Το λεγόμενο "Σύνδρομο του Κόλπου", τα μυστηριώδη συμπτώματα που εμφανίστηκαν σε ανθρώπους που πήραν μέρος στον πόλεμο του Περσικού Κόλπου και σε συγγενείς τους, δεν είναι μόνο αμερικανικό φαινόμενο. Βρετανοί, Καναδοί, Αυστραλοί και Γάλλοι παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα.

Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει και πολλά. Το γνωρίζει και η κυρία Ο., μητέρα δύο στρατιωτών που συμμετείχαν στον Πόλεμο του Κόλπου, που πρόσφατα βρέθηκε μπροστά σε μία εξεταστική επιτροπή της αμερικανικής Γερουσίας και αναφέρθηκε στην ασθένεια που παρουσιάζουν οι γιοι της, όπως αφηγείται η ίδια στην Κάτια Ντέιβις, ανταποκρίτρια της γερμανικής εφημερίδας "Νόιες Ντόιτσλαντ". Οπως πολλοί γιατροί, επιστήμονες και πολιτικοί και η κυρία Ο. επιθυμεί, αυτή τη φορά, να μη συμβεί αυτό που έγινε με τις συνέπειες του πολέμου στο Βιετνάμ, δηλαδή να "κουκουλωθούν".

Εγκαιρα, στην επέτειο της κατάπαυσης του πυρός, το Πεντάγωνο παρουσίασε το αποτέλεσμα μίας μελέτης για το "Σύνδρομο του Κόλπου". Η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε ότι οι ιατρικές εκθέσεις των τελευταίων χρόνων, που αναφέρονταν στο παραπάνω σύνδρομο, δεν είναι παρά αποτέλεσμα φαντασίας. Τότε τι είναι αυτό που έχουν οι χιλιάδες ασθενείς;

Στη συνάντηση που είχε η ανταποκρίτρια της "Νόιες Ντόιτσλαντ" μαζί της παραβρέθηκε και μία νεαρή γυναίκα, η Αλίς, που συμμετείχε στον Πόλεμο του Κόλπου ως στρατιώτης και που σήμερα ασθενεί σοβαρά. Η 35χρονη Αλίς σχεδόν δεν μπορεί να περπατήσει, έχει τρομερούς πόνους στις αρθρώσεις και πονοκεφάλους, δερματικά εξανθήματα, γυναικολογικά προβλήματα. Ακόμα παρουσιάζει δυσκολίες συγκέντρωσης και κρίσεις αδυναμίας. Απολύθηκε από το στρατό, είναι ανίκανη να εργαστεί και οι γονείς της τη φροντίζουν.

"Βέβαια, σε έναν πόλεμο κυριαρχεί πάντα χάος", αφηγείται η Αλίς. "Ωστόσο, στον Κόλπο πήγαν πολλά πράγματα στραβά". Πριν από τις μάχες τούς χορηγούσαν αμέτρητα χάπια και εμβόλια, το αποτέλεσμα των οποίων υποτίθεται ότι θα ήταν η ανοσία απέναντι στα χημικά και τα βιολογικά όπλα. Ο συνδυασμός όλων αυτών των σκευασμάτων, όπως διαπίστωσαν επιστήμονες, μπορεί να έχουν μία επικίνδυνη τοξική επίδραση.

Με τη στάθμευση του στρατού στην έρημο ακολούθησαν κι άλλα προβλήματα. Αμμοθύελλες, αντιμετωπίστηκαν με πετρέλαιο ντίζελ, το οποίο το ψέκασαν σε πολύ μεγάλες ποσότητες πάνω σε τεράστιες εκτάσεις. Καύσιμα περιήλθαν στο πόσιμο νερό και στα ντους. Μιλούσαν ακόμα για "πυρηνικό καφέ" - αφού είχαν χρησιμοποιηθεί πυρομαχικά ουρανίου. Σώματα, στολές και προστατευτικά δίχτυα κατά των εντόμων τα πότιζαν με εντομοκτόνα, ώστε να υπάρχει προστασία κατά των ψύλλων της άμμου. Χρησιμοποιούσαν ακόμα ένα τοξικό επίχρισμα κατά των χημικών όπλων.

