Από το 1988 η παραλιακή δασική έκταση στο Καβούρι έχει μπει στο στόχαστρο των "αναπτυξιολόγων" του ΕΟΤ και διάφορων επιχειρηματιών με τις πλάτες της δημοτικής αρχής. Εκταση 307 στρεμμάτων σχεδιάστηκε να αποτελέσει το χώρο που θα φιλοξενούσε camping, ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια, γήπεδα τένις, μπάσκετ και πάρκινγκ. Το 1990 το Συμβούλιο της Επικρατείας ανέτρεψε τη σύμβαση δήμου - ΕΟΤ. Ομως οι θιασώτες της "αξιοποίησης της περιοχής" ποτέ δε σταμάτησαν να καλοβλέπουν την περιοχή. Τον προηγούμενο μήνα συμφώνησαν να ελλιμενίζονται ιπτάμενα δελφίνια στον κλειστό όρμο της Βουλιαγμένης! Τι ακριβώς έχει γίνει δεν ξέρει κανείς, γιατί όλοι τα παίρνουν πίσω. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πρέπει να υπάρχει εγρήγορση, μια και το Καβούρι αποτελεί το φιλέτο της παραλιακής και δε θα το αφήσουν "αναξιοποίητο".

Η οικολογική ομάδα του 5ου Λυκείου Βόλου πρωτοτυπώντας και ξεφεύγοντας από τα καθιερωμένα πλαίσια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, που τη θέλουν να ασχολείται κυρίως με τα σκουπίδια και την ανακύκλωση, διερεύνησε το σημαντικό θέμα της οικολογικής γεωργίας. Μάλιστα τα συμπεράσματα και το προϊόν της εργασίας τους (με την επιμέλεια του Κ. Βολιώτη) εκδόθηκαν σ' ένα καλαίσθητο τομίδιο που αξίζει να διαβαστεί και να διαδοθεί. Η κατάσταση με τα αγροχημικά και τα δηλητηριασμένα προϊόντα έχει φτάσει στο απροχώρητο με την παράλληλη ρύπανση εδαφών και νερών. Καιρός να ξεκινήσει η συζήτηση για τις βιοκαλλιέργειες στα σοβαρά και να πάψουν οι αρμόδιοι να τις αντιμετωπίζουν σαν κάτι περιθωριακό κι όσους ασχολούνται μ' αυτήν σαν περίεργο "είδος".

Πάνω από δέκα στρέμματα (ξανα)καταπατήθηκαν στο Φλοίσβο. Και μπορεί ο χώρος να γλίτωσε το σκυλάδικο, αλλά δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Οι νόμοι της αγοράς δεν επιτρέπουν περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Ολα για το κέρδος. Κι αν κάποτε κυβερνητικές υπηρεσίες κάνουν τη δουλιά τους, εύκολα παρακάμπτονται από τις προϊστάμενες αρχές. Να σημειώσουμε την κροτίδα που "άγνωστοι" έριξαν την ώρα που συνεδρίαζαν τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής που αντιδρούν σ' αυτά που γίνονται και που τραυμάτισε ένα μέλος της. Οι κάτοικοι του Φαλήρου ξανά σε περιπέτειες. Καλή δύναμη.

Ενα βιβλίο των Γ. Βλάχου και Α. Αλεξόπουλου, πανεπιστημιακών στο τμήμα ναυτιλιακών σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά, που επικεντρώνεται στη θαλάσσια ρύπανση. Από ποιες πηγές μπορεί να προέλθει η ρύπανση, τι ακριβώς είναι η λειτουργική ρύπανση και πώς αυτή προσδιορίζεται, ποιες τεχνικές μεθόδους υπάρχουν και ποια είναι η ακολουθούμενη πολιτική γύρω από το θέμα απασχολεί τους συγγραφείς. Ακόμα ποια είναι η συμβολή του IMO (international marine organization) στους τομείς ναυτιλιακής ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Η διεθνής πολιτική. Η αμερικάνικη νομοθεσία για τη θαλάσσια ρύπανση. Τι συμβαίνει στην Ελλάδα και τις χώρες της ΕΕ. Τέλος, τις υπάρχουσες περιφερειακές και διακρατικές συμβάσεις. Ολοι αυτοί είναι οι τίτλοι των ενοτήτων που αποτελούν το βιβλίο και που αναλύονται με σαφήνεια και επιστημονική πληρότητα. Εξάλλου οι δυο συγγραφείς έχουν δώσει δείγματα γραφής και στο παρελθόν.

