Η υποβάθμιση και η βαθμιαία συρρίκνωση της δημόσιας τουριστικής εκπαίδευσης έχει άμεσο αντίκτυπο και στους εργαζόμενους σ' αυτή. Αντικατοπτρίζεται πλήρως στις πολύ χαμηλές αποδοχές τους, αλλά και στο εργασιακό καθεστώς της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας που βιώνουν.

Στις δημόσιες τουριστικές σχολές ευδοκιμούν όλες οι μορφές απασχόλησης. Ετσι, το διοικητικό προσωπικό απαρτίζουν 106 δημόσιοι υπάλληλοι και 120 εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου και ορισμένου χρόνου. Το εκπαιδευτικό προσωπικό αποτελείται από 27 μόνιμους καθηγητές, 16 με συμβάσεις αορίστου χρόνου και από δεκάδες ωρομίσθιους. Και όλα αυτά βέβαια στο φόντο των σοβαρών ελλείψεων σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό. Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο καθώς ιδρύονται συνεχώς νέες σχολές, χωρίς να συνοδεύονται από τις απαραίτητες προσλήψεις. Επιπλέον, οι σχολές αναλαμβάνουν την υλοποίηση διαφόρων προγραμμάτων κατάρτισης και επανακατάρτισης εργαζομένων στα τουριστικά επαγγέλματα, που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, με αποτέλεσμα τη μεγάλη αύξηση του όγκου εργασίας. Οσο δε για τις μηνιαίες αποδοχές των εργαζομένων, ξεκινούν από 130.000 δρχ. για τους νεοπροσλαμβανόμενους. Για παράδειγμα, τμηματάρχης (είναι η ανώτερη θέση) με 21 χρόνια υπηρεσίας και με οικογενειακά επιδόματα παίρνει μηνιαίο μισθό 210.000 δρχ.

Ενα επίσης κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις σχολές είναι η ανυπαρξία κανονισμού λειτουργίας και υπηρεσιακού συμβουλίου, ανυπαρξία που δημιουργεί ανασφάλεια στους εργαζόμενους και τους αφήνει έρμαια σε κάθε είδους πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Οι τοποθετήσεις διευθυντών, τμηματαρχών, υπαλλήλων γίνεται με αυθαίρετο τρόπο, ενώ δεν υπάρχει οργανόγραμμα με τις απαιτούμενες θέσεις εργασίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι από το 1937 που δημιουργήθηκαν οι δημόσιες σχολές τουριστικών επαγγελμάτων και μέχρι σήμερα τη λειτουργία τους καθορίζουν βασιλικά διατάγματα. Εδώ και ένα χρόνο εγκρίθηκε κανονισμός λειτουργίας, όμως η υλοποίηση και εφαρμογή του έχει "σκαλώσει" στις αλλαγές υπουργών.Οσο δε για το υπηρεσιακό συμβούλιο, από το Νοέμβρη του '94 έχουν εκλεγεί οι δυο αντιπρόσωποι των εργαζομένων, αλλά η υπηρεσία δεν έχει υποδείξει τα τρία τακτικά μέλη και έτσι η συγκρότησή του δεν έγινε εκ των πραγμάτων εφικτή. Οι επιπτώσεις είναι σημαντικές για τους εργαζόμενους, αφού για οποιαδήποτε υπηρεσιακή μεταβολή εργαζόμενων σε δημόσια υπηρεσία απαιτείται έγκριση του αρμόδιου υπηρεσιακού συμβουλίου. Η σημασία του είναι ακόμη μεγαλύτερη στις περιπτώσεις αναπηρικής σύνταξης, που για να την πάρει κάποιος χρειάζεται να προσκομίσει, στο ΙΚΑ ή στους άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς, σχετική απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου. Οπως καταγγέλλουν οι Σύλλογοι Τακτικών και Εκτάκτων Υπαλλήλων, υπάρχουν εργαζόμενοι που είναι πεταμένοι στο δρόμο, άμισθοι και ανασφάλιστοι, περιμένοντας περισσότερο από ένα χρόνο την απόφαση του ανύπαρκτου υπηρεσιακού συμβουλίου.

