι, είναι γιατί ζητάμε πίσω τα χρήματα που μας κράτησαν και είναι δημιούργημα μόχθου και κόπου μιας ολόκληρης ζωής. Εμείς δεν είμαστε φοροφυγάδες και δεν επιβαρύνουμε τον προϋπολογισμό του κράτους με τα ελάχιστα που μας δίνουν για σύνταξη. Εάν θέλουν να έχουν κρατικούς πόρους να πάνε να πιάσουν όλους τους μεγαλοκαρχαρίες που φοροδιαφεύγουν. Αλλα ποιοι θα το κάνουν; "Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει";

Γι' αυτό εργαζόμενοι και συνταξιούχοι ενωμένοι και αδιάσπαστοι να κατεβούμε σε αγώνες και να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, το δίκιο είναι με το μέρος μας.

Παντελής ΚΟΨΙΑΣ

Αγ. Ανάργυροι

ΝΙΚΟΣ ΔΑΤΣΙΚΑΣ,Ανω Γλυφάδα. Λάβαμε το γράμμα σας με τις ευχές, για τον Μίκη Θεοδωράκη.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΥΤΖΗΣ,Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Το γράμμα σας με τα βιογραφικά στοιχεία του Στάλιν, το λάβαμε.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ,ΚΟΒ Κέντρου Καλαμαριάς. Την πρότασή σας τη διαβιβάσαμε στους αρμόδιους.

Οταν κατεβαίνουμε σε διεκδικητικές συγκεντρώσεις και πορείες εμείς οι συνταξιούχοι, είναι γιατί ζητάμε πίσω τα χρήματα που μας κράτησαν και είναι δημιούργημα μόχθου και κόπου μιας ολόκληρης ζωής. Εμείς δεν είμαστε φοροφυγάδες και δεν επιβαρύνουμε τον προϋπολογισμό του κράτους με τα ελάχιστα που μας δίνουν για σύνταξη. Εάν θέλουν να έχουν κρατικούς πόρους να πάνε να πιάσουν όλους τους μεγαλοκαρχαρίες που φοροδιαφεύγουν. Αλλα ποιοι θα το κάνουν; "Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει";

Γι' αυτό εργαζόμενοι και συνταξιούχοι ενωμένοι και αδιάσπαστοι να κατεβούμε σε αγώνες και να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, το δίκιο είναι με το μέρος μας.

Παντελής ΚΟΨΙΑΣ

Αγ. Ανάργυροι