Το 1967, στο Μόντρεαλ, έλαβε χώρα με τεράστια επιτυχία, η παγκόσμια έκθεση "Εξπο - '67". Χάρη σε αυτή την έκθεση, η πρωτεύουσα του Κεμπέκ έλυσε πολλά από τα προβλήματά της. Τα υπόλοιπα, οι πατέρες της πόλης σχεδίαζαν να τα λύσουν με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976. Το βασικότερο ήταν η δημιουργία αθλητικής υποδομής. Το Μόντρεαλ διέθετε γήπεδα αμερικανικού ποδοσφαίρου, μπέιζ μπολ, χόκεϊ, μπάσκετ και μποξ. Μέχρι τις 77 εγκαταστάσεις που απαιτήθηκαν για τους αγώνες, οι Καναδοί χρειάστηκε να δουλέψουν πολύ. Μέχρι και τη μέρα έναρξης των αγώνων, οι εργασίες συνεχίζονταν με γρήγορους ρυθμούς.

Στο Μόναχο η τεχνολογική εξέλιξη είχε αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της. Στα τέσσερα χρόνια που πέρασαν, η τεχνολογία δεν έμεινε στάσιμη. Στο Ολυμπιακό Στάδιο οι Καναδοί τοποθέτησαν δύο τεράστιες οθόνες 20χ10 για επανάληψη σε αργό ρυθμό των εικόνων. Η δεύτερη καινοτομία είχε να κάνει με την πισίνα χωρίς... κύματα. Η τρίτη και τελευταία, ονομάστηκε καινοτομία του αιώνα και είχε να κάνει με τη μεταφορά της ολυμπιακής φλόγας. Ελληνες δρομείς τη μετέφεραν από την Αρχαία Ολυμπία στο Παναθηναϊκό Στάδιο, απ' όπου οι Καναδοί με το πάτημα ενός κουμπιού και τη βοήθεια ακτίνων λέιζερ και δορυφόρου, την άναψαν σε κλάσματα του δευτερολέπτου στην Οτάβα.

Στις 17 Ιούλη έγινε η τελετή έναρξης των αγώνων. Υπολογιζόταν ότι θα πάρουν μέρος αθλητές 112 χωρών, όμως στην παρέλαση οι δημοσιογράφοι μέτρησαν μόλις 88 αντιπροσωπείες. Είχαν εγκαταλείψει το Μόντρεαλ οι αθλητές της Νιγηρίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμμετοχή στους αγώνες της Ν. Ζηλανδίας, η οποία παραβιάζοντας τον αθλητικό αποκλεισμό που είχε επιβάλει η ΔΟΕ στη Ν. Αφρική για παραβίαση των δικαιωμάτων των μαύρων, διατηρούσε μαζί της αθλητικές σχέσεις. Εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στη Νιγηρία αποχώρησαν ταυτόχρονα οι αντιπροσωπείες των κρατών: Γκαμπόν, Ζαϊρ, Γκάμπια, Μαλάουι, Μαδαγασκάρη, Τανζανία, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Αργότερα εγκατέλειψαν τη διοργάνωση και οι ομάδες της Αλγερίας, Ανω Βόλτας, Γουιάνας, Αιγύπτου, Ζάμπιας, Ιράκ, Καμερούν, Κένυας, Κογκό, Λιβύης, Μαλί, Μαρόκου, Σουδάν, Λίγηρα, Ζουαζιλάνδης, Τόγκο, Τυνησίας, Ουγκάντας, Αιθιοπίας. Οι αφρικανικές χώρες είχαν προειδοποιήσει τη ΔΟΕ από το 1972, όταν την τελευταία στιγμή ματαίωσαν δυναμικά τη συμμετοχή αθλητών από τη Ν. Αφρική με αγγλικά διαβατήρια, αλλά η ΔΟΕ συνέχισε να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί.

