Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, να χωροθετηθούν δύο νέοι Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ), ένας στη Μαυρορράχη της περιοχής Λαγκαδά και ένας στον Αγιο Αντώνιο, στην Ανατολική Θεσσαλονίκη. Περισσότερο έντονα αντιδρούν οι κάτοικοι του Λαγκαδά, καθώς η περιοχή τους προηγείται του Αγίου Αντωνίου.

Αντιδράσεις, εν μέρει δικαιολογημένες, καθώς υπάρχει η αρνητική εμπειρία από τον τρόπο λειτουργίας των υφιστάμενων χωματερών και τη μη αποκατάστασή τους. Αν προσθέσει κανείς και τα τρία χρόνια εμπαιγμού των κατοίκων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, που απλά υπόσχονται, χωρίς να κάνουν πράξη, το κλείσιμο της χωματερής της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Ταγαράδες, που ήδη από το 1981 θεωρείται υπερκορεσμένη, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κύρια αιτία του προβλήματος μη κοινωνικής αποδοχής των ΧΥΤΑ είναι η αναξιοπιστία στο κράτος να εκτελέσει ένα άρτιο τεχνικά έργο.

Να σημειώσουμε πως στο Νομό Θεσσαλονίκης - σύμφωνα με σχετική καταγραφή του Συνδέσμου Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Μείζονος Θεσσαλονίκης - λειτουργούν 43 χώροι εναπόθεσης αστικών απορριμμάτων και άλλοι τόσοι για τα βιομηχανικά απόβλητα, οι οποίοι λειτουργούν ανεξέλεγκτα, εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με την ίδια καταγραφή, στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης παράγονται καθημερινά 1.000 τόνοι απορριμμάτων, η διάθεση των οποίων γίνεται στον κορεσμένο ΧΥΤΑ Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Ταγαράδες.

Προβλήματα παρουσιάζονται και στη διάθεση και διαχείριση των νοσοκομειακών και υγρών αποβλήτων, καθώς οι περισσότεροι από τους αποτεφρωτήρες, όπου διατίθενται τα ειδικά αυτά απορρίμματα, είναι παλιάς τεχνολογίας και προκαλούν ατμοσφαιρική ρύπανση.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΤΕΕ, το 1992 τα συνολικά παραγόμενα απορρίμματα από τα Νοσηλευτικά Ιδρύματα ήταν 35 τόνοι τη μέρα, ενώ τα μολυσματικά παραγόμενα απορρίμματα 7 τόνοι. Τα τοξικά και επικίνδυνα απόβλητα του Νομού Θεσσαλονίκης αποτελούν το 30% περίπου του συνολικού όγκου που παράγεται στη χώρα μας και πάνω από 40% των προς διάθεση ανάλογων αποβλήτων, μετά από την ανακύκλωση. Η διάθεσή τους είναι πρακτικά ανεξέλεγκτη, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρότατοι κίνδυνοι, ιδιαίτερα για τον υδροφόρο ορίζοντα.

Το φαινόμενο της συνύπαρξης ελεγχόμενων και ανεξέλεγκτων χώρων εναπόθεσης απορριμμάτων συναντάται και στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Σύμφωνα με στοιχεία της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στην περιοχή ευθύνης της η πλειοψηφία των μέχρι σήμερα χώρων διάθεσης των αστικών απορριμμάτων είναι ανεξέλεγκτοι, με αποτέλεσμα σε πολλούς νομούς τα πράγματα να οδηγούνται σε αδιέξοδο, ενώ οι κοινωνικές αντιδράσεις πληθαίνουν.

Στην Ημαθία, σοβαρότατες αντιδράσεις των κατοίκων προκάλεσε απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου να εγκατασταθεί ΧΥΤΑ στην Επισκοπή Νάουσας, αφού ο τόπος είναι ήδη περιβαλλοντικά επιβαρυμένος από τη μολυσμένη Τάφρο 66, τις χωματερές ροδάκινων και άλλες χρήσεις.

