ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 3 Αυγούστου 1996
Σελ. /24
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ

Η προώθηση του νομοσχεδίου των φορολογικών απαλλαγών αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των φορολογικών αλλαγών, νεοφιλελεύθερης έμπνευσης, που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως σήμερα. Αλλαγές οι οποίες είχαν ως συνέπεια τη φορολογική ελάφρυνση των μεγάλων επιχειρήσεων, ιδίως των μονοπωλιακών και την επιβάρυνση, με όλο και περισσότερα φορολογικά βάρη, των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων στρωμάτων.

Σε διαφορετικές συνθήκες, η επανεξέταση των φορολογικών απαλλαγών, θα έπρεπε να αποτελούσε ένα από τα βασικά αιτήματα του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος, σε τέτοια κατεύθυνση ώστε το ούτως ή άλλως ταξικό φορολογικό σύστημα να γίνει περισσότερο "δίκαιο" και "δημοκρατικό", όσο βέβαια οι έννοιες "δημοκρατία" και "δικαιοσύνη" μπορούν να βρουν πεδίο εφαρμογής στα περιοριστικά όρια των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων.

Οι φορολογικές απαλλαγές Φυσικών Προσώπων και Νομικών Προσώπων (επιχειρήσεων) αποτελούν τη μικρογραφία ενός φορολογικού συστήματος, που δίκαια διεκδικεί πρωτεία αντιλαϊκότητας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γιατί είναι δύσκολο να βρεις σήμερα χώρα της Ευρώπης, όπου η σχέση άμεσων/έμμεσων φόρων να έχει διαμορφωθεί στο 30/70. Οπου το εφοπλιστικό κεφάλαιο έχει ουσιαστικά απαλλαγεί από κάθε φορολογική επιβάρυνση, ενώ το φορολογικό καθεστώς του χρηματιστηριακού και βιομηχανικού κεφαλαίου επιεικώς έχει χαρακτηριστεί σαν τόσο προκλητικό. Επομένως, μια προσπάθεια "εξορθολογισμού" του συστήματος των φορολογικών απαλλαγών, θα είχε πραγματικό περιεχόμενο, μόνο αν επιδίωκε να περιορίσει τουλάχιστον τις εξόφθαλμες αυτές αδικίες. Η πολιτική όμως, την οποία χρησιμοποίησε από το 1994 ακόμα το υπουργείο Οικονομικών, όταν για πρώτη φορά έθεσε θέμα επανεξέτασης των φορολογικών απαλλαγών, δημιούργησε βάσιμες υποψίες για τις τελικές του επιδιώξεις. Μέσω μιας ενορχηστρωμένης εκστρατείας από τον ελεγχόμενο Τύπο και με "εμπρηστικές" δηλώσεις τόσο του υπουργού Οικονομικών, όσο και στελεχών της αντιπολίτευσης (ο Γ. Σουφλιάς έπαιξε τότε θαυμάσια το ρόλο του), όλη η προβληματική περιστράφηκε στις "προκλητικές φορολογικές απαλλαγές των βουλευτών, των δικαστικών και των δημοσιογράφων". Και μπορεί, βέβαια, να θεωρηθούν προκλητικές οι απαλλαγές των τριών αυτών κατηγοριών, αλλά, όσον αφορά το ειδικό τους βάρος στο συνολικό πλέγμα του φορολογικού συστήματος, είναι αμελητέες.