Η αποχώρηση των αφρικανικών χωρών δεν επηρέασε αισθητά τον αγωνιστικό τομέα της διοργάνωσης. Οι μάχες για την κατάκτηση των πρώτων θέσεων ήταν εντυπωσιακές και τα αποτελέσματα μοναδικά. Στο στίβο οι άνδρες δημιούργησαν πέντε νέα παγκόσμια ρεκόρ και οι γυναίκες τρία. Επιπλέον, οι άνδρες στα 23 αγωνίσματα βελτίωσαν 9 ολυμπιακά ρεκόρ, όσα και οι γυναίκες σε 14 αγωνίσματα. Από δύο χρυσά μετάλλια κατέκτησαν δύο αθλητές και μία αθλήτρια. Ο Κουβανός Αλμπέρτο Χουαντορένα έγινε ο πρώτος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που κατακτούσε χρυσό μετάλλιο στα 400 και 800μ. Η επίδοσή του στη δεύτερη διαδρομή αποτελούσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ με 1.43.50. Ο Φινλανδός Λάσε Βίρεν για δεύτερη συνεχόμενη Ολυμπιάδα κατέκτησε τα χρυσά μετάλλια στα 5 και 10 χιλιόμετρα. Η Τατιάνα Καζανκίνα, από την ΕΣΣΔ, κυριάρχησε στα 800 και 1.500 μέτρα. Οι Αμερικανοί έμειναν για πρώτη φορά εκτός βάθρου στα 100μ. όπου επικράτησε ο Κρόφορντ από το Τρινιτάντ με 10.06. Παρουσίασαν όμως έναν αθλητή που θα άφηνε ιστορία στα 400μ. εμπόδια. Ηταν ο Εντουιν Μόουζες, ο μοναδικός Αμερικανός δρομέας που κατακτούσε χρυσό μετάλλιο. Οι Σοβιετικοί παρουσίασαν τριπλέτα στο βάθρο της σφυροβολίας με τους Σέντιχ, Σπιριντόνοφ, Μπορντατσούκ, ενώ ο Βίκτορ Σανέεφ κατακτούσε το χρυσό για τρίτη συνεχόμενη Ολυμπιάδα στο τριπλούν, με 17.29. Το γαλλικό γόητρο διέσωσε ο σημερινός υπουργός Αθλητισμού Γκι Ντρι, νικητής στα 110μ. εμπόδια με 13.30. Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας κυριάρχησε στις γυναίκες συγκεντρώνοντας 8 χρυσά, 4 ασημένια και 5 χάλκινα μετάλλια.

Στην κολύμβηση των ανδρών οι Αμερικανοί παρουσίασαν μια πανίσχυρη ομάδα. Κυριάρχησαν στα 100 και 200 πεταλούδα, 200 ύπτιο και 200 ελεύθερο, όπου κατέκτησαν όλα τα μετάλλια. Συνολικά η ομάδα των ΗΠΑ κατέκτησε 13 χρυσά, 11 ασημένια και 5 χάλκινα μετάλλια. Στις γυναίκες βρήκαν όμως το μάστορά τους στο πρόσωπο των κολυμβητριών από την Ανατολική Γερμανία, οι οποίες κατέκτησαν 10 χρυσά, 8 ασημένια και 1 χάλκινο μετάλλιο.

Στην πάλη οι Σοβιετικοί έκαναν επίδειξη δύναμης και τεχνικής, κατακτώντας και στα δύο στιλ 12 χρυσά, 5 ασημένια και 1 χάλκινο μετάλλιο, που σημαίνει ότι μόνο δύο από τους 20 παλαιστές που παρουσίασαν στο Μόντρεαλ δεν ανέβηκαν στο βάθρο.

Η Ρουμάνα Νάντια Κομανέτσι και ο Σοβιετικός Νικολάι Αντριάνοφ ανέβασαν στα ουράνια το θέαμα στη γυμναστική, ενώ ο Βασίλι Αλεξέεφ ήταν και πάλι η "ατραξιόν" στην άρση βαρών, σηκώνοντας στην κατηγορία των βαρέων βαρών 440 κιλά, 35 περισσότερα από τον Ανατολικογερμανό Μπονκ που έμεινε δεύτερος.

