Η είδηση πέρασε στα μικρά και διακριτικά μονόστηλα των εφημερίδων, κυρίως των διεθνών οικονομικών εφημερίδων και αφορούσε τις διαμαρτυρίες και επίσημες καταγγελίες της Κούβας προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για τις τροποποιήσεις του νόμου Χελμς - Μπάρτον που ψηφίστηκαν από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, μόλις πρόσφατα.

Φαίνεται ότι οι προσπάθειες των ΗΠΑ να καταπνίξουν τον κουβανικό λαό δε σταματούν ποτέ, και τίποτα, ούτε ακόμα και η καταδίκη τους από τη διεθνή κοινότητα, δεν αναχαιτίζει το κυνήγι των μαγισσών που η Ουάσινγκτον έχει επιδοθεί τα τελευταία χρόνια.

Τελευταία πράξη του δράματος αυτού, που εκτελείται και εξελίσσεται σύμφωνα με τα σχέδια των ΗΠΑ, είναι η προώθηση και η ψήφιση τροποποιήσεων δέκα νομοθετικών διαταγμάτων τα οποία αφορούν τις οικονομικές σχέσεις της χώρας με άλλες και έχουν, όπως διαφαίνεται από το περιεχόμενό τους, άμεσες συνέπειες στο ελεύθερο εμπόριο που διεξαγάγουν αυτές με την Κούβα. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτές οι τροποποιήσεις είναι επιπρόσθετες - όπως ήδη αναφέρθηκε - διατάξεις στο νόμο Χελμς - Μπάρτον (2) και σε ανάλογες πρότερες νομοθετικές ρυθμίσεις.

Αντίθετα οι ΗΠΑ εντάσσουν αυτές τις κινήσεις, όπως οι ίδιες θα ήθελαν να τις ονομάσουν, σε μία προσπάθεια προσέγγισης και κατανόησης με την ΕΕ, όπου υπάρχει σε εκκρεμότητα από τις αρχές του χρόνου η διαφορά με τις ΗΠΑ για τον αντικουβανικό νόμο. Δε θα ήταν παράλογο να θεωρήσει κανείς ότι μία τέτοια πράξη που αποτελεί ένα πολύ "μεγάλο ψέμα", παρουσιάζεται ως μία πράξη "καλής θέλησης" προς τη διεθνή κοινότητα. Το μέγα μάθημα δημοσίων σχέσεων, που έχουν δώσει οι ΗΠΑ κατά τακτά χρονικά διαστήματα, είναι ότι το "μεγάλο ψέμα" μπορεί να "πιάσει", παρ' όλες τις ευκαιριακές διαφυγές - όπως θέλει να είναι και αυτή εδώ - που μπορούν να διαρρεύσουν σε έναν ελεύθερο Τύπο.

Με την προοπτική αυτή και την πολεμοχαρή διάθεση που έχουν επιδείξει οι Ηνωμένες Πολιτείες, έγινε και η εισήγηση για τις περαιτέρω τροποποιήσεις και η τελική υπερψήφισή τους από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι η μελέτη για τις προτάσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή των Αντιπροσώπων κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τις δραστηριότητες και τον προϋπολογισμό του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, είχαν κρατηθεί απολύτως μυστικές ακόμα και από τα υπεύθυνα για τις κουβανικές υποθέσεις μέλη της Βουλής. Το ίδιο συνέβη και με όλο τον Τύπο, εκτός από τα μέρη εκείνα που αφορούν και τη γενικότερη πολιτική και τακτική απέναντι στη Διεθνή Επιτροπή για την Ατομική Ενέργεια. Περισσότερο χαρακτηριστικοί, που παρουσιάζουν τις πραγματικές διαθέσεις και προθέσεις για την κατάθεση αυτών των τροποποιήσεων, είναι οι περιορισμοί στην Επιτροπή που υφίσταται για την εξέταση των εξωτερικών ζητημάτων της χώρας, η επιβολή για την κατάθεση λεπτομερειακών περιοδικών αναφορών για τις εξελίξεις, καθώς και για την προτεινόμενη τακτική που θα ακολουθείται. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει την ολοένα και στενότερη παρακολούθηση που θα έχει η Κούβα από τις ΗΠΑ.

