ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 22 Μάρτη 1996
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΙΑ
"Δε γελούν πια τα παιδιά μας"...

Η φτώχεια, η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός στις γυναίκες, ήταν το θέμα της προχτεσινής εκδήλωσης, που διοργάνωσε το Πνευματικό Κέντρο και ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών του Δήμου Αγίας Βαρβάρας. Κι όσο "σκληρά" κι αν ήταν τα νούμερα ή οι εικόνες που περιέγραψαν οι ομιλήτριες, η προσωπική μαρτυρία της 38χρονης Αννας Μαρίνου από το Μαντούδι - είναι άνεργη εδώ και πέντε χρόνια - συγκλόνισε: "Εμείς τον κοινωνικό ρατσισμό τον ζούμε κάθε μέρα στο πετσί μας. Μετά από τόσα χρόνια δουλιάς, φτάσαμε σήμερα στο σημείο να μην έχουμε λεφτά να αγοράσουμε κάτι για το παιδί μας, να μην έχουμε λεφτά να πάρουμε φάρμακα όταν αρρωσταίνουμε. Είμαστε μητέρες και βλέπουμε να έχει χαθεί το γέλιο από τα πρόσωπα των παιδιών μας. Περπατάμε στο Μαντούδι και δε βλέπουμε έναν άνθρωπο να μην αναστενάζει, να μην έχει μαραζώσει. Μας μιλούν για "εκσυγχρονισμό" και "ανάπτυξη" και μεις στο Μαντούδι έχουμε γυρίσει τουλάχιστον 20 χρόνια πίσω. Με τι ελπίδα να συνεχίσουμε;"...

Τη μαρτυρία της Α. Μαρίνου ήρθαν να επιβεβαιώσουν και τα στοιχεία που έδωσε η Αικατερίνη Γιαλαμπούκη -Καραμάνου,γενική γραμματέας της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ). Στην Ελλάδα, επισήμανε, υπάρχουν 2.000.000 γυναίκες χωρίς προσωπικό εισόδημα, ενώ από τα 2.700.000 ανασφάλιστους συνολικά, τα 2.000.000 είναι γυναίκες. Την περίοδο 1990 - '95 στη χώρα μας έκλεισαν 222 βιομηχανικές επιχειρήσεις στον παραδοσιακό τομέα (κλωστοϋφαντουργία, ιματισμός) και απολύθηκαν 23.880 εργαζόμενες, ενώ οι βιομηχανίες που δεν έκλεισαν λειτουργούν ήδη με το 1/3 του εργατικού δυναμικού, που είχαν πριν, και με μερική απασχόληση 3 - 4 ημερών τη βδομάδα. Χαρακτηριστικά ανέφερε σαν παράδειγμα την περίπτωση του κλωστοϋφαντουργείου "Σακαλίδη" στην Πάτρα, όπου ο βιομήχανος απείλησε να μεταφέρει το εργοστάσιο στην ...Αλβανία ή στη Βουλγαρία, αν οι εργαζόμενοι δε συμφωνούσαν στη μερική απασχόληση.

Τις θέλουν στο σπίτι

"Η Συνθήκη του Μάαστριχτ και η "Πράσινη Βίβλος" προτείνουν μοίρασμα της ανεργίας και της φτώχειας. Ωθούν ουσιαστικά τις γυναίκες στη φύλαξη των παιδιών, στο φασόν, προωθούν τη μερική απασχόληση με απώτερο σκοπό να ξαναγυρίσει η γυναίκα στο σπίτι", είπε χαρακτηριστικά η Α. Γιαλαμπούκη - Καραμάνου. Αναφέρθηκε στη συνέχεια στο όριο συνταξιοδότησης (από 60 έτη έφτασε και για τις γυναίκες στα 65), στον αναλφαβητισμό (στη χώρα μας, οι γυναίκες αποτελούν το 80% των αναλφάβητων), στη συρρίκνωση των μισθών, αλλά και στα ΜΜΕ για το "πρότυπο" γυναίκας που προβάλλουν. "Η ισότητα δεν κατακτιέται με συναίνεση, αλλά με αγώνες", κατέληξε η γενική γραμματέας της ΟΓΕ.

Η Ρένα Λάμψα,αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λόμπι Γυναικών και του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, επισήμανε ότι το μεγάλο πλήγμα για τις γυναίκες - όχι μόνο της χώρας μας - αποτελεί η συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας. "Δημιουργήθηκαν άνεργοι μακράς διάρκειας με κύρια θύματα τους νέους και τις γυναίκες", είπε χαρακτηριστικά. Επισήμανε ότι στην Ελλάδα το 64% των άνεργων γυναικών είναι μακράς διάρκειας (δηλαδή πάνω από 12 μήνες). Ανέφερε, επίσης, ότι στην Ελλάδα σε κάθε 10 ανέργους, με πτυχίο ανώτερης σχολής, οι 6 είναι γυναίκες.