***

Η ουσία, βεβαίως, είναι ότι οι βουλευτές και οι δικαστικοί απλώς χρησιμοποιήθηκαν σαν "Δούρειος ίππος", σαν πολιορκητικός κριός για την κατάληψη και κατεδάφιση των φορολογικών απαλλαγών, οι οποίες αφορούν τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Στο μάτι του υπουργού Οικονομικών, όταν ξεκίνησε η προσπάθεια "εξορθολογισμού", ήταν οι απαλλαγές και οι εκπτώσεις των ιατρικών εξόδων, οι εκπτώσεις ενοικίου, οι ασφαλιστικές εισφορές, το τεκμαρτό εισόδημα από ιδιοκατοίκηση, μέχρι και οι εκπιπτώμενοι τόκοι των στεγαστικών δανείων. Οσο, για τα φορολογικά, "αναπτυξιακά".. κίνητρα των επιχειρήσεων, αυτά ούτε καν αναφέρονται... Προφανώς δεν τολμούν. Και δεν τολμούν, γιατί η "αόρατη χείρα" όχι της αγοράς, αλλά του μονοπωλιακού κεφαλαίου, με το οποίο είναι συνδεμένοι με 1.000 νήματα, καραδοκεί. Οι "δυνάμεις της αγοράς" δεν ασκούν σήμερα μόνο κριτική στην οικονομική πολιτική, αλλά αξιολογούν, βαθμολογούν, προβιβάζουν ή υποβιβάζουν τους επιμελείς ή τους.. αμελείς πολιτικούς τους υπαλλήλους.

Η νεοφιλελεύθερη στροφή της φορολογικής πολιτικής, όπως ήδη αναφέραμε, ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Σε γενικές γραμμές η επιβολή των νεοφιλελευθέρων πολιτικών επιδιώκει τη μείωση των φορολογικών βαρών των επιχειρήσεων, με την παράλληλη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των εργαζομένων και τη μείωση των δημοσίων δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να επιτύχουν ισοσκελισμένους κρατικούς προϋπολογισμούς, να αντιμετωπίσουν τη δημοσιονομική κρίση, η αιτία της οποίας εντοπίζεται, υποτίθεται, στην υπερχρέωση του δημόσιου τομέα, για να μπορεί ο ιδιωτικός να είναι "υγιής".

Σε ό,τι αφορά τη στροφή της φορολογικής πολιτικής σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, στόχος είναι η διανομή της έμμεσης υπεραξίας - της υπεραξίας που διανέμεται στο επίπεδο της κυκλοφορίας - υπέρ του μονοπωλιακού κεφαλαίου πρώτα και κύρια. Αν η νέα αξία που δημιουργούν οι εργαζόμενοι στη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας, σε επίπεδο επιχείρησης, διακρίνεται σε μισθό (αξία της εργατικής δύναμης) και σε υπεραξία, σε επίπεδο κοινωνίας μέσω της φορολογικής, συναλλαγματικής, νομισματικής πολιτικής του αστικού κράτους, οι επιχειρήσεις μοιράζονται μεταξύ τους την "κοινωνική" υπεραξία. Σε αυτό συνέβαλε η φορολογική πολιτική της τελευταίας δεκαετίας, η οποία πήρε τη μορφή της αναδιανομής εισοδημάτων σε τεράστια έκταση.

***

Οι σημαντικότερες φορολογικές αλλαγές, που συνέβαλαν στην κατεύθυνση αυτή, είναι οι ακόλουθες:

  • Θέσπιση των αφορολόγητων αποθεματικών από τα κέρδη των επιχειρήσεων. Αποθεματικά τα οποία υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιηθούν για επενδύσεις.
  • Μείωση του φορολογικού συντελεστή των Ανωνύμων Εταιριών και των ΕΠΕ από 47 - 53% σε 35% και φορολόγηση του 50% των εισοδημάτων των προσωπικών εταιριών με 35% επίσης.
  • Απαλλαγή από τη φορολογία φυσικών προσώπων, των μερισμάτων από μετοχές εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων, των εταιρικών μεριδίων και των τόκων από τοποθετήσεις σε χρηματιστηριακές πράξεις, μια και οι αποδόσεις αυτές φορολογούνται πλέον μόνο στην πηγή (κέρδη επιχείρησης κτλ.).
  • Αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης πετρελαιοειδών, καπνού και οινοπνευματωδών (το περίφημο 50δραχμο στη βενζίνη το 1993).
  • Μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ από τρεις σε δύο και κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να επιβαρυνθούν οι εργαζόμενοι.
  • Θέσπιση των "αντικειμενικών" κριτηρίων, μια επιλογή μεσαιωνικής έμπνευσης. Ο επόμενος κρίκος, άλλα όχικαι ο τελευταίος, είναι η επιλεκτική κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών, ενώ αναμένεται και η αύξηση των τελών κυκλοφορίας των αυτοκινήτων.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Οι φορολογικές απαλλαγές Φυσικών και Νομικών Προσώπων αποτελούν τη μικρογραφία ενός φορολογικού συστήματος, που δίκαια διεκδικεί τα πρωτεία τηςαντιλαϊκότητας, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης

Ο αφθώδης είναι μόνο αφορμή

Του Δαμιανού Κουκουράβα, γραμματέα της ΝΕ Εβρου του ΚΚΕ

- Τι επιπτώσεις έχει στην κτηνοτροφία του νομού το νέο πλήγμα από τον αφθώδη πυρετό;

- Ο Νομός Εβρου μαστίζεται από μια βαθιά και παρατεταμένη κρίση στην αγροτική οικονομία. Ο βασικός τομέας της, η κτηνοτροφία, τα τελευταία χρόνια μειώνεται επικίνδυνα. Στοιχείο αποτελεί η κατά 50% μείωση του ζωικού κεφαλαίου. Η επικίνδυνη αυτή πορεία έρχεται ως αποτέλεσμα του Προγράμματος Σύγκλισης, των συμφωνιών ΓΚΑΤΤ και ΚΑΠ. Σ' αυτή την επικίνδυνη πορεία της κτηνοτροφίας, προστέθηκε ο αφθώδης πυρετός και η απειλή εξαφάνισής της αυξήθηκε. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν πόσο είναι καταστροφική η πολιτική της ΕΕ και της "υπάκουης" ελληνικής κυβέρνησης που οδηγεί σε αφανισμό την ελληνική κτηνοτροφία με στόχο να ενισχυθεί η κτηνοτροφία των βόρειων χωρών της Κοινότητας και την εξασφάλιση αγορών γι' αυτές. Εδώ και χρόνια οι κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν τις χαμηλές τιμές του γάλατος, τις υψηλές τιμές των ζωοτροφών, τις αθρόες εισαγωγές γαλακτοκομικών προϊόντων, τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, την ασυδοσία και κερδοσκοπία των ιδιωτικών γαλακτοβιομηχανιών. Ο αφθώδης πυρετός αποτελεί αφορμή για αποκλεισμό από την ΕΕ των εξαγωγών ελληνικών κρεάτων.

- Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η σημερινή δραματική εξαφάνιση του συνόλου σχεδόν του ζωικού κεφαλαίου;

- Ναι αν γίνονταν επενδύσεις στο νομό για μια αναπτυγμένη σύγχρονη κτηνοτροφία με πλήρη κτηνιατρικό έλεγχο των ζώων, των ζωοτροφών, των βοσκοτόπων. Με λειτουργία κτηνιατρικών κέντρων για την παρακολούθηση και πρόληψη όλων των ασθενειών. Αυτές είναι άλλωστε και οι βασικές προτάσεις της ΝΕ Εβρου του ΚΚΕ.

- Ο αφανισμός της κτηνοτροφίας τι άλλες επιπτώσεις θα έχει;

- Ο νομός μας αυτή τη στιγμή απειλείται συνολικά, πέρα από την καταστροφή του ζωικού κεφαλαίου που ήδη άρχισε. Το σταμάτημα της καλλιέργειας τριφυλλιού, το σταμάτημα της παραγωγής ζωοτροφών μετά την απαγόρευση εξαγωγής και χρήσης τους με αποτέλεσμα να δημιουργείται θέμα ύπαρξης των μονάδων που τις παράγουν και η απαγόρευση της διάθεσης γαλακτοκομικών προϊόντων, είναι ορισμένες από τις επιπτώσεις. Ηδη οι Ενώσεις του νομού βρίσκονται μπροστά σε ακυρώσεις παραγγελιών με κίνδυνο τη χρεοκοπία. Τελικό αποτέλεσμα θα είναι η ανεργία που ήδη έχει πάρει διαστάσεις. Γι' αυτό το πρόβλημα καμιά απάντηση δε δίνεται από την κυβέρνηση και ειδικότερα από το υπουργείο Γεωργίας.

