Σε νέα Πλάκα μετατρέπεται η γειτονιά του Ψυρρή, ύστερα από την ανάπλασή της, που αποφάσισε να εκτελέσει το ΥΠΕΧΩΔΕ με την έγκριση του Δήμου Αθηναίων. Η αξία της γης εκτοξεύτηκε στα ύψη. Οι παλιοί κάτοικοι δεν μπορούν να παραμείνουν στην περιοχή, εξαιτίας των κατακόρυφων αυξήσεων στα ενοίκια. Οι επαγγελματίες ξεριζώνονται με μεθοδευμένες ενέργειες, χωρίς να έχει οριστεί καν ένα βιοτεχνικό πάρκο, όπου μπορούν να μεταφερθούν οι δραστηριότητές τους, ή να επιδοτείται η μεταφορά. Μπαρ και καφετέριες αρχίζουν να "ζώνουν" την περιοχή. Μια περιοχή που από λαϊκή συνοικία με έντονη παραγωγική δραστηριότητα στον τομέα της μεταποίησης, προετοιμάζεται για την άλωσή της από το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο και τα υψηλά εισοδήματα.

Οι μαρτυρίες των ανθρώπων της περιοχής αποδεικνύουν το πόσο τους "ωφέλησε" η πολυδιαφημισμένη, από κυβέρνηση και δημοτική αρχή της Αθήνας, "ανάπλαση" και "αναβάθμιση" του Ψυρρή. Ο Γιώργος Γαλίτης,επαγγελματίας της περιοχής, επισημαίνει: "Για τους ιδιοκτήτες έχει αρχίσει ο "χρυσός αιώνας του Περικλή", ενώ οι μικρομεσαίοι "παίρνουν πόδι". Τα ενοίκια είναι πανάκριβα πλέον. Η αξία της γης έχει φτάσει στα ύψη. Μιλάμε για αυξήσεις μέχρι και 400%. Χώρος 160 τετραγωνικών μέτρων, που πριν από την ανάπλαση τον πουλούσαν 5 εκατομμύρια, μετά την ανάπλαση πουλήθηκε 25 εκατομμύρια.Οι παλιοί κάτοικοι έχουν πρόβλημα. Δεν μπορούν να πληρώσουν τα λεφτά που ζητούν οι ιδιοκτήτες μετά την ανάπλαση. Γι' αυτό φεύγουν. Γι' αυτό και γεμίζει η περιοχή από μπαρ και καφετέριες. Οπως πάνε τα πράγματα, σε λίγο καιρό του Ψυρρή θα γίνει σαν την Πλάκα".

Ο Δημήτρης Βρούτσης,ένας από τους παλιούς κατοίκους της περιοχής, αναφέρεται στην καταστροφή των επαγγελματοβιοτεχνών της γειτονιάς. Καταστροφή από τους αργούς ρυθμούς των έργων ανάπλασης που ξεκίνησαν από το Πάσχα του προηγούμενου χρόνου και ολοκληρώθηκαν μόλις πρόσφατα. Τους χωματόδρομους και τη λάσπη που έδιωξαν τους πελάτες. Τις πεζοδρομήσεις που έκαναν τη λειτουργία των επιχειρήσεων χονδρικής πώλησης αδύνατη. Τη μη παροχή βιομηχανικού ρεύματος σε όσους θέλουν να εγκαταστήσουν επιχείρηση στην περιοχή. "Είναι προγραμματισμένο", σημειώνει, "όλη η αγορά που υπάρχει εδώ και ανθούσε παλαιότερα, να "πάει" στους μεγάλους και να κλείσουν οι μικροί".

Ο Παναγιώτης Γεωργαντάς είναι ένας από τους πολλούς, που ύστερα από δεκαετίες ζωής και δραστηριοποίησης στη γειτονιά, αναγκάζεται τώρα να ψάχνει αλλού για στέγη. Από το '62 στην οδό Ερμού 75. Σπίτι και μαγαζί. Τώρα ο ιδιοκτήτης τον "βγάζει" από το κτίριο, λόγω "ανακατασκευής". Θα το μισθώσει σε άλλον, που θα το ανακατασκευάσει και θα το μετατρέψει σε πολυκατάστημα."Ποια ανάπλαση; Η ανάπλαση ήταν το πρόσχημα για να φύγουμε, να αφήσουμε την περιοχή. Και για το σπίτι δε με νοιάζει και τόσο. Σπίτι βρίσκω. Το μαγαζί και η πελατεία που θα χάσω είναι που με ανησυχεί", δηλώνει.