Στην εκδήλωση μίλησε ακόμα η Ν. Ρουμπάνη, μέλος του ΔΣ του Ευρωπαϊκού Λόμπι Γυναικών, ενώ χαιρέτισαν η κ. Καλφοπούλου - πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Α. Βαρβάρας - και η κ. Τσιμογιάννη από το Δημοκρατικό Σύλλογο Γυναικών.

ΤΕΔΚΝΑ
Τρικλοποδιά στην προοπτική μιας καθαρής Αττικής

Από το "παράθυρο" προσπαθεί να περάσει την καύση των απορριμμάτων η ΔΕ της ΤΕΔΚΝΑ, "θάβοντας", αντί για τα σκουπίδια, την ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη μελέτη του ΕΣΔΚΝΑ για τη διάθεση των απορριμμάτων

Η ανατροπή του προγράμματος του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής για τη δημιουργία δικτύου Ολοκληρωμένων Εγκαταστάσεων Διαχείρισης Απορριμμάτων στο νομό και η αντικατάστασή του με εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων ήταν το βασικό αντικείμενο της χτεσινής συνεδρίασης της Διοικούσας Επιτροπής της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής! Κι αυτό, την ώρα που σοβαρότατα προβλήματα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης με πρώτο το οικονομικό παραπέμπονται για λύση στις καλένδες. Το πρόβλημα των οικονομικών δε συζητήθηκε καν, παρά το γεγονός ότι σε προηγούμενη συνεδρίασή της η ΔΕ είχε αποφασίσει ότι θα οργανώσει κινητοποιήσεις, αν η απάντηση της κυβέρνησης στα σχετικά αιτήματα ήταν αρνητική. Η κυβέρνηση πράγματι απέρριψε τα αιτήματα στη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησης του Α. Τσοχατζόπουλου με τους δημάρχους, όμως η ΔΕ της ΤΕΔΚΝΑ έκανε πως δεν κατάλαβε.

Η ΔΕ συζήτησε εισήγηση του συμβούλου της ΤΕΔΚΝΑ Γ. Μπέκα,ο οποίος προσπάθησε, με παραποιήσεις, αποσιωπήσεις και διαστρεβλώσεις, να "αποδείξει" ότι το πρόγραμμα του ΕΣΔΚΝΑ είναι "αποτυχημένο", πριν ακόμη μπει σε εφαρμογή.

Η ΔΕ ακολούθησε την προχειρότητα του τυφλοσούρτη ανερυθρίαστα, ποντάροντας προφανώς στην άγνοια του κόσμου και τη σκανδαλώδη αδιαφορία του ΥΠΕΧΩΔΕ, που δεν τολμά να αναλάβει τις πολιτικές του ευθύνες για χωροθέτηση των περιοχών που χρειάζονται για την υλοποίηση του προγράμματος του ΕΣΔΚΝΑ. Με την εισήγηση του Γ. Μπέκα, προτάθηκε σαν λύση στο πρόβλημα της διάθεσης των απορριμμάτων η καύση τους, μέθοδος που έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, την εμπειρία των οποίων ο εισηγητής επικαλέστηκε. Η πραγματικότητα για τις ΗΠΑ είναι ότι η καύση των απορριμμάτων μειώνεται σταθερά και από το 15,7% το '90 υπολογίζεται ότι θα πέσει σε 14,7% το 2.000, ενώ αντίθετα θα αυξηθεί η μηχανική ανακύκλωση από 18% που ήταν το '90 σε 31,9% το 2000.

Ο εισηγητής αποσιώπησε αδιάσειστες επιστημονικές αποδείξεις που έχουν χρησιμοποιηθεί για την τεκμηρίωση του προγράμματος του ΕΣΔΚΝΑ και από τις οποίες συμπεραίνεται ότι "όσο εξελιγμένα συστήματα κι αν διαθέτει μια μονάδα καύσης, εκπέμπει και παράγει μεγάλες ποσότητες επικίνδυνων αέριων ρύπων και τοξικών στερεών υπολειμμάτων, κάτι που, ειδικά για την περίπτωση της Αττικής, πρέπει να θεωρείται απαγορευτικό".

Οτι "το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού επεξεργασίας και διάθεσης που απαιτείται για την υλοποίηση του σχεδιασμού του ΕΣΔΚΝΑ μπορεί να κατασκευαστεί άριστα στη χώρα μας, ενώ στην περίπτωση της καύσης είναι εισαγόμενο". Εδώ να σημειωθεί ότι ακόμη και μέλη της Διοικούσας έκαναν λόγο για οικονομικά συμφέροντα - σε πρώτη φάση γερμανικά - που κρύβονται πίσω από την ιστορία της καύσης.

Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Βγενόπουλος που προσκλήθηκε για να παρέμβει ουσιαστικά υπέρ της καύσης, είπε ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα βιοαέρια των χωματερών και ότι η λύση του ΕΣΔΚΝΑ είναι καλή, αλλά αντιμετωπίζει "μερικώς" το πρόβλημα. Πρόσθεσε, όμως, ότι μπορεί να αποφέρει ολική αντιμετώπιση αν συμφωνήσουν οι δήμαρχοι!

Ο δήμαρχος Ταύρου Π. Βακαλόπουλος αποχώρησε από τη συνεδρίαση, λέγοντας ότι η Διοικούσα δεν πρέπει να πάρει μια απόφαση σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα από τη στιγμή που δεν είχε μοιραστεί καν η εισήγηση πρωτύτερα.

Ο δήμαρχος Καισαριανής Θ. Μπαρτσώκας,που εκπροσωπεί την ΤΕΔΚΝΑ στον ΕΣΔΚΝΑ, μίλησε κι αυτός για συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την πρόταση για την καύση και ζήτησε να εξεταστεί το θέμα σε Γενική Συνέλευση της Ενωσης.

Τελικά ,το θέμα παραπέμφθηκε σε νέα συζήτηση την ερχόμενη Πέμπτη. Ενδιάμεσα, την ερχόμενη Τετάρτη, θα γίνει συνάντηση στην οποία θα συμμετέχουν ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, και αντιπροσωπείες του ΕΣΔΚΝΑ, της ΤΕΔΚΝΑ και του ΥΠΕΧΩΔΕ. Επίσης αποφασίστηκε να γίνει παρέμβαση στο Δήμο Ανω Λιοσίων για να μην υλοποιήσει την εξαγγελία του για κλείσιμο της χωματερής την Τρίτη. Σήμερα, πάντως, στις 9.00 το πρωί, ο Δήμος Κερατέας κλείνει τις εισόδους της πόλης με αίτημα να μη γίνει ούτε εκεί χωματερή.

ΜΕΝΙΔΙ
Αγανάκτησαν και βγήκαν στο δρόμο

Η κυβέρνηση αδιαφορεί παντελώς για το γεγονός ότι 600 παιδιά στοιβάζονται σε ένα σχολείο, που φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει 280 μαθητές

Με αποκλεισμό δρόμων απάντησαν οι γονείς και οι μαθητές του 18ου και του 24ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, στην αδιαφορία όλων των αρμόδιων υπηρεσιών αλλά και του κρατικού μηχανισμού, για το οξύτατο πρόβλημα συστέγασης και διπλής βάρδιας που αντιμετωπίζουν τα δυο σχολεία. Η χτεσινή μαζική κινητοποίηση με το κλείσιμο των δρόμων (Αγ. Πέτρου και Αγ. Διονυσίου), ήταν η δεύτερη δυναμική ενέργεια των γονιών και των μαθητών σε διάστημα τεσσάρων μηνών. Είχε προηγηθεί κατάληψη του κτιρίου στο τέλος Οκτώβρη που κράτησε 15 μέρες.

Το κτίριο που σήμερα στεγάζει τα δυο δημοτικά λειτουργεί από το 1989 και είχε κατασκευαστεί για να στεγάσει μέχρι 280 μαθητές. Στην αρχή στεγαζόταν μόνο το 18ο Δημοτικό και φοιτούσαν 210 μαθητές, όμως από το 1993, επειδή ο αριθμός των μαθητών αυξήθηκε, συστεγάστηκε και το 24ο Δημοτικό με αποτέλεσμα σήμερα να στοιβάζονται στο ίδιο κτίριο 600 παιδιά! Το κτίριο του σχολείου εξυπηρετεί τις ανάγκες τριών περιοχών του Μενιδίου (Αγιο Πέτρο - Πλάτωνα - Αγ. Γιάννη Ρώσο) με 12 αίθουσες που διαθέτει, με ένα μικρό προαύλιο, με κακή συγκοινωνία για τη μεταφορά των μαθητών και με 25 δασκάλους, από τους οποίους οι 23 είναι έκτακτοι...