Στην Κομοτηνή, 13 κοινότητες αντιδρούν στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να λειτουργήσει σκουπιδότοπος στην περιοχή Γρατινής, που βρίσκεται πολύ κοντά σε δύο οικισμούς όπου κατοικούν μουσουλμάνοι.

Οξύτατα περιβαλλοντικά προβλήματα προκαλούνται και από τις λειτουργίες χωματερών σε πολλές πόλεις της Μακεδονίας, όπως Σέρρες, Κιλκίς, καθώς και από το σκουπιδότοπο της Πετροπηγής στην Καβάλα, ο οποίος βρίσκεται δίπλα σε εργοστάσιο επεξεργασίας πετρελαίου. Μάλιστα, πριν δυο χρόνια, προκλήθηκε φωτιά στο συγκεκριμένο σκουπιδότοπο και λίγο έλειψε να επεκταθεί αυτή στο εργοστάσιο, απειλώντας έτσι με καταστροφή την πόλη της Καβάλας.

Η ανεξέλεγκτη, τέλος, λειτουργία των σκουπιδότοπων των κοινοτήτων, που βρίσκονται δίπλα στο Νέστο, έχει προκαλέσει, πολλές φορές, μόλυνση του ποταμού.

Λάκης ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Εν αναμονή των κυβερνητικών ανακοινώσεων για τη χωροθέτηση των δύο Ολοκληρωμένων Εγκαταστάσεων Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ), μία στη Βόρεια Αττική και μία στη Νοτιοανατολική - η τρίτη είναι, ήδη, γνωστό ότι θα γίνει στα Ανω Λιόσια - θα κυλήσει η ερχόμενη βδομάδα, καθώς ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δεσμεύτηκε και ενώπιον των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων ότι όλα τα περιθώρια αναμονής έχουν εξαντληθεί και ότι το αργότερο μέχρι το τέλος Ιούνη θα πρέπει να έχει ψηφιστεί και από τη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εντός των ημερών η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει στα νομαρχιακά συμβούλια τα πορίσματα των επιστημονικών επιτροπών, σε ένα μήνα το αργότερο οι νομαρχίες πρέπει να έχουν πάρει τις αποφάσεις και στο αμέσως επόμενο δεκαήμερο πρέπει να έχει πάρει τη σχετική απόφαση και το περιφερειακό συμβούλιο. Τα περιθώρια, όμως, δεν έχουν εξαντληθεί μόνο για το ζήτημα της χωροθέτησης των ΟΕΔΑ. Με "βήματα χελώνας" προχωρεί αντίστοιχα και το νομοθετικό πλαίσιο, το σχετικό με τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, των επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων και εκείνο που ρυθμίζει το σημαντικό ζήτημα της ανακύκλωσης και της μείωσης των συσκευασιών.

Μπορεί οι υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, εδώ και καιρό, να έχουν καταρτίσει τις σχετικές κοινές υπουργικές αποφάσεις, για τις οποίες έχουν μάλιστα εκφράσει τη γνώμη τους και οι ενδιαφερόμενοι φορείς, αλλά αυτές εξακολουθούν να αραχνιάζουν σε κάποια συρτάρια. Η τρομακτική αυτή αδράνεια της κυβέρνησης είχε σαν αποτέλεσμα την πρόσφατη καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καταδίκη που ενδέχεται να οδηγήσει και σε αφαίρεση 19 δισ. από κοινοτικά κονδύλια, τα οποία έχουν προϋπολογιστεί να χρηματοδοτήσουν διάφορες δράσεις για τη διάθεση και επεξεργασία των αποβλήτων.

