Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, να χωροθετηθούν δύο νέοι Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ), ένας στη Μαυρορράχη της περιοχής Λαγκαδά και ένας στον Αγιο Αντώνιο, στην Ανατολική Θεσσαλονίκη. Περισσότερο έντονα αντιδρούν οι κάτοικοι του Λαγκαδά, καθώς η περιοχή τους προηγείται του Αγίου Αντωνίου.

Αντιδράσεις, εν μέρει δικαιολογημένες, καθώς υπάρχει η αρνητική εμπειρία από τον τρόπο λειτουργίας των υφιστάμενων χωματερών και τη μη αποκατάστασή τους. Αν προσθέσει κανείς και τα τρία χρόνια εμπαιγμού των κατοίκων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, που απλά υπόσχονται, χωρίς να κάνουν πράξη, το κλείσιμο της χωματερής της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Ταγαράδες, που ήδη από το 1981 θεωρείται υπερκορεσμένη, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κύρια αιτία του προβλήματος μη κοινωνικής αποδοχής των ΧΥΤΑ είναι η αναξιοπιστία στο κράτος να εκτελέσει ένα άρτιο τεχνικά έργο.

Να σημειώσουμε πως στο Νομό Θεσσαλονίκης - σύμφωνα με σχετική καταγραφή του Συνδέσμου Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Μείζονος Θεσσαλονίκης - λειτουργούν 43 χώροι εναπόθεσης αστικών απορριμμάτων και άλλοι τόσοι για τα βιομηχανικά απόβλητα, οι οποίοι λειτουργούν ανεξέλεγκτα, εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με την ίδια καταγραφή, στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης παράγονται καθημερινά 1.000 τόνοι απορριμμάτων, η διάθεση των οποίων γίνεται στον κορεσμένο ΧΥΤΑ Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Ταγαράδες.

Προβλήματα παρουσιάζονται και στη διάθεση και διαχείριση των νοσοκομειακών και υγρών αποβλήτων, καθώς οι περισσότεροι από τους αποτεφρωτήρες, όπου διατίθενται τα ειδικά αυτά απορρίμματα, είναι παλιάς τεχνολογίας και προκαλούν ατμοσφαιρική ρύπανση.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΤΕΕ, το 1992 τα συνολικά παραγόμενα απορρίμματα από τα Νοσηλευτικά Ιδρύματα ήταν 35 τόνοι τη μέρα, ενώ τα μολυσματικά παραγόμενα απορρίμματα 7 τόνοι. Τα τοξικά και επικίνδυνα απόβλητα του Νομού Θεσσαλονίκης αποτελούν το 30% περίπου του συνολικού όγκου που παράγεται στη χώρα μας και πάνω από 40% των προς διάθεση ανάλογων αποβλήτων, μετά από την ανακύκλωση. Η διάθεσή τους είναι πρακτικά ανεξέλεγκτη, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρότατοι κίνδυνοι, ιδιαίτερα για τον υδροφόρο ορίζοντα.

Το φαινόμενο της συνύπαρξης ελεγχόμενων και ανεξέλεγκτων χώρων εναπόθεσης απορριμμάτων συναντάται και στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Σύμφωνα με στοιχεία της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στην περιοχή ευθύνης της η πλειοψηφία των μέχρι σήμερα χώρων διάθεσης των αστικών απορριμμάτων είναι ανεξέλεγκτοι, με αποτέλεσμα σε πολλούς νομούς τα πράγματα να οδηγούνται σε αδιέξοδο, ενώ οι κοινωνικές αντιδράσεις πληθαίνουν.

Στην Ημαθία, σοβαρότατες αντιδράσεις των κατοίκων προκάλεσε απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου να εγκατασταθεί ΧΥΤΑ στην Επισκοπή Νάουσας, αφού ο τόπος είναι ήδη περιβαλλοντικά επιβαρυμένος από τη μολυσμένη Τάφρο 66, τις χωματερές ροδάκινων και άλλες χρήσεις.

Στην Κομοτηνή, 13 κοινότητες αντιδρούν στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να λειτουργήσει σκουπιδότοπος στην περιοχή Γρατινής, που βρίσκεται πολύ κοντά σε δύο οικισμούς όπου κατοικούν μουσουλμάνοι.

Οξύτατα περιβαλλοντικά προβλήματα προκαλούνται και από τις λειτουργίες χωματερών σε πολλές πόλεις της Μακεδονίας, όπως Σέρρες, Κιλκίς, καθώς και από το σκουπιδότοπο της Πετροπηγής στην Καβάλα, ο οποίος βρίσκεται δίπλα σε εργοστάσιο επεξεργασίας πετρελαίου. Μάλιστα, πριν δυο χρόνια, προκλήθηκε φωτιά στο συγκεκριμένο σκουπιδότοπο και λίγο έλειψε να επεκταθεί αυτή στο εργοστάσιο, απειλώντας έτσι με καταστροφή την πόλη της Καβάλας.

Η ανεξέλεγκτη, τέλος, λειτουργία των σκουπιδότοπων των κοινοτήτων, που βρίσκονται δίπλα στο Νέστο, έχει προκαλέσει, πολλές φορές, μόλυνση του ποταμού.

Λάκης ΝΙΚΟΛΑΟΥ