Στο μπάσκετ η Σοβιετική Ενωση έμεινε εκτός τελικού, από τους Γιουγκοσλάβους, τους οποίους νίκησαν στη συνέχεια με 95 - 72 οι Αμερικάνοι. Στο ποδόσφαιρο η ΓΛΔ νίκησε 3 - 1 την Πολωνία. Στο βόλεϊ οι Πολωνοί επικράτησαν των Σοβιετικών με 3 - 2 σετ.

Η 21η Ολυμπιάδα ήταν ένας μεγάλος θρίαμβος για τη Σοβιετική Ενωση, οι αθλητές της οποίας κατέκτησαν 49 χρυσά, 41 ασημένια και 35 χάλκινα μετάλλια. Οι Αμερικανοί για πρώτη φορά στην ιστορία τους έπεσαν στην τρίτη θέση, πίσω από τους Ανατολικογερμανούς, που σε σύγκριση με την Ολυμπιάδα του Μονάχου διπλασίασαν τα μετάλλιά τους. Δεν μπορεί επίσης να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι στην πρώτη δεκάδα του πίνακα των μεταλλίων βρέθηκαν επτά χώρες του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Συνολικά οι χώρες που ακολουθούσαν το σοσιαλιστικό τρόπο ανάπτυξης, στο Μόντρεαλ κατέκτησαν 314 από τα 594 μετάλλια που απονεμήθηκαν.

Οσοι πίστεψαν ότι ο ελληνικός αθλητισμός στο Μόναχο ξαναβρήκε τη χαμένη του ταυτότητα, στο Μόντρεαλ διαψεύστηκαν παταγωδώς. Τριάντα επτά αθλητές, εκπρόσωποι 8 αθλημάτων και 35 παράγοντες ταξίδεψαν στον Καναδά. Εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκε ταξίδι αναψυχής. Κι έτσι ήταν.

Τα αποτελέσματα δεν αξίζουν αναφοράς. Τα προσχήματα διέσωσαν για άλλη μια φορά τα βαριά αθλήματα. Ο Νίκος Ηλιάδης της ΧΑΝ Θεσσαλονίκης κατέκτησε την 4η θέση στην κατηγορία των 82,5κ. της άρσης βαρών, σηκώνοντας 150κ. στο αρασέ, 190 στο ζετέ και 340 στο σύνολο. Στην πάλη ο Π. Γαλακτόπουλος στη δύση της καριέρας του έμεινε όγδοος στην κατηγορία των 74κ. της ελληνορωμαϊκής. Αφησαν, όμως, καλές υποσχέσεις τρία νέα ονόματα που έμελλε στις επόμενες Ολυμπιάδες να ανέβουν στο βάθρο των νικητών. Ο Γ. Χατζηιωαννίδης στα 57κ. της ελευθέρας και ο Στ. Μυγιάκης στα 62κ. της ελληνορωμαϊκής που βρέθηκαν στην 7η θέση και ο Μπ. Χολίδης στην κατηγορία των 57κ. της ελληνορωμαϊκής. Την 6η θέση στα ΦΙΝ κατέκτησε ο ιστιοπλόος του Ολυμπιακού Τάσος Μπουντούρης, που θα είναι παρών σε λίγες μέρες και στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα σε ηλικία 41 χρόνων.