Σ' αυτό το σημείο πρέπει να επισημανθεί ότι στις 27.1.95 με απόφαση του νομάρχη Αν. Αττικής παραχωρήθηκαν στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) δυο χώροι, στην εκτός σχεδίου περιοχή του Δήμου Αχαρνών, που έκρινε κατάλληλους η αρμόδια επιτροπή για ανέγερση σχολείων Α/θμιας - Β/θμιας εκπαίδευσης των περιοχών Αγ. Ιωάννη Ρώσου και Πλάτωνα Δήμου Αχαρνών. Με έγγραφό του ο ΟΣΚ στις 7.3.95 προς το ΥΠΕΧΩΔΕ και τη Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού ζητάει την έγκριση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου για κάθε χώρο σύμφωνα με το άρθρο 26 Ν. 1337/83.Οπως δήλωσε στο "Ρ" ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου Στ. Πούλος,"για το κτίριο στην περιοχή του Πλάτωνα έχει πάρει άδεια ο ΟΣΚ από το ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει ανατεθεί το έργο σε εργολάβο. Για τον Αγ. Γιάννη Ρώσο, όμως, συνέχισε, δεν υπάρχει η σχετική άδεια". Ο Στ. Πούλος τόνισε ότι, "αν το έργο δεν προχωρήσει με γρηγορότερους ρυθμούς και δε δοθούν χρήματα, το πιθανότερο είναι να μην υπάρχει σχολείο ούτε και την καινούρια σχολική χρονιά...". Εξάλλου, αναφορά για το συγκεκριμένο θέμα έχει καταθέσει στη Βουλή και ο βουλευτής του ΚΚΕ, Δήμος Κουμπούρης,χωρίς όμως να έχει πάρει μέχρι σήμερα απάντηση.

Υπάρχει κίνδυνος

Στο συγκεκριμένο σχολείο ο υπέρμετρος αριθμός τωνέχει δημιουργήσει κινδύνους για την υγεία τους, όπως αυτοί φάνηκαν από τα αποτελέσματα εξετάσεων της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας σε 538 μαθητές των δυο σχολείων, που έγιναν το Μάρτη του 1994. Οι εξετάσεις αυτές αναφέρουν ότι βρέθηκαν μαθητές να είναι φορείς της ηπατίτιδας και της μηνιγγίτιδας. Επίσης, σε παιδιά που εξετάστηκαν βρέθηκαν εντερικά παράσιτα, ενώ το 90% των μαθητών βρέθηκε χωρίς βιβλιάρια υγείας.

Το κτιριακό πρόβλημα, αλλά και τα προβλήματα υγείας των μαθητών που αντιμετωπίζει το σχολείο, είναι επακόλουθα της προβληματικής εκπαίδευσης σε μια υποβαθμισμένη περιοχή. Το 64% των μαθητών είναι παιδιά παλιννοστούντων και οι γονείς τους αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα εργασίας και επιβίωσης, καθώς οι πολιτεία μοίρασε ανέξοδες υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο... χωρίς καν να έχει λύσει το πρόβλημα εργασίας αυτών των ανθρώπων.

Είναι φανερό ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο, ακόμα όμως πιο φανερή η αδιαφορία του κράτους, που ενώ υπάρχει η υποδομή για την κατασκευή κτιρίων δε δίνει χρήματα για να ξεκινήσουν τα έργα. Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων καταγγέλλει τη μέχρι σήμερα αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού και ζητάει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα έναρξης κατασκευής των δυο κτιρίων.

Π. Θ.

Υπάρχουν και χειρότερα!

"Φοβάμαι πως για πολλά χρόνια ακόμα οι γυναίκες της πατρίδας μου δε θα μπορούν να μιλούν για τόσο "απλά" θέματα. Ο θάνατος έχει σκεπάσει τα πάντα", είπε η Σ. Ζόνιτσα, δημοσιογράφος από τη Βοσνία που παραβρέθηκε στην προχτεσινή εκδήλωση.

Η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι σίγουρα θέματα που δεν μπορούν να αγγίξουν την ψυχή μιας γυναίκας που έζησε για πέντε χρόνια τη φρίκη του πολέμου. Που είδε γυναίκες ανάπηρες, γυναίκες 25 χρόνων να μοιάζουν με 50, που είδε μανάδες να κουβαλούν τα κόκαλα των παιδιών τους για να τα θάψουν εκεί που θα πάνε, που έζησε από κοντά τη φρίκη των βιασμών, τη φρίκη του θανάτου. Τα οξυμένα - αναμφίβολα - προβλήματα των άλλων γυναικών του κόσμου, δεν μπόρεσαν να αγγίξουν την ψυχή της Βόσνιας δημοσιογράφου, που τα λόγια της ήταν κραυγή απελπισίας: "Οι γυναίκες της Βοσνίας έχουν ξεχάσει ότι είναι γυναίκες. Εχουν ξεχάσει ότι κάποτε ζούσαν σαν εσάς"...

Κυριακή πρωί στο Μοναστηράκι. Η κυρά - Παναγιώτα, παρά τα χρόνια της, αναγκάζεται να πουλά αντρικά πουκάμισα για να ζήσει

"Θέλουμε δουλιά, να μεγαλώσουμε παιδιά", φώναζαν πέρσι οι γυναίκες στο Μαντούδι. Ενα χρόνο μετά, η Α. Μαρίνου λέει: "Τα παιδιά μας έχουν χάσει το γέλιο τους..."



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