Τα προβλήματα χρόνια, ωστόσο, ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Φ. Ιωαννίδης,σε συνάντηση που είχε την περασμένη Τετάρτη με αντιπροσωπεία των συλλόγων, επικαλέστηκε άγνοια... Επέρριψε, για το θέμα του κανονισμού λειτουργίας και του υπηρεσιακού συμβουλίου, ευθύνες στη γραφειοκρατία και υποσχέθηκε να το... ψάξει.

Στο αίτημα των συλλόγων να θεσμοθετηθεί και για τους εργαζόμενους στις τουριστικές σχολές ειδικό επίδομα παραγωγικότητας, όπως ισχύει και σε άλλους χώρους του δημόσιου τομέα, υποσχέθηκε να το προωθήσει. Ωστόσο, παρέπεμψε στον υπουργό Οικονομικών, που θα πρέπει να το εγκρίνει.

Οπως θα πει ο Γ. Κανδύλης,πρόεδρος του Συλλόγου Μονίμων Υπαλλήλων, "τόσο η συνάντηση, όσο και αυτές οι αόριστες υποσχέσεις, είναι αποτέλεσμα των κινητοποιήσεών μας, που θορύβησαν. Την Τρίτη 9 Ιούλη έχουμε κηρύξει 24ωρη απεργία και είμαστε αποφασισμένοι να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στην υποβάθμιση των σχολών και των εργαζομένων σε αυτές".

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

Ο κατακερματισμός και η υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και εκπαίδευσης φαίνεται να παρασέρνει στο διάβα της και τη δημόσια τουριστική εκπαίδευση.Σήμερα η αξιοποίηση στο έπακρο των τουριστικών σχολών για την ικανοποίηση ρουσφετολογικών αναγκών, η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, η ανεπαρκής και άναρχη λειτουργία τους, η οικονομική υποβάθμιση των εργαζομένων σε αυτές, η απαξίωση της ακίνητης περιουσίας των σχολών, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της δημόσιας τουριστικής εκπαίδευσης.Και όλα αυτά, όταν έντεχνα προωθείται σαν μοντέλο ανάπτυξης της χώρας - σερβίρεται δε και σαν μοναδική "λύση" για το μέλλον - ο τουρισμός.

Οι δημόσιες τουριστικές σχολές αριθμούν σήμερα τις 10 και είναι διασκορπισμένες σε διάφορα σημεία της χώρας. Απ' αυτές οκτώ είναι σχολές μέσης εκπαίδευσης, δηλαδή τεχνικές επαγγελματικές και δύο είναι ανώτερες σχολές. Δίπλα στις σχολές λειτουργούν πανέμορφα ξενοδοχεία, τα ΞΕΝΙΑ ΗΛΙΟΣ,ο ρόλος των οποίων είναι διπλός. Να μπορούν οι μαθητές να κάνουν την πρακτική τους εκπαίδευση και επίσης να καλύπτουν τα έξοδα λειτουργίας των σχολών. Ωστόσο, πριν οκτώ χρόνια έκλεισε το ΞΕΝΙΑ ΗΛΙΟΣ της Ρόδου, που βρίσκεται σε μια από τις καλύτερες τοποθεσίες του νησιού. Από τότε "ανακαινίζεται" συνεχώς, εκατομμύρια δραχμές "πέφτουν", αλλά εξακολουθεί να είναι κλειστό. Το δρόμο της "ανακαίνισης" παίρνει φέτος και το ΞΕΝΙΑ ΗΛΙΟΣ της Αναβύσσου.