Στα παραπάνω προστίθεται και η δηλητηρίαση από τα φλεγόμενα πεδία που είχαν ψεκαστεί με πετρέλαιο. "Βδομάδες ολόκληρες βρισκόμασταν μέσα σε αυτό το σκοτεινό σύννεφο πετρελαίου", συνεχίζει η Αλίς. "Το δέρμα μας ήταν μαύρο. Φτύναμε και φτερνιζόμαστε ένα μαύρο υγρό. Οταν οι πύραυλοι "Σκουντ" έσκαγαν πάνω από τα κεφάλια μας, ενεργοποιούνταν τα συστήματα συναγερμού για χημικά όπλα. Ωστόσο, οι προϊστάμενοί μας δεν έδιναν σημασία".

Η Αλίς πιστεύει ότι χρησιμοποιήθηκαν και χημικά όπλα. Μετά από μία έκρηξη, που έγινε κοντά της, αισθάνθηκε ένα κάψιμο στο δέρμα, ένα μούδιασμα στα χείλη και τη γλώσσα και την επόμενη μέρα παρουσίασε αίμα στα ούρα.

Η κυρία Ο. συμπληρώνει ότι και ο νεότερος γιος της υπέφερε από τα ίδια συμπτώματα όπως η Αλίς, επιπλέον παρουσίαζε κρίσεις άσθματος, καρδιακές ενοχλήσεις, τριχόπτωση και κενά μνήμης. Ο ίδιος είχε πει στη μητέρα του ότι είχε δει στην έρημο πολλές νεκρές καμήλες και νεκρά πρόβατα. Ακόμα και τα έντομα απάνω τους ήταν νεκρά. Ο μαζικός θάνατος των ζώων παρέμεινε ένα μυστήριο. Εδώ, εύλογα, γεννάται το ερώτημα: Μήπως πρόκειται για βιολογικό όπλο;

Ο άρρωστος νέος άντρας απολύθηκε από το στρατό, δεν έχει, πλέον, καμία θέληση για ζωή και το μόνο που θέλει είναι να απομακρυνθεί από τους ανθρώπους. Και ο δεύτερος γιος; Οπως αφηγείται η κυρία Ο. συμμετείχε στο ναυτικό και ο ίδιος δεν παρουσίαζε συμπτώματα. Ομως, η κόρη του, που γεννήθηκε μετά τον πόλεμο, παρουσίασε λίγες μόνο μέρες μετά από τη γέννησή της μία πνευμονία και από τότε έχει συνεχώς προβλήματα υγείας.

Η κυρία Ο. έχει επαφές με πολύ κόσμο σε ολόκληρη τη χώρα και ξέρει ότι ένα μεγάλο ποσοστό των συζύγων και παιδιών, των ανθρώπων που συμμετείχαν στον Πόλεμο του Κόλπου, ασθενούν. Ο αριθμός των νεογνών που παρουσιάζουν προβλήματα είναι ασυνήθιστα υψηλός, για παράδειγμα σε πολλά από αυτά διαπιστώνεται το σύνδρομο Γκόλντενχαρ, τα συμπτώματα του οποίου είναι: ασύμμετρη μορφή κεφαλής και έλλειψη διαφόρων οργάνων. 59 τέτοιες περιπτώσεις κατέγραψε το "National Birth Defekts Registry" στο Ορλάντο της Φλόριντα, εκ των οποίων οι 11 είναι παιδιά ατόμων που συμμετείχαν στον Πόλεμο του Κόλπου.

Τα ανοσοποιητικά συστήματα πολλών παιδιών καταρρέουν. Η κυρία Ο. υποπτεύεται ότι στον Πόλεμο του Κόλπου χρησιμοποιήθηκαν και βιολογικά όπλα. Διότι, όπως λέει, μερικοί συγγενείς αρρώστησαν, όταν έλαβαν δέματα με ρουχισμό των στρατιωτών. Ισως στους πολλαπλούς βομβαρδισμούς εργοστασίων από τις συμμαχικές δυνάμεις να διέρρευσαν βλαβερές χημικές ουσίες. Η κυρία Ο., όμως, δεν αποκλείει και ραδιενεργό ακτινοβολία.