- Τα κίνητρα που έδωσαν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια στους επιχειρηματίες δεν απέδωσαν στην παραγωγική ανάπτυξη;

- Νομοθεσία ευνοϊκή και κίνητρα, "ζεστό τζάμπα χρήμα", δίνονται για επενδύσεις στον Εβρο. Το τι γεύεται σαν αποτέλεσμα ο εβρίτικος λαός, το δείχνουν όλοι οι οικονομικοί δείκτες και οι δείκτες ποιότητας ζωής των κατοίκων. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε πως ο νομός μας κατατάσσεται στους τελευταίους της χώρας και της ΕΕ. Αρκεί να αναφέρουμε μόνο, τη μείωση του πληθυσμού, το νέο μεταναστευτικό ρεύμα και την ανεργία που ξεπερνάει το 25%.

- Τι προτείνει το ΚΚΕ για την ανάπτυξη του Εβρου;

- Στο επίκεντρο της πρότασής μας βρίσκεται η στήριξη της αγροτικής οικονομίας με μια σειρά έργα υποδομής. Ταυτόχρονα απαιτείται ανάπτυξη σύγχρονης μεταποιητικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας που θα αξιοποιεί τα προϊόντα του νομού. Καθημερινά επιβεβαιώνεται η θέση μας ότι κύριος μοχλός μιας τέτοιας ανάπτυξης, μπορεί να είναι ο δημόσιος τομέας και παραπέρα η ΤΑ, το συνεταιριστικό κίνημα. Επιβάλλεται λοιπόν να συγκροτηθεί ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο της εργατικής τάξης, των αγροτών, των μικρομεσαίων, που δε θα περιορίζεται στην απόκρουση των πολιτικών που οδηγούν το νομό μας σε μαρασμό και εγκατάλειψη αλλά θα διεκδικεί μια άλλη αναπτυξιακή πολιτική προς όφελος του λαού.

Α. Α.

χερακια

Ο ΠΡΩΗΝ λοχαγός των Ες Ες, Εριχ Πρίμπκε, που αθωώθηκε προχτές από την ιταλική δικαιοσύνη, κρατήθηκε χτες στις ίδιες φυλακές όπου είχαν επιλεχθεί οι 335 Ιταλοί κρατούμενοι και εκτελέστηκαν υπό τις διαταγές του. Υστερα από τη γενική κατακραυγή των Ιταλών, ο υπουργός Δικαιοσύνης διέταξε τη σύλληψή του μόλις 8 ώρες μετά την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου (σελίδα 7).ΜΠΟΡΕΙ τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης - όσα από αυτά μίλησαν - να σίγησαν, όμως ο λαός και οι φορείς της Θεσσαλονίκης συνεχίζουν να εκφράζουν καθημερινά την ανησυχία τους για την τύχη, που τελικά θα έχει, το Γεντί Κουλέ (σελίδα 17).

Ο ΓΙΟΣ του ανέμου, Μάικλ Τζόνσον, πέτυχε ένα εκπληκτικό παγκόσμιο ρεκόρ στον τελικό των 200 μέτρων στην Ατλάντα. Ο Αμερικανός υπεραθλητής, με μια κούρσα που θα μείνει στην ιστορία, συνέτριψε το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ από 19.66 στο απίστευτο, εξωπραγματικό 19.32! (σελίδα 22).

ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ για τους "ιθαγενείς" πεζούς, έχει γίνει η κατάσταση στην περιοχή του Θησείου, με τα τραπεζοκαθίσματα των καφετεριών και των μπαρ να έχουν καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος των ελεύθερων χώρων (σελίδα 24).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