Πρόταση Καραμανλή

Ταυτόχρονα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης εκδηλώνεται πρωτοβουλία από πλευράς του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή για μόνιμη τέλεση των αγώνων στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για ένα μόνιμο ελληνικό αίτημα, το οποίο επανερχόταν στην επικαιρότητα κάθε φορά που προέκυπταν προβλήματα στο ολυμπιακό κίνημα. Ανάλογη πρόταση είχε απορριφθεί από τον Πιερ Ντε Κουμπερτέν μετά την Ολυμπιάδα του 1896, με το επιχείρημα ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν πλέον σε όλο τον κόσμο, αλλά και στη διάρκεια των δύο πολέμων. Το Σεπτέμβρη του 1976 η ολομέλεια της ΕΟΑ υιοθέτησε την πρόταση Καραμανλή και έστειλε σχετικές επιστολές στα μέλη της ΔΟΕ και τις Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές όλων των χωρών. Η πρόταση δημιούργησε ορισμένο θόρυβο, επανήλθε στο προσκήνιο μετά το μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας, αλλά δεν έτυχε καμιάς τύχης. Τα συμφέροντα είχαν ήδη εισβάλλει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και οι εκπρόσωποί τους κατείχαν ήδη ηγετικές θέσεις στη ΔΟΕ. Παράλληλα, η εξωτερική πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα μεταπολεμικά, δεν παρείχε τα εχέγγυα για την ανεξαρτησία που είχε ανάγκη το ολυμπιακό κίνημα, προκειμένου να συνεχίσει να διεκπεραιώνει με επιτυχία τον ιστορικό του ρόλο. Για του λόγου το αληθές, ας βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του από την άρνηση της ΔΟΕ να αναθέσει στην Αθήνα τη "χρυσή" Ολυμπιάδα του 1996.

Οταν στις 12 του Μάη 1970 το Μόντρεαλ επικρατούσε της Μόσχας, του Λος Αντζελες και της Φλωρεντίας, στην ψηφοφορία για την ανάληψη των 21ων Ολυμπιακών Αγώνων, ο δήμαρχος της πόλης, Ζαν Ντραπό, υπόσχονταν Αγώνες χαμηλών τόνων, στους οποίους θα βασίλευε η απλότητα και η αξιοπρέπεια. Η πραγματικότητα δεν τον δικαίωσε. Οι Καναδοί υπολόγιζαν να επενδύσουν για την Ολυμπιάδα 310 εκατ. δολάρια. Ο αυξανόμενος πληθωρισμός και οι απεργίες των εργαζομένων στις εγκαταστάσεις, για καλύτερα μεροκάματα και συνθήκες ασφαλείας (από κακοτεχνίες στη διάρκεια των κατασκευών σκοτώθηκαν 13 εργαζόμενοι), ανέβασαν το τελικό κόστος στα 2 δισ. δολάρια.

Ηταν η πρώτη Ολυμπιάδα που κινδύνευσε σοβαρά να ματαιωθεί ή να μεταφερθεί σε άλλο κράτος για οικονομικούς λόγους. Οι Καναδοί... μπήκαν γερά μέσα. Το τελικό έλλειμμα έφτασε τα 990 εκατομμύρια δολάρια και τη... νύφη πλήρωναν επί πολλά χρόνια μετά οι φορολογούμενοι. Καμία Ολυμπιάδα μέχρι τότε δεν άφησε κέρδος. Η αποτυχία όμως της οργανωτικής επιτροπής του Μόντρεαλ, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, οι Σοβιετικοί με χαμηλότερο κόστος εργασίας, επένδυσαν 570 εκατ. δολάρια. Τα έσοδα έφτασαν τα 491 εκατ. αλλά το έλλειμμα των 77 εκατ. δολ. κυμάνθηκε σε λογικά πλαίσια.

Οι Αμερικάνοι που ανέλαβαν την Ολυμπιάδα του 1984, από την αρχή δεν έκρυψαν τις διαθέσεις τους για εμπορευματοποίηση των Αγώνων. Ξεπούλησαν τα πάντα στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αναζητώντας κέρδη ακόμα και από τη λαμπαδηδρομία. Επένδυσαν 545 εκατ. δολάρια, εισέπραξαν 768 και με κέρδος 222 εκατ., επέβαλαν ντε φάκτο τους δικούς τους κανόνες στο ολυμπιακό παιχνίδι.

Το 1988 οι Νοτιοκορεάτες ξόδεψαν 1,3 δισ. δολάρια, αλλά το παιχνίδι των εντυπώσεων τους κόστισε 488 εκατ.