Ηδη, σήμερα, υπάρχουν πολλά στοιχεία που στηρίζουν τα όσα αφηγούνται οι δύο γυναίκες. Ο ταγματάρχης Ρίτσαρντ Χέινς είναι της "Gulf Veterans International Inc.", μιας οργάνωσης που ασχολείται με το "Σύνδρομο του Κόλπου" και έχει στήσει ένα δίκτυο. Ο ταγματάρχης Χέινς έχει υπόψη του 50.000 με 80.000 μέλη του στρατού που έχουν πληγεί από το εν λόγω σύνδρομο. Στο μεταξύ 39.000 από αυτούς έχουν απολυθεί από το στρατό. Ο αριθμός των θανάτων κυμαίνεται μεταξύ 2.400 και 5.000. Περίπου το 78% των συζύγων των μελών του στρατού, που συμμετείχαν στον πόλεμο και ασθενούν, παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα. Το ποσοστό στα παιδιά είναι 62%. Ακόμα και κατοικίδια ζώα παρουσιάζουν προβλήματα.

Η μαζική επίδραση των δηλητηριωδών ουσιών και η χορήγηση ανεύθυνα υψηλών φαρμακευτικών δόσεων είναι, κατά την άποψη του Χέινς, οι αιτίες για το "Multiple Chemical Sensitivy Syndrome". Ακόμα, ο Χέινς ισχυρίζεται ότι η μόλυνση από τα πυρομαχικά ουρανίου οδήγησε σε καρκίνο. Στρατιώτες τού διηγήθηκαν ότι κατά την επιστροφή τους σε ελέγχους στα αεροδρόμια, σε πολλές περιπτώσεις, οι μετρητές ραδιενέργειας "τρελαίνονταν".

Το ζεύγος Νίκολσον, επιστήμονες που εργάζονται στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, πιστεύει ότι εκτός των άλλων και ένας μικροοργανισμός ευθύνεται για την ασθένεια πολλών βετεράνων του Κόλπου. Το "Mycoplasma Fermentans Incognitus", που έχουν ανακαλύψει οι ίδιοι, ανιχνεύεται πολύ δύσκολα στον ανθρώπινο οργανισμό και μεταβάλλεται πολύ γρήγορα, ταυτόχρονα και με διαφορετικό τρόπο σε διάφορα όργανα. Οι Νίκολσον υπονοούν ότι, πιθανώς, αυτός ο οργανισμός να μην προέκυψε από φυσική βάση. Και πάλι ένα πιθανό βιολογικό όπλο; Οι υπεύθυνοι θα έπρεπε, επιτέλους, να πάρουν κάποια θέση.

Ωστόσο, φαίνεται να δυσκολεύονται. Καθώς, όπως ισχυρίζεται ο ταγματάρχης Χέινς, στη δεκαετία του '80 ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρίες πούλησαν διάφορες ουσίες στο Ιράκ, που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή χημικών όπλων. Η αμερικανική εταιρία "American Type Culture Collection" εξήγαγε ουσίες που ήταν χρήσιμες για την κατασκευή βιολογικών όπλων. Σε μία από τις επίσημες μελέτες για τις ασθένειες του Κόλπου, που διηύθυνε ο dr. Λέντερμπεργκ, συμπεραίνεται ότι η μόνη αιτία είναι το άγχος (!). Γιατί, άραγε; Υπάρχει μία πολύ λογική εξήγηση για το αποτέλεσμα της μελέτης. Ο dr. Λέντερμπεργκ ήταν κάποτε διευθυντής της εταιρίας "American Type Culture Collection".

Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

Διαφορετικά απ' ό,τι τα νέα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Σουηδία, Φινλανδία και Αυστρία, τα οποία αντιμετωπίζουν ακόμα σοβαρά προβλήματα προσαρμογής και ευκαιριακά προβάλλουν ορισμένες αντιρρήσεις σε διάφορα ζητήματα, τα κράτη της Μπένελουξ χρόνια τώρα έχουν συγκεντρώσει μια αξιόλογη πείρα, καταφέρνοντας έτσι να προχωρούν "κάτω από τη σκιά των μεγάλων". Ομως, το Λουξεμβούργο είναι εκείνη η χώρα που τα καταφέρνει περισσότερο, παραμερίζοντας κάθε φορά από το δρόμο του όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το δουκάτο λοιπόν, παντού είναι "παρών": Είτε πρόκειται για αποστολή μερικών στρατιωτών στον Πόλεμο του Περσικού Κόλπου ή στους κυανόκρανους του ΟΗΕ ή στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Βοσνία.