Το κυριότερο όμως σημείο, που επισημαίνουν και οι "Financial Times", στο φύλλο του περασμένου Σαββατοκύριακου είναι η επιβολή κατάθεσης κάθε τρίμηνο από τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας στην Επιτροπή του Κογκρέσου, ενός καταλόγου - "μαύρης λίστας", που θα περιλαμβάνει όλες τις εταιρίες που συναλλάχτηκαν με την κουβανική κυβέρνηση. Ακόμα, η έλλειψη ελαστικότητας στη λήψη των αποφάσεων από τον ίδιο τον Πρόεδρο, που αφορούν καίρια ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής.

Αν κανείς δει συνολικά όλες αυτές τις δέκα μεταρρυθμίσεις θα συνειδητοποιήσει, ότι οι δυνάμεις που τις προώθησαν δεν κατέβαλλαν καμία προσπάθεια για να τις κάνουν πιο "υποφερτές", παρά μοναδικό σκοπό έχουν, να αποτελέσουν ακόμα ένα βήμα για την επιβολή των επεκτατικών τους σχεδίων προς τη χώρα αυτή της Καραϊβικής, που ακόμα αντιστέκεται, και την ανατροπή του Φιντέλ Κάστρο και του σοσιαλιστικού καθεστώτος.

Καμία προσπάθεια λοιπόν δεν καταβάλλεται για να χαλαρώσουν τα αποπνικτικά μέτρα των ΗΠΑ, παρά τις αντίθετες δεσμεύσεις που πήρε η επίσημη αντιπροσωπεία της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ενώπιον της τριμελούς επιτροπής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) (3) για την εξεύρεση μίας ουσιαστικής λύσης στη διαμάχη με την ΕΕ, που αφορούσε τον αντικουβανικό νόμο Χελμς - Μπάρτον. Πριν από δύο μήνες περίπου, προκειμένου να αποφύγουν μία καταδικαστική απόφαση από την επιτροπή της ΠΟΕ, είχαν δεσμευτεί πως θα προωθήσουν τροποποιήσεις του Χελμς - Μπάρτον, που θα επιτρέπει σε τρίτες χώρες το ελεύθερο εμπόριο με την Κούβα, χωρίς το φάσμα των κυρώσεων από τις ΗΠΑ, όπως προβλέπει ο νόμος. Οι τροποποιήσεις έγιναν, αλλά με τη διαφορά ότι αντί να αλλάζουν προς θετική κατεύθυνση, επιφέρουν ακόμα μεγαλύτερες και αυστηρότερες κυρώσεις και αποτελούν, καθώς όλα δείχνουν, μία εσκεμμένη ενέργεια "ασφυκτικότερου εναγκαλισμού" και τρομοκράτησης του κουβανικού λαού.

Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα έγιναν αλλεπάλληλες συναντήσεις και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην έδρα της ΕΕ στις Βρυξέλλες, για την κατάληξη σε μία κοινή πλατφόρμα που αφορά την επικείμενη διαφορά τους. Ενώ λοιπόν, οι συναντήσεις και οι επαφές συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς και στην αμερικανική πρωτεύουσα βρισκόταν ο απεσταλμένος της ΕΕ, Χιούγκο Πέιμεν, ο οποίος απευθύνθηκε και στο Κογκρέσο, η Βουλή των Αντιπροσώπων κατέληξε στην έγκριση των εν λόγω τροποποιήσεων. Φυσικά, υπήρξε η διαβεβαίωση εκ μέρους του απεσταλμένου της ΕΕ, ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης να ανακαλέσει την απόφασή της για τη μη προσφυγή προς τον ΠΟΕ. Η ΕΕ έχει προθεσμία να καταφύγει και να ενεργοποιήσει την προσφυγή έως τις 15 Οκτώβρη, αλλά όλες οι ενδείξεις καταμαρτυρούν ότι η αντιπαράθεση θα λυθεί σε μια κοινή πλατφόρμα, όπου τα στάνταρ θα τεθούν και από τις δύο πλευρές. Πόσο κάτι τέτοιο είναι εφικτό, θα το δείξει το άμεσο μέλλον. Δηλώσεις όμως όπως της επικεφαλής της Επιτροπής του Κογκρέσου για θέματα Ασφάλειας, Ιλεάνα Ρος - Λέτινεν "ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να συναινέσουν σε μία "ένδειξη αδυναμίας" εκ μέρους του Κλίντον, για να μπορέσει να γεφυρώσει τη διαφορά με την ΕΕ" περισσότερο δυσκολεύουν την υπόθεση.