Η μοναδική λίμνη της Πελοποννήσου, σε μια έκταση 7.700 στρεμμάτων τις βροχερές περιόδους και 3.500 στρέμματα το καλοκαίρι, κινδυνεύει άμεσα, λόγω της ανύπαρκτης ορθολογικής διαχείρισης και της υποβάθμισης της αξίας της από ορισμένους ανενημέρωτους κατοίκους της περιοχής. Το οροπέδιο της Στυμφαλίας περιβάλλουν τα βουνά του Γαβριά, της Ζήρειας, του Ολύγιρτου και το Μαυροβούνιο. Η λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 600 μέτρα. Η υδρολογική της λεκάνη φτάνει τα 153.000 στρέμματα και τροφοδοτείται από πηγές, χειμάρρους και τη σήραγγα που διοχετεύει τα νερά του κάμπου της Παλλήνης. Μια λίμνη, με φυσικές καταβόθρες, τα νερά της οποίας χρησιμοποιούνται για την άρδευση των πεδινών εκτάσεων του Νομού Κορινθίας. Η τοποθεσία είναι γνωστή από την εποχή του Παυσανία, ο οποίος, σε κείμενά του, αναφέρει τα ξύλινα αγάλματα που έφτιαχναν από κυπαρίσσια και κέδρους. Το υπάρχον σήμερα δάσος είναι 65.000 στρεμμάτων, όπου κυριαρχεί η ελάτη και τα μαύρα πεύκη. Υπάρχουν ακόμα αγριομηλιές, δρύες, κουμαριές, κέδροι κ.ά. Τα υγρά λιβάδια και οι καλαμιές συντελούν στην ύπαρξη πλούσιας πανίδας. Τσακάλια, ασβοί, αλεπούδες, νυφίτσες, σκαντζόχοιροι, υδρόβια κι αρπαχτικά πουλιά, αμφίβια και ψάρια είναι μόνιμα εγκαταστημένα στην περιοχή. Πριν πολλά χρόνια, υπήρχαν ζαρκάδια, ελάφια κι αρκούδες, που σήμερα έχουν εξαφανιστεί. Να σημειώσουμε την ύπαρξη μιας άγριας αγέλης αλόγων στη Ζήρεια. Πάνω από 133 είδη πουλιών έχουν καταγραφεί. Η λίμνη είναι μοναδικός χώρος φωλιάσματος και αναπαραγωγής. Μερικά, όπως ο χρυσαετός, ο πορφυροτσικνιάς κι η νανοβουτήχτρα, είναι σπάνια. Τη μεταναστευτική περίοδο, ερωδιοί, χαλκόκοτες, πάπιες, και καλαμοκανάδες βρίσκουν καταφύγιο για τροφή και ξεκούραση. Αν η λίμνη ξεραθεί, όλα αυτά θα εξαφανιστούν. Η στάθμη των νερών έχει χαμηλώσει πολύ, εξαιτίας της αλόγιστης χρήσης τους. Το κράτος και σ' αυτή την περίπτωση έχει γυρίσει την πλάτη του. Ετσι, το βάρος πέφτει πριν απ' όλα στην ευαισθητοποίηση των κατοίκων της περιοχής.

Η δραματική μείωση των νερών της Βεγορίτιδας, έστω κι αν καθυστερημένα ευαισθητοποίησε εκτός από τις μη - κυβερνητικές οργανώσεις μια σειρά από επιστήμονες και αρκετές δημόσιες υπηρεσίες. Τέσσερις επιτροπές ανέλαβαν να διερευνήσουν το σύνολο των αιτιών της πτώσης της στάθμης του νερού που έχει φτάσει το 1,2 μέτρο το χρόνο. Η ανομβρία που ως τα σήμερα ήταν η επίσημη αιτιολόγηση σίγουρα έχει συμβάλει αρνητικά, αλλά δεν είναι ο μόνος λόγος. Η αλόγιστη γεωργική χρήση για μονοκαλλιέργειες, που απορροφούν μεγάλες ποσότητες υδάτων, η έντονη βιομηχανική παρουσία και η ύπαρξη καταβοθρών, που πρόσφατα ανακοινώθηκε επίσημα για πρώτη φορά, πρέπει να συνεκτιμηθούν και να προσεγγιστούν συνολικά. Και βέβαια να μη μας διαφεύγει το γεγονός, ότι δεν έχουμε μόνο πτώση, αλλά και ρύπανση των υδάτων. Οι υπόγειοι υδροφορείς ποιοτικά έχουν υποβαθμιστεί. Τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα με την ανεξέλεγκτη χρήση τους έχουν δημιουργήσει οριακή κατάσταση μια και απειλούνται πέρα από τη λίμνη και οι γειτονικοί υγρότοποι.

Η εγκατάσταση μετεωρολογικών και υδρολογικών σταθμών είναι το πρώτο που πρέπει να γίνει. Επειδή δεν είναι ακριβώς προσδιορισμένη η ποσότητα που αντλείται, τόσο για τον πρωτογενή, όσο και τον δευτερογενή τομέα και τις αστικές χρήσεις, απαιτούνται συστηματικές μελέτες. Ακόμα πρέπει να εκπονηθούν προγράμματα για τη δραστική μείωση της σπατάλης των νερών. Στη λεκάνη απορροής στην Εορδαία είναι αναγκαίο να απαγορευτούν νέες εγκαταστάσεις υδροβόρων μονάδων. Στην περίπτωση ύπαρξης περιβαλλοντικών και υδρογεωλογικών μελετών, που θα υποστηρίζουν την ίδρυση νέων μονάδων πρέπει να είναι από αξιόπιστους φορείς και όχι να αποτελούν, ως συνήθως, άλλοθι στις αθλιότητες που γίνονται. Πολλή προσοχή χρειάζεται στις άδειες για νέες γεωτρήσεις.

Κάποτε θα πρέπει να υπάρξουν προληπτικοί έλεγχοι και επιβολή αυστηρών κυρώσεων, που θα φτάνουν ως και την αφαίρεση αδειών, σε όσους δεν τηρούν τη νομοθεσία, που αφορά τα στερεά και υγρά απόβλητα. Επειδή η κατάχρηση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων είναι δεδομένη (σ' όλη τη χώρα), χρειάζεται η ίδρυση συμβουλευτικών σταθμών στους αγρότες για τις επιπτώσεις των χημικών σε έδαφος και νερό. Στα τμήματα που αποκαλύπτονται, λόγω της εξαφάνισης των νερών, πρέπει να απαγορευτούν καλλιέργειες και βόσκηση. Ο βιόκοσμος της λίμνης θα πρέπει να διερευνηθεί σε συσχέτιση με τις φυσικοχημικές παραμέτρους και τις καταβόθρες που αναφέραμε στην εισαγωγή. Σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει η δυνατότητα που έχει η περιοχή, για να λειτουργήσει ως κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Τέλος, χρειάζεται συντονισμένη δράση με πρωταγωνιστή την Τοπική Αυτοδιοίκηση.