Το φαινόμενο των υψηλών θερμοκρασιών των τελευταίων ημερών - ανεξάρτητα αν τις επόμενες μέρες πάρει τη μορφή καύσωνα ή όχι - και όλες οι αρνητικές επιπτώσεις του θέτει επί τάπητος το θέμα των μέτρων που εξαγγέλλονται: Πόσο είναι επαρκή και αν κινούνται σε θετική κατεύθυνση.

Κατ' αρχάς θέλουμε να δηλώσουμε ότι το φαινόμενο αυτό, που εμφανίζεται με τη μορφή ...επιδημίας κάθε καλοκαίρι στην πρωτεύουσα, δεν είναι ένα κλασικό φαινόμενο της εποχής. Οι υψηλές θερμοκρασίες, βεβαίως, μπορεί να είναι φυσιολογικές για την εποχή, αλλά όλα τα υπόλοιπα (άπνοια, υψηλοί ρύποι, μικρές θερμοκρασιακές διαφορές μέρας και νύχτας) μόνο φυσιολογικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ολα αυτά σχετίζονται άμεσα με τον στρεβλό, εκτρωματικό τρόπο ανάπτυξης της πρωτεύουσας μετά τον πόλεμο (άναρχη δόμηση, τσιμεντοποίηση των πάντων, καταστροφή των πνευμόνων πράσινου και μέσα στην πόλη, αλλά και στους γύρω ορεινούς όγκους στο όνομα της οικοπεδοποίησης, μπάζωμα ρεμάτων κλπ).

Τεράστιες είναι οι ευθύνες όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων, αφού με την πολιτική τους έφεραν στην πρωτεύουσα τον μισό ελληνικό πληθυσμό και μετέτρεψαν την Αθήνα σε ανοχύρωτη πόλη, έρμαιο των όποιων καιρικών φαινομένων (πλημμύρες, παγωνιά το χειμώνα και καύσωνα το καλοκαίρι).

Ακόμα μεγαλύτερη είναι η ευθύνη των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) αφού, μετά τη δραματική εμφάνιση του καύσωνα το 1987 με τα εκατοντάδες θύματα, αντί να πάρουν άμεσα και ουσιαστικά μέτρα παρέμβασης στην πόλη, συνέχισαν την ίδια πολιτική, εγκλωβισμένοι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Παράλληλα, κανένα μέτρο δεν πάρθηκε για την προστασία των τελευταίων δασών της Αττικής, με αποτέλεσμα τις μεγάλες πυρκαγιές στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα, στα δάση της βόρειας Αττικής και του Υμηττού. Ενώ, η παράδοση της διαχείρισης των ορεινών όγκων της πρωτεύουσας στον μεγαλοεπιχειρηματία Χρ. Λαμπράκη εξαφανίζει και την τελευταία ελπίδα.

Ούτε καν τους τελευταίους πνεύμονες πράσινου μέσα στην πόλη δεν προστάτευσαν. Αντίθετα, πριμοδότησαν και συνέβαλαν στην καταστροφή τους (χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των Πάρκων Ελευθερίας και Ρηγίλλης, που καταστρέφονται, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι φιλοδοξίες των Λαμπράκηδων και Γουλανδρήδων). Την ίδια ώρα, τα σχέδια για την αξιοποίηση του Ελαιώνα "σκοροφαγώνονται" στα συρτάρια του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ποιος είναι ο χαρακτήρας των μέτρων που κάθε φορά εξαγγέλλονται κατά την εμφάνιση του καύσωνα; Είναι μέτρα αποσπασματικά και μονόπλευρα (δηλαδή ετοιμότητα του ΕΚΑΒ και των νοσοκομείων), στραμμένα μόνο στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων από το φαινόμενο και όχι στην αποτροπή της εμφάνισης αυτών των επιπτώσεων. Εξάλλου τα μέτρα αυτά είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας, τη στιγμή που είναι γνωστές σε όλους μας οι τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, αλλά και σε προσωπικό, τόσο στο ΕΚΑΒ όσο και στα νοσοκομεία.

Αλήθεια, με τι προσωπικό θα αντιμετωπίσουν μια έκτακτη κατάσταση, όταν αυτό που υπάρχει δεν επαρκεί για να αντιμετωπίσει ούτε μια συνηθισμένη προσέλευση ασθενών στα νοσοκομεία; Είναι γνωστό ότι πάνω από 10.000 οργανικές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού είναι κενές στα νοσοκομεία της Αττικής, ενώ ελάχιστες είναι οι προσλήψεις παραϊατρικού προσωπικού τα τελευταία χρόνια. Και αλήθεια, για ποια νοσοκομεία μιλάμε; Για το Θριάσιο, που δε λειτουργεί ή γι' αυτό της Δυτικής Αθήνας, που δεν έχει αρχίσει ακόμα η κατασκευή του; Οσο για τα προβλήματα που υπάρχουν στα υπόλοιπα, ας μην τα συζητήσουμε...