Μόνοι κερδισμένοι από αυτή την κατάσταση είναι τελικά οι μεγαλοξενοδόχοι,που απαλλάσσονται από τον ανταγωνισμό. Οι ίδιες οι σχολές στερούνται εκείνων των εσόδων που θα τους επέτρεπαν να συνεχίσουν απρόσκοπτα και να αναβαθμίσουν τη λειτουργία τους. Τα οικονομικά αποτελέσματα του ξενοδοχείου της σχολής Ηρακλείου Κρήτης αναδεικνύουν τις δυνατότητες που υπάρχουν. Τα έσοδα από τη λειτουργία, μόνο κατά τη θερινή περίοδο, του συγκεκριμένου ξενοδοχείου, αυξήθηκαν από 69.202.397 δρχ. το '93, στα 127.438.610 δρχ. το '95. Ακριβώς αυτά τα έσοδα επέτρεψαν να καλυφθεί ένα μεγαλύτερο μέρος των εξόδων λειτουργίας και της σχολής και του ξενοδοχείου και να μειωθούν οι ζημιές από 32.548.456 δρχ. το '93, σε 12.373.499 δρχ. το '95. Τα θετικά αποτελέσματα είναι προφανή και μπορούν να είναι ακόμα μεγαλύτερα, αν όχι μόνο στο συγκεκριμένο αλλά σε όλα υπήρχε προσανατολισμός για μερική έστω λειτουργία τους και το χειμώνα (ενοικίαση αιθουσών για συνεστιάσεις και άλλες εκδηλώσεις).

Την ίδια στιγμή, νέες σχολές "ξεφυτρώνουν" με την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, χωρίς όμως να υπάρχει καμιά μελέτη και προγραμματισμός, και σε περιοχές και με τρόπο που υποδηλώνει ότι έρχονται να καλύψουν αποκλειστικά και μόνο ρουσφετολογικές ανάγκες, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται σε κοινή επιστολή των τριών συλλόγων (τακτικών - εκτάκτων - καθηγητών) των εργαζομένων στις δημόσιες τουριστικές σχολές προς την υπουργό Ανάπτυξης, Β. Παπανδρέου.Αφορμή για την επιστολή των συλλόγων αποτέλεσε η πρόσφατη απόφαση της διοίκησης της υπηρεσίας για ίδρυση δυο νέων σχολών στα νησιά της Κω και της Λήμνου. Οι σύλλογοι εκφράζουν την αντίθεσή τους στον τρόπο που ιδρύονται οι νέες σχολές, επισημαίνοντας πως πριν απ' την έκδοση των σχετικών Προεδρικών Διαταγμάτων δεν έχει προηγηθεί μελέτη: Των νέων τάσεων της τουριστικής αγοράς και των αναγκών για νέες ειδικότητες. Της απορρόφησης των αποφοίτων των σχολών από την αγορά εργασίας, που σήμερα κυμαίνεται στο 30%. Της ποιοτικής κατάρτισης των αποφοίτων των σχολών. Της δυνατότητας του προϋπολογισμού της υπηρεσίας, να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες που δημιουργεί η ίδρυση νέων σχολών. Προϋπολογισμός που ήδη για το '96 έχει φτάσει στα 5 δισ. δραχμές.

Οι νέες σχολές δημιουργούνται - υπογραμμίζουν - όταν τα προβλήματα αυτών που ήδη υπάρχουν είναι σοβαρά, όπως οι ελλείψεις της υλικοτεχνικής υποδομής, δηλαδή σε προγράμματα, βιβλία, εξοπλισμό κλπ., αλλά και οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό. Οι νέες σχολές δημιουργούνται, όταν δεν έχει παρθεί κανένα μέτρο για τον εκσυγχρονισμό και την αναμόρφωση, τόσο των προγραμμάτων εκπαίδευσης, όσο και των διατάξεων εκείνων που καθορίζουν το εκπαιδευτικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολών, που προβάλλει σαν αναγκαιότητα.

