ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Φλεβάρη 1996
Σελ. /48
ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΒΙΒΛΙΟ

Δίσκος - αίνιγμα

Δύσθυμες οι μέρες που περνάμε, αποζητούν μιαν ανακουφιστική πνευματική "διαφυγή". Εστω, "διαφυγή" σε δυσεπίλυτα "αινίγματα" της ιστορίας, της τέχνης, του πολιτισμού. Προτείνουμε ένα βιβλίο "διαφυγή" στο μακρινότατο, προϊστορικό μας παρελθόν, γοητευτικό και με τη λαγαρή, εκλαϊκευτική, παρά την επιστημονική φύση του, γλώσσα του. Γοητευτικό, γιατί μας "ταξιδεύει" και φωτογραφικά και σχεδιαστικά (από τον ίδιο το συγγραφέα) σ' αυτό το παρελθόν. Γοητευτικό, με το ίδιο "μυστηριώδες" θεματικό του αντικείμενο. Αντικείμενο, υλικό, πολιτισμικό (και όχι απλώς πολιτιστικό), το οποίο έχει απασχολήσει σχεδόν έναν αιώνα πολλούς επιστήμονες της Ιστορίας, της Αρχαιολογίας, της Ιστορίας της Τέχνης, ανά τον κόσμο, σαν μέγα ερώτημα περί της καταγωγής, των"συγγενειών" και των σταθμών εξέλιξης του πολιτισμού και της γλώσσας του προϊστορικού ανθρώπου στο Αιγαίο και στη λεκάνη της Μεσογείου. "Αίνιγμα", αναπάντητο το αντικείμενο αυτό, έχει απασχολήσει και ψευτοειδικούς, που ισχυρίστηκαν ότι το "έλυσαν", σαν άλλους που κατά καιρούς αναστάτωσαν τον κόσμο με τον ισχυρισμό ότι βρήκαν τον "άφαντο" τάφο του Μεγαλέξανδρου. Τέτοιας ακτινοβολίας και εμβέλειας είναι το αντικείμενο - θέμα του βιβλίου. Μόνο, που αυτή τη φορά εξετάζεται από έναν ειδικό, που επί χρόνια, επιστημονικά, σχολαστικά, σεμνά το ερευνά, χωρίς να επαίρεται πως έλυσε το αίνιγμα.

Λουί Γκοντάρ,ονομάζεται ο Βέλγος - πολιτογραφημένος Ιταλός, ελληνιστής καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης και - σχεδόν τριάντα χρόνια - ερευνητής των αρχαιοτήτων της Κρήτης. Γνώστης πολλών σοβαρών και μη, συγγραφικών προσπαθειών να αποκρυπτογραφηθεί το αίνιγμα, μας παρέδωσε στα τέλη του '95 (σε έκδοση του νέου οίκου της Κρήτης "Ιτανος" και μετάφραση Κυριάκου Αξελού) την πολλαπλά ελκυστική εργασία του: "Ο ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ. Το αίνιγμα μιας γραφής του Αιγαίου".Ο Γκοντάρ ερευνά τη διάσημη, κυκλική πήλινη πλάκα με τα 242 γριφώδη, μη αποκωδικοποιημένα μέχρι σήμερα σημεία, η οποία ανακαλύφθηκε το 1908 από τον επικεφαλής της ιταλικής αρχαιολογικής αποστολής Λουίτζι Πέρνιερ και ονομάστηκε "Δίσκος της Φαιστού". Συγκινητική και η αφιέρωση του συγγραφέα στους Κρήτες φίλους του: "Στη νήσο του Μίνωος και σε όλους εκείνους που μου δίδαξαν στην Κρήτη τη φιλτάτη, την τέχνη του ζην".

Αριστούλα ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Να κλείσουν τώρα οι βάσεις!

Ο ολέθριος για τα εθνικά συμφέροντα ρόλος των Αμερικανών έρχεται ξανά στην επικαιρότητα με αφορμή την κρίση στα νησάκια Ιμια και από μια άλλη σκοπιά. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι τις κρίσιμες ώρες, όταν οι στόλοι των δύο χωρών βρίσκονταν αντιμέτωποι, δημιουργήθηκαν σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ του κέντρου επιχειρήσεων και των στρατιωτικών δυνάμεων, που βρίσκονταν στα Δωδεκάνησα.