Μιλώντας στο "Ρ" για τη γειτονιά του Ψυρρή, ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα" Λεωνίδας Αυδής τονίζει: "Φοβάμαι ότι η περιοχή θα εξελιχθεί σε μια νέα Πλάκα. Δεν μπορούμε να ταχθούμε υπέρ κάποιων παρεμβάσεων που οδηγούν σε αλλαγή της χρήσης γης σε βάρος των κατοίκων. Γιατί, εξαιτίας των ακριβών ενοικίων, αποκλείεται να επιστρέψουν στην περιοχή οι παλιοί της κάτοικοι ή να συνεχίσουν να μένουν όσοι έχουν απομείνει. Αυτό που θα συμβεί είναι να μεταφερθούν στου Ψυρρή επιχειρήσεις και τράπεζες, να ανεβεί κατακόρυφα η αξία της γης, να φύγουν και οι λίγοι παλιοί κάτοικοι που έχουν απομείνει, επειδή δε θα έχουν να πληρώσουν τα ενοίκια και πιθανώς να πάνε να μείνουν εκεί κάποιοι υψηλών εισοδημάτων σε πολυτελείς κατοικίες. Αλλά και αυτοί θα είναι λίγοι, καθώς τα πολλά μπαρ που θα ανοίξουνκαι ο θόρυβος θα τους ενοχλούν".

Και ο Λ. Αυδής συνεχίζει: "Η μουσειοποίηση, αυτή η ανάπλαση, οδηγεί στην καταστροφή της περιοχής. Η περιοχή αφαιρείται, ουσιαστικά, από την πόλη και μετατρέπεται σε θέαμα για τους περιπατητές. Αλλά ποιοι θα είναι αυτοί και πού θα μένουν; Η ανάπλαση θα γινόταν δεκτή, αν παρέμεναν οι κάτοικοι στη γειτονιά τους. Κάτι που μπορεί να γίνει μόνο αν αυτοί συνδέονται με δικές τους οικονομικές δραστηριότητες και έχουν να αντιμετωπίσουν χαμηλό κόστος κατοικίας".

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Πόλη των προβλημάτων χαρακτηρίζει την Επανωμή ο δήμαρχός της Απ. Οικονομίδης.Χωρίς αποχετευτικό, παμπάλαιο δίκτυο ύδρευσης, με δρόμο που ενώνει την πόλη με τη Θεσσαλονίκη να είναι αδύνατο να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της σημερινής εποχής, αφού είναι ιδιαίτερα στενός και η χάραξή του έγινε προπολεμικά, χωρίς ρυθμιστικό σχέδιο, χωρίς Πολιτιστικό Κέντρο, με πλήρη έλλειψη κάθε πολιτιστικής υποδομής.

Ο δήμαρχος της Επανωμής περιέγραψε αυτά, όπως και άλλα σοβαρά προβλήματα, στη συνάντηση που είχε με τον Βαγγέλη Μπούτα,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, στη διάρκεια επίσκεψής του στο δημαρχείο της πόλης.

Οπως είπε ο Απ. Οικονομίδης τα προβλήματα αυτά ξεφεύγουν, τα περισσότερα, από τη στενή αρμοδιότητα της δημοτικής Αρχής και η επίλυσή τους δυσκολεύεται, επειδή στην Απογραφή του '81 η Επανωμή βρέθηκε να έχει μόνο 5.560 κατοίκους. Στην πραγματικότητα με την αυξητική πληθυσμιακή τάση που παρουσιάζει η περιοχή, το χειμώνα η πόλη έχει πάνω από 10 χιλιάδες και τους θερινούς μήνες ξεπερνά τις 50 χιλιάδες κατοίκους. Το κόστος υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση όλου αυτού του κόσμου είναι τεράστιο και η δημοτική Αρχή αδυνατεί να το κάνει με τους λιγοστούς πόρους που διαθέτει, αφού οι ταχτικές επιχορηγήσεις δίνονται με βάση εκείνη την απογραφή.