Δεν είναι όμως μόνο η Ευρωπαϊκή Ενωση που έχει παρόμοια προβλήματα με το νόμο Χελμς - Μπάρτον και βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλά κράτη τα οποία συνδέει μακροχρόνια οικονομική σχέση με τις ΗΠΑ, έχουν απειλήσει ότι θα καταφύγουν στον ΠΟΕ για το ίδιο ζήτημα. Χώρες όπως ο Καναδάς, το Μεξικό και Ιαπωνία αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα εμπόδια και έχουν πιέσει ποικιλοτρόπως κατά τακτά χρονικά διαστήματα τις ΗΠΑ, χωρίς όμως πρακτικό αποτέλεσμα. Ερώτημα παραμένει αν θα συνεχίσουν να διατηρούν αυτή την ήπια στάση.

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

(1): sobria ebrietas, σημαίνει τη βούληση κατοχής.

(2): Ο νόμος Χελμς - Μπάρτον, ψηφίστηκε στην αμερικανική Βουλή και έγινε νόμος πριν από 14 μήνες, μετά από τη σχετική εισήγηση - πρόταση των δύο ρεπουμπλικανών γερουσιαστών Τ. Χελμς και Τ. Μπάρτον. Ο αντικουβανικός αυτός νόμος προβλέπει ανάμεσα στα άλλα, την επιβολή κυρώσεων σε οποιοδήποτε, είτε κράτος, είτε εταιρία, είτε επιχείρηση που συναλλάσσεται εμπορικά με την Κούβα αν οι εμπορικές αυτές συναλλαγές περιλαμβάνουν στοιχεία ακίνητης περιουσίας που απαλλοτριώθηκαν και αποτελούν περιουσιακό στοιχείο του κουβανικού λαού μετά την επανάσταση του 1959. Ακόμα, προβλέπει την άρνηση έκδοσης βίζας εισόδου στις ΗΠΑ σε διευθυντικά στελέχη αυτών των επιχειρήσεων που έχουν οικονομικής φύσης συναλλαγές με τη χώρα, καθώς και την παροχή του δικαιώματος άσκησης ποινικής δίωξης, μετά από μηνυτήρια αναφορά των "εμπλεκόμενων - αδικημένων" Αμερικανών υπηκόων, κουβανικής καταγωγής.

(3): Η διαδικασία προσφυγής ενώπιον του ΠΟΕ, ξεκίνησε στην αρχή του χρόνου και έγινε μετά από ανάλογη αίτηση της ΕΕ, με το αιτιολογικό ότι η πολύ αυστηρή αυτή νομοθεσία παραβιάζει κατάφωρα του νόμους που διέπουν το διεθνές εμπόριο. Ο ΠΟΕ διόρισε τριμελή Επιτροπή για την εξέταση του ζητήματος και λίγο πριν την κλήτευση στην Επιτροπή, τα δύο εμπλεκόμενα μέρη, κατέληξαν να επιλύσουν τη διαφορά με μεταξύ τους συνομιλίες.

Εδώ και πολύ καιρό, οι εκπαιδευτικοί του Μεξικού έχουν βρεθεί στους δρόμους του αγώνα. Οι κινητοποιήσεις και οι απεργίες των καθηγητών και δασκάλων δεν είναι καινούριο φαινόμενο, αλλά μια συνεχή διαδικασία, μια και οι ελλείψεις, ακόμα και σε βασικά είδη, που υπάρχουν στα περισσότερα δημόσια σχολεία της χώρας είναι τεράστιες. Πολλά αιτήματά τους είναι κοινά με αυτά των εκπαιδευτικών και των μαθητών σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου.

Μαζικές κινητοποιήσεις των καθηγητών πραγματοποιήθηκαν τον προηγούμενο μήνα, ενώ η Εθνική Επιτροπή Συντονισμού του Σωματείου των Εκπαιδευτικών (la CNTE), και το αντιπολιτευόμενο σχήμα που συμμετέχει στο Εθνικό Σωματείο των Εκπαιδευτικών (el SNTE) έχουν προειδοποιήσει πως σύντομα, αν δεν εκπληρωθούν τα αιτήματά τους από την κυβέρνηση, θα προχωρήσουν σε γενική απεργία σε όλη τη χώρα.