Η κυβέρνηση μπορεί να διαψεύδει αυτές τις πληροφορίες, αλλά η στάση της δεν παραξενεύει κανέναν, αφού έχει ήδη σπεύσει να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς για τη "βοήθεια" που μας πρόσφεραν. Αλλωστε, υπάρχουν και τα ανάλογα προηγούμενα. Μήπως, έχουν ξεχαστεί οι αντίστοιχες παρεμβολές στις επικοινωνίες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Κύπρο το 1974, στην κρίση του 1987 και πόσες άλλες, που τις αγνοούμε;

Η κυβέρνηση, άραγε, δεν αντιλαμβάνεται τον επιζήμιο ρόλο των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα; Γιατί σε τέτοιες κρίσιμες ώρες, δεν αντιδρά, όπως επιβάλλει το εθνικό συμφέρον, διακόπτοντας τη λειτουργία τους; Τόσο πολύ την τυφλώνει η αμερικανοδουλία της; Η ΝΔ, της οποίας αρκετοί βουλευτές αναλίσκονται σε αντιαμερικανικές κραυγές τελευταία, οι ηγεσίες της Πολιτικής Ανοιξης και του "ΣΥΝ", τι λένε; Ολα όσα λένε, μόνο για λαϊκή κατανάλωση είναι;

"Διεθνής νόμος το συμφέρον μας"!

"Καινοφανής" για το Διεθνές Δίκαιο η θεωρία - δικαιολογία του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα Τ. Νάιλς, για την εξοργιστική θέση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το καθεστώς στα νησάκια Ιμια. Τι ισχυρίστηκε χτες ο πρεσβευτής; Ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι ΗΠΑ δεν παίρνουν θέση για το καθεστώς κυριαρχίας στις βραχονησίδες των Δωδεκανήσων, γιατί το 1932, όταν υπογράφτηκε η συμφωνία για την παράδοση των Δωδεκανήσων από την Τουρκία στην Ιταλία, οι ΗΠΑ δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος!

Με άλλα λόγια το μήνυμα είναι απλό: "Ξεχάστε τις ισχύουσες συμφωνίες και το Διεθνές Δίκαιο στην εποχή της "νέας τάξης πραγμάτων". Στο εξής διεθνής νόμος είναι το συμφέρον του ισχυρότερου, δηλαδή το δικό μας" (!).

Μήπως, άραγε, πρέπει να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε και για τα αποτελέσματα της επανάστασης του 1821; Απ' όσα ξέρουμε, ούτε τότε οι ΗΠΑ ήταν συμβαλλόμενο μέρος. Βλέπετε, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μακρυγιάννης και όλοι οι υπόλοιποι ήρωες της εποχής,... ξέχασαν να ζητήσουν την άδεια των Αμερικανών!

Αυτός είναι...

Το απόγευμα

λιοντάρι,

το ξημέρωμα

λαγός

και ακόμα

μας ποζάρει

για ταγός

και αρχηγός!

Το απόγευμα

παράτες

και το φρόνημα

ψηλά,

και τη νύχτα

στους "προστάτες"

το Αιγαίο

ξεπουλά!

Το απόγευμα

Μιαούλης,

Μακρυγιάννης,

Πανουργιάς

και το βράδυ

τοσοδούλης

και στους "μπόσηδες"

ραγιάς!

Ο οίστρος

Φωνή ψυχραιμίας κι ευθύνης

Ο πρόεδρος της Ενωσης Σύγχρονων Δημοσιογράφων της Τουρκίας, Μουσταφά Εκμεκτσί, άσκησε οξύτατη κριτική στον τουρκικό Τύπο, για τη στάση που τήρησε στη διάρκεια της κρίσης των βραχονησίδων. Ανάλογα πρέπει να ενεργήσει και η ΕΣΗΕΑ, αφού και στην Ελλάδα ανάλογη ήταν η στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ. Εθνικιστικές κραυγές, "παλικαρισμοί του γλυκού νερού" και πατριδοκαπηλία στην αρχή της κρίσης και καλλιέργεια κλίματος ηττοπάθειας και "κυνήγι μαγισσών" μετά την αποκλιμάκωσή της.

Μοναδική, σχεδόν, εξαίρεση πάλι ο "Ριζοσπάστης", ο οποίος, εκφράζοντας τις θέσεις του ΚΚΕ, επέμεινε με ψυχραιμία κι ευθύνη να αναδεικνύει την ουσία των γεγονότων, να αποκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στην, παρ' ολίγον, πολεμική σύγκρουση και να κατονομάζει τους υπεύθυνους, που επιχειρούν να περιορίσουν την εθνική κυριαρχία της χώρας μας.

Θα βγάλουν, άραγε, τα συμπεράσματά τους τα ΜΜΕ και σε ενδεχόμενη νέα κρίση στο Αιγαίο -που δυστυχώς δεν αποκλείεται- θα κρατήσουν διαφορετική στάση; Δεν το πιστεύουμε.