Πρώτο πρόβλημα σε προτεραιότητα είναι το αποχετευτικό. "Ντρέπομαι που το λέω, αλλά σε μια τέτοια εποχή και σε μια τουριστική περιοχή πετάμε τα βοθρολύματά μας στα χωράφια", λέει ο δήμαρχος. "Αν υποχρέωνε η δημοτική Αρχή κάθε οικογένεια να καλεί συνεργεία για την εκκένωση των βόθρων, τότε θα έπρεπε να την επιβαρύνουμε με 80 χιλιάδες το λιγότερο, αφού ο βιολογικός σταθμός του Καλοχωρίου βρίσκεται 30 χιλιόμετρα μακριά". Ο προϋπολογισμός για την κατασκευή του αποχετευτικού είναι πάνω από 3 δισ. Φέτος η δημοτική Αρχή κατάφερε να το εντάξει σε ένα πρόγραμμα του υπουργείου Εσωτερικών. Σε πρώτη φάση θα γίνει η μελέτη, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί σε 2 με 2,5 χρόνια. Δηλαδή, η κατασκευή του αποχετευτικού θα αργήσει πολύ ακόμη αφού τα ποσά είναι απλησίαστα για τη δημοτική Αρχή.

Απαρχαιωμένο είναι και το δίκτυο ύδρευσης της πόλης. Σε ορισμένα σημεία του είναι 38 χρόνων, ενώ οι προδιαγραφές του δικτύου είναι για 40 χρόνια.

Η Επανωμή όμως πρέπει να αντιμετωπίσει και να λύσει επειγόντως και τα ακόλουθα:

Το οδικό δίκτυο που συνδέει την Επανωμή με τη Θεσσαλονίκη, ιδιαίτερα στο σημείο μέχρι την Περαία, έχει τα κακά του χάλια. Το έργο έχει περιληφθεί στο"Β Πακέτο Ντελόρ" και θα πρέπει να ολοκληρωθεί ως το 1999, αλλά η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν έχει τους ανάλογους πόρους για την υλοποίηση σ' αυτή την προθεσμία του έργου.

Ακόμη, το καλοκαίρι 100 χιλιάδες αυτοκίνητα που πηγαίνουν στις παραλίες περνούν μέσα από το κέντρο της Επανωμής. Η μελέτη για τον περιφερειακό δρόμο έχει ήδη ολοκληρωθεί, αλλά και στην περίπτωση αυτή λείπουν 1,5 δισ. για την κατασκευή του.

Η Επανωμή δεν οικοπεδοποιείται από το '81, αφού δεν έχει εφαρμοστεί το ρυμοτομικό σχέδιο. Δεν έχει ένα Πολιτιστικό Κέντρο, ούτε χώρους άθλησης. "Εχουμε ιεραρχήσει τα προβλήματα, ξεκινήσαμε τα περισσότερα από τα αναγκαία έργα, αλλά δυστυχώς δεν ισχύει στην περίπτωσή μας η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Από την αρχή εδώ αρχίζουν τα προβλήματα", είπε ο δήμαρχος. Επίσης υπογράμμισε το ενδιαφέρον που έχει επιδείξει ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Κατσαρός για την περιοχή καθώς συχνά την επισκέπτεται και έχει φέρει ζητήματα που την απασχολούν στη Βουλή.

Ο Βαγγέλης Μπούτας από την πλευρά του υποσχέθηκε να συνεχιστεί το έμπρακτο ενδιαφέρον του Κόμματος και με όσες δυνάμεις διαθέτει να αγωνίζεται δίπλα στο δήμο και τους αγρότες της Επανωμής. Σημείωσε επίσης ότι οι κυβερνήσεις στερούν την ΤΑ από τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις, προσπαθώντας να τις μετατρέψουν σε φορομπηχτικό μηχανισμό. "Οι άνθρωποι που δουλεύουν στην Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να αντισταθούν σε μια τέτοια λογική και να απαιτούν αυτά που τους οφείλει η πολιτεία", τόνισε.