Τα "παράθυρα" που υπάρχουν στη διαδικασία της εισαγωγής των μαθητών "σκιάζουν" τη λειτουργία των σχολών, μετατρέποντάς τες σε πεδίο εξυπηρέτησης ρουσφετολογικών αναγκών. Πρόκειται για το άρθρο 3 του νόμου "Περί τροποποίησης και συμπλήρωσης της νομοθεσίας περί Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων και Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου", με το οποίο δίνεται η δυνατότητα στη διοίκηση, "να αποφασίζει καθ' υπέρβαση του αριθμού των επιτυχόντων, την εισαγωγή μαθητών και πέραν του προβλεπόμενου αριθμού εισαγωγής υποψηφίων".Φέτος - με βάση την προκήρυξη της υπηρεσίας - θα εισαχθούν, συνολικά σε όλες τις σχολές, 475 επιτυχόντες σε πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις που θα διεξαχθούν τέλος Αυγούστου. Ωστόσο, η διοίκηση έχει τη δυνατότητα, εφαρμόζοντας το άρθρο 3, εκ των υστέρων να συμπληρώσει αυτό τον αριθμό.

Οπως καταγγέλλουν όμως συνδικαλιστές, αλλεπάλληλες φορές έχει αξιοποιηθεί αυτή η "δυνατότητα", με την εισαγωγή μαθητών, που δεν ήταν καν επιλαχόντες στις εξετάσεις. Για παράδειγμα, πέρσι, με απόφαση της διοίκησης εισήχθησαν αυθαίρετα μόνο στη Σχολή της Αναβύσσου 50 μαθητές, αφήνοντας απέξω άλλους που είχαν συγκεντρώσει μεγαλύτερη βαθμολογία στις εξετάσεις. Ανάλογα συνέβησαν - καταγγέλλουν - και σε άλλες σχολές.

Το φαινόμενο των υψηλών θερμοκρασιών των τελευταίων ημερών - ανεξάρτητα αν τις επόμενες μέρες πάρει τη μορφή καύσωνα ή όχι - και όλες οι αρνητικές επιπτώσεις του θέτει επί τάπητος το θέμα των μέτρων που εξαγγέλλονται: Πόσο είναι επαρκή και αν κινούνται σε θετική κατεύθυνση.

Κατ' αρχάς θέλουμε να δηλώσουμε ότι το φαινόμενο αυτό, που εμφανίζεται με τη μορφή ...επιδημίας κάθε καλοκαίρι στην πρωτεύουσα, δεν είναι ένα κλασικό φαινόμενο της εποχής. Οι υψηλές θερμοκρασίες, βεβαίως, μπορεί να είναι φυσιολογικές για την εποχή, αλλά όλα τα υπόλοιπα (άπνοια, υψηλοί ρύποι, μικρές θερμοκρασιακές διαφορές μέρας και νύχτας) μόνο φυσιολογικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ολα αυτά σχετίζονται άμεσα με τον στρεβλό, εκτρωματικό τρόπο ανάπτυξης της πρωτεύουσας μετά τον πόλεμο (άναρχη δόμηση, τσιμεντοποίηση των πάντων, καταστροφή των πνευμόνων πράσινου και μέσα στην πόλη, αλλά και στους γύρω ορεινούς όγκους στο όνομα της οικοπεδοποίησης, μπάζωμα ρεμάτων κλπ).

Τεράστιες είναι οι ευθύνες όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων, αφού με την πολιτική τους έφεραν στην πρωτεύουσα τον μισό ελληνικό πληθυσμό και μετέτρεψαν την Αθήνα σε ανοχύρωτη πόλη, έρμαιο των όποιων καιρικών φαινομένων (πλημμύρες, παγωνιά το χειμώνα και καύσωνα το καλοκαίρι).

Ακόμα μεγαλύτερη είναι η ευθύνη των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) αφού, μετά τη δραματική εμφάνιση του καύσωνα το 1987 με τα εκατοντάδες θύματα, αντί να πάρουν άμεσα και ουσιαστικά μέτρα παρέμβασης στην πόλη, συνέχισαν την ίδια πολιτική, εγκλωβισμένοι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Παράλληλα, κανένα μέτρο δεν πάρθηκε για την προστασία των τελευταίων δασών της Αττικής, με αποτέλεσμα τις μεγάλες πυρκαγιές στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα, στα δάση της βόρειας Αττικής και του Υμηττού. Ενώ, η παράδοση της διαχείρισης των ορεινών όγκων της πρωτεύουσας στον μεγαλοεπιχειρηματία Χρ. Λαμπράκη εξαφανίζει και την τελευταία ελπίδα.