Ο γιγαντισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες άρχισε να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις το 1964. Οι Ιάπωνες θέλοντας να εισβάλουν δυναμικά στη διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή, έκτισαν εντυπωσιακές εγκαταστάσεις χωρίς να υπολογίζουν έξοδα. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχαμε και την πρώτη αντιπαράθεση τηλεοπτικών καναλιών. Ενώ το 1956 το CBS αρνήθηκε να πληρώσει δικαιώματα, υποστηρίζοντας ότι η μετάδοση ειδήσεων είναι αντικείμενο κοινωνικού ενδιαφέροντος, το 1960 πληρώνει στη Ρώμη 660.000 δολάρια για τα αποκλειστικά δικαιώματα. Τα έσοδα από τις διαφημίσεις ανέρχονται σε 1,2 εκατ. δολάρια. Η αντίστροφη μέτρηση για την εξάρτηση της ΔΟΕ και την άρνηση του πνεύματος των Ολυμπιακών Αγώνων, έχει αρχίσει.

Αθλητισμός και τηλεόραση δε γεννήθηκαν μαζί. Τα τελευταία χρόνια βαδίζουν όμως χέρι - χέρι. Η τηλεθέαση έχει ανάγκη τις συγκινήσεις που προσφέρουν οι μεταδόσεις των Ολυμπιακών Αγώνων και η ΔΟΕ τα δισεκατομμύρια που συνεπάγεται η αποκλειστικότητα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Οι "Αθάνατοι" αισθάνθηκαν μάλιστα την ανάγκη να κατοχυρώσουν τα οικονομικά δικαιώματα της ΔΟΕ στον ολυμπιακό χάρτη, στο άρθρο 10 του οποίου πλέον τονίζεται: "Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν στην απόλυτη δικαιοδοσία της ΔΟΕ, η οποία κατέχει όλα τα δικαιώματα για την οργάνωση και οποιαδήποτε αναπαραγωγή τους".

Αφεντικό λοιπόν η ΔΟΕ των Ολυμπιακών Αγώνων. Της ιδέας που γεννήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα, όχι για να γίνει εμπόρευμα στα χέρια κάποιων επιτηδείων, αλλά για να φέρει πιο κοντά πολιτισμικά τις πόλεις κράτη και να διαμορφώσει μία καλύτερη ειρηνική κοινωνία.

Ποιον να πρωτοθαυμάσει κανείς από τους πρωταγωνιστές της 21ης Ολυμπιάδας; Τους Κουβανούς Χουαντορένα και Στίβενσον, τον Φινλανδό Λάσε Βίρεν, την 14χρονη Νάντια Κομανέτσι, την πρώτη γυμνάστρια με το ρεκόρ τελειότητας και τα 6 δεκάρια στις ασκήσεις της. Την Νέλι Κιμ από τη Λευκορωσία, τον εκπληκτικό Νικολάι Αντριάνοφ, τον γερόλυκο Βίκτορα Σανέεφ ή τον γίγαντα Αλεξέεφ;

Ο Αλμπέρτο Χουαντορένα, με το αρχοντικό τρέξιμο, κυριάρχησε στα 400 και 800 μέτρα. Υπήρξε από τους κορυφαίος δρομείς της μεταπολεμικής περιόδου. Γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1951 στο Σαντιάγκο Ντε Κούμπα. Υπουργός Αθλητισμού σήμερα στη χώρα του, υπήρξε το πρότυπο για πολλούς μεγάλους Κουβανούς αθλητές που ακολούθησαν.

Τρεις μήνες μετά τον Χουαντορένα, στην ίδια πόλη γεννήθηκε ο Τεόφιλο Στίβενσον. Πυγμάχος με άριστη τεχνική κατάρτιση, θα είχε αντίπαλο, αν ήθελε, μόνο στο χώρο της επαγγελματικής πυγμαχίας. Αρνήθηκε όμως να ανταλλάξει με χρήματα την ερασιτεχνική του ιδιότητα.

Ο Λάσε Βίρεν έγραψε τη δική του εποχή στα 5 και 10 χιλιόμετρα, όπου κατέκτησε 4 χρυσά το 1972 και 1976. Προσπάθησε να επαναλάβει την επιτυχία του το 1980 στη Μόσχα, αλλά χωρίς επιτυχία. Τον κατηγόρησαν ότι ντοπαριζόταν με το αίμα του. Οτι δηλαδή, στο ξεκίνημα της προετοιμασίας αφαιρούσε από τον οργανισμό του ποσότητα ...ακούραστου αίματος, το οποίο επανέφερε λίγο πριν την έναρξη των αγώνων. Οι κατηγορίες ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν.