Κάτω από την πίεση αυτής της καταδίκης, το ΥΠΕΧΩΔΕ αναγκάζεται τώρα να επιταχύνει την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με τις αντίστοιχες κοινοτικές οδηγίες. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, σε συνέντευξή του την προηγούμενη βδομάδα, ανακοίνωσε συγκεκριμένα ότι η κοινή υπουργική απόφαση για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων εντός των ημερών θα δημοσιευτεί στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης. Επίσης, το ίδιο θα γίνει με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις που ρυθμίζουν το θέμα της διαχείρισης των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων και το θέμα της διαχείρισης των μπαταριών και των συσσωρευτών. Οπως ο ίδιος ανακοίνωσε, εντός των προσεχών ημερών θα υπογραφεί και η κοινή υπουργική απόφαση, που αφορά τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων, το σχέδιο της οποίας είχε παρουσιάσει στους δημοσιογράφους τον περσινό Σεπτέμβρη! Τέλος, αναμένεται να υπογραφούν και οι κοινές υπουργικές αποφάσεις για την ανακύκλωση και τη συσκευασία που ρυθμίζουν θέματα, όπως: Τη μείωση της ποσότητας των απορριμμάτων, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα μέσα στα επόμενα χρόνια. Τη μείωση των συσκευασιών, αν δεν ανακυκλώνονται. Την προώθηση συσκευασιών πολλαπλής χρήσης. Τη θέσπιση κινήτρων για την παραγωγή, τη χρήση και την αξιοποίηση ανακυκλούμενων υλικών.

Στην υπουργική απόφαση για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, την οποία υπογράφουν δώδεκα συναρμόδιοι υπουργοί, περιγράφεται σειρά μέτρων για τη μείωση της παραγωγής και της βλαπτικότητας των στερεών αποβλήτων, αλλά και για την αξιοποίηση των αποβλήτων αυτών με ανακύκλωση ή με τη χρησιμοποίησή τους ως πηγών ενέργειας.

Η απόφαση, εκτός από τις γενικές κατευθύνσεις της πολιτικής διαχείρισης των στερεών αποβλήτων που περιγράφει, καθιερώνει τη συνευθύνη της Νομαρχιακής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και των οργάνων τους για το σχεδιασμό της διαχείρισης των απορριμμάτων. Σύμφωνα με άρθρο της, την οριστική απόφαση για το σχεδιασμό, λαμβάνει ένα κρατικό όργανο διοίκησης, το περιφερειακό συμβούλιο και ο περιφερειάρχης, αν υπάρξουν διαφωνίες μεταξύ των πλαισίων των σχεδιασμών δύο ή περισσοτέρων Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Με άλλες διατάξεις, προβλέπει την αποκατάσταση και εξυγίανση των ανεξέλεγκτων χωματερών από τους αρμόδιους φορείς διαχείρισης, μέσα σε διάστημα το πολύ έξι ετών από την έκδοση της σχετικής άδειας παρέμβασης.

Τέλος, δίνει το δικαίωμα στα όργανα της πολιτείας να επιβάλουν αυστηρές ποινικές, αστικές και διοικητικές κυρώσεις στους παραβάτες της απόφασης αυτής.

Να σημειώσουμε ότι η υπογραφή αυτής της κοινής υπουργικής απόφασης, εκτιμούσε το Μάρτη - λίγες μέρες πριν από την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου - ο ΕΣΔΚΝΑ, με πολυσέλιδο έγγραφό του προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, θα δώσει σημαντική ώθηση για την εκπόνηση των περιφερειακών σχεδιασμών. Κι όμως η απόφαση αυτή εξακολουθούσε για μερικούς μήνες ακόμη να παραμένει στα συρτάρια...

Στην Ελλάδα παράγονται κάθε χρόνο 450.000 τόνοι περίπου επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων, εκ των οποίων ανακυκλώνονται μόνο 120.000 τόνοι περίπου. Τα υπόλοιπα διατίθενται ανεξέλεγκτα σε διάφορους χώρους. Η επίλυση του σημαντικού αυτού προβλήματος εκκρεμεί εδώ και αρκετά χρόνια. Για την επεξεργασία των επικίνδυνων αποβλήτων χρειάζεται η κατασκευή δύο εγκαταστάσεων - η μία στη Βόρεια και η άλλη στη Νότια Ελλάδα. Ηδη, για το θέμα αυτό υπάρχουν μελέτες, οι οποίες σκοντάφτουν και αυτές στο ζήτημα της "κοινωνικής αποδοχής".