Από τα παραπάνω φαίνονται οι πραγματικές αιτίες εμφάνισης τέτοιων προβλημάτων, οι υπεύθυνοι, αλλά και η κατεύθυνση των λύσεων για ουσιαστική πρόληψη και αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων. Εδώ θα θέλαμε να καταθέσουμε τις δικές μας προτάσεις, για καλύτερη και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται σε τέτοιες περιπτώσεις.

1. Αμεση κατάρτιση νομικού πλαισίου, που να κατοχυρώνει μέτρα υποχρεωτικού χαρακτήρα για το κράτος, αλλά και τους ιδιώτες σε περίπτωση καύσωνα. Για παράδειγμα πρέπει να καθοριστεί νομοθετικά πότε θα υποχρεώνεται μια επιχείρηση να κλείνει ή να περιορίζει τις δραστηριότητές της ή πότε θα περιορίζεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων.

2. Συγκεκριμένα προγράμματα ενημέρωσης του πληθυσμού και από τα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά όχι με τον τρόπο που γίνεται σήμερα (καλλιέργεια κλίματος πανικού). Επίσης ενημέρωση σε χώρους όπου υπάρχουν "ευαίσθητες" κατηγορίες πολιτών (συγκεκριμένοι τόποι δουλιάς, ΚΑΠΗ). Επίσης, ιδιαίτερη ενημέρωση, αλλά και λήψη μέτρων πρέπει να παίρνονται για συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού όπως π. χ. οι μειονότητες, μετανάστες, άστεγοι.

3. Να δημιουργηθούν συνεργεία από τη νομαρχία που θα διενεργούν ελέγχους στις επιχειρήσεις ή στα μεγάλα εργοτάξια με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων. Βεβαίως, θα πρέπει να έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες και οι υποδείξεις τους να είναι υποχρεωτικές. Οπως υποχρεωτικές για τις επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι και οι υποδείξεις των γιατρών Εργασίας, όπου αυτοί υπάρχουν. Πάντως, η στελέχωση Επιθεωρήσεων Εργασίας, που θα μπορούν να παρεμβαίνουν σε μόνιμη βάση, είναι η καλύτερη λύση.

4. Διενέργεια ουσιαστικών ελέγχων σε γηροκομεία, σε ιδιωτικές κλινικές, (ιδιαίτερα σ' αυτές που νοσηλεύουν βαριά περιστατικά), αλλά και σε ιδρύματα πρόνοιας, για να διαπιστωθεί αν έχουν τους κατάλληλους χώρους (κλιματιζόμενα δωμάτια), αλλά και το απαραίτητο προσωπικό και, αν μπορούν - σε τέτοιες έκτακτες καταστάσεις - να προσφέρουν τις απαραίτητες υπηρεσίες πρόληψης θερμοπληξιών.

5. Με βάση και την εμπειρία του '87, αλλά και άλλες έκτακτες καταστάσεις, υπάρχει ανάγκη άμεσης καταγραφής - από τις υπηρεσίες της Πρόνοιας, αλλά και από ανάλογες επιτροπές των δήμων - όλων των μοναχικών ατόμων, ιδιαίτερα των υπερηλίκων και αναπήρων. Χρειάζεται όμως και ύπαρξη ανάλογης υποδομής για την προστασία τους στο σπίτι και για τη συγκέντρωσή τους σε ελεγχόμενους χώρους.

Το ΚΚΕ έχει προτάσεις. Φάνηκε και από παλιότερες πρωτοβουλίες του, φάνηκε από τις προτάσεις του για μια ανθρώπινη πόλη και για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται, και πάνω από όλα να προλαμβάνονται, τέτοιες ανεπιθύμητες καταστάσεις. Οι θέσεις του κινούνται στη λογική της δημιουργίας ενός συστήματος υγείας δημοσίου χαρακτήρα και υψηλής ποιότητας, με σαφή φιλολαϊκά χαρακτηριστικά, ικανού να αντιμετωπίζει έκτακτες καταστάσεις όπως αυτή του καύσωνα.

Το ΚΚΕ με τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου αποκάλυψε πιο καθαρά τις αιτίες και τους υπευθύνους για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, αλλά "φώτισε" και το δρόμο για την αντιμετώπιση των αιτιών και το "ξεμπέρδεμα" με τους υπευθύνους.

Και ο δρόμος δεν μπορεί να είναι άλλος παρά αυτός του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ. Γιατί ο αγώνας για την υπεράσπιση των δασών, για μια ανθρώπινη πόλη, για ένα υγειονομικό σύστημα με φιλολαϊκά χαρακτηριστικά, για ένα σύστημα πρόνοιας, πραγματικά δίπλα στον εργαζόμενο και στον άνθρωπο, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός, αν δε συγκρουστεί με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Συμφέροντα, που θέλουν ένα σύστημα υγείας και πρόνοιας που να λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος και όχι τις πραγματικές ανάγκες του λαού.

Δε γίνεται, λοιπόν, να αναγνωρίζεις αιτίες και υπευθύνους και να μην ενισχύεις αποφασιστικά το ΚΚΕ, που βρίσκεται στον αντίποδα αυτών των συμφερόντων, που είναι ο πιο αποφασιστικός πολέμιος των αντιλαϊκών πολιτικών σε όλα τα επίπεδα.

Χ. Χ.