Κατ' αρχήν, το Λουξεμβούργο τάσσεται υπέρ ενός σχεδίου ομοσπονδιοποίησης των ευρωπαϊκών χωρών, γιατί στην περίπτωση μιας διακρατικής συνεργασίας, η οποία προωθείται από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και τη Γαλλία, θα απέβαινε σε βάρος των συμφερόντων των μικρότερων κρατών.

Πάντως, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, το Λουξεμβούργο δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται μπροστά σε ένα κοινό νόμισμα, αφού η χώρα αυτή έχει 230 Τράπεζες στο εσωτερικό και εξωτερικό και 300 ασφαλιστικές εταιρίες, γεγονός που σημαίνει ότι θα έχει τη δυνατότητα ν' αναπτύσσει "μεγαλύτερες επιχειρηματικές δραστηριότητες". Με έναν πληθωρισμό της τάξης του 2,1% βρίσκεται ξεκάθαρα πιο κάτω από το σχετικό κριτήριο που προβλέπει η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Τα κρατικά χρέη, τα οποία θα πρέπει ν' αντιστοιχούν με το 60% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, αυτά ισοδυναμούν σήμερα μόνο με το 6,3%, σημειώνοντας έτσι ένα μοναδικό απόλυτο ρεκόρ στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σχετικά με το θέμα της νέας χρέωσης, όπου το Μάαστριχτ καθορίζει το κριτήριο του 3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, το Λουξεμβούργο, μοναδική χώρα - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τον περασμένο χρόνο αντί για χρέη, είχε ένα πλεόνασμα του προϋπολογισμού κατά 0,4%, ενώ ένα χρόνο πριν, το πλεόνασμα αυτό έφθανε στο 1,3%.

Κι όμως, στο πλούσιο αυτό δουκάτο, όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα το 1994 έφθανε στα 39,850 δολάρια και από διεθνή άποψη βρισκόταν στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, "όλα δε λάμπουν σαν τον ήλιο...". Η ανεργία, η οποία στη χώρα αυτή των 400.000 κατοίκων για πάρα πολλά χρόνια χτυπούσε λιγότερους από χίλιους ανθρώπους, στο μεταξύ, έχει φτάσει στο 2,7% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας, ενώ το 1992 έφτανε στο 1,3% και αποτελεί πλέον μια αισθητή αρνητική κοινωνική πραγματικότητα. Η πάλαι ποτέ "περήφανη χαλυβουργική βιομηχανία", εδώ και είκοσι χρόνια, αναγκάστηκε να ξηλώσει πάνω από 27.000 θέσεις εργασίας, ενώ επίκεινται και παραπέρα νέες απολύσεις... Ετσι λοιπόν, μέχρι το 1998 το γνωστό κοντσέρν, "Αρμπετ", προτίθεται ν' απολύσει άλλους 2.000 εργαζόμενους και στη συνέχεια να μειώσει το προσωπικό συνολικά στα 3.900 άτομα. Ταυτόχρονα, όμως, το κοντσέρν αυτό γιγαντώνεται όλο και περισσότερο, όχι μόνο λόγω των κερδών που εξασφαλίζει στο ίδιο το δουκάτο, αλλά και από την πρόθεσή του να επεκτείνει την αυτοκρατορία του και σε παγκόσμια κλίμακα... Ηδη, αυτή τη στιγμή, συμπεριλαμβάνει 250 επιχειρήσεις με συνολικά 47.000 εργαζόμενους σε Ευρώπη, Ασία και Νότια Αμερική και με ένα ετήσιο παραγωγικό δυναμικό 11 εκατομμυρίων τόνων ακατέργαστο ατσάλι.

Τέλος, εντονότατα ανησυχούν οι 25.000 δημόσιοι υπάλληλοι του Λουξεμβούργου αναφορικά με το μέλλον των δημοσίων υπηρεσιών ενόψει της προβλεπόμενης "απορύθμισης" των Βρυξελλών. Τα σχετικά σχέδια στις προηγούμενες βδομάδες μάλιστα, οδήγησαν σε δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις των σιδηροδρομικών και άλλων δημοσίων υπαλλήλων, κάτι που συνέβαινε σπάνια στο Λουξεμβούργο και εκτιμάται ως ένα πρώτο σημάδι για την αυξανόμενη δυσαρέσκεια κατά της πολιτικής που χαράζουν οι εγκέφαλοι των Βρυξελλών.