Η Νάντια Κομανέτσι, με τα έξι δεκάρια, τα τρία χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο μετάλλιο, άφησε τη δική της εποχή στην ενόργανη γυμναστική. Γεννήθηκε το 1961 και σε ηλικία 6 χρόνων ανακάλυψε το ταλέντο της ο προπονητής της Μπέλα Κάρολι. Το 1989 έφυγε στις ΗΠΑ, όπου ζει μόνιμα σήμερα. Ο Νικολάι Αντριάνοφ αποδείχτηκε άξιος διάδοχος του Βίκτορ Τσουγκάριν στη γυμναστική. Γεννήθηκε το 1952, όταν ο δεύτερος κυριαρχούσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Φινλανδίας. Ο καθηγητής από το Βλαντίμιρ, στο Μόντρεαλ κατέκτησε περισσότερα μετάλλια από κάθε άλλον αθλητή. Τέσσερα χρυσά, 2 ασημένια και 1 χάλκινο μετάλλιο.

Για δύο Ολυμπιάδες, το 1972 και 1976, ο Βασίλι Αλεξέεφ δεν είχε αντίπαλο όχι μόνο στην κατηγορία των βαρέων βαρών, αλλά γενικότερα στην άρση βαρών. Παγκόσμιος πρωταθλητής το 1970-'71-'73-'75, '77-'78, πρωταθλητής Ευρώπης το 1970-'75-'77-'78, βελτίωσε στην καριέρα του 79 φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία του.

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ:

1. Σκηνοθέτης του θεάτρου και συγγραφέας απ' την Αθήνα - Μέρος του αυτοκινήτου.

2. Η μητέρα του Θουκυδίδη - Στάθηκε αφορμή για το θάνατο του Ηρακλή.

3. Συσκευή λήψεως κινούμενων εικόνων - Πεντάπρακτο έμμετρο δράμα του Ουγκό.

4. Συνεργάτης του Χίτλερ - Αρχικά δημόσιας υπηρεσίας - Κρητικός το λέει.5. Γαλλικό αρχιπέλαγος στη Μεσόγειο - Ούγγρος μαρξιστής φιλόσοφος - Αρθρο.

6. Αρχαία ελληνική πόλη στον Εύξεινο, η σημερινή Σαμψούντα - Μορφή απασχόλησης.

7. Γράμμα πρωτάρη οδηγού - Αρχή εντολής - Τέρπουν ακουόμενα.

8. Ασιατική πρωτεύουσα - Νησί του Αιγαίου - Γαλλική λουτρόπολη.

9. Ποιητής και πεζογράφος από την Παρνασσίδα που έζησε στη Χαλκίδα - Διευκολύνει τις μεταγγίσεις.

10. Το όνομα της τραγουδίστριας Κούρτη - Θεότητα των αρχαίων Φοινίκων - Γνωστός εισαγγελέας από το σκάνδαλο Κοσκωτά.

11. Μητέρα των Θεών - Πολύ εκτεταμένος - Ομάδα αρχαίου σπαρτιατικού θεσμού.

12. Ρωμαλέος, ισχυρός - Ευχάριστο σε μια αίσθηση.

13. Κεράτινα ελάσματα για την κατασκευή στηθόδεσμων - Η περίοδος της εφαρμογής του προϋπολογισμού.

14. Σήκωμα - Αυτά διάγουν έκλυτο βίο - Γιος του Νώε.

ΚΑΘΕΤΑ:

1. Ποτάμι της Γαλλίας - Ιταλική ποδοσφαιρική ομάδα.

2. Ασφαλίζει αγρότες - Μετανάστης, μέτοικος (ξεν.) - Γειτονικά στο αλφάβητο.

3. Καταφύγιο κακοποιών - Ονομαστή χαράδρα από την αρχαία Σπάρτη.

4. Αναφορικό (θηλ. - πληθ.) - Υπερβολικό μεθύσι - Αναφέρεται και η πρώτη.