Οι ηγέτες του la CNTE απέρριψαν την πρόταση της κυβέρνησης για αύξηση κατά 16% των μισθών των εκπαιδευτικών, αποκαλώντας την "άκαρδο αστείο". Πρότασή τους είναι να υπάρξει μια αύξηση κατά 100%, μια και υπολογίζεται πως από το 1980 οι εκπαιδευτικοί έχουν χάσει 70% της αξίας των μισθών τους. Χαρακτηριστικά είναι πάντως τα στοιχεία που έδωσε η έκθεση επιτροπής του ΟΗΕ για την ανάπτυξη, όπου, μεταξύ άλλων πολλών, αναφέρει πως η περιουσία του πλουσιότερου Μεξικανού το 1995 ήταν 6,6 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί στο συνολικό εισόδημα των 17 εκατομμυρίων φτωχότερων Μεξικανών.Τα αιτήματα που προβάλλουν οι εκπαιδευτικοί είναι τα παρακάτω:

- υπεράσπιση της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης

- δωρεάν παροχή των βιβλίων και τετραδίων

- δωρεάν πρωινό για όλους τους μαθητές

- αύξηση των δαπανών για την παιδεία

- 100% αύξηση των μισθών

- να μονιμοποιηθούν οι έκτακτοι δάσκαλοι και εκπαιδευτικοί

- όχι στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος των δημοσίων υπαλλήλων

- να απελευθερωθούν οι δάσκαλοι που είναι πολιτικοί κρατούμενοι

- απελευθέρωση του δασκάλου Γκρεγκόριο Αλφόνσο Αλβαράντο Λόπεζ

- τέλος στην καταστολή του κινήματος των εκπαιδευτικών

- εκπλήρωση της ειρηνευτικής διαδικασίας στο Τσιάπας

Στις 13 Μάη, χιλιάδες εκπαιδευτικοί κατέβηκαν στους δρόμους της Πόλης του Μεξικού, ενώ αρκετοί άλλοι πορεύτηκαν στο νότο της χώρας, απαιτώντας να εκπληρωθούν τα αιτήματά τους, που αφορούν τόσο θεσμικά θέματα όσο και οικονομικά. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί στο Τσιάπας άρχισαν τριήμερη απεργία, με τα ίδια αιτήματα.

Την επόμενη μέρα, μια μέρα δηλαδή πριν την Εθνική Μέρα των Εκπαιδευτικών, σε παρόμοια συγκέντρωσή τους, έξω από το προεδρικό μέγαρο, όπου συμμετείχαν αρκετές χιλιάδες εκπαιδευτικοί, η Αστυνομία, χρησιμοποιώντας κράνη, ασπίδες και κλομπ προσπάθησε να τους διαλύσει.

Παράλληλα, μια από τις μεγαλύτερες πορείες που έχουν πραγματοποιηθεί έγινε στην πρωτεύουσα της χώρας, όπου συμμετείχαν καθηγητές και δάσκαλοι και από άλλες πόλεις του Μεξικού. Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε αυτήν την πορεία υπολογίζεται σε 40.000. Κατεύθυνσή τους ήταν το προεδρικό μέγαρο του Ερνέστο Ζεντίλιο. Εκεί κοντά, βρέθηκαν αντιμέτωποι όμως με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και από τις συμπλοκές αρκετοί εκπαιδευτικοί τραυματίστηκαν σοβαρά.

Ωστόσο, οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν και στο τέλος του Μάη, όταν χιλιάδες εκπαιδευτικοί από έξι Πολιτείες της χώρας απέκλεισαν την είσοδο του χρηματιστηρίου και άλλες κεντρικές λεωφόρους της πόλης.

Πάντως, οι συγκεντρώσεις το τελευταίο διάστημα έχουν φορτίσει το πολιτικό κλίμα της χώρας μπροστά στις εκλογές για την Κάτω Βουλή του Κογκρέσου, που θα διεξαχθούν τον Ιούλη. Στις εκλογές αυτές θα εκλεγείγια πρώτη φορά απευθείας από το λαό και ο δήμαρχος της Πόλης του Μεξικού.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο σημερινός Πρόεδρος της χώρας, Ερνέστο Ζεντίλιο, ήταν προηγούμενα υπουργός Παιδείας και είναι υπεύθυνος για το εθνικό πρόγραμμα μεταφοράς της εκπαίδευσης από ομοσπονδιακό έλεγχο σε πολιτειακό. Με αυτό τον τρόπο, το σωματείο των εκπαιδευτικών αναγκάστηκε να διαπραγματεύεται πλέον όχι με την κυβέρνηση αλλά με κάθε Πολιτεία ξεχωριστά.