Ν. Η. Η.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Ενώ πλησιάζουν οι ρωσικές προεδρικές εκλογές της 16/6, αποκαλύπτεται ότι ο Μπορίς Γιέλτσιν και οι επιτελείς του έχουν καταστρώσει ένα μυστικό σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο, αν ο κατά πολύ προπορευόμενος στα προγνωστικά υποψήφιος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), Γενάντι Ζιουγκάνοφ, τον οποίο υποστηρίζουν και οι άλλες αριστερές δυνάμεις, συγκεντρώσει στο δεύτερο γύρο πλειοψηφία μικρότερη από το 18%, έναντι του αντιπάλου του "ο Γιέλτσιν θα μπορέσει να υποκλέψει την εκλογή".

Η αποκάλυψη αυτή έγινε από τον γνωστό Αμερικανό δημοσιολόγο Ρόμπερτ Νόβακ, που τα άρθρα του δημοσιεύονται ταυτόχρονα σε πολλές εφημερίδες των ΗΠΑ, ανάμεσά τους και η "Νιου Γιορκ Ποστ", από όπου αντλούμε την είδηση.

Γράφει συγκεκριμένα: "Ο εμπιστευτικός αυτός υπολογισμός ισχυρίζεται ότι ο έλεγχος που ασκεί το Κρεμλίνο πάνω στον εκλογικό μηχανισμό, απλούστατα μπορεί να κάνει μια τέτοια οριακή διαφορά νίκης του Ζιουγκάνοφ να αφανιστεί" και προσθέτει σχετικά με το τι ενδέχεται να επακολουθήσει: "Η οργή που θα προκαλέσει στους κομμουνιστές μια τέτοια υποκλοπή, θα μπορούσε να καταπνιγεί, αν διατηρηθεί ο έλεγχος πάνω στο ρωσικό στρατό από τον σύμμαχο του Γιέλτσιν, υπουργό Αμυνας Πάβελ Γκρατσόφ".

"Αν ακολουθηθεί αυτή η πορεία", εξηγεί ο Νόβακ, "ο Πρόεδρος Κλίντον και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δε θα έλεγαν τίποτα. Τόσο πολύ θέλουν να κερδίσει ο Γιέλτσιν, που έχουν αγνοήσει τη μη τήρηση της υπόσχεσής του να τερματίσει τη σφαγή στην Τσετσενία και την άρνησή του να συμμορφωθεί με τους όρους του τελευταίου δάνειου των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που παραχώρησε στη Ρωσία το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο".

Μέσα σ' αυτές, λοιπόν, τις δυσοίωνες συνθήκες προετοιμάζονται οι εκλογές. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για τέτοια καταχθόνια σχέδια. Πρόσφατα, όπως έγινε γνωστό, ο πρόεδρος της Επιτροπής Ασφάλειας της Δούμας, Βίκτορ Ιλούκιν, είχε καταγγείλει ότι ο Γιέλτσιν είχε ήδη έτοιμα διατάγματα για διάλυση της Δούμας, παρανομοποίηση του ΚΚΡΟ και αναβολή των εκλογών για δύο χρόνια. Τελικά, επικράτησαν οι απόψεις των πιο ψύχραιμων συμβούλων του, που προειδοποιούσαν ότι κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με υποκίνηση προς έναν εμφύλιο πόλεμο.

Αναφερόμενος στις πλεκτάνες αυτές, ο ανταποκριτής στη Μόσχα του "Πιπλς Ουίκλι Ουόρλντ", οργάνου του ΚΚ ΗΠΑ, Μάικ Νταβίντοφ, μετέδιδε πριν λίγο καιρό ότι όλα αυτά εκφράζουν την έντονη ανησυχία και τον πανικό που διακατέχουν τον Γιέλτσιν.