Ούτε καν τους τελευταίους πνεύμονες πράσινου μέσα στην πόλη δεν προστάτευσαν. Αντίθετα, πριμοδότησαν και συνέβαλαν στην καταστροφή τους (χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των Πάρκων Ελευθερίας και Ρηγίλλης, που καταστρέφονται, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι φιλοδοξίες των Λαμπράκηδων και Γουλανδρήδων). Την ίδια ώρα, τα σχέδια για την αξιοποίηση του Ελαιώνα "σκοροφαγώνονται" στα συρτάρια του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ποιος είναι ο χαρακτήρας των μέτρων που κάθε φορά εξαγγέλλονται κατά την εμφάνιση του καύσωνα; Είναι μέτρα αποσπασματικά και μονόπλευρα (δηλαδή ετοιμότητα του ΕΚΑΒ και των νοσοκομείων), στραμμένα μόνο στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων από το φαινόμενο και όχι στην αποτροπή της εμφάνισης αυτών των επιπτώσεων. Εξάλλου τα μέτρα αυτά είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας, τη στιγμή που είναι γνωστές σε όλους μας οι τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, αλλά και σε προσωπικό, τόσο στο ΕΚΑΒ όσο και στα νοσοκομεία.

Αλήθεια, με τι προσωπικό θα αντιμετωπίσουν μια έκτακτη κατάσταση, όταν αυτό που υπάρχει δεν επαρκεί για να αντιμετωπίσει ούτε μια συνηθισμένη προσέλευση ασθενών στα νοσοκομεία; Είναι γνωστό ότι πάνω από 10.000 οργανικές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού είναι κενές στα νοσοκομεία της Αττικής, ενώ ελάχιστες είναι οι προσλήψεις παραϊατρικού προσωπικού τα τελευταία χρόνια. Και αλήθεια, για ποια νοσοκομεία μιλάμε; Για το Θριάσιο, που δε λειτουργεί ή γι' αυτό της Δυτικής Αθήνας, που δεν έχει αρχίσει ακόμα η κατασκευή του; Οσο για τα προβλήματα που υπάρχουν στα υπόλοιπα, ας μην τα συζητήσουμε...

Από τα παραπάνω φαίνονται οι πραγματικές αιτίες εμφάνισης τέτοιων προβλημάτων, οι υπεύθυνοι, αλλά και η κατεύθυνση των λύσεων για ουσιαστική πρόληψη και αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων. Εδώ θα θέλαμε να καταθέσουμε τις δικές μας προτάσεις, για καλύτερη και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται σε τέτοιες περιπτώσεις.

1. Αμεση κατάρτιση νομικού πλαισίου, που να κατοχυρώνει μέτρα υποχρεωτικού χαρακτήρα για το κράτος, αλλά και τους ιδιώτες σε περίπτωση καύσωνα. Για παράδειγμα πρέπει να καθοριστεί νομοθετικά πότε θα υποχρεώνεται μια επιχείρηση να κλείνει ή να περιορίζει τις δραστηριότητές της ή πότε θα περιορίζεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων.

2. Συγκεκριμένα προγράμματα ενημέρωσης του πληθυσμού και από τα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά όχι με τον τρόπο που γίνεται σήμερα (καλλιέργεια κλίματος πανικού). Επίσης ενημέρωση σε χώρους όπου υπάρχουν "ευαίσθητες" κατηγορίες πολιτών (συγκεκριμένοι τόποι δουλιάς, ΚΑΠΗ). Επίσης, ιδιαίτερη ενημέρωση, αλλά και λήψη μέτρων πρέπει να παίρνονται για συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού όπως π. χ. οι μειονότητες, μετανάστες, άστεγοι.