Η κοινή υπουργική απόφαση, η οποία έχει ετοιμαστεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ, προβλέπει τους όρους και τις διαδικασίες για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων. Ανάμεσα στα άλλα, προβλέπει ότι η διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων γίνεται με ευθύνη και δαπάνη του κυρίου ή κατόχου των. Προβλέπει, επίσης, τη σύσταση επιτροπής από εκπροσώπους των συναρμόδιων υπουργείων, το έργο της οποίας θα είναι η κατάρτιση πλαισίου τεχνικών προδιαγραφών που θα αφορούν την εκτέλεση εργασιών διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων. Επίσης, προβλέπει την υποχρέωση να γίνονται έργα εξυγίανσης και αποκατάστασης των εγκαταστάσεων διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων.

Στη νομοθετική ρύθμιση καταγράφονται τα κίνητρα (40% επιδότηση για "καθαρές" τεχνολογίες) στις επιχειρήσεις αξιοποίησης, επεξεργασίας και διάθεσης επικίνδυνων αποβλήτων. Καθιερώνονται οι διαδικασίες πραγματοποίησης ελέγχων στις εγκαταστάσεις ή χώρους διάθεσης επικίνδυνων αποβλήτων και περιγράφεται λεπτομερώς η διαδικασία που ακολουθείται για την κατάρτιση εκθέσεων από τους φορείς διαχείρισης προς το νομάρχη και από τους νομάρχες προς το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Τέλος, για τους παραβάτες της νομοθεσίας προβλέπονται αυστηρές ποινές που μπορούν να φτάσουν στη φυλάκιση από 5 - 15 χρόνια, αλλά και αποζημιώσεις που καταβάλλουν όσοι ρυπαίνουν το περιβάλλον με επικίνδυνες ουσίες, που κυμαίνονται από δέκα εκατομμύρια μέχρι ένα δισεκατομμύριο δραχμές.

Αυστηρά πρόστιμα που φτάνουν τα 100 εκατομμύρια δραχμές, αλλά και ποινές φυλάκισης, που κυμαίνονται από τρεις μήνες μέχρι δύο χρόνια, προβλέπουν οι δύο κοινές υπουργικές αποφάσεις για όσες βιομηχανίες ρυπαίνουν το περιβάλλον με κατάλοιπα ορυκτελαίων ή υγρά που προέρχονται από συσσωρευτές και μπαταρίες. Οι ίδιες ποινές ισχύουν και για όσους εμπορεύονται μπαταρίες που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε υδράργυρο, κάδμιο και μόλυβδο.

Με την πρώτη απόφαση απαγορεύεται ρητά η απόρριψη των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων στο έδαφος και προβλέπεται η υποχρεωτική επεξεργασία τους με αναγέννηση ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, η ακίνδυνη καταστροφή τους με καύση ή η ελεγχόμενη αποθήκευση και εναπόθεσή τους. Επίσης επιβάλλεται σε κάθε επιχείρηση που παράγει ή συλλέγει ποσότητα χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων μεγαλύτερη από 400 λίτρα το χρόνο, να τηρεί βιβλίο καταγραφής και να υπόκειται σε τακτικούς ελέγχους από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.

Με τη δεύτερη υπουργική απόφαση, επιβάλλεται η μείωση της περιεκτικότητας των μπαταριών και των συσσωρευτών σε βαρέα μέταλλα και η μείωση των χρησιμοποιημένων μπαταριών στα οικιακά απόβλητα, καθώς και η χωριστή συλλογή τους και ανακύκλωσή τους. Παρέχονται, επίσης, κίνητρα για την εμπορία μπαταριών με μικρότερη περιεκτικότητα σε επικίνδυνες ουσίες.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Ελλάδα συνδέεται με βασικούς τομείς, όπως η δημόσια υγεία, η προστασία του περιβάλλοντος, η εθνική οικονομία και η τοπική ανάπτυξη.