"Η φυσική αντίδρασή του", έγραφε, "είναι να απαντά κτηνωδώς, όπως έκαμε τον Οκτώβρη του 1993". Πρόσθετε, όμως: "Αλλά πόσες φορές θα μπορεί ο Γιέλτσιν να εφορμά με τανκς στο κοινοβούλιο της Ρωσίας; Και είναι αμφίβολο ότι το πειθήνιο όργανό του, ο Γκρατσόφ, θα μπορούσε σήμερα να κάνει τις ένοπλες δυνάμεις να επαναλάβουν την επαίσχυντη συμπεριφορά σαν αυτή πριν τρία χρόνια".

Ας σημειωθεί ότι ο Γιέλτσιν, για να κρατά γερά τον υποτακτικό του, τίμησε πρόσφατα τον Γκρατσόφ και με ένα νέο "Προεδρικό Προσωπικό Βραβείο". Ενθερμος συνεπίκουρος στις πολιτικές φιλοδοξίες του Γιέλτσιν είναι και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF). Εγραφαν σχετικά οι "Νιου Γιόρκ Τάιμς" στις 31/3/96: "Αν ο Μπορίς Γιέλτσιν επανεκλεγεί Πρόεδρος της Ρωσίας τον Ιούνη, κατά ένα μέρος θα οφείλει τη νίκη του σε έναν από τους λιγότερο γνωστούς, αλλά πανίσχυρο άνθρωπο της Ουάσιγκτον: τον Γάλλο Μισέλ Καμντέσους", διευθυντή του IMF, που στις 26/3 "έδωσε μια ζωτική άνοδο στην εκστρατεία του Γιέλτσιν, όταν επίσημα ενέκρινε ένα δάνειο 10,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς τη Ρωσία".

"Αν και", παρατηρεί η μεγαλόσχημη εφημερίδα, "το Νομισματικό Ταμείο υποτίθεται ότι δεν παίρνει θέση σε εκλογές, η εξαίρετη αυτή συμφωνία - το δεύτερο μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία του Ταμείου - υποκινήθηκε από την επιθυμία της Δύσης να εμποδίσει την επάνοδο του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Ρωσία".

Η ίδια εφημερίδα βεβαιώνει: "Οι ΗΠΑ και η Γερμανία παρότρυναν για την έγκριση του δανείου, αλλά ο κ. Καμντέσους άνοιξε το δρόμο με την αναδιατύπωση των κανονισμών του Ταμείου το 1994, για να διευκολύνει την πίστωση προς τη Ρωσία, και ο κ. Καμντέσους εμφανίστηκε στη ρωσική τηλεόραση για να ανακοινώσει τη γενναιοδωρία αυτή, που οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις του κ. Γιέλτσιν είχαν κερδίσει".

Εξ άλλου, πέντε μέρες πριν από την τριήμερη επίσκεψη του Κλίντον στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη (19 - 21 Απρίλη), η ανταποκρίτρια των "Νιου Γιόρκ Τάιμς" στην Ουάσιγκτον, Αλισον Μίτσελ έγραφε μεταξύ άλλων: "Βέβαια, η αμερικανική κυβέρνηση δεν επέδειξε ντροπαλότητα στο να κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει τη Ρωσία και κατ' επέκταση τον εξύθυμο, απρόβλεπτο και θορυβώδη κ. Γιέλτσιν, γιατί όσο ελαττωματικός και αν είναι ο κ. Γιέλτσιν, όσο και να ρέπει προς ενοχλητικές πολιτικές θέσεις, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι τον θεωρούν γενικά σαν τον μόνο υποψήφιο που έχει τη δυνατότητα να νικήσει τον προπορευόμενο κομμουνιστή, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ".

Ο ίδιος ο Κλίντον, άλλωστε, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στην Ουάσιγκτον, ενώ είχε πει ότι "κανένας από εμάς δεν πρέπει να πάρει οποιαδήποτε θέση στις εκλογές μιας άλλης χώρας", ωστόσο ομολογούσε ανοιχτά ότι οι ΗΠΑ "έχουν σαφώς ταχθεί με το μέρος των μεταρρυθμίσεων στη Ρωσία", δηλαδή με τον Γιέλτσιν!