Να σημειώσουμε ότι και ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γ. Βογιατζής μιλώντας στην ίδια συνάντηση περιέγραψε τα προβλήματα των αγροτών, τονίζοντας ότι γίνονται θύματα εκμετάλλευσης από ενδιάμεσους που μεσολαβούν στο μακρύ δρόμο προς την Ομοσπονδία. Πράγματι, οι αγρότες είναι δύσκολο ακόμη και να επικοινωνήσουν με το Κέντρο της Ομοσπονδίας που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του νομού, 50 χιλιόμετρα μακριά. Τέλος, είπε, ότι οι αγρότες ακόμη δεν έχουν πληρωθεί το περσινό βαμβάκι.

Αποστόλης ΝΙΚΟΛΑΟΥ

"Γράψτε κάτι και για εμάς εδώ...". Τη φωνή μέσα από την τηλεφωνική γραμμή, ευγενική και σίγουρη, δεν μπορούσες να την "αγνοήσεις". Αλλωστε τι ζητούσε ο πρόεδρος της κοινότητας του Λάλα; Τα αυτονόητα. Αυτά που ζητάνε οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι όλης της ξεχασμένης ελληνικής επαρχίας. Εργα υποδομής.

Οροπέδιο Λάλα στην ορεινή Ηλεία. Στα εφτά χωριά του ζούνε σήμερα τέσσερις χιλιάδες κάτοικοι. "Η κύρια ασχολία μας είναι η κτηνοτροφία", μας είπε ο πρόεδρος Γεώργιος Δημητρόπουλος."Συντηρούμε, συνέχισε, περίπου 50.000 αιγοπρόβατα, όμως το κτηνιατρείο το πήγαν στην Αρχαία Ολυμπία, αντί να το έχουμε στην περιοχή μας". Στις επανειλημμένες εκκλήσεις τους να ξαναλειτουργήσει το κτηνιατρείο, η πολιτεία τους συστήνει αναμονή... Στο χωριό μέχρι το 1984, υπήρχε Γραφείο Γεωργικής Ανάπτυξης, όμως και αυτό μεταφέρθηκε αλλού. Είναι και αυτό ένα έμπρακτο δείγμα του ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη της γεωργίας στο οροπέδιο.

"Παρά το άνυδρο του κάμπου του Λάλα, περίφημα είναι τα ιδιαιτέρως ευδοκιμούντα εν αυτώ κεράσια, λαλέικα καλούμενα". Αυτά μας πληροφορεί το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό του Ελευθερουδάκη για τα περίφημα κεράσια της περιοχής. Ομως φέτος οι έμποροι τα πλήρωσαν μόνο 150 δραχμές το κιλό. Αλήθεια πόσο τα πλήρωσαν οι καταναλωτές στην Αθήνα; "Παράγουμε 500 τόνους ετησίως, μας λέει ο πρόεδρος του Λάλα. Αλλά βλέπεις έχουν μπει στην αγορά τα εισαγόμενα. Χρειάζεται κάποια υποδομή για να μπορούμε να τα συσκευάζουμε και να τα συντηρούμε, γιατί είναι προϊόν μιας εβδομάδας, και να παίρνουμε μια καλύτερη τιμή. Ομως δεν υπάρχει στήριξη από κανέναν".

Για τους τέσσερις χιλιάδες κατοίκους των χωριών του οροπέδιου, υπάρχει μόνο ένας αγροτικός γιατρός, γι' αυτό οι κοινότητες θέτουν το αίτημα για αναβάθμιση του ιατρείου σε πολυδύναμο κέντρο. Τέλος, η οδική σύνδεση της περιοχής με γέφυρα μέσω του Ερύμανθου ποταμού με τη Γορτυνία και η ίδρυση Αγρονομείου και Δασικής Σχολής θα έδινε μια οικονομική ανάσα, βγάζοντας τους κατοίκους του οροπέδιου από την απομόνωση και την εγκατάλειψη που τους έχει καταδικάσει η εφαρμοζόμενη πολιτική.