5. Αρχικά ρωσικού διαστημικού σταθμού - Μέσο συγκράτησης - Αρχικά νεολαίας της ΕΟΚΑ.

6. Θιασώτης ομάδας ή θεωρίας - Αυτά που απορούν, δεν ξέρουν τι να κάνουν.

7. Δορυφόροι του... Τ - Αρνητικό μόριο - Οι "γερές" υπονοούν ισχυρούς προστάτες.

8. Πρωτεύουσα της Κύπρου - Είμαι ασθενής (καθ.).

9. Παλιά ονομασία του μεταξοσκώληκα - Ανώτατος διοικητής κατεχόμενης χώρας.

10. Είδος ανέμου - Ομοια σύμφωνα - Επιφώνημα γέλιου.

11. Εμπορική συντροφιά - "... Ελ Αραμπ" ποτάμι που χύνεται στον Περσικό - Τμήμα... χεριού - Σύμβολο του ατμόιππου.

12. Γαλλική εφημερίδα - Σπουδαίος Ελληνας ζωγράφος.

13. Αξέχαστα - Ο διαχωρισμός των συστατικών στοιχείων ενός συνόλου.

14. Ζωντανεύουν το καλοκαίρι - Προδίδει την ταβέρνα - Τμήμα... ημέρας.

ΛΥΣΗ

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ:

1. ΣΟΛΟΜΟΣ - ΣΑΣΜΑΝ 2. ΗΓΗΣΙΠΥΛΗ - ΙΟΛΗ 3. ΚΑΜΕΡΑ - ΕΡΝΑΝΗΣ 4. ΕΣ - ΔΟΥ - ΤΣΙ 5. ΥΕΡ - ΛΟΥΚΑΤΣ - ΤΑ 6. ΑΜΙΣΟΣ - ΩΡΙΑΙΑ 7. ΝΙ - ΟΥ - ΑΣΜΑΤΑ 8. ΑΓΚΥΡΑ- ΙΟΣ - ΚΑΝ 9. ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ - ΧΩΝΙ 10. ΡΙΑ - ΗΛ - ΤΣΕΒΑΣ 11. ΡΕΑ - ΑΧΑΝΗΣ - ΙΛΑ 12. ΔΥΝΑΤΟΣ - ΗΔΥ 13. ΜΠΑΛΕΝΕΣ - ΧΡΗΣΗ 14. ΑΡΣΗ - ΑΣΩΤΑ - ΣΗΜ.ΚΑΘΕΤΑ:

1. ΣΗΚΟΥΑΝΑΣ - ΡΟΜΑ 2. ΟΓΑ - ΕΜΙΓΚΡΕ - ΠΡ 3. ΛΗΜΕΡΙ - ΚΑΙΑΔΑΣ 4. ΟΣΕΣ - ΣΟΥΡΑ - ΥΛΗ 5. ΜΙΡ - ΛΟΥΡΙ - ΑΝΕ 6. ΟΠΑΔΟΣ - ΑΜΗΧΑΝΑ 7. ΣΥ - ΟΥ - ΠΛΑΤΕΣ 8. ΛΕΥΚΩΣΙΑ - ΝΟΣΩ 9. ΣΗΡ - ΑΡΜΟΣΤΗΣ 10. ΝΟΤΙΑΣ - ΣΣ - ΧΑ 11. ΣΙΑ - ΣΑΤ - ΧΕ - ΗΡ 12. ΜΟΝΤ - ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ 13. ΑΛΗΣΤΑ - ΑΝΑΛΥΣΗ 14. ΝΗΣΙΑ - ΚΝΙΣΑ - ΗΜ.

Αρχοντιά και χάρη από την Ν. Κομανέτσι

Τέσσερα χρυσά κατέκτησε ο Ν. Αντριάνοφ

Κυρίαρχος στα 400 και 800 μ. ο Κουβανός Χουαντορένα

Διπλός θρίαμβος του Λάσε Βίρεν στα 5 και 10 χιλιόμετρα

Το Ολυμπιακό Στάδιο του Μόντρεαλ