Στην πρωτεύουσα, ο κατώτερος μισθός των εκπαιδευτικών παραμένει περίπου 150 δολάρια το μήνα, ωστόσο, εξαιτίας της υποτίμησης του πέσος κατά 60% το 1994, η αξία των μισθών έχει πέσει αρκετά. Με τέτοιο μισθό, οι εκπαιδευτικοί είναι αναγκασμένοι να πιάσουν και δεύτερη δουλιά για να ζήσουν. Μια πρόσφατη έρευνα της Επιτροπής του SNTE για τον Πολιτισμό του Εκπαιδευτή, που διεξήχθη σε 3.724 εκπαιδευτικούς από 333 σχολεία, έδειξε ότι το 53% αυτών που ρωτήθηκαν έχουν διπλή δουλιά. Σχεδόν όλοι αυτοί οι καθηγητές και δάσκαλοι είναι υπεύθυνοι για τουλάχιστον 80 παιδιά ο καθένας τους.

Παράλληλα, τα περισσότερα δημόσια σχολεία έχουν ελλείψεις στα βασικά υλικά τους, όπως κιμωλίες, χαρτί και χάρτες. Αποτελεί πλέον συνήθειο, οι γονείς να πρέπει να εφοδιάζουν τα σχολεία με χαρτί και άλλα χρήσιμα υλικά. Παρά το γεγονός πως υπάρχει επίσημο πρόγραμμα εφοδιασμού των μαθητών με δωρεάν βιβλία και τετράδια, αυτά, τις περισσότερες φορές, δεν υπάρχουν και είναι αναγκασμένοι οι γονείς να τα αγοράσουν.

Ενα από τα αιτήματα των διαμαρτυρόμενων εκπαιδευτικών είναι η απελευθέρωση των συναδέλφων τους που είναι φυλακή ως πολιτικοί κρατούμενοι και η απελευθέρωση του δασκάλου Γκρεγκόριο Αλφόνσο Αλβαράντο Λόπεζ. Κυρίως στις περιοχές του νότου της χώρας, τις φτωχότερες του Μεξικού, οι κυβερνητικές δυνάμεις εισβάλλουν και κάνουν καταλήψεις σε χωριά και πόλεις, όπου υπάρχουν συνδικαλιστές. Αρκετά συχνά τους συλλαμβάνουν, τους χτυπούν και τους βασανίζουν, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που οι συνδικαλιστές φυλακίζονται και άλλες που βρίσκουν τραγικό θάνατο. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ηγετικά συνδικαλιστικά στελέχη ξαφνικά "εξαφανίζονται" από προσώπου γης. Για την "εξαφάνισή" τους είναι γνωστό σε όλους πως υπεύθυνη είναι η Αστυνομία ή άλλες αρχές.

Πάντως, απ' ό,τι φαίνεται, οι εκπαιδευτικοί του Μεξικού είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους τόσο για τα θεσμικά τους αιτήματα όσο και για τα οικονομικά - με βασικό στόχο να καλυτερέψει όσο γίνεται περισσότερο η εκπαίδευση που δίνεται στα παιδιά του Μεξικού.

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ

Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Θερίζει ο θάνατος

από ναρκωτικά και αλκοόλ

Ο αριθμός των νεκρών από κατάχρηση παράνομων ναρκωτικών ουσιών στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου, έχει σημειώσει μια σημαντική αύξηση. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, το 1996 έχουν πεθάνει 1.712 άνθρωποι από ναρκωτικά, κυρίως νέοι. Δηλαδή, 10% περισσότεροι από το 1995. Ταυτόχρονα, σαν άκρως ανησυχητικό θεωρείται το γεγονός ότι 20 άτομα έχουν πεθάνει από τη χρήση της γνωστής ναρκωτικής ουσίας "Εκσταση", της οποίας η κατανάλωση στη Γερμανία έχει προσλάβει "εκρηκτικές διαστάσεις...", αφού η διάδοσή της έχει διπλασιαστεί, φτάνοντας έτσι τα 700.000 χάπια. Σήμερα, στη χώρα αυτή υπάρχουν 2,5 εκατομμύρια χρήστες παράνομων ναρκωτικών ουσιών, ενώ οι 300.000 ισχύουν σαν εξαρτημένα άτομα.

Οι σχετικές, όμως, με τη διάδοση και χρήση ναρκωτικών ουσιών στατιστικές, όπως υπογραμμίζουν οι ειδικοί, δεν αντικατοπτρίζουν "ούτε κατά το ήμισυ" την πραγματική αλήθεια... Σύμφωνα με μια έρευνα του ειδικού Βόλφγκανγκ Μέι, στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας πεθαίνουν κάθε χρόνο 17.000 άνθρωποι από υπερβολική χρήση αλκοόλ. Παράλληλα, αυτή τη στιγμή έχουν διαπιστωθεί βλαβερές συνέπειες από χρήση αλκοόλ σε περισσότερους από 6,5 εκατομμύρια πολίτες, ενώ 2,5 εκατ. απ' αυτούς φέρονται σαν εξαρτημένα απ' αυτό άτομα. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν ακόμα ένα εκατομμύριο, τα οποία είναι επίσης εξαρτημένα από διάφορα φάρμακα.

Μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας έχουν διαπιστωθεί εμφανείς διαφορές. Ετσι, λοιπόν, η κατανάλωση παράνομων ναρκωτικών ουσιών στα νέα ομοσπονδιακά κρατίδια, τα οποία έχουν προέλθει από την πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, είναι χαμηλότερη από τα αντίστοιχα της Δυτικής Γερμανίας. Η ανοδική, όμως, τάση συνεχίζεται... Στην κατανάλωση αλκοόλ η κατάσταση αυτή είναι εντελώς αντίστροφη. Η δραματική διάδοση του επικίνδυνου αυτού φαινομένου στην Ανατολική Γερμανία, θα πρέπει πρώτα και κύρια να εξηγηθεί από την πολύ άσχημη οικονομική και κοινωνική κατάσταση που κυριαρχεί εκεί, όπου τα ποσοστά ανεργίας είναι σαφώς υψηλότερα απ' αυτά της Δυτικής Γερμανίας. Σχετικά, θα πρέπει ιδιαίτερα να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι η πρώην σοσιαλιστική βιομηχανία της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας έχει κατά το ήμισυ καταστραφεί, ενώ ο αριθμός των βιομηχανικών εργατών έχει επίσης κατά το ήμισυ μειωθεί...

Πρόσφατα, στην ανατολικογερμανική πόλη, Ερφούρτη, είχε πραγματοποιηθεί το 20ό Ομοσπονδιακό Συνέδριο του "Ειδικού Συλλόγου Ναρκωτικών", στη διάρκεια του οποίου διάσημοι Γερμανοί επιστήμονες είχαν απαιτήσει από την κυβέρνηση της Βόννης να αλλάξει ριζικά την πολιτική της, αναφορικά με τη διάδοση των ναρκωτικών και την οργανωμένη εγκληματικότητα. Σύμφωνα με τις σχετικές εκτιμήσεις, στις αρχές της δεκαετίας του '90 ο ετήσιος τζίρος που εξασφαλιζόταν μόνο στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας από την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών ανερχόταν στο τεράστιο ποσό των 5 δισεκατομμυρίων μάρκων. Πρόκειται δηλαδή για κέρδη, τα οποία έχουν πραγματοποιηθεί ακριβώς γιατί προέρχονται από παράνομα προϊόντα.

Ετσι, λοιπόν, δε χωράει καμιά αμφιβολία ότι εδώ πρόκειται για ένα πολύ καλά οργανωμένο έγκλημα, το οποίο βέβαια αναπτύσσει σχετικές δραστηριότητες όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα. Ταυτόχρονα, πρόκειται επίσης και για μια πολύ καλά οργανωμένη μαφία, η οποία εκτός των άλλων χρηματοδοτεί το εμπόριο γυναικών, το εμπόριο όπλων, ενώ διαθέτει μια μεγάλη πολιτική και οικονομική επιρροή σε κυβερνήσεις διαφόρων κρατών.

Κατά συνέπεια λοιπόν, ο αριθμός των ανθρώπων που κάνουν χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών και οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις καταντούν εξαρτημένα άτομα μεγαλώνει όλο και περισσότερο, αφού η εξασφάλισή τους στην παράνομη αγορά, από πολύ καιρό τώρα, αποτελεί μια εύκολη υπόθεση. Οι συνέπειες, βέβαια, είναι επίσης γνωστές: Γυναίκες, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα χρήματα για την εξασφάλιση της δόσης τους, οδηγούνται στην πορνεία, ενώ άλλα νεαρά άτομα για τον ίδιο λόγο καταφεύγουν σε κλοπές και ληστείες, με αποτέλεσμα ο αριθμός των διαφόρων ποινικών πράξεων να αυξάνεται ραγδαία. Και το χειρότερο απ' όλα: Οι θάνατοι από ναρκωτικά είναι πλέον σήμερα ένα καθημερινό τραγικό φαινόμενο...

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

Νεολαίοι της οργάνωσης "Χοσέ Μαρτί" κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στην Αβάνα

Εκδήλωση συμπαράστασης στην Κούβα