3. Να δημιουργηθούν συνεργεία από τη νομαρχία που θα διενεργούν ελέγχους στις επιχειρήσεις ή στα μεγάλα εργοτάξια με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων. Βεβαίως, θα πρέπει να έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες και οι υποδείξεις τους να είναι υποχρεωτικές. Οπως υποχρεωτικές για τις επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι και οι υποδείξεις των γιατρών Εργασίας, όπου αυτοί υπάρχουν. Πάντως, η στελέχωση Επιθεωρήσεων Εργασίας, που θα μπορούν να παρεμβαίνουν σε μόνιμη βάση, είναι η καλύτερη λύση.

4. Διενέργεια ουσιαστικών ελέγχων σε γηροκομεία, σε ιδιωτικές κλινικές, (ιδιαίτερα σ' αυτές που νοσηλεύουν βαριά περιστατικά), αλλά και σε ιδρύματα πρόνοιας, για να διαπιστωθεί αν έχουν τους κατάλληλους χώρους (κλιματιζόμενα δωμάτια), αλλά και το απαραίτητο προσωπικό και, αν μπορούν - σε τέτοιες έκτακτες καταστάσεις - να προσφέρουν τις απαραίτητες υπηρεσίες πρόληψης θερμοπληξιών.

5. Με βάση και την εμπειρία του '87, αλλά και άλλες έκτακτες καταστάσεις, υπάρχει ανάγκη άμεσης καταγραφής - από τις υπηρεσίες της Πρόνοιας, αλλά και από ανάλογες επιτροπές των δήμων - όλων των μοναχικών ατόμων, ιδιαίτερα των υπερηλίκων και αναπήρων. Χρειάζεται όμως και ύπαρξη ανάλογης υποδομής για την προστασία τους στο σπίτι και για τη συγκέντρωσή τους σε ελεγχόμενους χώρους.

Το ΚΚΕ έχει προτάσεις. Φάνηκε και από παλιότερες πρωτοβουλίες του, φάνηκε από τις προτάσεις του για μια ανθρώπινη πόλη και για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται, και πάνω από όλα να προλαμβάνονται, τέτοιες ανεπιθύμητες καταστάσεις. Οι θέσεις του κινούνται στη λογική της δημιουργίας ενός συστήματος υγείας δημοσίου χαρακτήρα και υψηλής ποιότητας, με σαφή φιλολαϊκά χαρακτηριστικά, ικανού να αντιμετωπίζει έκτακτες καταστάσεις όπως αυτή του καύσωνα.

Το ΚΚΕ με τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου αποκάλυψε πιο καθαρά τις αιτίες και τους υπευθύνους για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, αλλά "φώτισε" και το δρόμο για την αντιμετώπιση των αιτιών και το "ξεμπέρδεμα" με τους υπευθύνους.

Και ο δρόμος δεν μπορεί να είναι άλλος παρά αυτός του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ. Γιατί ο αγώνας για την υπεράσπιση των δασών, για μια ανθρώπινη πόλη, για ένα υγειονομικό σύστημα με φιλολαϊκά χαρακτηριστικά, για ένα σύστημα πρόνοιας, πραγματικά δίπλα στον εργαζόμενο και στον άνθρωπο, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός, αν δε συγκρουστεί με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Συμφέροντα, που θέλουν ένα σύστημα υγείας και πρόνοιας που να λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος και όχι τις πραγματικές ανάγκες του λαού.

Δε γίνεται, λοιπόν, να αναγνωρίζεις αιτίες και υπευθύνους και να μην ενισχύεις αποφασιστικά το ΚΚΕ, που βρίσκεται στον αντίποδα αυτών των συμφερόντων, που είναι ο πιο αποφασιστικός πολέμιος των αντιλαϊκών πολιτικών σε όλα τα επίπεδα.

Χ. Χ.

Αγώνα, ενάντια στην αδιαφορία της κυβέρνησης για την υποβάθμιση της δημόσιας τουριστικής εκπαίδευσης και ενάντια στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους, έχουν ξεκινήσει οι εργαζόμενοι