Η συνεχιζόμενη επιδείνωση του προβλήματος σε όλη τη χώρα, ιδιαίτερα όμως στην Αττική, έχει τις ρίζες της σε μια σειρά γενικότερες αιτίες, χαρακτηριστικές του τρόπου ανάπτυξης της χώρας μας (απρογραμμάτιστη διόγκωση των αστικών κέντρων χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, έλλειψη πολιτικής γης με καθορισμό χρήσεων γης, έλλειψη επαρκούς νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαχείριση των απορριμμάτων και ειδικότερα, υποβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έλλειψη επαρκών οικονομικών πόρων για δράσεις κοινωνικής υποδομής).

Η ύπαρξη του προβλήματος οφείλεται, ειδικότερα και σε ουσιαστικές παραλείψεις που χαρακτηρίζουν το όλο πλαίσιο διαχείρισης των απορριμμάτων στη χώρα:

- Ελλειψη εθνικού σχεδιασμού, με χρονικό προγραμματισμό και ποσοτικούς στόχους, βασικής προϋπόθεσης για την ανάπτυξη του περιφερειακού σχεδιασμού.- Ελλειψη ακόμα, ειδικής σύγχρονης νομοθεσίας.

- Ελλειψη πλαισίου γενικών τεχνικών προδιαγραφών.

Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν, αναφερόμενοι ειδικότερα στην Αττική και τα παρακάτω:

- Υπαναχωρήσεις έναντι των αρχικών δεσμεύσεων (1991) κυβέρνησης, φορέων ΤΑ, μεμονωμένων ΟΤΑ - ΤΕΔΚΝΑ και των δύο εναλλασσόμενων στην κυβέρνηση κομμάτων, για τη χωροθέτηση των υποψηφίων χωρών, υπό το βάρος προφανώς κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων (πχ απόρριψη "Ριτσώνας").

- Κωλυσιεργία πολλών χρόνων (1993 - 1995) για την ολοκλήρωση των σχετικών μελετών, με την ανοχή από ένα σημείο και μετά του ΕΣΔΚΝΑ.

- Ασυνέπεια και αντιφάσεις στην κυβερνητική επιχειρηματολογία περί "εξαγωγής" των απορριμμάτων της Αττικής, που ενισχύουν τοπικιστικού χαρακτήρα αντιδράσεις. Ως προς αυτό αναπάντητα παραμένουν ερωτήματα όπως: Γιατί ΟΧΙ στην εξαγωγή του 30% των οικιακών της Αττικής, αλλά ΝΑΙ στην "εξαγωγή" του 100% των επικίνδυνων και τοξικών; Γιατί ΟΧΙ στην "εξαγωγή" από νομό σε άλλο νομό, αλλά ΝΑΙ στην "εξαγωγή" από Νομαρχία σε Νομαρχία; Τα ερωτήματα απαιτούν μια απάντηση, πολύ περισσότερο που την ίδια στιγμή το ΥΠΕΧΩΔΕ ενισχύει (και πολύ σωστά) σε άλλες περιπτώσεις την "εξαγωγή" (δηλαδή τη συνεργασία μεταξύ νομών) όπως σε Καρδίτσα - Τρίκαλα και στους νομούς της Δυτικής Μακεδονίας.

- Κλίμα μυστικισμού και αδιαφάνειας, από την πλευρά του υπουργείου για τις προτάσεις των μελετητών και σύγχυσης μεταξύ προτάσεων μελετητών και επιστημονικών συμβούλων.

α. Να εκπονηθεί σε επίπεδο χώρας εθνικός σχεδιασμός, με στρατηγικούς στόχους και άξονες, αυτούς που επανειλημμένα έχουν διατυπωθεί από το ΚΚΕ (ημερίδα 1989), τον ΕΣΔΚΝΑ (συνέδριο Καλαμάτας), την ΚΕΔΚΕ (συνέδριο Χαλκιδικής και πρόσφατο συνέδριο Κεφαλονιάς).