"Στρατηγική" υποτέλειας

Είναι, πράγματι, προκλητικό και χαρακτηριστικό δείγμα της πολιτικής υποτέλειας προς τους "συμμάχους", η απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - σε μια συγκυρία που η κρίση στο Αιγαίο, που υποθάλπουν οι "σύμμαχοι", παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις - να επισπεύσει, όπως αποκάλυψε προχτές ο "Ρ", την κατασκευή των έργων εγκατάστασης των Στρατηγείων του ΝΑΤΟ στη Λάρισα. Τούτη η κυβέρνηση δεν έχει το σθένος να προχωρήσει, έστω και σε "πολιτικούς ελιγμούς" - όπως έκανε ο Καραμανλής το 1974 - έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που επιβουλεύονται ανοιχτά την εθνική μας κυριαρχία.

Τι άλλο περιμένουν οι κυβερνώντες, για να στείλουν κάποιο μήνυμα αντίστασης προς τους "συμμάχους", εκφράζοντας και τις διαθέσεις ολόκληρου του ελληνικού λαού; Πότε, επιτέλους, θα "σηκώσουν το εθνικό ανάστημά τους"; Οταν η Ελλάδα θα συρθεί σε ανοιχτό πόλεμο με την Τουρκία; Μα τότε θα είναι πολύ αργά.

Αλέν Ζιπέ

Το σκηνικό που έστησαν σε Γαλλία και Γερμανία για την ταυτόχρονη παρουσίαση στις δύο χώρες της οικονομικής πολιτικής για την επόμενη χρονιά, το χρειάζονταν πρώτα και κύρια για να τονωθούν οι ίδιες οι κυβερνήσεις των δύο χωρών που τα έχουν βρει "σκούρα" με τα κριτήρια - στόχους του Μάαστριχτ που οι ίδιοι θέσπισαν και επιμένουν πρωταγωνιστικά και δογματικά να τηρούν και να επιβάλλουν. Στη Γαλλία του Α. Ζιπέ και του Ζ. Σιράκ "τα φτερά ήταν πεσμένα", αφού είναι ακόμα νωπές οι πρόσφατες μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Ολο και δυναμώνει στη χώρα αυτή ο σκεπτικισμός για το ρόλο και την "αξία" της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στη Γερμανία οι προβλέψεις για το 1996 είναι οι χειρότερες αφού αναμένεται μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στο 1,5%, αύξηση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στο 3,6% και άνοδος της ανεργίας που θα ξεπεράσει το 10%. Γι' αυτό στα πλαίσια του ταυτόχρονου "σόου", αναγγέλθηκαν μεγάλες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, στασιμότητα στους μισθούς, μείωση του κόστους παραγωγής και φορολογικές μεταρρυθμίσεις ευρείας κλίμακας. Οι προβλέψεις για τις οικονομίες των δύο χωρών, είναι τόσο δυσοίωνες που ο ίδιος ο εμπνευστής της μορφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ζ. Ντελόρ, προσπαθώντας να προλάβει τα χειρότερα, μίλησε για "γαλλογερμανικό ελιτισμό" και για ανάγκη "ευελιξίας" γύρω από τα κριτήρια, λίγο πριν από το 1999...

Π. Α.

Γιατί κατάπιε τη γλώσσα του;

Ο αγέρωχος και υπερήφανος πατριώτης Μ. Εβερτ, που με τόση μεγάλη ευκολία κατηγορεί τους άλλους για "προδότες", γιατί κατάπιε τη γλώσσα του για την πρόκληση μεγατόνων από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν "αναγνωρίζει ελληνική ή τουρκική κυριαρχία στην Ιμια" - (σ.σ. "Καρντάκ" μάλιστα την είπε) - καθώς και κάμποσες ακόμα νησίδες, των οποίων ο εκπρόσωπός του δεν είχε πρόχειρη τη λίστα μαζί του;

Αυτή δεν είναι πράξη ευθείας αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων; Δεν άκουσε τίποτα ο άριστα ενημερωμένος πρόεδρος της ΝΔ ή ψάχνει ακόμα για τους "προδότες" στις Ενοπλες Δυνάμεις;

Και κάτι ακόμα. Ποια χάραξη "ενιαίας εθνικής στρατηγικής" ζητάει, όταν σκύβει μπροστά στους Αμερικάνους ακόμα περισσότερο απ' ό,τι η κυβέρνηση Σημίτη; Για "εθνική στρατηγική" ραγιαδισμού και υποταγής στα μεγάλα αφεντικά ψάχνει; Μα αυτή τη ξέρει πολύ καλά. Είναι ακριβώς αυτή, που ακολουθείται δεκαετίες τώρα από το κόμμα του και τη συνεχίζει επάξια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