Τη στιγμή που οι αρχές των ΗΠΑ, της Βρετανίας και άλλων συμμαχικών δυνάμεων προσπαθούν να συγκαλύψουν τις επιδράσεις των πυρομαχικών από εμπλουτισμένο ουράνιο (Depleted Uranium), DU, όλο και συχνότερα ακούγεται ως μία από τις αιτίες του "Συνδρόμου του Κόλπου". Ο πρώτος που εξέφρασε αυτήν την υποψία ήταν ο Γερμανός γιατρός, καθηγητής Χορστ Σίγκβαρ Γκιούντερ, στις 16 Ιούλη 1992, στη γερμανική εφημερίδα "Νόιες Ντόιτσλαντ". Τα πάντα άρχισαν όταν ο γιατρός, κατά τη διάρκεια μίας αποστολής βοήθειας στο Ιράκ, το Μάρτη του 1991, βρήκε βλήματα σε μορφή πούρου, τα οποία, όμως, ήταν ασυνήθιστα μεγάλου βάρους. Αργότερα είδε μικρά παιδιά να παίζουν με αυτά τα βλήματα - βλήματα από ουράνιο. Σε έρευνές του στο νοσοκομείο παίδων της Βαγδάτης διαπίστωσε νέες μυστηριώδεις ασθένειες, που απέδιδε στην επαφή με τα πυρομαχικά από ουράνιο.

Σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού στρατού, μόνο στον Πόλεμο του Κόλπου χρησιμοποιήθηκαν 14.000 χειροβομβίδες μεγάλης διαμέτρου από ουράνιο. Ο αμερικανικός στρατός προειδοποίησε τα στρατεύματά του για τους κινδύνους των DU - πυρομαχικών εννέα μέρες μετά τη λήξη των μαχών (!). Σύμφωνα με εκτιμήσεις των υπευθύνων για την ατομική ενέργεια στη Βρετανία, ακόμα 40 τόνοι από αυτά τα πυρομαχικά βρίσκονται στην περιοχή των μαχών.

"Τα αποτελέσματα των δικών μου ερευνών", επισημαίνει ο καθηγητής Γκιούντερ, "παρουσιάζουν μεγάλες ομοιότητες με τα συμπτώματα του Συνδρόμου του Κόλπου σε Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιώτες, καθώς και στους συγγενείς τους". Οι παραμορφώσεις σε παιδιά των ΗΠΑ και του Ιράκ είναι πανομοιότυπες. Ενώ την τοξική επίδραση την παρατήρησε σχετικά γρήγορα, οι γενετικές παραμορφώσεις σε παιδιά του Ιράκ εμφανίστηκαν αργότερα. Τις πρώτες τις παρατήρησε πριν από ένα χρόνο στη Βαγδάτη. "Μία συγκλονιστική εικόνα", περιγράφει ο Γερμανός επιστήμονας. Ετσι, για παράδειγμα στη θέση ενός βραχίονα σχηματίστηκε ένα πόδι.

Βέβαια, λόγω της μυστικότητας που επικρατεί στα επιτελεία στρατού των χωρών που αφορά το θέμα, καθώς και λόγω της πολύ μικρής έκτασης έρευνας του θέματος, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Στον Πόλεμο του Κόλπου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά πυρηνικό υλικό σε συμβατικά όπλα, με απρόβλεπτες, μέχρι τώρα, συνέπειες.

Οπως είχε γράψει ο Βρετανός πολιτικός του Εργατικού Κόμματος, Τόνι Μπεν, στον Γερμανό καθηγητή, αυτά τα όπλα κατασκευάστηκαν υπό την πίεση των ΗΠΑ. Από το 1979 είχε ακούσει για την απαίτηση αυτή της Ουάσιγκτον. Τότε είχε ψηφιστεί αμέσως και χωρίς σοβαρή έρευνα για τις πιθανές επιπτώσεις. "Τώρα γνωρίζουμε τις επιπτώσεις", τονίζει ο Μπεν, "και θα έπρεπε να απαιτήσουμε την άμεση απόσυρση αυτών των όπλων από τα οπλοστάσια του κόσμου".

Γ. ΚΑΡ.

Τα παραμορφωμένα πόδια αυτού του μωρού είναι συνέπεια της χρήσης των πιο παράξενων όπλων, ισχυρίζονται οι επιστήμονες

Τι ακριβώς χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί στον Κόλπο παραμένει μεγάλο ερωτηματικό