β. Να εκσυγχρονιστεί η νομοθεσία για τα στερεά απόβλητα, τα επικίνδυνα και τοξικά, τα μολυσματικά. Να αποτυπωθεί νομοθετικά συγκεκριμένη εθνική πολιτική για την ανακύκλωση.

Το αντικείμενο του πλαισίου του περιφερειακού σχεδιασμού, να το αναλάβει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (στα πλαίσια της συνολικότερης ανάπτυξης του νομού) και της διαχείρισης η Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση. Στην Αττική (4 Νομαρχιακά Συμβούλια) το αντικείμενο του σχεδιασμού και της διαχείρισης να παραμείνει στον ΕΣΔΚΝΑ με θεσμοθέτηση, όμως, και της συμμετοχής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.

γ. Να εκδοθεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο γενικών τεχνικών προδιαγραφών σε εθνικό επίπεδο, με ιεραρχημένους στόχους (i) την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, (ii) τα οικονομικά του αποτελέσματα και (iii) τη λειτουργικότητά του σε σχέση με τα επιστημονικοτεχνικά δεδομένα της χώρας.

δ. Να αναληφθεί μια συντονισμένη προσπάθεια ενημέρωσης των πολιτών για το πρόβλημα των απορριμμάτων, τις επιβαλλόμενες λύσεις και την εφικτότητά τους.

1. Να υιοθετηθούν από την κυβέρνηση οι επιστημονικά τεκμηριωμένες επιλογές των σχετικών μελετών.

2. Να συγκρατηθούν τα δραχμικά αντισταθμιστικά ανταλλάγματα σε εύλογα επίπεδα για τις δυνατότητες της ΤΑ και να αυξηθούν οι ευρύτερες χωροταξικού, περιβαλλοντικού και κοινωνικού χαρακτήρα εξυπηρετήσεις προς τους "οχλούμενους" ΟΤΑ.

3. Από πλευράς περιεχομένου στηρίζουμε το σχεδιασμό του ΕΣΔΚΝΑ, θεωρώντας ότι η καύση των απορριμμάτων πρέπει να απορριφθεί ως μέθοδος διάθεσης για την Αττική, για όλη την εικοσαετή προοπτική και του υπόψη σχεδιασμού.

4. Φορέας σχεδιασμού και διαχείρισης παραμένει για την Αττική ο ΕΣΔΚΝΑ, που απέδειξε ότι μπορεί αυτοδύναμα (χωρίς προσφυγή σε μορφές διαδημοτικών επιχειρήσεων) να υλοποιήσει το πρόγραμμά του.

5. Να διασφαλιστούν έγκαιρα από την κυβέρνηση, με διαχρονική κατοχύρωση, οι απαιτούμενοι πόροι για την υλοποίηση του προγράμματος του ΕΣΔΚΝΑ, όπως και όλων των άλλων περιοχών της χώρας που εκπονούν ολοκληρωμένα προγράμματα διαχείρισης απορριμμάτων.

Μπάμπης ΖΙΩΓΑΣ

μέλος του Tμήματος Αυτοδιοίκησης και Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ

Βαρνάβας, θέση "Σαμάρθι". Βρίσκεται πρώτη στη σειρά αξιολόγησης για την εγκατάσταση ΟΕΔΑ στη Βόρεια Αττική. Και εδώ τα "καμένα" μετατρέπονται, με ταχύτατους ρυθμούς, σε οικόπεδα

Γραμματικό, θέση "Μηλιές". Οι καταπατήσεις δασικών εκτάσεων, η μετατροπή τους σε οικόπεδα "ρυμοτομημένα" και η ανέγερση των πρώτων οικοδομών, ώστε να δημιουργούνται τετελεσμένα, εξηγούν τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται με πρόσχημα την "ανησυχία για το περιβάλλον"

Αυλώνας. Το τοπίο σε πείθει ότι είναι κρίμα να εγκατασταθεί εδώ η μία από τις τρεις ΟΕΔΑ